Kajko i Kokosz. Szkoła latania

Bardzo ładny i schludnie oprawiony komiks. W dodatku za taką cenę to warto kupić.

Bardzo fajna i kolorowa książka. Córka bardzo ją lubi. Tranzakcja przebiegla bardzo szybko. Jestem mega zadowolona. Polecam wszystkim waszą stronę.

Kolorowe, ładne wydanie. Czyta się jednym tchem, jak i pozostałe komiksy z serii Kajko i Kokosz. Polecam

Polecam !!! Zarówno książkę jak i księgarnię :) ! Mój syn po raz pierwszy chyba był tak zachwycony lekturą obowiązkową :)

W dzisiejszych czasach mogłoby się wydawać, że papierowe komiksy odeszły do lamusa. Czy wynika to z braku atrakcyjnej treści, a może problem tkwi w przestarzałej formie? Postanowiłam to sprawdzić oraz przeanalizować jeden z epokowych dzieł polskiego rysunku fabularnego autorstwa Janusza Christy. Opowieść "Szkoła latania" została wydana jako forma albumu w 1981 roku i jestem ciekawa czym zaskoczy mnie po już blisko czterdziestu latach od premiery.

Dzieło należy do serii komiksów "Kajko i Kokosz", która debiutowała prawie pół wieku temu. Postaciami komiksu są tytułowi, dwaj słowiańscy wojowie, mieszkający w grodzie niejakiego kasztelana Mirmiła. Za głównych antagonistów uważa się grupę o nazwie Zbójcerze pod komendą Hegemona i jego poplecznika najbliższego Kaprala. W przedstawianym opowiadaniu wróg postanowił zdobyć gród, a atak rozpocząć od opanowania Klubo - Gospody, aby tym manewrem raptownie złamać ducha obrońców. Dzięki Kajkowi i Kokoszowi szturm zostaje odżegnany, co zmusza złego dowódcę do obmyślenia alternatywnego sposobu na pozbycie się obu herosów z zamku. Namawia więc naiwnego opiekuna bohaterów, aby ten spełnił swoje najskrytsze marzenie o lataniu i wraz z przybocznymi wyruszył na Łysą Górę znajdującą się na terenie kraju Omsów, gdzie okrutne czarownice rzekomo nauczą go tej sztuki.

Janusz Christa w sposób niezwykle udany przedstawia bohaterów, a także ich wiodące cechy. Na ogromny szacunek zasługuje fakt, iż w formie komiksu oddał melodramatyczność zachowania Mirmiła, apodyktyczność jego małżonki, skrupulatność Łamignata, czy charyzmatyczność Kaprala. Każdy fragment świadczy o kunszcie rysowniczym oraz pisarskim autora. Opowieść w formie obrazków bawi do tej pory tysiące czytelników, od niedawna słuchaczy, o czym świadczy ilość nowych wydań zarówno papierowych, jak i elektronicznych. Na rynku pojawiły się gry planszowe, tłumaczenia na języki obce, a nawet gwarę śląską. Połączenie dojrzałego humoru z lekką fabułą zachwyciła mnie - sprawiła, że poczułam żal o nieobecność albumu przygód Kajko i Kokosza na mojej czytelniczej półce.

Muszę przyznać, że nie jestem i nigdy nie byłem miłośnikiem czytania komiksów. Szczerze mówiąc, nigdy wcześniej nawet nie miałem w rękach żadnego komiksu. Wiem, że to dziwne, ale takie są właśnie fakty. Dopiero "Szkoła latania. Kajko i Kokosz" sprawiły, że poczułem, co to tak naprawdę znaczy czytać tego typu literaturę. Jestem zaskoczony, bo ten pierwszy raz okazał się dla mnie całkiem przyjemną przygodą. Książkę czytało mi się dobrze i szybko. Fabuła mnie wciągnęła, choć nie na tyle, żeby kiedyś jeszcze do niej wrócić. Ogólnie pierwsze spotkanie z tego typu lekturą oceniam na plus. Warto było przeczytać.

Nie mam jakoś dużego doświadczenia, jeśli chodzi o czytanie komiksów. Kilka w życiu zdarzyło mi się, nawet nie tyle przeczytać, ile przejrzeć i chyba mnie nie zachwycił ten styl literacki. Ostatnio młodszy brat podsunął mi "Kajko i Kokosza" i przepadłam. Nie miałam pojęcia, że komiks może mnie tak bardzo wciągnąć. Czytałam go jednym tchem, nie mogłam oderwać się od lektury. Razem z głównymi bohaterami zaśmiewałam się do łez, wzruszałam i przeżywałam prawdziwe przygody. Znowu poczułam się, jakbym była dzieckiem. Ta książka jest po prostu urocza i zabawna. Koniecznie musicie sięgnąć po ten komiks.

Moi ulubieńcy z czasów dzieciństwa powrócili! Wielka radość! Pamiętam jak z bratem musiałem dzielić się tym komiksem wiele lat temu. Teraz ten komiks oficjalnie należy do moich dzieci. Dlaczego? Ponieważ okazało się, że "Szkoła latania..." jest obowiązkową lekturą, co w ogóle było dla mnie wielkim zaskoczeniem. Dlatego komiks jest ich, ale i tak pozwoliłem sobie na jego powtórne przeczytanie. Jak miło, że takie komiksowe hity na nowo pojawiają się na rynku. Takie kultowe opowieści w żaden sposób nie powinny odejść w zapomnienie. Dobrze, że kolejne pokolenia mogą je poznać. Ja polecam ten komiks z całego serca.

Świetny komiks jak za dawnych lat, absolutny klasyk wśród komiksów. Cieszę się, że książka została wydana na nowo i moje dzieci mogą zapoznać się z komiksem mojego dzieciństwa. Kajko i Kokosz mają wiele śmiesznych przygód. Są bardzo lubianymi bohaterami komiksu. Książka posiada fajną okładkę, również świetne ilustracje w intensywnych kolorach dzięki temu zachęcają dzieci do czytania. Syn jest strasznym leniem do czytania, a tę przeczytał w jedno popołudnie. Czyta się łatwo i przyjemnie. Niesamowity humor i fabuła komiksu. Dla moich synów chętnie sięgnę po inne komiksy z tej serii, skoro są tak ciekawe i wciągające.

Kajko i Kokosz ukochany polski komiks z dzieciństwa. Fajna, kolorowa okładka. Dzieci zadowolone. Czytając przygody, które bawią do łez, stale chce się więcej. Mamy w swojej biblioteczce wiele innych komiksów z serii Kajko i Kokosz. Wieczory należą właśnie do tego komiksu, a Asterix i Obelix się przy nim chowa. Jestem zachwycony przezabawnymi przygodami bohaterów komiksu. Skoro dzieci chcą go czytać, nie pozostaje mi nic innego jak tylko się cieszyć. Godna polecenia dla dzieci, tym bardziej że to polski komiks. Uczy, śmieszy i bawi nie tylko dzieci, ale również dorosłych. Idealna do wspólnego spędzenia czasu z dziećmi.

Bohaterowie mojego dzieciństwa powrócili! Jak mnie to cieszy. Chyba nikt nie jest sobie w stanie wyobrazić, jaka radość zagościła w moim sercu, kiedy zobaczyłam ten komiks w nowym wydaniu. No musiałam go mieć i nikt mi nie mógł przeszkodzić w zakupie. Tak dawno o nich nie czytałam, że nie mogłam odmówić sobie takiej przyjemności. Cieszy mnie to bardzo, że Kajko i Kokosz na nowo ukazali się na rynku nakładem wydawnictwa Egmont. Tyle lat już minęło, ale cała historia nic nie traci na swej wartości. Pokazałam ten komiks moim synom i powiem Wam, że cała historia nawet im się spodobała - co mnie bardzo mile zaskoczyło.

Cudowny powrót do dzieciństwa. Wydanie takie jak zachowane w pamięci. Polecam.

Kajko i Kokosz to dla mojego pokolenia legendy. To lektury podszedłem zatem z bardzo wysokimi oczekiwaniami. No i muszę powiedzieć, że się nie zawiodłem, chociaż moim zdaniem mogło być lepiej. Rozczarowuje głównie zakończenie, ale w drodze do niego przeżyłem powrót dla lat młodości. Ta sama kreska, w której zakochany byłem wiele lat temu, te niepowtarzalne dialogi i przede wszystkim... KLIMAT! O tak! To jest historia i bohaterzy nie do podrobienia. Z niecierpliwością czekam na kolejne przygody Kajko i Kokosza i żaden Krwawy Hegemon i nawet cały pułk Zbójcerzy nie powstrzyma mnie przed sięgnięciem po kolejne komiksy.

Według moich dzieci - mam już swoje lata i nie przystoi mi czytanie komiksów. Tylko jak można odmówić sobie takiej przyjemności, kiedy komiks, który czytałam za dzieciaka, pojawił się w nowym wydaniu. Oczywiście, że musiałam taką pozycję sobie zakupić. To jeden z najważniejszych zakupów, jakiego dokonałam w ostatnim czasie i jestem z niego bardzo zadowolona Moje podejście do życia nieco się zmieniło na przestrzeni lat, ale do takich komiksowych opowieści podchodzę z wielkim rozrzewnieniem. Cieszę się, że mogłam zakupić ten komiks, a i moje dzieci nawet zaciekawiła ta historia i kazali mi dokupić inne części.

Uwielbiam komiksy, a "Kajko i Kokosz" to przecież prawdziwa klasyka, po którą zawsze warto sięgnąć. "Szkołę latania" przeczytałem niemal jednym tchem, dawno się tak dobrze nie bawiłem podczas lektury. Fabuła wciąga i pozwala przyjemnie spędzić czas. Nie jest to oczywiście literatura wysokich lotów, ale idealnie nadaje się do czytania podczas podróży czy wtedy, kiedy mamy wolną krótką chwilę. Autor stara się zadbać przede wszystkim o to, aby czytelnik miał świetną zabawę, dlatego komiks pełen jest zabawnych historyjek, które jednak mają także walory edukacyjne. Myślę, że każdy powinien chociaż raz sięgnąć po "Kokosze".

Kajko i Kokosz to para wojów jakich mało. Ich przygody towarzyszyły mi w dzieciństwie i po wielu latach postanowiłem je sobie przypomnieć. "Szkoła latania" dostarczyła mi tych samych wrażeń jak przed laty i podczas czytania świetnie się bawiłem i uśmiałem. Ten komiks nie stracił też nic ze swojego uroku. Nic dziwnego, że stał się klasyką razem z innymi częściami należącymi do tej serii. Z chęcią sięgnę po pozostałe tomy, ponieważ jest to świetna rozrywka. Janusz Christa stworzył ponadczasowe komiksy i bohaterów. Cieszy fakt, że są one wznawiane. Kto czytał w młodości, temu polecać nie muszę. Jak ktoś jeszcze nie zna, to niech czym prędzej to nadrobi.

Napoczątku patrząc na nią myślałam : Czy na pewno to jest lektura dla klas 4? Co taka chuda? Napewno będzie nudna.

Po jej przeczytaniu się zachwyciłam!

Byłam zaskoczona , że zaklęcie nie brzmi jak typowe "Hokus pokus" tylko brzmiało "Pole , las , woda , wieś nadszedł czas - miotło nieś!" Jest to plus. Cieszę się też , że dzięki Jadze i Łamignatowi gród był w stanie się obronić przed zbójcerzami, gdy Kajka, Kokosza i Kasztelana nie było. Zachwycona byłam tym, że Kajko zawsze myślał co zrobić dla zdrowia i bezpieczeństwa innych, np. zachował trochę magicznej maści na później lub okłamał właściciela baru, że zna sposób by być bogatym aby jego towarzysze się najedli. Bardzo bym chciała by ta książka była dłuższa ale to wybór Janusza Christy.

Jestem z wykształcenia historykiem i staram się wpoić moją pasję dzieciom. Czy się to uda - nie wiem, myślę jednak, że warto próbować, bowiem historia jest piękną dziedziną nauki. Jestem zdania, że czytanie komiksów opowiadających historie Kajka i Kokosza jest bardzo dobrym uzupełnieniem lekcji historii w szkole. Dzieci były zainteresowane losami słowiańskich wojów, a ja, która czytałam ''Szkołę latania" przed trzydziestu laty, wróciłam na chwilę do lektury komiksu. Nie zawiodłam się. ''Szkołę latania'' oceniam 9/10 - jest to historia, która jednocześnie jest odpowiednia dla dzieci i potrafi zachęcić je do nauki historii.

Z komiksami nigdy nie miałem wiele do czynienia. Z Kajkiem i Kokoszem też, bo jedynie jako dziecko grałem w grę osadzoną w tym uniwersum. Komiks kupiłem na prezent, ale jako że przyszedł znacznie wcześniej niż się spodziewałem, a miałem akurat wolną chwilę (komiks nie jest długi), to przeczytałem. Muszę przyznać, że lektura była naprawdę przyjemna. Czytało się go jakoś tak lekko, szybko, ale co dla mnie najważniejsza była bardzo odstresowująca. Teraz poważnie zastanawiam się nad zakupem kolejnych części Kajko i Kokosza.

Ponadczasowa klasyka polskiego komiksu i dobra zabawa. Właśnie tak mogę w jednym zdaniu podsumować serię "Kajko i Kokosz", która od dziesięcioleci sprawia dużo radości młodszym i starszym. Niezapomniana "Szkoła latania" zapewnia wyśmienitą rozrywkę od początku do końca. Zresztą jest to normą za każdym razem, kiedy do akcji wkraczają dwaj przyjaciele.

Przygody bohaterów są ciekawe i nie brakuje wielu okazji do śmiechu. Kiedy za każdym razem czytam ten komiks to chociaż znam go na pamięć, nigdy się nie nudzę. Zawsze poprawia mi humor, a wydarzenia w nim przedstawione mają swój urok i potrafią wciągnąć. Zresztą na jego temat napisano i powiedziano już wiele. Miłośników cyklu z pewnością nie trzeba do niego przekonywać. Idealnie za to nadaje się w przypadku, kiedy ktoś zaczyna z nim swoją przygodę. Polecam go na dobry początek i na pewno nikt zainteresowany nie poczuje się zawiedziony.