Indygo

Życie Skye to jedna wielka rutyna. Po rozwodzie nie ma na nic ochoty, a jej jedyną ucieczką od smutku i żalu jest praca jako agentka nieruchomości. W momencie, gdy tajemniczy Daniel wchodzi do jej biura, ta zdaje sobie sprawę z tego, że nie będzie ON dla niej zwykłym klientem. Dziwne uczucia budzące się w niej w jego obecności mogą zaburzyć jej wizerunek doświadczonej i pewnej siebie agentki. Skye bardzo szybko dowiaduje się, że mężczyzna jest wilkołakiem, a ona posiada niesamowity dar, który może wpędzić ją w kłopoty. Gdy na szali leży życie kobiety wataha postanawia zadbać o jej bezpieczeństwo.

Wampiry, wilkołaki, czarownice i inne byty, jednym słowem fantastyka! Coś co uwielbiam, coś do czego mam ogromny sentyment i czego nikt nigdy nie wybije mi z głowy. Co z tego, że na karku więcej lat niżbym chciała? Ten gatunek pozwala mi całkiem oderwać się od rzeczywistości, a książka "Indygo" idealnie nadaje się do tej roli. Zakochałam się w fabule, w bohaterach, i w lekkim piórze autorki. Tak naprawdę nie mam się czego tu doczepić. Książka spełnia wszelkie moje oczekiwania.

Dzięki autorce poznałam kilku bardzo sympatycznych wilkołaków i odrazu wybrałam swojego faworyta. Jednak nie jest nim główny bohater! Z tego co wiem, nie tylko ja nie polubiłam Daniela. Zwyczajnie mi nie pasował na partnera Skye. Za to bardzo chętnie widziałabym w tej roli innego wilczka. No i jest jeszcze Dante... Wampir rudzielec, z którym kobieta jest w dziwny sposób związana. Ahhh jaki mętlik w głowie! Przyznaję, że Indygo miała trudny orzech do zgryzienia.

"Indygo" to pierwsza część cyklu "Indygo". Zastanawialiście się kiedyś, jak wyglądałby świat, gdyby wśród ludźi żyły czarownice, wilkołaki, wampiry? Prawda jest taka, że nikt z mieszkańców miasta nie ma pewności, kim dokładnie jest jego sąsiad.

Skye jest trzydziestoletnią rozwódką, prowadzącą monotonny tryb życia. Marzy o zmianie, jednak plany te nigdy nie miały opuścić ścian jej domu. Wszystko się zmienia, kiedy poznaje Daniela i wraz z nim uczestniczy w imprezie mieszanej. Odkrywa dotąd nieznany jej świat. Skye to wyjątkowa osoba, ponieważ jest odporna na hipnozy wampirów. Rozpoczyna się walka o dokładne poznanie mocy kobiety oraz możliwości ich wykorzystania. Agentka nieruchomości poznaje watahę Daniela oraz ich sekrety. Uczy się życia w ich świecie.

Pomysł na fabułę jest ciekawy. Bohaterowie są interesującymi postaciami, które unikają pewnych schematów. Styl pisania Autorki ma swój indywidualny charakter. Skupia się w większości na opisach sytuacji, osób, otoczenia, niż na dialogach. Realia ukazane w "Indygo" bardzo przypominają nasz świat, różnią się tylko obecnością zmiennych. Książkę czyta się szybko. Akcja ma swoje tempo i dynamikę. Bohaterzy są różni, zmieniają strony, a tym samym układ sił w konflikcie. Wątki miłosne są bardzo skomplikowane, do końca nie wiadomo, kto kogo jakimi uczuciami darzy. Książka jest ciekawą opcją dla Czytelników lubiących taką tematykę.

“Powiedział, że czasami wystarczą sekundy, by stwierdzić, że chce się kogoś w swoim życiu. (...) sekundy wystarczą też, by złamać komuś serce”

Trzydziestoletnia Sky ma za sobą nieudane małżeństwo. Ma spokojne i uporządkowane życie. Pracuje jako agentka nieruchomości. Pewnego dnia w jej biurze pojawia się nowy klient - Daniel, który szuka dużego domu. Dziewczyna wybiera się z nim, żeby obejrzeć dom jego przyjaciela. Przez przypadek wychodzi na jaw, że Daniel jest wilkołakiem. Pracując dla niego kobieta pakuje się w kłopoty. Przez przypadek okazuje się, że jest ona jedną z osób, którzy są nazywani indygo. Czyli nie działa na nią hipnoza wampirów. Wataha wilkołaków postanawia chronić dziewczynę i przyjmują ją pod swój dach. Okazuje się, że prawa rządzące watahą są bardzo restrykcyjne. Wszystko zaczyna się jeszcze bardziej komplikować kiedy okazuje się, że pomiędzy Sky, a Danielem zaczyna rodzić się uczucie.

Co to było ?! I dlaczego jest o tym tak cicho?! “Indygo” czyli mistrzowskie połączenie fantastyki z romansem. I to debiut Camille Gale. I jeśli to był debiut to aż się boję co się będzie działo w drugiej części, którą już zaczęłam czytać. Na pierwszy rzut oka “Indygo” może kojarzyć się ze Zmierzchem, ale to jest o wiele, wiele lepsze. Autorka zabiera nas do świata ludzi, w którym żyją też wilkołaki, wampiry, czarownice i wiele innych nadludzkie stworzenia. Intryga, magia, tajemnica, romans, niebezpieczeństwo to wszystko jest w Indygo. Historia Sky tak mnie wciągnęła, że nie mogłam się oderwać i czytałam prawie do 5 rano. Uwielbiam takie dobre debiuty. Koniecznie musicie sięgnąć po tę książkę, bo ona jest za dobra, żeby było o niej tak cicho ! Czytałam dopiero pierwszą część ale już mogę powiedzieć, że Camille Gale jest dla mnie polską Jennifer L. Armentrout. Historia jest opisana z perspektywy Sky, a styl pisania autorki sprawia, że tej książki się nie czyta, przez nią się biegnie z nadzieją, że kolejna strona nie będzie jeszcze ostatnią. Czy ja muszę was bardziej namawiać? Czy w końcu sięgniecie po Indygo?!

„Indygo” to debiut polskiej pisarki działającej pod pseudonimem Camille Gale. I jakbym na samym początku miał ocenić tę książkę, to jest to naprawdę niezły debiut. Ale chciałbym powiedzieć nieco więcej o tej powieści. Zacznijmy od tego, że jest to książka z gatunku paranormal romance, czyli głównym wątkiem jest romans na tle świata fantastycznego, który swoją drogą nie jest do końca fantastyczny, ponieważ jest to odpowiednik naszego świata, gdzie po prostu roi się od istot nadprzyrodzonych, tj. wilkołaki, wampiry, czarownice. Nie jestem ogromnym fanem romansów, ale „Indygo” czytało mi się całkiem dobrze. Język, jakim posługuje się autorka, jest łatwy w odbiorze. Podczas czytania nie będziemy mieli wrażenia, że ta książka męczy nas jakimiś supertrudnymi słowami bądź wyrażeniami. Jedyne co mi delikatnie przeszkadzało, to zbyt długie rozdziały, które jednak byłyby lepiej przyswajalne w krótszej formie.

Postacie nakreślone przez Camille Gale przeważnie były nieirytujące i dało się je polubić. Oczywiście zdarzały się czasem wyjątki (chodzi mi o wilkołaka – Daniela), ale jestem w stanie na to przymknąć oko. Zdecydowanie najlepszą postacią w „Indygo” okazała się być główna bohaterka – Skye. Poza tym polubiłem również wampira Dantego. Nie chciałbym zdradzać nic więcej z fabuły, niż jest na samym górze w opisie, aby nie psuć nikomu frajdy z poznawania świata Skye, ale cały pomysł mi się spodobał.

Powieść ta nie jest jakimś ogromnym odkryciem w gatunku paranormal romance czy fantasy, ale nie jest to również książka niskich lotów! Sądzę, że powinna się ona spodobać głównie kobietom zaczytującym się w podobnej tematyce, ale i nie tylko. Przecież znajdą się również panowie lubiący taki gatunek :D.

Jeśli miałbym się przyczepić jeszcze do paru rzeczy związanych z książką, to nie podobał mi się papier, na którym została wydrukowana książka oraz jej okładka. Przy pracy nad tą książką, ktoś mógł się bardziej wysilić, a książka byłaby przyjemniejsza dla oka, a myślę, że wśród czytelników pełno jest okładkowych srok, które zwracają ogromną uwagę na okładki książek. Teoretycznie nie powinno się oceniać książki po okładce, ale miło gdy okładka jest bardziej dopracowana. Oczywiście nie sądzę, żeby to była wina autorki, ale mam nadzieję, że jej kolejne książki będą ładniej wydane!

Camille Gale jest pisarką publikującą i debiutującą autorką skrywającą się pod zagranicznym pseudonimem. Bardzo lubi książki z gatunku paranormal romance i urban fantasty, co można dostrzec w jej pierwszej powieści pod tytułem „Indygo”. Od jakiegoś czasu byłam zainteresowana tą powieścią, nie boję się sięgać po debiuty, w końcu można natrafić wśród nich na bardzo ciekawą lekturę, o której będzie się długo pamiętać. Jak wypada „Indygo” na tle innych debiutów?

"Jednej rzeczy jednak mi nie powiedział: że sekundy wystarczą też, by złamać komuś serce".

Główną bohaterką książki jest kobieta dojrzała, co samo w sobie jest ukłonem w kierunku autorki. Skye jest trzydziestoletnią kobietą, której małżeństwo skończyło się, kiedy przyłapała męża na zdradzie. Jej życie się zmieniło, a wraz z nim przyszła pora na łatanie rozszarpanego bólem serca. Nie jest to proste zadanie, w wielu przypadkach czas leczy rany, jednak w tym konkretnym przypadku idzie to opornie. Kobieta cierpi, a po rok od rozwodu dalej nie potrafi w pełni o tym zapomnieć. Czy można to zrobić? Kiedy ukochany człowiek wbija nóż w samo serce zakradając się za plecami? Rutyna dnia codziennego w niczym jej nie pomaga, stabilizacja w pracy, dni, które wydają się w niczym od siebie nie różnić, sprawiają, że jej myśli zawsze rykoszetem odbijają się od byłego męża. Wszystko jednak i z pożytkiem dla Skye, się zmienia.

„Czasem wystarczą sekundy, by stwierdzić, że chcesz kogoś w swoich życiu”.

Kobieta pracuje w agencji nieruchomości, pewnego dnia w jej biurze pojawia się atrakcyjny mężczyzna i prosi, aby nasza bohaterka znalazła mu duży dom. Od tego wszystko się zaczęło, zwykły dzień w pracy, magnetyczna nowa znajomość i świat, który mógłby się wydawać fantastycznym przenika do jej rzeczywistości. Znajomość z Danielem miała być czysto zawodowa, jedna z tych kolejnych transakcji, o których się szybko zapomina i przechodzi do następnej, jednak przyniosła jej wiele zaskakujących zdarzeń. Skye z pewnością może zapomnieć o rutynie, kiedy staje się obiektem zainteresowań wampirzych kłów. Wcześniej jedynie słyszała o nich opowieści, a teraz czeka ją konfrontacja z drapieżcami. Daniel rozpościera przed nią świat nieludzi ukazując swoją wilczą naturę, wraz z rozwojem wydarzeń kobieta odkrywa, że jest odporna na umiejętności jednej z nieludzkich ras. Czy to oznacza, że sama nie jest do końca człowiekiem? Czy uda jej się przetrwać to starcie, a może zatęskni za rutyną i bezpiecznym życiu w zaślepieniu? Czy będzie potrafiła zaufać wilkołakom? Co będzie, jeśli za swoją pomoc zażądają zapłaty? Tyle pytań, a tak mało odpowiedzi.

„Indygo” jest pomysłową kreacją współczesnego świata, mimo, że jest debiutem bardzo dobrze się ją czyta. Autorka sprawiła, że wciągnęłam się w lekturę i czekałam na to, co przyniesie Skye przyszłość. Przedstawiła nam świat wilkołaków i wampirów w bardzo lekki, przystępny dla czytelnika sposób. Styl autorki jest bardzo dobry, widać, że wcześniej nad nim pracowała i pod tym kątem trudno się domyślić, że jest to pierwsza powieść autorki. Jeśli obawiacie się, że czeka Was kolejna tasiemcowa seria, to jesteście w błędzie. Z tego, co udało mi się dowiedzieć, czeka nas jeszcze jeden tom, który wyjaśni wszystko, czego „Indygo” nie zrobiło.

Bardzo lubię taką tematykę, naszych wilczych bohaterów, dlatego chętnie zgodziłam się zrecenzować powieść Camille Gale, niczego nie zakładałam, ani sobie nie obiecywałam, siadłam do lektury i nagle okazało się, że jestem za połową, chociaż dawno powinnam spać, bo trzeba rano iść do pracy.

Jeśli chodzi o kreację bohaterów to nie odbiega od przetartych i znanych schematów atrakcyjnych mężczyzn i delikatnych pięknych kobiet, ale czy to źle? Osobiście nie wyobrażam sobie wysokiej męskiej chudzinki będącej cienkiej jak słomka, zmieniającej się w wielkiego i majestatycznego wilczka. Wilkołactwo do czegoś zobowiązuje, prawda? Mnie to w żadnym stopniu nie zniechęcało, ale nadawało realizmu dla tej wizji. Główna bohaterka jest kobietą dojrzałą, która ma zadziorny charakterek mimo, że czasem trudno jej się odnaleźć w nowej sytuacji, udało jej się otrzymać moją sympatię.

Czytając „Indygo” Camille Gale bawiłam się bardzo dobrze, wierzę, że przed autorką jeszcze wiele historii, które zechce nam przedstawić. W powieści poznamy wiele zwyczajów wilczych watah, a także sekretów wampirzej hipnozy, co wzbogaca opowieść dodatkowo. Akcja wręcz wylewa się ze stron obiecując nam nie tylko relaks, ale także fantastyczną przygodę.

Bardzo dobra pozycja dla tych, który lubią gatunek urban fantasy z elementem romansu. Czyta się szybko, lekko, historia wciąga. Główna bohaterka na szczęście nie jest nastolatką, zmiennokształtne wilkołaki budzą sympatię, a akcja poprowadzona jest sprawnie. Przeczytałam książkę w dwa dni, ciągnęło mnie do tej historii. Wątek romansowy jest delikatny, powoli sie rozwija. Polecam gorąco!!!

Skye ma trzydzieści lat, rozwód na karku i pracuje jako agentka nieruchomości. Wciąż do końca nie pogodziła się z utratą męża, więc dużo czasu zabiera jej myślenie, tęsknienie. Gdy do jej agencji wchodzi Daniel, tajemniczy przystojniak, jej świat w pewnym stopniu staje na głowie. Odkrywa z bliska świat nieludzi - wampirów, wilkołaków i demonów, a przy okazji dowiaduje się nieco o samej sobie. Jej życie zmienia się w ciąg tarapatów, a uczucie, które zaczyna kiełkować między nią a Danielem nie dla każdego wydaje się być właściwe i aprobowane.

Podejmując się współpracy wiedziałam, że piszę się na książkę pełną stworów paranormalnych, jednak jedyne co mnie zastanawiało, to czy będzie ona w jakiś sposób oryginalna. Na rynku obecnie jest cała masa książek o wampirach, wilkołakach, zakazanych romansach między człowiekiem a którymś z nich i tym podobnymi, jednak większość z nich nie grzeszy autentycznością. W przypadku "Indygo" jest trochę inaczej.

Odniosłam wrażenie, że autorka skupiła się w dużej mierze na wartkiej akcji, niż na kreacji bohaterów. Nie polubiłam się zbytnio ze Skye przez to, że była taką delikatną panną, dość zwykłą, a także tak strasznie denerwującą, gdy chodziło o sprawy sercowe, że nie raz rozważałam wyrzucenie jej z tej książki. Jej brak zdecydowania, uzasadnienia działania i ogólne zagubienie życiowe były dla mnie trudne do zrozumienia, szczególnie, że opisana została jako dorosła kobieta, a zupełnie nie zachowywała się na swój wiek, jeśli rozumiecie o co mi chodzi. Nie raz zastanawiałam się czy ona rzeczywiście ma trzydzieści lat czy może trzynaście. Z pozostałymi bohaterami specjalnie również się nie zżyłam. Jako, że to pierwszym tom serii, to liczę na tych bohaterów w kolejnym tomie, tu autorka wprowadzała nas w historię i rozpędzała akcję.

Po pierwszym tomie nie spodziewałam się takiej ilości akcji, jaką otrzymałam. Wydarzeniami, które tu miały miejsce spokojnie można by obdarować niemałą trylogię, w jednej i stosunkowo krótkiej książce one się na siebie nakładały. Historia nie zwalniała tempa i w pewnym momencie mialam nawet przesyt zwrotów akcji, ale mam nadzieję, że drugi tom okaże się skupiać bardziej na bohaterach.

Styl autorki jest przystępny i książkę czyta się naprawdę szybko. Historia Skye, mimo zagubionej w swoim życiu bohaterki, była przyjemna i z chęcią poznam jej dalsze losy. Liczę też na to, że uda mi się bardziej zżyć z bohaterami.