Z dostępnych na naszym rynku pozycji, poruszających problem nagości i związanych z nią obyczajów nudystycznych, opracowanie Florkowskiego wyróżnia się korzystnie poziomem, znajomością obszernej literatury oraz stosownym obiektywizmem, w tej sferze zagadnień niełatwym do utrzymania. Autor nie ukrywa co prawda swych sympatii do naturyzmu, ani faktu wykorzystania własnych, bezpośrednich obserwacji i doświadczeń w tym zakresie, potrafi jednak spojrzeć na ruch naturystyczny z bezpiecznego, chłodnego, tylko teoretycznie zaangażowanego dystansu. Książka nie jest zatem tendencyjnym poradnikiem, ani popularnym przewodnikiem po tematyce zbiorowej nagości. Ma ambicje naukowe, mieszczące się na pograniczu socjologii, historii obyczajów i teorii kultury, dotykając również z lekka problematyki pedagogicznej i psychologicznej.
Z recenzji prof. dra hab. Józefa Lipca
Praca Florkowskiego świetnie ukazuje złożoność nagości rozumianej jako zjawisko kulturalizowane i instytucjonalizowane. Wydobywa niejednoznaczność sensów konotowanych przez nagość oraz jej funkcję kulturotwórczą, polegającą na stymulowaniu powstawania pewnych praktyk społecznych. Książka z pewnością znajdzie czytelników wśród specjalistów dziedzin takich jak kulturoznawstwo, literaturoznawstwo, antropologia, socjologia kultury, a także wśród osób zainteresowanych szeroko rozumianą humanistyką.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Wieczorkiewicz
Z recenzji prof. dra hab. Józefa Lipca
Praca Florkowskiego świetnie ukazuje złożoność nagości rozumianej jako zjawisko kulturalizowane i instytucjonalizowane. Wydobywa niejednoznaczność sensów konotowanych przez nagość oraz jej funkcję kulturotwórczą, polegającą na stymulowaniu powstawania pewnych praktyk społecznych. Książka z pewnością znajdzie czytelników wśród specjalistów dziedzin takich jak kulturoznawstwo, literaturoznawstwo, antropologia, socjologia kultury, a także wśród osób zainteresowanych szeroko rozumianą humanistyką.
Z recenzji prof. dr hab. Anny Wieczorkiewicz
