Kolekcjoner kości

"Kości są nieśmiertelne"

Jeffery Deaver jest bardzo znanym i chętnie czytanym pisarzem thrillerów psychologicznych i kryminalnych. Amerykanin, z wykształcenia dziennikarz i prawnik, zanim zyskał sławę, przez wiele lat współpracował z dziennikami "New York Times" i "Wall Street Journal" oraz był doradcą prawnym jednej z największych firm na Wall Street. Dopiero książka "Kolekcjoner kości" z detektywami Lincolnem Rhym'em i Amelią Sachs, oraz zekranizowany na jej podstawie film z Denzelem Washingtonem i Angeliną Jolie w rolach głównych, spowodowały, że cały świat się o nim dowiedział. Dziś seria liczy sobie już dwanaście tomów z tym słynnym duetem detektywów, a wydawnictwo Prószyński i s-ka postanowiło wznowić całość od początku. Z przyjemnością powracam po latach do książki, od której się to wszystko zaczęło, i będę czytał chronologicznie następne tomy w tej serii.

Nowojorska policjantka, Amelia Sachs, zaczyna dzień od przeczesywania terenu po otrzymaniu z centrali informacji o anonimowym zgłoszeniu o popełnieniu przestępstwa. Region nie wydaje się być niebezpieczny, ale kiedy policjantka odnajduje zwłoki mężczyzny, dokonuje makabrycznego odkrycia, że został ON pogrzebany żywcem, a pozostawione przez sprawcę ślady służą za celowe wskazówki mające na celu doprowadzić do kolejnej ofiary. Policja nie potrafi rozszyfrować tych wskazówek, więc zgłasza się z pomocą do jedynej odpowiedniej osoby - byłego kryminalistyka, Lincolna Rhyme'a . Lincoln nie jest jednak w stanie poprowadzić samemu tej sprawy, ponieważ od kilku lat jest sparaliżowany od szyi w dół i nie może się ruszyć z łóżka. Ku zdziwieniu wszystkich policjantów prosi o pomoc niedoświadczoną Amelię. Wspólnie podejmują śledztwo i zaczynają grę z seryjnym mordercą, żeby go schwytać i uchronić kolejne ofiary przed śmiercią.

(...)

[Adres usunięty]

"Każda dusza ludzka w końcu cię oszuka. Możesz wierzyć nienawiści. Możesz wierzyć kościom. Wszystko inne jest zdradą."

Odmiana kryminału, która bardzo mi odpowiada. Detektywistyczna zagadka opleciona elementami thrillera. Dynamiczne i pełne energii rytmy. Wnikając w fabułę wkraczamy w ciemny i mroczny świat ludzkiego umysłu, psychicznych wypaczeń doprowadzających do obsesji i morderstw. Jak zatrzymać strumień obłędu, nienawiści i okrucieństwa? Jak odkryć motywy zbrodni, dotrzeć do źródła zła, przewidzieć posunięcia oprawcy? Lecz przede wszystkim jak zinterpretować pozostawione przez mordercę ślady?

Od razu widać, że to złożona gra psychologiczna prowadzona na wysokim poziomie, z wyjątkowo inteligentnym i przebiegłym mordercą, a stawić jej czoło może jedynie nieprzeciętnie uzdolniony detektyw. Ale co jeśli jest ON sparaliżowany od ramion w dół, niegdyś bardzo aktywny w policji, teraz za sprawą nieszczęśliwego wypadku, zamknięty w czterech ścianach domu i popadający w depresję? Ciekawy pomysł na profil głównego bohatera, nietuzinkowa postać, z jednej strony wzbudza podziw dla wiedzy i sprytu, a z drugiej uświadamia ograniczenia ciała człowieka. Wyrazistość kluczowych bohaterów jest niewątpliwie atutem powieści.

Lincoln Rhyme, czterdziestolatek, dawniej szef nowojorskiego wydziału badań i zasobów informacji, błyskotliwy ekspert kryminalistyki, wciąż cieszy się uznaniem i szacunkiem wśród stróżów prawa, byłych współpracowników. Na prośbę burmistrza i komendanta policji zostaje przydzielony jako lider do priorytetowego śledztwa w sprawie zabójstwa Johna Ulbrechta, współwłaściciela stacji telewizyjnych i gazet, oraz zniknięcia Tammie Jean, negocjatorki, maklerki giełdowej. W śledztwie pomaga mu skryta, nieco wycofana z życia społecznego, młoda funkcjonariuszka, Amelia Sachs. Morderca dopiero się rozkręca, to początek dramatycznych zdarzeń, inscenizowanych miejsc przestępstw, presji czasu wywołanej próbą ocalenia ludzkiego życia, uniknięcia efektów brutalności i prawdopodobnych politycznych konsekwencji.

Sporo przystępnie przedstawionych szczegółowych opisów technik śledczych, procedur badania śladów, metod pozyskiwania informacji, wyłapywania najmniejszych wskazówek pozwalających na dotrzymanie kroku mordercy i wyprzedzenie jego zamysłów. Spodobał mi się styl narracji, może nie do końca płynny, lekko szarpany, ale wytwarzający mroczny klimat i podsycający napięcie. Zapętlenie detektywistycznej zagadki, sprytnie rozkręcona intryga, zaskakujące zakończenie, przemawiają na korzyść książki. Wyłapałam kilka drobnych nieścisłości w fabule, ale nie mają one większego wpływu na pozytywny odbiór przygody czytelniczej.

[Adres usunięty]

Lincoln Rhyme swego czasu był gwiazdą policji. Jednak wypadek przykuł go do łóżka i odebrał chęć do życia. Chce odejść, lecz jego plany krzyżuje seryjny morderca, który zbiera coraz większe żniwo. Podejmuje śledztwo wraz z detektyw Amelią Sachs. Schwytanie mordercy jest o tyle trudne, że prowadzi ON z nimi pewną grę. Stawka jest bardzo wysoka. Od Lincolna i Amelii zależy to, czy uda się schwytać mordercę i uratować jego kolejną potencjalną ofiarę?

Ok, od razu lojalnie uprzedzam, że jeśli ktoś ma słaby żołądek, to nie jest książka dla niego. Jeffery Deaver opisuje zbrodnie w bardzo krwawy sposób i wrażliwi czytelnicy mogą się w trakcie czytania poczuć nieco słabo. Mnie akurat to nie przeszkadza. Jeżeli autor potrafi w umiejętny sposób połączyć krwawe zbrodnie z intrygującą fabułą, jestem usatysfakcjonowana.

Książka od początku do końca trzyma w napięciu. Nie można narzekać na nudę, bo autor co chwilę podkręca akcję. Plusem bez wątpienia jest to, że Jeffery Deaver nie skupia się na nudnych opisach rodem wziętych z podręcznika do kryminologii, choć możemy przekonać się, jak wygląda zbieranie materiałów w ekstremalnych czasem warunkach, a skupia się na czymś innym. Powieść jest zbudowana przede wszystkim na psychologii postaci. Kupiłam relację Lincolna i Amelii z całym dobrem inwentarza i jest to jedna z moich ulubionych par śledczych. Bohaterowie mają swoje wady i zalety. Współczułam im, kibicowałam, ale też polubiłam. Pomimo tego, że Lincoln był dość trudny w obyciu. Moim zdaniem to połączenie Doktora House'a i Sherlocka Holmesa, którego wykreował Benedict Cumberbath. Amelia stała się moją nową idolką. Babka ma jaja większe niż niejeden policjant śledczy. Co mam na myśli, przekonajcie się sami. Długo nie będziecie musieli czekać na to, aż pokaże, na co ją stać.

Autorowi udało się wciągnąć mnie w tę niebezpieczną grę. Wciągnęłam się w rozwiązywanie zagadek i chciałam poznać tożsamość mordercy. W sumie nie potrafię znaleźć w literaturze nikogo podobnego do naszego oprawcy, a sporo tego typu książek już przerobiłam. Nie umiałam nadążyć za jego tokiem postępowania. Jego zachowanie wymyka się bowiem wszelkim schematom.

Kolekcjonera kości czyta się jednym tchem. Nie ma tutaj przegadanych fragmentów. Co prawda o bohaterach nie dowiadujemy się zbyt wiele, ale autor serwuje nam tyle informacji, byśmy nie czuli się zagubieni w ich towarzystwie. To książka zarówno dla czytelników spragnionych krwawych opowieści, jak i dla fanów thrillerów psychologicznych. Na podstawie tej powieści został nakręcony film o tym samym tytule. Jeśli go nie widzieliście, zapoznajcie się najpierw z książką, żeby nie psuć sobie niespodzianki.

To wymagająca powieść. Angażuje czytelnika w śledztwo i niczego nie podsuwa mu pod nos. Jeżeli lubicie ambitne thrillery, dobrze trafiliście. Ja jestem w pełni usatysfakcjonowana i z niecierpliwością czekam na więcej. Co prawda pewnie po nocach nie będę spała, bo po lekturze miałam koszmary (zwłaszcza po scenie ze szczurami), ale jestem gotowa na takie poświęcenie.