Oto kolejny wybitny reportaż Ryszarda Kapuścińskiego. "Imperium" to opowieść o dogorywaniu i upadku Związku Radzieckiego napisana jedynym w swoim rodzaju stylem. To prawdziwa perła polskiej literatury.
W "Imperium" Ryszard Kapuściński opowiada ze swojej perspektywy historię rozpadu ZSRR. Książka dzieli się na trzy części. Pierwsza część zawiera wspomnienia autora z lat 1939-1967, w których opisuje swoje pierwsze podróże i doświadczenia związane ze Związkiem Radzieckim. Część druga obejmuje okres 1980-1991.
Kapuściński relacjonuje w niej swoje wędrówki po imperium, które odbył poza oficjalnymi trasami i szlakami. Łącznie przebył 60 tysięcy kilometrów, zaczynając podróż w Brześciu, a kończąc w Magadanie na wybrzeżu Pacyfiku. Z północy na południe przewędrował od Workuty za kołem polarnym do Termezu przy granicy z Afganistanem. Część trzecia to zbiór refleksji napisanych w latach 1992-1993. Powstały one na bazie rozmów, lektur i podróży Kapuścińskiego po ZSRR. W tej części autor stara się poddać analizie przemiany dokonujące się w Związku Radzieckim, a także podsumować swoje wcześniejsze uwagi i rozważania.
Styl reportaży Kapuścińskiego jest niemożliwy do naśladowania - do dzisiaj stanowi on wzór i inspirację dla kolejnych pokoleń pisarzy i reportażystów. Od 2010 roku jest przyznawana nagroda jego imienia za najlepszą książkę reporterską.
Ryszard Kapuściński to zmarły w 2007 wybitny polski reportażysta, publicysta i fotograf. Opublikował wiele tekstów i reportaży relacjonujących ważne historyczne wydarzenia i przełomy polityczne. Poza "Imperium" do jego najbardziej znanych książek należą między innymi "Cesarz", "Szachinszach", "Heban" i "Podróże z Herodotem". Ryszard Kapuściński jest jednym z najczęściej przekładanych na języki obce polskich pisarzy. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień w tym Nagrody Nike za "Podróże z Herodotem" w 2005 roku. Jego książki do dzisiaj są chętnie wydawane i czytane.
W "Imperium" Ryszard Kapuściński opowiada ze swojej perspektywy historię rozpadu ZSRR. Książka dzieli się na trzy części. Pierwsza część zawiera wspomnienia autora z lat 1939-1967, w których opisuje swoje pierwsze podróże i doświadczenia związane ze Związkiem Radzieckim. Część druga obejmuje okres 1980-1991.
Kapuściński relacjonuje w niej swoje wędrówki po imperium, które odbył poza oficjalnymi trasami i szlakami. Łącznie przebył 60 tysięcy kilometrów, zaczynając podróż w Brześciu, a kończąc w Magadanie na wybrzeżu Pacyfiku. Z północy na południe przewędrował od Workuty za kołem polarnym do Termezu przy granicy z Afganistanem. Część trzecia to zbiór refleksji napisanych w latach 1992-1993. Powstały one na bazie rozmów, lektur i podróży Kapuścińskiego po ZSRR. W tej części autor stara się poddać analizie przemiany dokonujące się w Związku Radzieckim, a także podsumować swoje wcześniejsze uwagi i rozważania.
Styl reportaży Kapuścińskiego jest niemożliwy do naśladowania - do dzisiaj stanowi on wzór i inspirację dla kolejnych pokoleń pisarzy i reportażystów. Od 2010 roku jest przyznawana nagroda jego imienia za najlepszą książkę reporterską.
Ryszard Kapuściński to zmarły w 2007 wybitny polski reportażysta, publicysta i fotograf. Opublikował wiele tekstów i reportaży relacjonujących ważne historyczne wydarzenia i przełomy polityczne. Poza "Imperium" do jego najbardziej znanych książek należą między innymi "Cesarz", "Szachinszach", "Heban" i "Podróże z Herodotem". Ryszard Kapuściński jest jednym z najczęściej przekładanych na języki obce polskich pisarzy. Był laureatem wielu nagród i wyróżnień w tym Nagrody Nike za "Podróże z Herodotem" w 2005 roku. Jego książki do dzisiaj są chętnie wydawane i czytane.