Dwa tygodnie i jedna noc

Uwielbiam sposób pisania i poczucie humoru Whitney G.! Jej książki czyta mi się z zapartym tchem.

Czasami przychodzi czas, kiedy chcę sięgnąć po luźną lekturę, pragnę zagłębić się w jej treści i nie myśleć już zupełnie o niczym. Tym razem wybrałam książkę Whitney G. „Dwa tygodnie i jedna noc” to emocjonujący bestseller, który wciąga już od pierwszych stron.

Otwierając książkę, od razu można dostrzec, iż rozdziały są krótkie i pisane z dwóch perspektyw Tary oraz Prestona. Historię bohaterów czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Jest lekka, a momentami nawet zabawna.

„Dwa tygodnie i jedna noc” Tara, to młoda kobieta, którą ostatnio opuściło szczęście. Ma świetne wykształcenie, lecz nie może znaleźć pracy i na dodatek od tygodnia zalega z czynszem za mieszkanie, które wynajmuje wraz z koleżanką.

Pewnego dnia idąc na rozmowę o pracę, zachodzi do hotelu, w którym znajduje się bufet śniadaniowy i Tara tam podbiera żywność. Niestety tym razem zostaje przyłapana, podczas ucieczki wpada na przystojnego mężczyznę, od którego nie może oderwać wzroku. Tym mężczyzną okazuje się Preston Parker, właściciel sieci hoteli, który po rozmowie z Tarą daje jej szansę i zatrudni ją jako swoją asystentkę.

Jednak nasza bohaterka nie spodziewała się, że Preston okaże się najgorszym szefem, jakiego tylko mogła sobie wyobrazić. Preston jest strasznie wymagający, lubiący rządzić i oczekujący, że wszyscy, podporządkują całe swoje życie pod jego dyktando. Tara już wie, dlaczego jego asystenci tak szybko rezygnowali, po prostu nie nadarzali za tempem tyrana.

Nie wspomniałam jeszcze, że Między Tarą a Prestonem od samego początku było czuć chemię, napięcie i rosnące pożądanie, które bardzo często doprowadzało mnie do śmiechu. Jesteście ciekawi, jak potoczyły się losy naszych bohaterów?

„Dwa tygodnie i jedna noc” Bardzo mi się spodobała, gdyż autorka ma fajne pióro, dzięki czemu jej powieść jest lekka i czyta się ją bardzo szybko. Cięte riposty między bohaterami często doprowadzały mnie do nagłego wybuchu śmiechu. Lektura idealnie sprawdzi się jako książka na plażę, ponieważ jest lekka i nie wymaga większego skupienia.

Erotyków unikam jak ognia.

Nie lubię, zwykle nie czytam - fabuły tam tyle co kot napłakał, za to grafomańskiego kunsztu cała masa.

Jednak "Dwa tygodnie i jedna noc" , książka Whitney G., mnie zaintrygowała.

Okładkowy opis zwiastował całkiem miłe czytadło, a i o samej autorce naczytałam się sporo dobrego.

Postanowiłam więc dać tej powieści szansę.

I powiem Wam, że - o dziwo! - całkiem miło spędziłam z nią czas.

Ona miesiącami bezskutecznie szukała pracy.

On od miesięcy - bezskutecznie! - szukał lojalnego pracownika.

Podstępny los sprawił, że ona znalazła się w jego hotelu i oczarowała go tak bardzo, że z miejsca ją zatrudnił.

Niestety okazało się, że ON - Parker - jest beznadziejnym i bezlitosnym szefem, a ona - Tara - nie zamierza znosić tego w nieskończoność

Ale kiedy Tara w końcu mówi STOP, Parker wcale nie ma zamiaru pozwolić jej odejść...

Muszę przyznać, że jestem pozytywnie zaskoczona.

Spodziewałam się bylejakości, kiepskiej treści i książki, której recenzja będzie tak gorzka jak kubek niesłodzonego liptona. Tymczasem otrzymałam całkiem niezłe czytadło, które wciąga i przy którym można miło spędzić czas.

Oczywiście nie są to wyżyny literackiej sztuki; wiele z wydarzeń można przewidzieć, a część sytuacji - czy też inaczej, tempo rozwoju akcji - przyprawia o niekoniecznie chwalebny zawrót głowy , ale ani styl pisania zbyt mocno nie gorszy, ani fabuła nie jest zbyt mocno odrealniona.

Nieco wadziła mi dramatycznie szybka przemiana w osobowości Prestona, choć fakt faktem, że istniał ku niej całkiem racjonalny powód. Tara - ku mojej ogromnej uciesze - nie okazała się plastikową postacią, a kobietą, która ma swoje zdanie i która potrafi tupnąć nogą.

Dodatkowo dużym plusem jest naprawdę znikoma ilość scen erotycznych, do tego całkiem zgrabnie napisanych - sprawia to, że książka nie razi wulgarnością, a nawet wręcz przeciwnie - jest smaczna.

Czy więc polecam?

Pewnie! ;)

"Dwa tygodnie i jedna noc" to bardzo sympatyczny biurowy romans z niewielką ilością erotycznych scenek w tle. Czyta się go szybko, przyjemnie, a sama książka pozwala się zrelaksować - czegóż chcieć więcej? ;)

💐💐💐💐Recenzja 💐💐💐💐

Premiera 19.05.2021 r.

"Dwa tygodnie i jedna noc"- Whitney G.

Tara, młoda i bardzo ambitna kobieta. Nie może znaleźć pracy, a bardzo jej potrzebuje. Kiedy się udaje, myślała, że wygrała los na loterii, ale dopiero czas pokazuje w jakim była błedzie.

W trakcie pracy dla Prestona jest niezastąpiona, poświęca jej cały czas, staje się pracoholiczką. A jej nadęty szef cały czas dokładna tylko zadań.

Jednak w tym co robi jest świetna, odnajduje się w tym idealnie.

Po za tym jest kobietą twardym charakterem. Nie boi się powiedzieć szefowi co o nim myśli, chociaż czasami musi się ugryźć w język. Pokochałam ją za jej hart ducha i mocną osobowość. Jest także bardzo delikatna i wrażliwa.

Preston, bezduszny szef. Według niego wszyscy powinni pracować bez przerwy. W ogóle nie pokazuje swojej ludzkiej natury. Jest zimny i zdystansowany. Żaden asystent nie przetrwał zbyt długo przy jego boku. A ona był inna. Tak samo nieustępliwa jak on.

Z czasem zyskał w moich oczach. Im bardziej się go poznawało, im bardziej zbliżał się co Tary, można była wyczuć innego Prestona. Bardziej ludzkiego i takie który, o kogoś na kim mu zależy jest w stanie zadbać. Chociaż nie chwali się tym dookoła. Robi to po ciuchu, tak jakby nie chciał żeby ktoś wyczuł jego dobre intencje.

Ich relacja od samego początku zaczyna się od dogryzań, wymiany ostrych zdań, ale czuć także napięcie seksualne, którymu nie ulegają. Dopiero z czasem zaczynają mu ulegać a przy tym rodzi się inne uczucie. Zaczyna im na sobie zależeć.

Nie zabraknie namiętnych scen, od których serce zabije szybciej, a na twarzy pojawia się niechciane rumieńce. Fani takich scen będą w niebo wzięci ❤

W tej historii najbardziej podoba mi się ich relacja. Wzajemne docinki, podsycają atmosferę, że chce ich czytać cały czas. Nie zabraknie także ciężkich momentów, w których pojawia się łza.

Często byłam zła na zachowanie Prestona względem ludzi, ale Tara umiejętnie go gasiła. Dzięki temu pojawi się także śmiech. Jak ja lubię te kobietę, za jej charakterek.

Bardzo przyjemna i lekka lektura, z którą można się oderwać od trudów życia.ośmiać się, pozłościć się na bohaterów za ich beznadziejne zachowanie, poczuć tlące się uczucie, często tłumienie, aby potem wybuchnąć i zwalić czytelnika z nóg.

[RECENZJA]

DWA TYGODNIE I JEDNA NOC

Autor: Whitney G.

Wydawnictwo: Kobiece / Niegrzeczne książki

Premiera: 19.05.2021

Hot level: 3/5

DWA TYGODNIE I JEDNA NOC to już ósma książka Autorki wydana w Wydawnictwie Kobiecym. Najpierw pojawił się podniebny romans TURBULENCJA, potem seria prawnicza DOMNIEMANIE NIEWINNOŚCI, a w 2020 roku seria INTENSYWNE DOZNANIA.

JEST KOSZMARNYM SZEFEM. CIĄGLE CHCE WIĘCEJ. NIE MOŻNA OD NIEGO UCIEC.

NIE PRZEWIDZIAŁA JEDNAK, W JAKI SPOSÓB SZEF ZAREAGUJE NA JEJ REZYGNACJĘ…

Tara Lauren – szuka pracy, wysyła swoje CV do wielu firm, jednak nie ma szczęścia w kwestii zatrudnienia, czas mija, kończą jej się pieniądze, a pozytywnej odpowiedzi wciąż brak. Jednak po kilku miesiącach niepowodzeń, w końcu zostaje zauważona przez przystojnego Prestona Parkera – miliardera, właściciela sieci hoteli oraz mistera Nowego Jorku. Mężczyzna jest idealny, perfekcyjny, podoba się płci przeciwnej, jednak jest też najgorszym szefem jakiego mogła sobie tylko wyobrazić Tara. Parker wymaga od kobiety dostępności przez 24 godziny na dobę, wymyśla zadania praktycznie niemożliwe do wykonania, jest drobiazgowy, czepialski i nie szczędzi wobec niej obelg. Tarze dzięki wrodzonej determinacji oraz chęci zarobienia większej ilości gotówki udaje się wytrzymać z nieznośnym szefem dużo dłużej niż jej poprzednikom. Jednak jej cierpliwość w końcu się skończy i po dwóch latach pracy jako asystentka prezesa Parker International składa wypowiedzenie. Czy aby na pewno będzie mogła to zrobić? Umowa zawiera klauzulę pisaną małym druczkiem – co takiego zawiera? Czy relacja Tary i Prestona będzie miała w końcu happy end?

Książka zabawna, lekka oparta na motywie hate-love, szef-asystentka, główni bohaterowie drą ze sobą koty, Czytelnicy towarzyszą im w potyczkach słownych i obserwują ich relację. Historia nie wymaga myślenia, typowy romans biurowy z domieszką dobrego humoru i zabawnych sytuacji. Skala hot level to trzy na pięć. Jednak scen erotycznych i gorących było zdecydowanie mniej niż w poprzednich książkach. Autorka jak zawsze do tekstu wplata wiadomość emailowe wysyłane prze bohaterów. Rozdziały pisane są naprzemiennie przez Tarę i Prestona. Historia podobna do tej opisanej w NIEGRZECZNYM SZEFIE. DWA TYGODNIE I JEDNA noc to historia obowiązkowa dla wszystkich fanów Autorki oraz fanów romansów biurowych.

Jeszcze nigdy nie trafiłam na złą książkę od Whitney G.

Złodziejka śniadań w jednym z sieci hoteli Prestona Parkera otrzymuje propozycję pracy. Zdesperowana i zawstydzona przyłapaniem Tara nie może uwierzyć w swoje szczęście, takie oferty pracy nie zdarzają się często! Jednak każda propozycja ma swoje drugie dno - okropnego, wrednego i nie do wytrzymania szefa. Gdy dziewczyna ma już dość swojego gburowatego przełożonego, okazuje się, że nie może odejść z pracy wcześniej, niż nakazuje umowa, postanawia więc, że zrobi wszystko, by to Preston nie mógł z nią w trzymać i wyrzucił ją w trybie natychmiastowym...

Czytacie i myślicie sobie, o nie, kolejny przewidywalny romans biurowy, jakich pełno ostatnimi czasy na rynku wydawniczym, otóż nie. To nie jest jakiś tam romans biurowy, to bardzo dobra, zabawna, gorąca i wciągająca historia. Gwarantuję, że podczas lektury uśmiech nie zejdzie Wam z twarzy.

Whitney G. ma swój styl, który wciąga czytelnika od pierwszej strony. Wykreowane przez nią postacie zawsze mają w sobie „to coś”. Tutaj poznajemy Tarę, pyskatą, pewną siebie, upartą i niesamowicie zdeterminowaną do opuszczenia swojego stanowiska pracy i otchłani diabła, w której się przypadkowo znalazła. Z kolei Preston Parker to najgorszy koszmar każdego pracownika, wredny pracoholik z bzikiem na punkcie specjalnej kawy z kostką czekolady na dnie kubka.

Chociaż po kilku pozycjach autorki dostrzeżemy pewien schemat, to nie przeszkadza w tym, że jej twórczość się po prostu pochłania.

Lekka, przyjemna i zabawna, idealna na wieczór. Warto jednak zaznaczyć, że sceny erotyczne pojawiają się w niej dość późno i nie ma ich zbyt wiele, ale jeśli już są, to są bardzo dobrze napisane, gorące i konkretne.

Jedyny minus, który znalazłam to tytuł. Pojęcia nie mam, dlaczego akurat taki, a może coś mi po prostu umknęło w wirze wydarzeń.

"Zwycięzcy nigdy się nie poddają, rezygnujący nigdy nie zwyciężają."

.

Preston to pewny siebie właściciel sieci hoteli. Bardo przystojny i bogaty mężczyzna.

Tara to młoda, ładna kobieta. Mimo wysokich kwalifikacji, nie może znaleźć pracy. Pech i przypadek sprawiają, że spotyka na swojej drodze Prestona. Zainteresowany dziewczyną mężczyzna proponuje jej pracę swojej asystentki.

Bohaterowie są wykreowani na bardzo silne osoby. Dwoje ambitnych, upartych i bardzo pewnych siebie ludzi. Powolny rozwój relacji między nimi, ich rozmowy i zachowanie bardzo mi się podobały.

Czy kobieta wytrzyma pracę u boku tak trudnego i wymagającego szefa?

Gorące sceny, cięte riposty, sarkazm i humor.

Książkę czytało się fantastycznie. Jest bardzo wciągająca i naprawdę bardzo ciężko się od niej oderwać. Serdecznie polecam!

❤️"Zwycięzcy nigdy się nie poddają, rezygnujący nigdy nie zwyciężają".

.

.

Po ukończeniu studiów większość ludzi ma nadzieję na to, aby znaleźć pracę w wymarzonym zawodzie. Aczkolwiek, rzeczywistość bardzo szybko potrafi sprowadzić nas na ziemię i zweryfikować ambitne plany. Tara Lauren tuż po zakończeniu nauki i zdobyciu zawodu prawnika przeprowadziła się do Nowego Jorku z ogromnymi nadziejami, lecz z prędkością światła zorientowała się, że znalezienie pierwszej pracy, w wielkim mieście wcale nie należało do łatwych zadań. „Zamiast mieszkać w wymarzonym mieszkaniu na Manhattanie, musiała dzielić ze współlokatorką kawalerkę na Brooklynie. Pracowała dorywczo, jako ghostwriter pisząc za kilkaset dolarów opowiadania. Umawiała się na cztery-pięć rozmów tygodniowo, ale nikt nie dawał jej szansy”. Tara była bezrobotna i spłukana z piętnastoma dolarami i czterdziestoma ośmioma centami na koncie. Każdy dzień stanowił dla niej swoistą walkę o przetrwanie i doskonale zdawała sobie sprawę z faktu, że jeśli wkrótce nie dostanie pracy będzie bezdomna. Jej sytuacja okazała się na tyle krytyczna, iż kobieta zaczęła podkradać z okolicznego hotelu jedzenie przeznaczone dla gości, gdyż po prostu nie było jej stać na jakikolwiek posiłek. Takim właśnie sposobem poznała Prestona Parkera – właściciela i prezesa Parker Hotels, który zamiast zgłosić jej występki na policję, postanowił zatrudnić ją jako swoją asystentkę! Tara nie spodziewała się jednak, iż mężczyzna okaże się koszmarnym szefem, od którego za żadne skarby nie będzie mogła się uwolnić… Preston był nie tylko właścicielem i prezesem wielu ośrodków, ale także misterem Nowego Jorku i to ósmy raz z rzędu. „Posiadał ponad sto hoteli, w tym dwadzieścia w samym Big Apple, z tego też powodu miał poczucie, że cały NY należał do niego. Odnosił wrażenie, że wszystkie luksusowe hotele na Manhattanie pragnęły jego dotyku”. Najnowsza oferta Hiltona i Marriotta była tylko kiepską imitacją tego, co oferowała sieć Prestona. To ON połączył nowoczesność z luksusem, a inni to po prostu od niego zgapili. Ludzie mieli tego mężczyznę za bezdusznego i zarozumiałego dupka, o ego większym od całego NY i Las Vegas łącznie. Potentat hotelowy stronił od ludzi. „Z nikim się nie przyjaźnił i czujnie obserwował swoich wrogów. Nie założył rodziny, więc całkowicie oddał się pracy i tego samego oczekiwał również od swoich pracowników. Wychodził z założenia, że jeśli ON był w stanie przepracować co najmniej sto godzin tygodniowo, to jego pracownicy także. Skoro ON nie potrzebował snu, to oni również mogli się bez niego obyć”. Ludzie zatrudnieni w jego hotelach uważali go za wcielenie szatana, a pracę dla niego za piekło na ziemi. Dlatego też bardzo szybko, po upływie zaledwie kilku dni, bądź tygodni odchodzili, gdyż nie mogli znieść bezwzględnego zachowania szefa nawet za tak wysoką pensją, jaką im oferował. Również jego kolejny osobisty asystent postanowił uciec z Parker Hotels i uwolnić się raz na zawsze od tej traumatycznej pracy. W tym też momencie splotły się drogi Tary oraz Prestona. Mężczyzna wiedział, miał absolutną pewność, że nie powinien jej zatrudniać, gdyż nie będzie mu z nią łatwo współpracować. Jeszcze nigdy żadna kobieta nie pociągała go tak, jak ona już od pierwszego spotkania. Jednak dzięki wrodzonej determinacji Tarze udało się utrzymać na stanowisku asystentki Parkera dłużej niż komukolwiek przed nią. Co prawda była „bliska posłania do wszystkich diabłów swojego pierwszego szefa, który zmuszał ją do siedzenia do późna nad mailami oraz pracowania sto godzin tygodniowo”. Tara łudziła się, że z czasem ta posada stanie się dla niej łatwiejsza i jakimś cudem przyzwyczai się do żądań Prestona, ale bardzo się w tej kwestii myliła. Potentat hotelowy „wydawało jej się, że był maszyną, a nie człowiekiem – nigdy nie brał wolnego, nie wspominał o potrzebie wypoczynku, ani nie odwiedzał rodziny". Kobieta miała go dość i nie mogła dłużej dla niego pracować, dlatego też po dwóch latach znoszenia obelg i wykonywaniu praktycznie niemożliwych zadań złożyła wypowiedzenie, co powinna zrobić już w pierwszym tygodniu ich współpracy. Jednak nie spodziewała się, że jej bezduszny szef zastawił na nią w umowie pewną pułapkę, która znacznie utrudni jej zwolnienie się z pracy…

.

Whitney G. to autorka, która jeszcze nigdy mnie nie zawiodła. Na nowości spod jej pióra czekam z niecierpliwością, gdyż wiem, że jej teksty zawsze poprawią mi humor i wprawią w dobry nastrój. Twórczość tej pisarki charakteryzuje przede wszystkim lekkie pióro oraz cięte teksty bohaterów, przez które uśmiech od razu pojawia się na twarzy czytelników. Powiem Wam, że „Dwa tygodnie i jedna noc” na pewno nie przebiło genialnej historii Jake’a i Gillian zawartej w „Turbulencji”, ale i tak jestem tym tekstem oczarowana. Skradł ON moje serce tak naprawdę od pierwszych stron. Płynęłam po nim do tego stopnia, iż zarwałam dla niego noc – nie potrafiłam się od niego oderwać, nawet na chwilkę. Dostałam tutaj wszystko to, co w romansach uwielbiam. Znajdziemy tu między innymi: niebanalny humor, elementy ironii, sarkazmu, niespodziewane zwroty akcji czy ciekawe potyczki słowne między bohaterami. Preston i Tara to osoby charyzmatyczne, charakterne, umiejące walczyć o swoje racje. Od samego początku podziwiałam Tarę, że potrafiła tak długo wytrzymać z Prestonem. Osobiście nie zniosłabym nocnych telefonów, niekończących się spotkań, ciągłych wyjazdów w ostatniej chwili oraz niepotrzebnych tyrad na temat błędów gramatycznych w wiadomościach z ust przełożonego. Kobieta musiała mieć anielską cierpliwość do swojego szefa i doskonałe zdrowie. Poświęciła dla niego całe swoje prywatne życie, nie miała czasu dla chłopaka, ani znajomych. To Parker znajdował się w samym centrum jej wszechświata. Chociaż mężczyzna wkurzał ją i czasami miała ochotę wbić mu długopis w szyję, to jednak niezaprzeczalnie z biegiem czasu zaczęła silnie na niego reagować. Podobnie Parker, „odkąd Tara zaczęła dla niego pracować nie był w stanie utrzymać swoich wysokich standardów. Wszystko w niej go rozpraszało. Były w niej trzy rzeczy, które doprowadzały go do szaleństwa. Po pierwsze miała niewyparzony język, a sarkazm, który wypływał z jej ust, tylko zwiększał jego pożądanie. Po drugie ciągle mamrotała pod nosem, jak bardzo go nienawidzi i jakim jest dupkiem. Po trzecie nie mógł nie zauważyć, że pod niektóre sukienki nie wkładała majtek”. Mężczyzna nie mógł przestać o niej myśleć, a z każdym dniem i z każdą minutą, jakie ze sobą spędzali, coraz trudniej im obojgu było zapanować nad ognistym pożądaniem. Chemia między tą dwójką okazała się dla mnie, aż nazbyt widoczna. Z każdym kolejnym rozdziałem atmosfera między nimi zagęszczała się, a napięcie stawało się wręcz namacalne – istna magia! Autorka napisała historię, w której jak najbardziej obecne są powszechnie znane schematy, ale w żadnym razie nie uważam tego faktu za minus. Bardzo możliwe, iż w tym temacie jestem po prostu nie obiektywna, zważywszy na to, że kocham wszystko – bez wyjątku, co wychodzi spod pióra Whitney G. Uwielbiam też to, że w jej powieściach pojawia się motyw maili, co dodaje tekstowi lekkości, a dzięki tym krótkim formom wypowiedzi książeczkę czytało się nad wyraz szybko i sprawnie.

.

„Dwa tygodnie i jedna noc” to przede wszystkim zadziorny romans z mistrzowsko wykreowaną relacją hate-love. Spokojnie też mogę nazwać ten tytuł jednym z najlepszych spośród powieści z motywem biurowym. W mojej opinii Whitney G. to istna mistrzyni w tworzeniu niegrzecznych oraz pełnych humoru romansów. Doskonale wie, co dodać i z czym wymieszać, aby spod jej pióra wyszło wyjątkowe dzieło sztuki. Nie myślcie też, że ten tytuł to tylko taka zwykła opowieść pozbawiona głębi, otóż nic bardziej mylnego. Zostały też tutaj poruszone ważne tematy rodzinne. Preston zaczął uczyć się wyrażać swoje uczucia oraz starał się zrobić wszystko, aby postawić swoich bliskich na piedestale, co jak się domyślacie nie było dla niego łatwym zadaniem. To również tekst o tym, iż warto spełniać marzenia i dążyć do upragnionych celów. Trzeba też nauczyć się mówić NIE i rezygnować z zajęć, które nie sprawiają nam radość, a tylko odbierają życiowe chęci. Każdy człowiek potrzebuję zmian i czasami nie warto trzymać się jednej pracy. Niekiedy opłaca się zaryzykować oraz postawić wszystko na jedną kartę, a nuż nam się powiedzie i nowe zajęcie okaże się tym, co pokochamy i co będzie nam sprawiać ogromną satysfakcję? Wszystko jest możliwe! Z całego serca polecam Wam lekturę „Dwa tygodnie i jedna noc”. Gwarantuję, że na pewno spędzicie z nią wspaniale czas i będziecie się przy niej świetnie bawili!

Rozdziały są krótkie, pisane na zmianę z perspektywy Tary i Preston'a. Czyta się bardzo dobrze i szybko. Znalazło się nawet tutaj miejsce na pewne przykre wydarzenie, które miało swój rzut na życie bohaterów. Muszę jednak przyznać, że koniec mnie nie usatysfakcjonował. Mam wrażenie, jakby Autorka chciała zakończyć historię szybko i na już. Ale patrząc na całość, to jest to mały mankament.

„Dwa tygodnie i jedna noc” nie jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej autorki. Jakiś czas temu czytałam serię króciutkich opowiadań zatytułowaną „Intensywne doznania”. W jej skład wchodziły trzy niewielkich rozmiarów książki, których lektura okazała się całkiem przyjemna. Żadna jednak nie zrobiła na mnie tak dobrego wrażenia jak najnowsza na polskim rynku powieść Whitney G. Już po kilku stronach zyskałam pewność, że „Dwa tygodnie i jedna noc” to książka, która uratuje mój nieudany urlop. I rzeczywiście – od pierwszej do ostatniej strony bawiłam się naprawdę znakomicie. Z miejsca polubiłam Tarę, moją sympatię zyskała przede wszystkim swoim sprytem i zaradnością. Przeczuwam, że mało kto potrafiłby walczyć o przetrwanie w nowojorskiej dżungli tak jak ona. To bardzo barwna i zabawna postać, której po prostu nie sposób nie lubić :) Preston bywa bezwzględny i okropny, ale trzeba przyznać, że ma w sobie coś, co sprawia, że i jego darzymy sympatią. Za atut tej historii uważam także bardzo subtelny wątek erotyczny, który przewija się przez tę powieść. Scen, w których pojawia się seks, jest naprawdę niewiele, a jeśli już są, to tak skonstruowane, że podczas lektury nie uśmiechamy się pod nosem z zażenowania.

„Dwa tygodnie i jedna noc” nie jest niczym nowym na rynku erotyki. Nie mogłam pozbyć się wrażenia, że gdzieś już tę historię czytałam. Bo Whitney G. rzeczywiście sięga po wielokrotnie wykorzystywane schematy fabularne. Nieznośny szef, bogacz i bufon, i jego osobista asystentka, która ma dość wykonywania absurdalnych poleceń przełożonego i wreszcie postanawia odejść. Znamy to z wielu powieści powstających w tym gatunku, co ciekawe nawet autorstwa samej Whitney G. Mam tu na myśli oczywiście „Niegrzecznego szefa”. Jedynym elementem, który odróżnia obie te książki, jest branża, w której pracują bohaterowie. Ale ta powtarzalność, do której czytelniczki zdążyły się już przyzwyczaić, w istocie nie jest niczym złym – może irytować, gdy chodzi o thriller, ponieważ od niego oczekujemy pewnej świeżości i efektu zaskoczenia, ale w przypadku romansu raczej nie stanowi problemu). Zwłaszcza że „Dwa tygodnie i jedna noc” to powieść, która znakomicie sprawdzi się w roli umilacza czasu wolnego. Mamy tu dobry humor (niektóre sytuacje są naprawdę komiczne, więc uśmiech od ucha do ucha podczas lektury gwarantowany), błyskotliwe dialogi i bohaterów, którzy kochają się i nienawidzą. W dodatku oboje mają niesamowity temperament, więc i emocji Wam nie zabraknie. Dodajmy do tego wartkie tempo i wyraźnie wyczuwalną chemię między Tarą i Prestonem. Czego można chcieć więcej od literatury czysto rozrywkowej? Myślę, że wiele autorek aspirujących do miana gwiazd polskiej erotyki mogłoby się od Whitney G. czegoś pożytecznego dla siebie i swojej twórczości nauczyć ;)

"Zwycięzcy nigdy się nie poddają. Rezygnujący nigdy nie zwyciężają"

Moje pierwsze spotkanie z autorką wypadło średnio, nie było źle, ale dobrze też nie było. "Dwa tygodnie i jedna noc" to książka, którą czytasz szybko i również szybko zapominasz. Idealnie sprawdzi się jako lektura na plażę, ponieważ nie wymaga dużego zaangażowania, a do tego jest lekka i mocno przewidywalna. Nie do końca też uwierzyłam w relację pomiędzy głównymi bohaterami, a to głównie za sprawą Prestona, który niezbyt przypadł mi do gustu. Poza tym brakowało mi trochę fabuły jako takiej, która skupiałaby się na czymś innym niż Preston i Tara. Jeżeli chodzi o mnie to taki typowy średniak, taki 5/10.

To, co na początku wydaje się życiową szansą, wyczekanym cudem i w ogóle wejściem do raju, często okazuje się mieć drugie dno i wiele minusów. Hurra optymizm zostaję zastąpiony czymś zupełnie odwrotnym, a przy resztce zdrowych zmysłów człowieka trzyma jedynie jakaś resztka nadziei, że wszystko to prowadzi do założonego celu, tego wymarzonego, w imię którego warto zaciskać zęby. Wszystko w końcu ma swój koniec, ale czy na pewno?

Praca dla kogoś takiego jak Preston Parker daje doskonałe widoki na przyszłość, a dla kogoś, kto wie, co chce osiągnąć życiu i jednocześnie desperacko szuka zajęcia to po prostu uśmiech losu. Tyle, że Tara przekonuje się, że niestety nie wszystko jest tak wspaniałe jak się jej wydawało. Szef z piekła rodem? To byłby miły kociak w porównaniu z Parkerem, ale czego nie robi się gdy człowiek ma motywację? No właśnie na wiele da się przymknąć oko, a nawet oczy, oczywiście wszystko ma swoje granice, może zbyt często przesuwane, ale no cóż wciąż trzeba pamiętać o tym, co ma się zamiar osiągnąć. Problem w tym, iż coraz trudniej Tarze znosić zawodowego tyrana i jego bardzo wygórowane wymagania. Godziny pracy? Dwadzieścia cztery, siedem dni w tygodniu, bo przecież zawsze jest coś do załatwienia, przygotowania, a wyjazd służbowy na drugi koniec świata z godziny na godzinę? Po prostu codzienność, w jakiej nic poza pracą ma nikłą szansę przebić się, bo z czasem bardzo krucho. Jak jest więc zaleta, rekompensująca jakoś resztę? Trzeba przyznać, że nie na darmo Preston jest tytułowany misterem Nowego Jorku i w pełni zasłużył na ten tytuł oraz doświadczenie zawodowe, zdobywane cały czas. Co jednak gdy i to już nie wystarczy i Tara powie stop czyli złoży wypowiedzenie? Tym razem piłka jest po stronie jej szefa, a ten jest doskonałym graczem, miliarderem został dzięki sobie, więc nie zamierza poddać się w takiej chwili. Co to to nie, jeszcze daleko do końca tej rozgrywki, zwłaszcza, iż ON również dostrzega w niej kogoś więcej niż jedynie podwładną. Zanim ona odejdzie jeszcze dużo wydarzy się, już w tym głowa pana prezesa.

Szef z szatańskim charakterem, asystentka, która ma swój cel do zrealizowania i hotelarskie imperium, a w tle najpiękniejsze zakątki świata. Do tego dwa motywy, które w duecie nieźle podnoszą ciśnienie podczas czytania, oczywiście w jak najbardziej pozytywnym znaczeniu. Romans biurowy oraz hate-love, okraszone dobrym humorem, ciętymi ripostami oraz bohaterowie, jacy niejednokrotnie wywołują wybuchy śmiechu, mający za uszami więcej niż co nieco. To wszystko składa się na książkę stanowiącą doskonałą odskocznię od codzienności, niezależnie od pory roku i dnia tygodnia. Whitney G. znakomicie dobrała wątki, tak, by dać czytelnikom intrygującą lekturę, przy jakiej z jednej strony doskonale odpoczywa się i relaksuje, a z drugiej kibicuje postaciom, które niejednokrotnie wystawiają cierpliwość swoją oraz innych na próbę. „Dwa tygodnie i jedna noc” jest zabawną opowieścią o ludziach, jacy wydawałoby się szczerze nienawidzą się, a laleczka voodoo chyba tylko przez przypadek nie pojawia się w niej, lecz i bez niej bohaterka radzi sobie doskonale. Pisarka umiejętnie połączyła oba motywy, bez nadmiernego przesładzania, pomocni w tym byli charakterni bohaterowie, mający w sobie to „coś”, dzięki czemu fabuła nabiera rzeczywistych barw. Chemia pomiędzy nimi jest odpowiednio dawkowana i daje o sobie znać niekiedy w momentach dość nieoczekiwanych. Czytający otrzymują kawał dobrej zabawy w formie historii, która rozwesela, wzrusza i przed wszystkim zapewnia doskonałą rozrywkę.

„Rezygnujący nigdy nie wygrywają, a zwycięzcy nigdy się nie poddają”.

„Dwa tygodnie i jedna noc” to nowość spod pióra Whitney G. Osobiście bardzo lubię książki tej autorki, dlatego też nie mogłam sobie odmówić sięgnięcia i po ten tytuł, wiedząc, że na pewno dostanę opowieść lekką, niewymagającą, humorystyczną i przyjemną, z którą miło spędzę czas. I ani trochę się nie pomyliłam, ponieważ historia Tary i Prestona okazała się właśnie taką lekturą, na jaką liczyłam i która niewątpliwie przypadła mi do gustu. Otrzymałam ciekawy, zadziorny i wciągający od dosłownie pierwszych stron romans biurowy, dodatkowo ze świetnie nakreślonym wątkiem hate-love, który w książkach wprost uwielbiam! 😍

Bardzo polubiłam głównych bohaterów! Zarówno Tara, jak i Preston to postacie charyzmatyczne, uparte, silne i zdeterminowane. Główna bohaterka, przyjmując posadę asystentki Prestona Parkera, właściciela sieci luksusowych hoteli, nie spodziewała się, że ten okaże się najgorszym szefem, jakiego tylko mogła sobie wyobrazić. Mężczyzna jest arogancki, bezduszny, bezwzględny i ma ego „większe od całego Nowego Jorku i Las Vegas łącznie”. Tara cierpliwie i wytrwale znosi każdą obelgę z jego strony, realizuje wszystkie zadania, każdą wygórowaną, absurdalną wręcz zachciankę, nawet te, które zdecydowanie wykraczają poza zakres jej obowiązków. Jednak ma ona też swój charakterek i zdecydowanie potrafi pokazać ostre pazurki, jeśli sytuacja tego wymaga. Osobiście uwielbiam takie pyskate, zawzięte i stanowcze damskie bohaterki. Z kolei Preston... Preston to prawdziwy dupek, którym nie raz i nie dwa miałam ochotę z całej siły potrząsnąć. Drażnił mnie swoim zachowaniem, ale jednocześnie miał ON w sobie „to coś”, co sprawiło, że zapałałam do niego sympatią. On i Tara stworzyli razem dość wybuchowy duet, który nie raz przyprawił mnie o szybsze bicie serca. Ich dialogi pełne sarkazmu i ciętych ripost były znakomite! Czytając te wszystkie zgryźliwe przekomarzanki, docinki śmiałam się sama do siebie. 🤭 Między nimi od samego początku było czuć chemię, iskrzące napięcie i rosnące pożądanie, które z każdym kolejnym spotkaniem stawało się dla nich coraz trudniejsze do okiełznania.

„Dwa tygodnie i jedna noc” to książka, której fabuła, owszem, jest schematyczna, jednakże nie brakuje w niej kilku zwrotów akcji, które mniej lub bardziej mnie zaskoczyły. Z całą pewnością spełniły swoją funkcję, wprowadzając trochę zamętu i podsycając moją ciekawość w kwestii tego, co wydarzy się w kolejnych rozdziałach. Ja pochłonęłam tę historię w błyskawicznym tempie! W jednej chwili otwierałam ją na pierwszej stronie, a w następnej już przewracałam ostatnią kartkę. Whitney G. ma niezwykle lekkie pióro, w związku z czym przez jej opowieści się wręcz płynie. Być może nie jest to jej najlepsza powieść, ale z całą pewnością jest ona jedną z tych bardziej dopracowanych i rozbudowanych. Moim ulubionym tekstem spod pióra autorki niezmiennie pozostaje „Turbulencja”, aczkolwiek „Dwa tygodnie i jedna noc” również okazała się rewelacyjną opowieścią, która bardzo mi się podobała i którą na pewno będę wspominać z uśmiechem na twarzy. Przyjemna, odprężająca i poprawiająca humor historia, którą serdecznie Wam polecam! Dla fanów twórczości Whitney G. zdecydowanie pozycja obowiązkowa. 💜

Koszmarny szef? To zdecydowanie nawet w połowie nie opisuje Prestona. I to z nim Tara będzie musiała się użerać przez kolejne… no właśnie, ile wytrzyma dziewczyna w momencie gdy poprzednie asystentki rezygnowały po kilku tygodniach? Czy gdyby można było cofnąć czas zdecydowałaby się na prace u boskiego Prestona Parkera wiedząc jak to wszystko się potoczy?

To moja druga książka autorki i już wiem, że nie ostatnia. Aktualnie już rozglądam się za poprzednimi książkami, muszę nadrobić! A to mówi samo za siebie.

Książki Whitney są lekkie, przyjemne i same się czytają. Przeczytałam ją w jeden dzień, ekspresowo bo nie mogłam się od niej oderwać.

Świetny humor autorki sprawia, że czytając dialogi bohaterów śmiałam się niemal cały czas. Do tego dochodzi chemia między bohaterami ale i wzajemne dogryzanie sobie i wbijanie tzw. szpilek. Potyczki słowne między nimi były genialne. W ogóle cała ta otoczka sprawiła, że naprawdę świetnie się bawiłam podczas czytania.

Jest to fajny romans biurowy- czyli motyw, który uwielbiam w książkach. Książka ma ponad 300 stron, ale jest to lektura do przeczytania w jeden dzień. Nie da się od niej odejść, ciągle chodzi po głowie. Naprawdę polecam.

„Zwycięzcy nigdy się nie poddają, rezygnujący nigdy nie zwyciężają.”

„Dwa tygodnie i jedna noc” to romans biurowy, w którym trudny charakter Prestona mierzy się z determinacją i wytrwałością Tary. To historia, którą czyta się naprawdę szybko i przyjemnie spędza się z nią czas. Jest lekka, a momentami nawet zabawna. Nie jest może oryginalna, a fabuła jest raczej przewidywalna, ale posiada fajny zwrot akcji, który zaskakuje i wprowadza trochę nowości w życie bohaterów.

Whitney G. to autorka, która wyróżnia się lekkim piórem i przyjemnymi historiami. Tym razem zaoferowała nam gorący romans z ciekawymi bohaterami. Preston Parker jest takim szefem, jakiego nikt nie chciałby mieć. Jest niewyobrażalnie wymagający, lubiący rządzić i oczekujący, że wszyscy, a zwłaszcza jego asystenci, podporządkują pod niego całe swoje życie. Nikt nie może wytrzymać jego tempa i jego charakteru, więc etat jego osobistego asystenta co chwilę się zwalnia. Do momentu, kiedy zupełnie przez przypadek w życiu Prestona pojawia się Tara Lauren. Jej chęć posiadania pracy i życiowa dewiza wpojona przez matkę sprawiają, że nie poddaje się tak łatwo, choć nienawidzi swojego szefa równie mocno, jak jej poprzednicy. Dzięki swoim charakterom, oboje bohaterowie przykuli moją uwagę, choć w pewnym momencie Preston odrobinę stracił na swojej wyrazistości. Jednak absolutnie nie ujmuje to ich świetnym osobowościom wykreowanym przez autorkę.

Uwielbiam dobre romanse biurowe, a ten dodatkowo został połączony z prawdziwym wątkiem hate-love. Czuć tu było negatywne nastawienie bohaterów, z jednoczesnym pożądaniem. Romans między nimi nie pojawił się zbyt szybko, co wprowadziło fajną atmosferę oczekiwania i gorącego napięcia. Książkę czytało się szybko i w żadnym momencie mnie nie nudziła. Czytanie jej to była prawdziwa przyjemność. Więc jeśli lubicie historie z wątkiem romansu biurowego, to ta książka zdecydowanie jest dla Was ❤️

Preston Parker jest zimnym, bezwzględnym i piekielnie wymagającym właścicielem przodujących hoteli w Nowym Jorku. Tara jest z kolei ambitną młodą kobietą, która w końcu dostała swoją szansę i nie zamierza tak łatwo odpuścić. Nawet jeśli będzie musiała przejść przez istne piekło.

Każdy ma jednak swoje granice. Granice, które w pewnym momencie zostaną przekroczone. Nikt z nich jednak nie spodziewał się, że role nagle mogą się tak drastycznie odwrócić...

W przeszłości nie miałam styczności z twórczością Whitney, dlatego też nie miałam wobec tej pozycji zbyt wielkich oczekiwań. A już na pewno nie spodziewałam się, że nie będę w stanie odłożyć jej na dłużej niż pięć minut, krążąc jedynie pomiędzy kanapą a aneksem, by zaparzyć kolejny kubek herbaty. Gdy tylko skończyłam lekturę, zamówiłam trzy inne książki autorki, a to już chyba mówi samo za siebie - jestem oczarowana!

Poprowadzony wątek romantyczny to jeden wielki uczuciowy rollercoaster, czyli relacja hate-love w jak najlepszym wydaniu. Niemal od pierwszych stron czuć pomiędzy głównymi bohaterami ogromną chemię i iskrzenie, a z biegiem wydarzeń to wrażenie jedynie się pogłębia. Słowne utarczki i odpowiednio wyważony humor dodają tej pozycji lekkości, chociaż nie zabrakło też trudniejszych tematów, takich jak chociażby skomplikowane rodzinne relacje.

"Dwa tygodnie i jedna noc" to zdecydowanie najlepszy romans biurowy, z jakim miałam kiedykolwiek styczność. Przesiąknięty skrajnymi emocjami, ciętymi ripostami i rozbrajającym humorem, który sprawi, że będziecie szeroko uśmiechać się do kartek papieru. Na pewno będę Wam niejednokrotnie o nim przypominać - czytajcie!

DWA TYGODNIE I JEDNA NOC - WHITNEY G.

🤎Moja ocena: 8,5/10

🤎Data wydania: 19.05.2021

🤎Wydawnictwo: Niegrzeczne Książki

Ależ to było świetne! Jeśli wciąż się wahacie, czy powinniście sięgnąć po tę książkę to zdecydowanie mówię TAK! „Dwa tygodnie i jedna noc” to naprawdę świetny romans biurowy z idealnym (w moim odczuciu) wątkiem hate-love! Wciąż odczuwam niedosyt po przeczytaniu tej pozycji i chciałabym więcej. Tara i Preston to postacie niezwykle charakterne, oboje są na swój sposób stanowczy i wytrwali w dążeniu do celu. Prestona Parkera dodatkowo nazwałabym diabłem wcielonym, ale o co mi chodzi musicie odkryć sami. Pierwsze spotkanie bohaterów jest dość dziwne, a zwłaszcza dla Tary… Bardzo podoba mi się kreacja głównych chamoże i są oni dość standardowi jak dla tego typu książki, ale było w nich „to coś”. Whitney G. równie świetnie wykreowała relację głównych bohaterów, a mianowicie wątek od nienawiści do miłości, a także ich spotkania, które aż ociekają chemią, którą zdecydowanie czuć! Jeśli szukacie czegoś zabawnego, lekkiego i niezwykle wciągającego to zdecydowanie Wam polecam! Gwarantuję, że się pośmiejecie, ale też dostaniecie naprawdę fajny romans biurowy. Ja już z niecierpliwością wyczekuje kolejnych książek autorki i mam nadzieje, że wydawnictwo zdecyduje się coś jeszcze u nas wydać.

~Zaczytana Anielka~

Kolejna książka od Whitney G. jest typową biurową historią z motywem hate-love oraz humoru. Historia nie należy do skomplikowanych, jest lekka i w sam raz na leniwy wieczór. Mamy tutaj charakterną, pełną ikry bohaterkę oraz typowego gbura, zamkniętego w sobie i wymagającego od innych rzeczy niemożliwych. Czy dwa zupełnie inne charaktery znają wspólny język i będą potrafili się dogadać?

„To bezwzględny dupek – wypowiada się była asystentka Parkera. Szef bez serca. Najgorszy, dla jakiego kiedykolwiek pracowałam. Jedynie jego wygląd robi dobre wrażenie. Dopóki nie otworzy ust.”

Tara jest wykształcona, jednak nikt nie chce dać jej szansy w pierwszej pracy. Zupełnie przypadkiem, o niewłaściwej porze w niewłaściwym czasie spotyka jego – prezesa sieci hoteli. On szuka asystentki, ona pracy, czy będą w stanie sobie pomóc ?

„Oto miałem cały świat na wyciągnięcie ręki i mogłem dostać wszystko, co tylko zechcę, za wyjątkiem jednej rzeczy, jakiej pragnąłem najbardziej. A raczej kobiety, która nieustannie mi towarzyszyła.”

Preston zawsze oczekuje od ludzi pełnego zaangażowania. Postanawia dać Tarze szanse, ale czy prędzej tych dwoje nie wydrapie sobie oczów i nie skoczy do gardeł ? Będzie zdecydowanie pomiędzy nimi ogień, a Preston nie będzie ukrywał, że jego do tej ognistej kobiety ciągnie. Co w takiej sytuacji tych dwoje zrobi ?

Jest to przyjemna książka, jedna bez większych fajerwerków. Musze przyznać, że wspaniale zaspokoi czytelnika, który szuka czegoś lekkiego, niewymagającego zaangażowania emocjonalnego, zabawnego i z przewidywalną akcją. Ja czuję się zdecydowanie zadowolona po spędzeniu wieczoru z tym tytułem, bo uwielbiam takie klimaty.

Oceniam na mocną 8.

Moja pierwsza styczność z książkami autorki, którą uważam za dość udaną.

Książka jest lekka, ciekawa z oryginalną fabułą, która bardzo mnie wciąnęła. Historia wręcz na jeden wieczór. Główny bohater jest ciekawie wykreowany, mohłabym rzec, że jest to typ jaki bardzo lubię w literaturze. Trochę gburowaty ale pewny siebie mężczyzna sukcesu.

Jest jednak jedna rzecz, której nie rozumiem, a mianowicie tytuł. Chyba nie zrozumiem co miał ON na celu...

Rzadko kiedy czytam romanse, ale czasem zdecyduje się na taką książkę, żeby chociaż trochę się rozerwać i odciąć od codzienności. Muszę przyznać, że nie jest to jakaś wybitna książka, ale idealnie nadaje się na czytanie do poduszki albo podczas jakiegoś wyjazdu. Nie trzeba bowiem bardzo skupiać się na treści, a jedynie oddawać się przyjemności czytania. Książkę czyta się szybko i dość przyjemnie. Owszem, nie wszystko mi się tak do końca w niej podobało. Pewne treści wydawały mi się zbyt dosłowne, momentami nawet zbyt brutalne. Jeśli jednak szukacie przyjemnego romansu na wieczór, to jest to idealna pozycja ku temu.

Jestem mile zaskoczona. Sięgając po książkę myślałam że to będzie jak jedna z wielu. Ale było w niej coś innego ... i chętnie sięgnę po książkę tej autorki jeszcze nie raz. Polecam.

Książki Whitney G. znam nie od dziś. "Dwa tygodnie i jedna noc" to jedna z tych, które miałam przeczytać już dawno, ale ciągle brakowało mi czasu, dlatego, gdy w sobotni ranek wsiadłam do pociągu, stwierdziłam, że wreszcie nadszedł jej czas.

Ogólnie rzecz biorąc, jestem typem czytelnika, który może czytać w zasadzie wszędzie, dlatego nieważne czy jest to środek transportu publicznego, domowe zacisze czy nawet zawody łucznicze, jeżeli tylko mam chwilę, lubię zagłębiać się w lekturze. Jednak w tych szczególnych wypadkach, jak podróże czy sportowa rywalizacja wybieram najczęściej te krótsze publikacje, a właśnie do takich należy książka "Dwa tygodnie i jedna noc".

Tym razem Whitney G. przenosi nas w świat hotelowego biznesu, gdzie poznajemy Prestona Parkera, przystojnego miliardera, który kilkukrotnie został misterem Nowego Jorku. Prezes Parker ma jednak jedną poważną wadę. Jest pracoholikiem, a jego podejście do obowiązków służbowych sprawia, że w opinii publicznej, jest szefem rodem z koszmarów.

Gdy kolejny asystent Parkera postanawia rzucić pracę, los stawia na drodze mężczyzny Tarę — kobietę, która jako jedyna jest w stanie sprostać jego wygórowanym oczekiwaniom. Dzięki wrodzonej determinacji Tarze udaje się utrzymać na stanowisku asystentki właściciela sieci luksusowych hoteli, dłużej niż komukolwiek przed nią. Jednak po dwóch latach znoszenia zarozumiałego bufona, wykonywania najgorszych z możliwych zadań oraz bycia pod telefonem dwadzieścia cztery godziny na dobę składa wypowiedzenie. Czy jednak Parker pozwoli jej tak po prostu odejść? Tego musicie dowiedzieć się sami.

Muszę przyznać, że po raz kolejny mam wrażenie, że autorka w połowie książki straciła zapał do swojej własnej historii. Po raz kolejny widzę tu zmarnowany potencjał, przez wprowadzenie licznych przeskoków czasowych, które do niczego nie prowadzą, Bo o ile przeskok o niemal dwa lata jest zrozumiały i bardzo ważny dla całego kontekstu historii, to te wszystkie pomniejsze wydają mi się zbędne i w zasadzie wyglądały tak, jakby autorce w połowie pisania uciekła jakaś myśl, miała do niej wrócić, ale jednak zupełnie o tym zapomniała. Szkoda.

Dużym plusem tej historii jest jednak kreacja głównych bohaterów. Bardzo podobało mi się to, jak autorka zobrazowała przemianę jaka zaszła w Parkerze pod wpływem przeróżnych i często skrajnych emocjonalnie interakcji z Tarą. Cieszę się, że ostatecznie nie pozostał tak skrajnym despotą, jakim był na samym początku.

"Dwa tygodnie i jedna noc" (chociaż zupełnie nie rozumiem, jak ten tytuł ma nawiązywać do tej książki) to publikacja, która idealnie sprawdzi się, jako coś lekkiego do poczytania. Dlatego, jeżeli szukacie przyjemnej lektury dla odmóżdżenia, myślę, że idealnie sprawdzi się w tej roli.