Doskonała książka reporterska, która otwiera oczy i pozbawia złudzeń. "Karawan kryzysu. Za kulisami przemysłu pomocy humanitarnej" autorstwa Lindy Polman to pozycja, która boli, ponieważ pokazuje okrutną prawdę. Sam tytuł skłania do przemyśleń? no bo z jakiego powodu autorka nazwała pomoc innym przemysłem? Publikacja powstawała przez długie pięć lat.
Linda oprowadza nas po krajach afrykańskich oraz Iraku i Afganistanie. Wszędzie tam teoretycznie dotarła pomoc. Ale czy rzeczywiście? Okazuje się bowiem, że gdyby sprawą nie zainteresowały się na przykład media (np. często przytaczana w książce telewizja CNN), ludzie nie otrzymaliby pomocy. Media tak kreują obrazem nieszczęścia, aby wpłynęło jak najwięcej pieniędzy. Niestety, ale właśnie o to w tym wszystkim chodzi, a zarabiają na tym przede wszystkim władze terenów objętych pomocą oraz organizacje pozarządowe.
Linda Polman skrupulatnie i długo zbierała materiały, aby móc objawić światu prawdę. Większość pieniędzy dla potrzebujących jest wydawane wedle widzimisię sprawców przemocy, a mianowicie władców reżimów, natomiast reszta jest wydawana w sposób nieprzemyślany oraz ginie przechodząc przez ręce kolejnych organizacji pomocowych. Czytamy między innymi o sytuacji w Rwandzie, obozach w Gomie czy też amputees ze Sierra Leone. Pomoc, zamiast dawać możliwość stanięcia na własne nogi, uzależnia poszkodowanych od dobroczyńców. Autorka opisuje również jak media manipulują opinią publiczną i zastanawia się przy tym, czy aby na pewno organizacje humanitarne nie podtrzymują specjalnie konfliktów dla większych zysków.
Szczerze, bez owijania w bawełnę i na temat.
Linda oprowadza nas po krajach afrykańskich oraz Iraku i Afganistanie. Wszędzie tam teoretycznie dotarła pomoc. Ale czy rzeczywiście? Okazuje się bowiem, że gdyby sprawą nie zainteresowały się na przykład media (np. często przytaczana w książce telewizja CNN), ludzie nie otrzymaliby pomocy. Media tak kreują obrazem nieszczęścia, aby wpłynęło jak najwięcej pieniędzy. Niestety, ale właśnie o to w tym wszystkim chodzi, a zarabiają na tym przede wszystkim władze terenów objętych pomocą oraz organizacje pozarządowe.
Linda Polman skrupulatnie i długo zbierała materiały, aby móc objawić światu prawdę. Większość pieniędzy dla potrzebujących jest wydawane wedle widzimisię sprawców przemocy, a mianowicie władców reżimów, natomiast reszta jest wydawana w sposób nieprzemyślany oraz ginie przechodząc przez ręce kolejnych organizacji pomocowych. Czytamy między innymi o sytuacji w Rwandzie, obozach w Gomie czy też amputees ze Sierra Leone. Pomoc, zamiast dawać możliwość stanięcia na własne nogi, uzależnia poszkodowanych od dobroczyńców. Autorka opisuje również jak media manipulują opinią publiczną i zastanawia się przy tym, czy aby na pewno organizacje humanitarne nie podtrzymują specjalnie konfliktów dla większych zysków.
Szczerze, bez owijania w bawełnę i na temat.
