Krawcowa z Madrytu

Gdy pojawił się pierwszy odcinek filmu od razu mnie zainteresował zaczęłam więc szukać książki na której podstawie go zrobiono. To był strzał. Książka wciąga - przenosi w inny świat. Czytając jesteś obok bohaterki przeżywając z nią jej życie. Polecam.

- Barbara Z.

Tym, co skłoniło mnie do sięgnięcia po „Krawcową z Madrytu” był przede wszystkim napis w lewym górnym rogu okładki – „hiszpański bestseller” obiecywał dużo i też duże pokładałam w nim nadzieje. To w końcu region, którym jestem zafascynowana od lat i mam nadzieję, że kiedyś w końcu znajdę czas, by zgłębić tajniki tego dźwięcznego i przyjemnego dla ucha języka. Z kolei tym, co martwiło, był sam tytuł. Jeśli historia opisana w książce byłaby niczym więcej jak opisem życia madryckiej krawcowej, pełnym wykrojów, ściegów i innych rzeczy stanowiących dla mnie czarną magię, byłabym niepocieszona. Tak więc gabaryty książki, ponad pięćset stron w większym niż zazwyczaj formacie, mogły okazać się dla mnie dobrodziejstwem albo mordęgą, w zależności od tego, co kryły karty powieści. Szczęśliwie trafiłam na opcję pierwszą.

Sirę, główną bohaterkę, poznajemy jako młodą dziewczynę, która dopiero zaczyna swoją przygodę z szyciem w jednym z lokalnych zakładów krawieckich, gdzie pracuje także jej matka. Dziewczyna staje się coraz lepsza w swoim fachu, jednak niepewne czasy, naznaczone strachem przed nadchodzącą wojną, stawiają pod znakiem zapytania możliwość dalszego rozwoju w tym zawodzie. Jedynym sensownym rozwiązaniem dla panienki pochodzącej z biednej rodziny, wychowującej się bez ojca, wydaje się być zamążpójście. W końcu pojawia się ktoś, kto mógłby wkroczyć w życie Siry i stać się męskim wzorcem i oparciem. Jednak poczciwość i uczucie Ignacia to za mało, żeby zapełnić pustkę w sercu naszej bohaterki. Dziewczyna, mimo napomnień matki i wbrew zdrowemu rozsądkowi, rzuca się w ramiona przebojowego i korzystającego z życia Ramira (który, swoją drogą, na początku przypominał mi Rhetta Butlera). Strojne i dostatnie życie, z dala od jedynej bliskiej osoby, jaką jest dla Siry matka, kończy się wraz z burzliwym romansem. Z dnia na dzień młoda piękność zostaje sama w obcym miejscu, bez pieniędzy, za to z olbrzymim długiem i traumatycznymi wspomnieniami, które zafundował jej były kochanek. Wszystko wskazuje na to, że nieprzystosowana do samodzielnego funkcjonowania dziewczyna będzie musiała wziąć w końcu życie we własne ręce.

Jestem totalnie zachwycona kreacją głównej bohaterki i jej przemianą, która dokonuje się na oczach Czytelnika. Początkowo bierna, bezwolna i przez to nawet irytująca, z biegiem czasu i nabytych doświadczeń zmienia się w pewną siebie, zaradną, odważną kobietę, zdolną do czynów, jakich nie powstydziłby się niejeden mężczyzna. Wojna to czas, w którym czasem ludzie zmuszeni są podejmować decyzje, jakich nigdy nie podjęliby w czasach pokoju. Być może to właśnie tło historyczne (szczegółowo w książce odmalowane) i czasy, w jakiej przyszło jej żyć, były przyczyną wewnętrznej przemiany bohaterki, może stała się ona nową wersją samej siebie dzięki ludziom, których spotkała na swojej drodze, a może była to kombinacja wielu różnych czynników. Ważne, że Sira w nowym wydaniu to ktoś, kogo Czytelnik musi polubić.

Jak już wspominałam, książka jest słusznych gabarytów, a to oznacza, że autorka miała sporo przestrzeni na budowanie napięcia i trzeba przyznać, że doskonale tę przestrzeń wykorzystała. Najpierw skupiamy się zatem na losach głównej bohaterki, która po pewnym czasie staje się częścią czegoś większego i bardziej doniosłego – losów całego narodu hiszpańskiego, stojącego przed historyczną decyzją – czy przyłączyć się do wojny burzącej spokój w Europie. Nagle Sira staje się jedynie elementem wielkiej dziejowej układanki. Elementem istotnym, ale jednak wciąż tylko trybikiem. Autorka dokonała rzeczy niezmiernie trudnej – połączyła te dwa światy. Świat pojedynczego bohatera i jego przeżyć oraz naznaczony wojną świat bezimiennych mas ludzkich, a jednocześnie nie nadała żadnemu z nich pierwszeństwa. Oba są w tej historii ważne, oba przejmujące.

Kawał porządnej literatury dla różnych grup docelowych Czytelników, bo mamy tu miłość, historię, wojnę i rozbudowany wątek sensacyjny. Kto sięgnie po „Krawcową z Madrytu”, na pewno nie poczuje się zawiedziony.

Ulubione cytaty:

„Omyliłam się jednak, jak zwykle, gdy w swych sądach próbujemy opierać się na zbyt kruchych przesłankach: jednym uczynku albo kilku zasłyszanych słowach”.

[Adres usunięty]

Świat mody, tkanin i wykrojów, fascynujący proces powstawania ubrań oraz tło historyczne powieści – kiedy zobaczyłam zapowiedź „Krawcowej z Madrytu”, wiedziałam, że to coś idealnie dla mnie. Ogromnie się cieszę, kiedy intuicja co do tego, czy dana książka mi się spodoba, mnie nie myli. Tak właśnie było w przypadku wydanego pierwotnie w 2009 roku debiutu literackiego Maríi Dueñas.

(...)

„Krawcowa z Madrytu” to nie jest powieść, którą można połknąć w ekspresowym tempie. Jej format odbiega od normy, a gabaryty do najmniejszych także nie należą. Jest to jednak na pewno powieść, która zabiera czytelnika w pełną przygód podróż, w której przewodniczką jest bardzo niezwykła dziewczyna.

Bardzo szybko porwał mnie barwny styl Maríi Dueñas. Cokolwiek autorka opisuje – czy są to różnego rodzaju materiały i kreacje, jakie z nich wyczarowuje Sira, czy jest to marokańska ulica z całym jej afrykańskim kolorytem, czy jest to wystawne przyjęcie dyplomatyczne z mieszanką międzynarodowych gości – zawsze czyni to z niezmienną dbałością o najdrobniejsze szczegóły, czarując przy tym czytelnika. Uwielbiam powieści, których autor odmalowuje słowami pełne detali obrazy, zachwycając z taką samą mocą niezależnie od tego, czy obraz ten przedstawia widok piękny czy szpetny i taka właśnie jest „Krawcowa z Madrytu”.

Narratorką powieści jest Sira. Postać ta bardzo szybko zyskała moją sympatię. Jestem pod wrażeniem tego, jak ogromną zmianę przechodzi ona pod wpływem doświadczeń, które hartują jej ducha, jak bardzo rozwija się jej charakter, a ona sama powoli dojrzewa i nabiera życiowej mądrości. Z nieśmiałej, prostej dziewczyny staje się silną, odważną i pewną siebie kobietą. Z żyjącej biednie córki szwaczki staje się cenioną i rozchwytywaną krawcową.

Książka obfituje w wiele równie ciekawych, wyrazistych postaci drugoplanowych. Na drodze Siry staje wiele osób, które wyciągają do niej pomocną dłoń – niezwykle zaradna szmuglerka Candelaria, specyficzny i wygadany młodzieniec Félix, prowadząca barwne życie Angielka, Rosalina Fox, która staje się jej oddaną przyjaciółką, czy przystojny dziennikarz Marcus, który... tego musicie dowiedzieć się sami. ;)

„Krawcowa z Madrytu” to powieść historyczna. Jej akcja rozgrywa się w czasach wojny domowej w Hiszpanii oraz w czasie II wojny światowej. Autorka poświęciła sporo pracy, by wiernie oddać jej tło historyczne, polityczne zawirowania, które doprowadziły do wybuchu owych wojen, i konsekwencje, jakie później one wywołały. Na kartach powieści pojawia się wiele autentycznych postaci, które odegrały ważną rolę w historii Hiszpanii.

Przez powieść płynie w większości dosyć jednostajnym tempem. Są w niej chwile, kiedy jej akcja nabiera rumieńców i chwyta czytelnika w pełne napięcia objęcia, sprawiając, iż książkę czyta się z zapartym tchem, są także i momenty, kiedy tempo nieco zwalnia, co szczególnie odczuwałam wówczas, kiedy autorka skupiała się na wyjaśnianiu politycznych zawirowań. Jednak ani przez minutę się przy niej nie nudziłam.

„Krawcowa z Madrytu” to połączenie powieści historycznej i obyczajowej z elementami powieści szpiegowskiej i romansu. Jeśli lubicie tego typu mieszanki, które dodatkowo zachwycają stylem i kreacją postaci, to po prostu musicie po nią sięgnąć. Polecam!