Święty Wawrzyniec z Brindisi (1559–1619) – kapłan, generał kapucynów, doktor Kościoła, teolog, kontrreformator, poliglota, dyplomata, żołnierz i kapelan wojsk chrześcijańskich, odnowiciel życia zakonnego, mistyk, cudotwórca oraz apostoł Włoch, Czech i Niemiec. A wreszcie kaznodzieja i polemista – autor dziesięciu tysięcy stronic pism. Postać świętego kapucyna popadła w ostatnich dekadach w zapomnienie, mimo że jest dzisiaj aktualna jak nigdy dotąd. Wskazywał na to św. Jan XXIII, nadając mu tytuł doktora Kościoła. Sytuacja katolicyzmu rzymskiego kilka dekad po Soborze Watykańskim II zdaje się przedstawiać jeszcze gorzej niż w okresie potrydenckim, kiedy to apostołował Wawrzyniec. Kto jednak pójdzie za Doktorem Apostolskim – jak zapewniał święty papież – nie zbłądzi!
„Chrystus sprawy doczesne nazywa bezczynnością, ponieważ są niczym w oczach Bożych. Kto gromadzi skarby na ziemi – nic nie robi, oddaje się bezczynności. Kto zaś gromadzi skarby w niebie – ten pracuje. Życie światowe jest swego rodzaju snem. Śpiącemu może się śni, że dużo działa i pracuje, ale faktycznie jest bezczynny. Dlatego Chrystus wzywa bezczynnych światowych przedsiębiorców: Dlaczego tu stoicie cały czas bezczynnie? Idźcie i wy do mojej winnicy”.
Fragment homilii na niedzielę Siedemdziesiątnicy
Książka ta, zawierająca łacińsko-polską edycję wybranych kazań pokutnych św. Wawrzyńca z Brindisi, rozpoczyna serię wydawniczą Patrologia Tridentina, która obejmuje pisma doktorów Kościoła XVI i XVII wieku, dotąd niepublikowane w naszym języku.
