Kraina Zeszłorocznych Choinek

Antoś tęskni za zmarłym dziadkiem, który opowiadał mu historię o Krainie zeszłorocznych choinek. W wyniku dziecięcych wybryków chłopiec trafia do sklepiku, który dziwnym trafem nazywa się tak samo jak kraina z opowieści dziadka. Właścicielem jest Pan Józef. Emerytowany nauczyciel historii większość życia kolekcjonował ozdoby świąteczne, ale na starość chce by zyskały one nowy dom.

Równolegle poznajemy Panią Helenę i jej opiekunkę Ninę. Staruszka jest zdecydowanie moją ulubioną bohaterką. Do czego ta uparta kobieta jest zdolna. Ubawiłam się niesamowicie.

Losy bohaterów splatają się tworząc magiczną, wzruszającą i ciepłą opowieść.

.

Znalazłam tu wszystko czego oczekuję od świątecznych książek. Cała akcja toczy się w okresie okołoświątecznym i jest z nim ściśle związana, a nie tylko nawiązuje gdzieś w ostatnim rozdziale. Do tego mroźny, zimowy krajobraz, którego u mnie ostatnio brakuje w grudniu. Historia jest lekka, zabawna, ale niesie ze sobą przekaz. Jedyne czego żałuję, to to, że tak późno sięgnęłam po tę pozycję.

Ogromnie polecam.

Czy już wspominałam, że przepadam za książkami Asi Szarańskiej? 🤔 moja miłość zaczęła się od serii "Kalina w malinach" i niezmiennie trwa 🥰.

Sklepik Pana Józefa o nazwie "Kraina Zeszłorocznych Choinek" to magiczne miejsce, gdzie splatają się losy wszystkich bohaterów. Tutaj odżywają dawne uczucia, problemy znajdują rozwiązania, a wszystkie spory mają swój szczęśliwy koniec.

Nie znajdziesz tu cen, bowiem każda świąteczna ozdoba kosztuje właśnie tyle, ile jesteśmy w stanie za nią zapłacić.

Jeśli miałabym wymienić jedną cechę, za którą cenię tę autorkę najbardziej, to byłby to poczucie humoru. Przebija tu ono niemal z każdej strony, wywołując szeroki uśmiech na mej twarzy. Czytałam wiele opinii na temat tej książki i już wiem, dlaczego wszyscy stawiają ją na piedestale i przyznają pierwsze miejsce wśród świątecznych opowieści. Książka, aż kipi od świątecznej atmosfery i zimowej aury, bohaterów chciałoby się poznać w świecie rzeczywistym, a do tego jest zabawnie, ale i wzruszająco, co stanowi niełatwe połączenie.

A kiedy Ty odwiedzisz Krainę zeszłorocznych choinek?

Premiera 28/10/2020

Która z tegorocznych świątecznych książek jest twoją ulubioną? Po przeczytaniu Krainy Zeszłorocznych Choinek mam mętlik w głowie, ponieważ tyle jeszcze przede mną, a ona już zdecydowanie wysunęła się na prowadzenie. To najcieplejsza, najbardziej klimatyczna opowieść do czytania przy choince rozświetlonej, oczywiście kolorowymi lampkami.

🎄Joanna Szarańska czerpie pełnymi garściami ze wszystkiego, co w powieściach obyczajowych najlepsze. Delikatnie, niczym kakao w ciepłym mleku miesza przeszłość z teraźniejszością. Dlatego umieszcza w swojej historii tajemniczego starszego pana, który od lat kolekcjonuje zabytkowe ozdoby choinkowe, a teraz sprzedaje je za bezcen. Po co to robi? Jednocześnie, autorka stawia nas przed bolączką i rozterkami na miarę naszych czasów, pozwala podejrzeć małżeństwo po rozwodzie, które miota się w swoich osobnych życiach i nie umie połączyć ich z potrzebami dziecka. Za to Antek, ich synek, to bohater, który skradnie wasze serca. Mądry, wrażliwy chłopczyk, który nie raz i dwa pokaże, że dziecięce spojrzenie na świat jest dużo mądrzejsze od tego dorosłych.

🎄Ta historia jest po prostu pełna, pełnowymiarowa i kompletna. Niczego jej więcej nie potrzeba. Są w niej ludzie z krwi i kości, realne problemy, ale też mnóstw humoru sytuacyjnego z ikrą, który nie raz i dwa wywoływał uśmiech na mojej twarzy. Nic nie zostałoby przeciągniętego w żadną ze stron, a opowieść ma tyle uroku i magii, że te aż wypływają z kartek. Unoszą się w powietrzu w postaci otulającego zapachu igliwia, kręcą w nosie kurzem wyciągniętych ze strychu ozdób choinkowych, skrzą blaskiem lampek. Polecam, nie mam tutaj nic więcej do dodania. Jest przepiękna.

Uwielbiam wszystkie świąteczne opowieści! Co więcej, mogę powiedzieć, że ja je kocham i naprawdę uwielbiam, kiedy pod koniec roku księgarnie się nimi zapełniają. "Kraina Zeszłorocznych Choinek" to jedna z najcenniejszych pozycji, jaką miałem przyjemność przeczytać. Cieszę się, że mogę ją dołączyć do mojej kolekcji innych książek o tematyce świątecznej. Bardzo pogodna historia, dzięki czemu człowiek jest w stanie uwierzyć, że świąteczne cuda naprawdę mają miejsce. Razem z takimi książkami można przygotować się do świątecznego kolędowania i wspólnego biesiadowania z rodziną. Warto przeczytać tą książkę.

Pan Józef od wielu lat kolekcjonuje ozdoby świąteczne. Chyba nie zdziwi nikogo fakt, że są dla niego bardzo wartościowe. Postanawia jednak otworzyć sklepik o tytułowej nazwie “Kraina Zeszłorocznych Choinek”. Panuje tam niesamowicie ciepła atmosfera i każdy może poczuć się wyjątkowo kupując oryginalną ozdobę. Jest jeszcze coś… To w tym miejscu splatają się drogi mieszkańców małego miasteczka i zostają odkryte różne zapomniane tajemnice i wspomnienia..

Czy wszystkie relacje uda się naprawić przed wigilijnym wieczorem? Skąd wzięła się nazwa sklepu? I jak wiele wspólnego ma z miejscem, do którego odchodzą choinki, kiedy kończy się Gwiazdka?

🎄

Sięgając po tę książkę przygotujcie się na to, że poznacie wiele historii i bohaterów. Na początku było mi ciężko zorientować się kto jest kim i przyporządkować z kim łączy się jaki wątek… dopiero w połowie od razu rozpoznawałam bohaterów i przyjemniej czytało mi się ich perypetie. Bardzo podobała mi się legenda o krainie zeszłorocznych choinek i na rozbudowanie tego wątku czekałam najbardziej. Pan Józef zdobył moje serduszko, a autorka tak pięknie opisywała wygląd sklepiku i znajdujących się w nim ozdób, że od razu oczami wyobraźni przenosiłam się do tego magicznego miejsca.

Podsumowując uważam tę książkę za dobrą. Kilka rzeczy bym pozmieniała, ale pomimo wszystko ta powieść miała w sobie coś, dzięki czemu zapamiętam ją na długo, a po następne książki autorki na pewno sięgnę 💙

🎄

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona ❄💙

~ sylwiaczyta

Co do tej książki miałam największe oczekiwania. Nie wiem, czy bardziej urzekł mnie tytuł czy okładka. I chciałam żeby te duże oczekiwania nie okazały się przstrzelone i nie trafione. Jednak intuicja mnie nie zawiodła!

W świątecznych książkach sprawą pierwszorzędną jest kilmat świąt i tutaj tę bożonarodzeniową atmosferę czuć od pierwszej strony. Powieść jest bardzo emocjonalna, nie brakuje tutaj pozytywnych uczuć, chociaż jak to w życiu, dobre chwile przeplatają się z tymi gorszymi. Autorka przedstawia nam wielu bohaterów, wiele wątków, ale robi to bardzo umiejętnie, bo mimo nagromadzenia postaci, wszystko jest spójne i nie mamy problemu z wielotorowością akcji. Styl Joanny Szarańskiej jest przyjemny, bardzo dobrze się czyta, a dialogii są realne. Autorka opisuje prawdziwych ludzi w prawdziwych sytuacjach. A to jest ogromny atut.

W tym grudniowym czasie musicie sięgnąć po tę powieść. Przyjemną, uroczą i zabawną. Świetnie napisaną, chwytajacą za serce. To było moje pierwsze spotkanie z autorką i już wiem, że nie ostatnie. Polecam gorąco.

Czy może być coś bardziej klimatycznego niż sklepik o nazwie Kraina Zeszłorocznych Choinek? Na półkach leżą tam unikalne ozdoby choinkowe, które przez lata uzupełniały kolekcję swojego właściciela. Jednak to nie jedyna cecha tego miejsca. To tutaj schodzą się losy mieszkańców i przyjezdnych, tutaj wspomina się stare uczucia i straty. Czy wszystkie relacje uda się naprawić nim wzejdzie Pierwsza Gwiazdka?

“Kraina Zeszłorocznych Choinek” to przepiękna historia, dzięki której w pełni przeniosłam się do opisywanego świata i naprawdę poczułam zimowy i świąteczny klimat! Mamy tutaj wielu bohaterów, każdy z nich mierzy się z pewnymi przedświątecznymi problemami. Pojawiają się niedopowiedzenia w pracy, konflikty rodzinne, światło dzienne ujrzą także uczucia z dawnych lat. To moje pierwsze zetknięcie z twórczością Joanny Szarańskiej i powiem Wam, że przepadłam. Całość jest pięknie napisana, a każde zdanie, czy dialog dopieszczone. Cieszę się, że książka nie była ‘sztywna’. Pojawiło się w niej dużo wyszukanego humoru, który wielokrotnie wywoływał uśmiech na mojej twarzy. Naprawdę polubiłam się z bohaterami, a szczególnie z Niną i jej podopieczną. Nie mogłam opanować śmiechu, gdy czytałam, co przytrafiło im się w drodze do domu na Boże Narodzenie. Dokładnie takich historii, jak “Kraina Zeszłorocznych Choinek” potrzebuję w grudniu! Ciepłych, śnieżnych, żartobliwych, a przede wszystkim takich, w których magiczna świąteczna aura aż kipi. Powieść Joasi trafia na pierwsze miejsce wszystkich świątecznych książek, które przeczytałam w tym roku! Koniecznie musicie po nią sięgnąć i dowiedzieć się, co jeszcze skrywa w swoim wnętrzu przytulny sklepik z ozdobami choinkowymi!

MAM! Mam dobrą powieść świąteczną. I co to były za święta! 🥺 Ale od początku... 🎄

Książka zaczęła się trochę cukierkowo. Mały chłopczyk siedzi u dziadka na kolanach i słucha legendy o Krainie Zeszłorocznych Choinek, hmm, ciekawy pomysł. No nic, nie odpuszczam, czytam dalej. Są różni bohaterowie, różne miejsca, czytam dalej. Z czasem zaczynam się uśmiechać. Mniej więcej w połowie książki już śmieję się w głos, bo co się tutaj wyprawiało, to ja nawet nie chcę mówić 🙈

Każdy z bohaterów był na tyle charakterystyczny, że łatwo mi było ich odróżnić i zapamiętać. Rodzeństwo w podeszłym wieku Józef i Józefina, które kłóci się (tzn. ona głównie krzyczy, a ON coś tam burczy pod nosem) w nowo otwartym sklepiku z ozdobami świątecznymi było moim ulubionym wątkiem na początku, ale potem to już tylko zaczynałam nowy rozdział, szybko orientowałam się, o kim będzie i myślałam sobie „o nie, w co oni znowu się wpakują” 😂

Dużo tutaj humoru. Tę scenę na długo zapamiętam: Nina, pozytywna młoda osóbka, dowiaduje się, że musi się opiekować zrzędliwą Heleną nawet w święta, bo syn starszej pani wylatuje do ciepłych krajów. Helena o niczym nie wie, ale po nastroju dziewczyny podejrzewa, że jakiś kawaler złamał jej serce. Pyta, czy to zranił ją mężczyzna. Nina mówi, że tak. Ale kto? Pani syn. Mój syn?! Co ON ci zrobił?! Bo ON twierdzi, że tak było w umowie... 🤣

Może nie umiem tego dobrze przestawić, ale kiedy się to czyta to oj... #mnieśmieszy 😅 Wszystkie wydarzenia zgrabnie wiążą się ze sobą, są też bardzo wzruszające momenty. Rozpłakałam się na samym końcu 🥺 I ten wątek z małym chłopcem, który stracił dziadka, ale poznał pana Józefa i przy nim znowu się poczuł taki szczęśliwy jak kiedyś... 😭

Pięknie to wszystko wyszło. Emocje same przyszły, nic nie było wymuszone. Czuć grudzień i magię świąt w powietrzu. Jest zabawnie, żarty nie są obraźliwe ani głupie. Nie ma podziału na złych ani dobrych bohaterów, każdego da się polubić. Polecam bardzo 💚 i poproszę o więcej!

Co się dzieje z choinkami po Bożym Narodzeniu? Jaki los jest im pisany? Gdzie trafiają? O tym najlepiej wie Joanna Szarańska, która w swej świątecznej książce Kraina Zeszłorocznych Choinek opisała piękną legendę i zabrała mnie do…

To cudowny sklepik! Magiczny! (s. 100)

Zazdrościłam bohaterom, że mogli przekroczyć próg sklepiku „Kraina Zeszłorocznych Choinek” i znaleźć się w czarodziejskiej krainie ozdób bożonarodzeniowych. W tym niezwykłym sklepie już od drzwi magia oczarowuje klientów. Panuje w nim świąteczna atmosfera ciepła i miłości – duch świąt Bożego Narodzenia czuwa nad tym miejscem. Nie ma tu dwóch takich samych ozdób. Nie ma cen. Są ludzie. Różni ludzie. Wcale się nie dziwię reakcji Antka ani miłości właściciela to zgromadzonych bombek, aniołków, mikołajków, światełek i innych dekoracji świątecznych. Siadłabym na fotelu w towarzystwie kota Maurycego, chłonęła atmosferę i odliczała dni do Gwiazdki, choć w tym sklepiku Boże Narodzenie trwa cały rok. Ale dla Józefa ta kolekcji to zaklinanie przeszłości. Cóż takiego się wydarzyło w przeszłości?

Święta to czas dla rodziny. (s. 126)

Przedświąteczny czas to nie tylko sprzątanie, przygotowywanie potraw wigilijnych, których smaki i zapachy działają na zmysły czytelnika. To czas, kiedy rodzina powinna być razem, a nie zawsze jest. Autorka ukazuje różne podejście do obchodzenia świąt, ale wyraźnie daje odczuć, za którą jest opcją. Boże Narodzenie to kultywowanie tradycji. Perypetie pewnego starego zeszytu z rodzinnymi przepisami babci i mamy Tomczyk przyprawia o mały zawrót głowy. Z jednej strony bawi, lecz także skłania do refleksji nad własnym postępowaniem, słowami rzucanymi w złości, niepotrzebnymi złymi emocjami. Bohaterowie przekonują się, jak ważna jest rodzina, rozmowa, wspólnie spędzony czas, tęsknota za bliskimi i duchem świąt, a także za dawną miłością.

Na litość boską dziewczyno! Nigdy nie śmiej się z mężczyzny!

Co tu dużo mówić… uwielbiam książki świąteczne Joanny Szarańskiej. Jest w nich nie tylko magia świąt Bożego Narodzenia oprószona śniegiem i mroźna, ale znacznie więcej. Cenię sobie książki autorki za prawdy życiowe, realność oraz ukazanie skomplikowanych relacji międzyludzkich, które dotyczą wszystkich niezależnie od miejsca – w domu, w pracy, w szkole, w sklepie, na podwórku. W Krainie Zeszłorocznych Choinek postacie tworzą zróżnicowaną paletę osób i charakterów od dziewięciolatków Antka i Bartka, przez młodych dorosłych Ninę i Daniela, osoby w średnim wieku – rozwiedzionych rodziców Antka, dyrektora szkoły, matkę i ciotkę Niny oraz zegarmistrza Jana. Są także nestorzy, czyli Józefa i Józefy Pawłowskich oraz pani Heleny. Pojawia się zapracowany syn, zadufana narzeczona, biznesmen. We wspomnieniach pojawia się ukochany dziadek Boniek. Bo to od niego wszystko się zaczęło… Po skończeniu tej powieści, którą przeczytałam jednym tchem, czuję mały niedosyt, gdyż chciałabym więcej i więcej. Zabrakło mi sceny stroikowania, a i pierogowaniem bym nie pogardziła. Chętnie siadłabym w Wigilię przed kominkiem, by wysłuchać opowieści jednego z bohaterów.

Piękny dzień. Ciekawe, co przyniesie! (s. 276)

Związki, miłość, przyjaźń, złość, bunt, spolegliwość, samotność oraz wtórująca jej starość poruszają czułe struny w czytelniku. Łezka mi się w oko zakręciła, gdy poznałam historię jednego z bohaterów. Los zwierząt nie był mi obcy, a imię psa zegarmistrza wywołało uśmiech na mej twarzy. Sceny w lesie i przed domem rozbawiły mnie do łez. Siostry Tomczyk oraz rodzeństwo Pawłowskich to duety, których rozmowy i bawią, i jednocześnie smucą. Siła przekonywania i moc argumentów pani Heleny wprawiła mnie w zdumienie. Tęsknota Niny za rodzinnymi świętami i wigilijnymi potrawami przeniosła się i na mnie.

Bo kiedy kończy się gwiazdka, choinki odchodzą! (s. 10)

Kraina Zeszłorocznych Choinek to powieść o magii świąt przyprószonej śniegiem, pod którą skrywane są prawdziwe ludzkie problemy, dawne uczucia, niewybrzmiałe emocje, dokonane wybory, błędy młodości, żywe wspomnienia, a wszystkie ze sobą splecione ludzkim losem. Ciepła i mądra powieść nie tylko na zimowy czas, która pokazuje, co w życiu jest ważne i kto oraz dlaczego warto spojrzeć na problemy z innej perspektywy i czasami po prostu odpuścić.

Antoś to dziesięcioletni chłopiec, któremu święta kojarzą się z ubieraniem choinki wspólnie z rodziną, przesiadywaniu z dziadkiem Bońkiem w głębokim fotelu i słuchanie cudownej opowieści o Krainie Zeszłorocznych Choinek. W tym roku jednak nie ma już dziadka, a jego rodzice się rozeszli. Nic już nie jest takie samo. Gubiąc się w swoich emocjach zaczyna łobuzować, a przez jeden występek musi ponieść specjalną karę.

Gdy Antoś przeżywa swoje rozterki, Pan Józef, emerytowany nauczyciel, otwiera mały sklepik ze zbieranymi przez lata bombkami. Nie są to byle jakie bombki, jednak w ten sposób chciałby uwolnić się od bolesnej przeszłości.

Nina za to pragnie wrócić na święta do swojej mamy i cioci, jednak jej pracodawca ma wobec niej inne plany. Sam nie chce spędzać czasu z matką, więc nakazuje zaopiekować się nią nawet w okresie świąt. Pani Helena jednak jest bardzo sprytną staruszką i zamierza rozegrać to inaczej.

Co wspólnego mają te wszystkie przedstawione osoby? Niby każda z nich ma swoją własną historię, jednak można by sądzić, że coś ich łączy. Czym jest Kraina Zeszłorocznych Choinek o których tak cudownie opowiadał dziadek Bonifacy?

Z racji tego, że nie czytałam zbyt wielu książek świątecznych mam małe porównanie, jednak emocje które wywołała we mnie ta pozycja nie pozostają wątpliwości, że Pani Joanna stworzyła coś pięknego. Cała książka opowiada o wydarzeniach dotyczących kilku bohaterów, jednak jest to tak spójna całość, że czytanie, a raczej zrozumienie tekstu nie sprawia żadnego problemu. W książce nie brakuje humoru, momentów wzruszenia, ale i smutku. Poznacie tu staruszków, których pogoda ducha nie opuszcza, jednak dopiero na starość gromadzi się w nich odwaga na naprawienie błędów z przeszłości, bądź po prostu na ruszenie do przodu. Mamy też małego Antosia, który mimo swoich niewielu lat bardzo dużo rozumie, potrafi przyznać się do błędu i mógłby być przykładem dla nie jednego dorosłego. Jest także Nina, kobieta opiekuńcza, a także szanująca tradycje panujące w jej domu.

Zakochałam się w tych bohaterach i żal było mi się z nimi rozstawać. Już podczas czytania pierwszych stron, w oczach pojawiły mi się łzy, a wyobrażenie sobie dziadka Bońka z wnukiem na podłokietniku fotela, słuchającego pięknej opowieści nie stanowiło dla mnie żadnego problemu.

Nie muszę robić żadnego podsumowania, bo jak sami widzicie książka wywarła na mnie ogromne wrażenie i nie ma tu nic co by mi się nie spodobało. Każde wydarzenie, każde słowo i czyn mają w tej powieści znaczenie.

Czy wiesz co dzieje się z choinkami po Bożym Narodzeniu? Nie, nie są wyrzucane! One odchodzą do Krainy Zeszłorocznych Choinek, gdzie - pięknie i kolorowo ubrane - spotykają się na Ryneczku i rozmawiają na interesujące je tematy 🥰🎄 Właśnie ta niezwykła i wzruszająca opowieść połączyła bohaterów świątecznej powieści Joanny Szarańskiej.

Jak to zwykle w książkach tej Autorki bywa, równorzędnych bohaterów jest tu wielu. Mamy starsze rodzeństwo bliźniąt Józefa i Józefiny, mamy małego Antosia i jego rodziców oraz ich wspomnienia o dziadku Bonifacym, mamy dwie siostry żyjące mniej lub bardziej zgodnie w jednym domu, i w końcu mamy pełną radości Ninę i jej podopieczną panią Helenę. Wszystkie te osoby łączy fakt, że pochodzą z maleńkiego miasteczka położonego w okolicach Krakowa. Świerczynki to miejscowość, w której czas biegnie wolniej, ludzie się znają, chętnie sobie pomagają i wcale nie mają ochoty zostawiać go dla dużo większego Krakowa.

Pełna świątecznej magii powieść o miłości, o tęsknocie, o szczęściu jakie daje posiadanie rodziny to bardzo spłycona recenzja tej niezwykłej i wzruszającej książki. Czytając ją miałam wrażenie, że przeniosłam się do Świerczynek, chodzę na Ryneczek i oglądam wystawy, zaglądam do wspaniałego sklepiku Pana Józefa gdzie pomagam mu polerować ozdoby choinkowe... Wszystko wydaje się być jak ze snu - jak ze snu, z którego Czytelnik wcale nie chce się obudzić 🥰🎄