Kolej Transsyberyjska. Opowieść o ludziach, przestrzeni i drodze

Piotr Malczewski, Kolej Transsyberyjska. Opowieść o ludziach, przestrzeni i drodze.

W drodze…

Dorastałam wśród ludzi, którzy niewiele podróżowali. Każdy wyjazd z domu był swego rodzaju wyprawą. Kiedy ktoś miał sprawę do stryja Edwarda, zaglądał do jego obejścia i zwracał się do stryjenki z pytaniem: czy jest Edzio? - słyszał zwykle odpowiedź: Edzio jest w drodze. Niezależnie od tego czy pojechał do odległego o 2 kilometry Urzędu Gminy, powiatowego miasta oddalonego

o 10 km czy też wyprawił się w 100 kilometrową podróż do stolicy w sprawach wsi , zawsze był

w drodze. Ze względu na niepełnosprawność nie mógł poruszać się rowerem. Jeździł więc furmanką, motorowerem, publicznymi środkami lokomocji, a pod koniec swojej ziemskiej wędrówki Fiatem 126p. Mimo, że celem jego podróży nie było poznawanie świata, można go nazwać człowiekiem drogi. Drogi do pokonywania własnych ograniczeń w realizowaniu życiowych pasji, do postępu

i cywilizacji, do zmian w świadomości społeczności wiejskiej, do zdobywania wiedzy i nowych umiejętności. W upartym przebijaniu się przez gąszcz biurokratycznych barier, marazm urzędników, stereotypy , zawiść i pieniactwo w mentalności sąsiadów, przypominał samotnego wędrowca przedzierającego się przez ostępy niezadeptanych dróg i ścieżek. Obraz stryja pojawił się w mojej pamięci za sprawą Piotra Malczewskiego, który niespiesznie i uparcie podążał samotnie po torach Kolei Transsyberyjskiej , żeby poznać , zapisać , utrwalić na fotografiach i co najważniejsze – podzielić się wrażeniami z tymi, którzy ze względu na własne cele i własne życiowe drogi nie mają szansy doznać przyjemności obcowania z dziką przyrodą Syberii.

W pięknie zredagowanej przez małe wydawnictwo „Paśny Buriat”, ilustrowanej zdjęciami własnego autorstwa oraz pochodzącymi w większości z osobistych zbiorów reprodukcjami opowieści o ludziach przestrzeni i drodze, Piotr Malczewski zabiera czytelnika w szczególną podróż. Okładka książki nawiązuje do wagonu pociągu , z okien którego obejrzeć można (…) w większości dziką, nieujarzmioną przez człowieka, porośniętą dziewiczą tajgą, skrywającą wiele ciekawych historii, działająca na wyobraźnię Syberię(…). Po zapoznaniu się z mapą zamieszczoną na wewnętrznej stronie okładki można rozlokować się wygodnie w ” plackarcie” i wsłuchać w opowieść autora. Barwna narracja ułożona jest według dobrze przemyślanego planu. Rozpoczyna się od wędrówki po traktach, duktach i słabo wytyczonych drogach, biegnących przez rozległe stepy Syberii. Tarantasy, wozy Buriatów, telegi i pocztowe dyliżanse trzęsą niemiłosiernie, toną w błocie i roztopach. Woźnice

z duszą na ramieniu przewożą pasażerów przez (…) powyginane od naporu lodu mosty metodą

” rozpędzonej bryczki”. (…) Solidnie obici po takich przeprawach pasażerowie na próżno spodziewają się wygodnego odpoczynku na stacjach pocztowych, (…) w ciasnych dziuplach bez łóżek, odgrodzonych od apartamentu kierownika stacji piecem, który grzeje na dwa fronty (…).

Nic dziwnego, że po takich doświadczeniach przyszła „Kolej na kolej” i rozpoczęła się budowa drogi żelaznej. Historia budowy Kolei Transsyberyjskiej opisana jest przez autora tak sugestywnie

i szczegółowo, że czytelnik ma wrażenie czynnego uczestnictwa w tym monumentalnym dziele,

a jednocześnie nie jest znużony szczegółami, datami, nazwiskami i źródłowymi informacjami, bo ogląda na fotografiach malownicze krajobrazy, scenki z życia mieszkańców i podróżujących pasażerów, zapoznaje się z ciekawostkami geograficznymi, przyrodniczymi, historycznymi

i obyczajowymi. Ma dostęp do dziennika podróży autora, w którym znajduje opisy jego doznań, wrażeń i przygód z podróży, która rozpoczęła się w 1998 r. i - mam nadzieję - jeszcze się nie skończyła. Wierzę, że autor ciągle „jest w drodze” i przygotuje dla czytelników jeszcze niejedną, równie barwną, ciekawą i niepowtarzalną relację z wędrówki. Tymczasem gorąco zachęcam do lektury „Kolei Transsyberyjskiej. Opowieści o ludziach , przestrzeni i drodze autorstwa Piotra Malczewskiego.

Genja

Jako student filologii rosyjskiej i fan kultury największego kraju na świecie sięgnąłem po "Kolej Transsyberyjska. Opowieść o ludziach, przestrzeni i drodze" Piotra Malczewskiego z jednej przyczyny - uwielbiam kolej transsyberyjską i wszystko, co z nią związane. Ponieważ udało mi się odbyć podróż Transsibem, chciałem porównać swoje doświadczenia z opiniami innych podróżników. Moim zdaniem książka ma wszystko, co powinno znaleźć się w literaturze faktu - fragmenty dziennika z podróży bogato przeplatane zdjęciami zarówno współczesnymi, jak i archiwalnymi. Napisana jest prostym i czytelnym językiem, a każda strona zachęca do przejścia do kolejnej, przez co książkę czyta się jednym tchem. Polecam każdemu, kto planuje wybrać się w podróż Koleją Transsyberyjską oraz tym, którzy interesują się, jak funkcjonuje najdłuższa linia kolejowa na świecie.