Krew na śniegu. Tom 1

„Krew na śniegu” to krótka historia, w której autor zwraca uwagę czytelnika na psychikę mężczyzny, zabijającego ludzi dla zysku.

Bohater nie jest ani do końca zły, ani dobry. Jak sam o sobie mówi, dobre cechy odziedziczył po matce, złe po ojcu i te drugie określa mianem „wirusa”.

W jego życiu ważną rolę odgrywają dwie kobiety. Jedna nie jest doskonała, ma fizyczne ułomności, druga natomiast w jego mniemaniu, jest uosobieniem piękna.

Bohater ma pewną przypadłość. Mianowicie taką, że w swoich wyobrażeniach zniekształca rzeczywistość. Dopowiada, bądź wymyśla własne zakończenia zaistniałych zdarzeń lub całkowicie pogrąża się w zniekształconym, odrealnionym, wyimaginowanym świecie…

„Krew na śniegu” jest książką o zabijaniu, ciemnych interesach, układach, manipulacji, ale też o uczuciach, odczuciach i psychice osoby parającej się zabijaniem dla pieniędzy, a może również i dla przyjemności.

Płatny morderca, jakim był nasz bohater, chciał przechytrzyć przeznaczenie, a przez nieostrożność i zaufanie nieodpowiedniej osobie, wyszło tak, jak wyszło.

Jo Nesbø ma lekkie pióro, więc jego dzieła czyta się szybko.

Moim pierwszym spotkaniem z twórczością tego autora była książka „Łowcy głów”.

Oceniam je pozytywnie, podobnie zresztą jak i „Krew na śniegu”.

Polecam.

Ksiazka super, jak dla mnie smutne zakonczenie, bo bardzo polubilam glownego bohatera, choc byl platnym morderca! Uronilam nawet lezke....moze chcialam podswiadomie, zeby zakonczenie bylo bardziej pozytywne.....Polecam!

Jo Nesbo wysoko postawił sobie poprzeczkę i... niestety, ale "Krew na śniegu" znacznie zaniża poziom.

Książka napisana jest z perspektywy głównego bohatera - Olava, który jest płatnym zabójcą. Jak się dowiadujemy, ma ON za zadanie zabić żonę swojego zleceniodawcy - Corinę. Relacja między nimi zawiązuje się bardzo szybko, nawet aż za bardzo. Bohater opowiada o swojej trudnej przeszłości z matką i ojcem. Zakończenie lekko zaskakuje, ale i tak moim zdaniem to bardzo słaby kryminał z wątkiem romantycznym.

Da się przeczytać. Główny bohater, chociaż seryjny morderca, wzbudza sympatię i zaufanie. Dobrze napisane, ciekawa narracja, ale bez specjalnej fascynacji do tej serii.