Hirszfeldowie mieli kilka wspólnych cech – byli nadzwyczajnie zdolni, pracowici i stabilni. Ale ich życie wciąż ulegało dewastacji. Przetoczyły się przez nie dwie wojny, Holokaust i stalinizm, dobrobyt i getto, kariera i dyskryminacja.
Wierzyli w medycynę. Odkrywanie szczepień i antybiotyków, grup krwi i procesów dziedziczenia to wszystko przypadło na lata ich aktywnej działalności naukowej i lekarskiej.
Mieli w tym swój udział.
Każdy człowiek posiada grupę krwi. Jej nazwę zaproponował ponad wiek temu Ludwik Hirszfeld.
Urszula Glensk – zajmuje się literaturą współczesną i krytyką literacką. Historię reportażu i prozę dokumentarną bada w kontekście antropologii kultury i historii obyczaju. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikowała ponad 150 artykułów – naukowych i publicystycznych – m.in. w „Nowych Książkach”, „Pracach Literackich”, „Znaczeniach”, „Metamorfozach Społecznych”, „ResPublice Nowej” i na portalu „Studio Opinii”.
Autorka książek:
Proza wyzwolonej generacji 1989-1999 (Wydawnictwo Literackie, 2002),
Trzy szkice o przewartościowaniach w kulturze (Atut, 2007),
Po Kapuścińskim. Szkice o reportażu (Universitas 2012, wyróżnienie „Książka Miesiąca” Magazynu Literackiego Książki)
Historii słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu 1918-1939 (Nagroda Historyczna „Polityki” 2015).
Wyróżniona Nagrodą Naukową Prezesa Rady Ministrów za „wysoko ocenione osiągnięcia będące podstawą nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego”.
Wierzyli w medycynę. Odkrywanie szczepień i antybiotyków, grup krwi i procesów dziedziczenia to wszystko przypadło na lata ich aktywnej działalności naukowej i lekarskiej.
Mieli w tym swój udział.
Każdy człowiek posiada grupę krwi. Jej nazwę zaproponował ponad wiek temu Ludwik Hirszfeld.
Urszula Glensk – zajmuje się literaturą współczesną i krytyką literacką. Historię reportażu i prozę dokumentarną bada w kontekście antropologii kultury i historii obyczaju. Pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Opublikowała ponad 150 artykułów – naukowych i publicystycznych – m.in. w „Nowych Książkach”, „Pracach Literackich”, „Znaczeniach”, „Metamorfozach Społecznych”, „ResPublice Nowej” i na portalu „Studio Opinii”.
Autorka książek:
Proza wyzwolonej generacji 1989-1999 (Wydawnictwo Literackie, 2002),
Trzy szkice o przewartościowaniach w kulturze (Atut, 2007),
Po Kapuścińskim. Szkice o reportażu (Universitas 2012, wyróżnienie „Książka Miesiąca” Magazynu Literackiego Książki)
Historii słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu 1918-1939 (Nagroda Historyczna „Polityki” 2015).
Wyróżniona Nagrodą Naukową Prezesa Rady Ministrów za „wysoko ocenione osiągnięcia będące podstawą nadania stopnia naukowego doktora habilitowanego”.