Głód. Saga wołyńska. Tom 1

"Głód" Joanna Jax

Za wschodnią granicą międzywojennej Polski miliony Ukraińców zmaga się z ogromnym głodem, a ofiar z dnia na dzień przybywa. Nadia i Wissarion decydują się na ucieczkę do kraju nad Wisłą, by ratować własne życie. Tymczasem w wołyńskim Orliczynie Marcel Lemański ubiega o rękę panny Marty Osadkowskiej...

"Głód" jest pierwszą książką z genialnie zapowiadającej się serii popularnej polskiej autorki powieści pięknie zanurzonych w historii. Owa saga jest moim debiutanckim zetknięciem z twórczością Joanny Jax i z całkowitą pewnością nie ostatnim!

Autorka z mistrzowską precyzją, dbałością o detale i wsłuchaniem się w echa przeszłości otwiera przed swoimi czytelnikami świat rodem z rodzinnych wspomnień, którymi dziadkowie raczą swoje wnuki. Artystyczna szczegółowość pozwala na odtworzenie w powieści wydarzeń zapisanych na niechlubnych kartach historii, a które to odbiły solidne, dozgonne piętno na świadkach.

Joanna Jax lokując fabułę "Głodu" w tychże latach nie pozostawia jeńców. Nie stroni od obrzydzających, bulwersujących, frustrujących, ściskających za gardło opisów scen. Ukazuje rzeczywistość tak, jak mogła wyglądać naprawdę. A w to wszystko zamieszani są najzwyklejsi w świecie ludzie, którzy są w stanie poświęcić wiele, by zaspokoić śmiertelny głód zbierający potężne żniwo.

Joanna Jax otwiera nam oczy na fakt, czym jest prawdziwy głód. Niemal na każdym kroku ukazuje jego istotę, prawdziwą, zabójczą naturę. W tej historii spoglądamy na to zjawisko z najmroczniejszej możliwej strony, gdyż odbiera ono zdolność myślenia, analizowania, wzbudza w człowieku swoisty instynkt zwierzęcia, wolę walki do ostatniej kropli krwi w celu przetrwania.

Wiedząc, iż czytelnicy są spragnieni wrażeń autorka oprócz wartkiej akcji, nieustannie rzuca kłody pod nogi bohaterom opowieści. Kolejne potknięcia i powstania, wzloty i upadki postaci stanowią swoisty motor napędowy tejże genialnie wyważonej w proporcjach i konstrukcji historii.

Istotną rolę w pierwszym tomie Sagi Wołyńskiej odgrywają uczucia, emocje, wielkie namiętności i rozmaite pragnienia bowiem każdy z bohaterów z godną podziwu determinacją dąży ku swojemu spełnieniu, osiągnięcia stanu niewzburzonej niczym szczęśliwości. Motyw ten jest także pewną motywacją dla nas, żebyśmy pomimo przeciwności losu, niesprzyjającym nam ludziom i przypadkom, ze wszystkich sił pięli się po stromym zboczu życia, aby spełnić własne ambicje.

Podsumowując, książka Joanny Jax wywarła na mnie bardzo dobre wrażenie. Realia ubiegłej epoki, cała paleta kolorowych niczym skrzydła motylów postaci, wbijające w fotel kolejne punkty ich życiorysu oraz swego rodzaju nieobliczalność. Te elementy mieści w sobie "Głód" pokazujący również przeróżne strony egzystencji w czasach niepokoju.

⭐8/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Skarpa Warszawska.

Chciałbym wam dzisiaj troszkę opowiedzieć o wspaniałej, trudnej i chyba najsmutniejszej książce jaką miałam przyjemność w ostatnim czasie czytać. Stąd już od "progu" moje pytanie

Ile jesteś w stanie zrobić w obliczu wielkiego głodu?

Myślę, że tak naprawdę dopóki nas to nie dotyczy i nigdy nie zaznamy prawdziwego braku żywności (chociaż przy tym wzroście cen i całej sytuacji...nawet wolę nie myśleć, że taka możliwość zbliża się wielkimi krokami) nie jesteśmy w stanie odpowiedzieć jednoznaczne na to dość trudne pytanie...

~ "GŁÓD" Joanny Jax to pierwszy tom Sagi Wołyńskiej, gdzie już od początku fikcja literacka przeplata się z prawdziwymi, brutalnymi faktami historycznymi w których przyszło żyć naszym bohaterom.

~W czasach panującego na Ukrainie Wielkiego Głodu, czasach za które odpowiadał sam Stalin i jego komunistyczne władze ZSRR. Wydarzeniach, które nigdy nie powinny mieć miejsca, gdyż tuż po obozach koncentracyjnych, są przykładem ludobójstwa, zbrodni wymierzonej przeciw nic nie winnej ludzkości.

~Powieść poznajemy z perspektywy czwórki bardzo młodych ludzi dzięki którym przenosimy się do 1933 roku krążąc między Polską, a Ukrainą.

Nadia Szewczenko i Wissarion Zinowjewa w czasie Hołomodoru, każdego dnia walczą o "okruszek pożywienia" co powoduje, że nie cofną się przed niczym, nawet jeśli mieli by stracić godność czy życie.Do czego się posuną?Czy zdołają przetrwać najtrudniejsze chwile?

Marta Osadkowska i Marcel Lemański pomimo różnic w statusie majątkowym, narodowości i braku akceptacji najbliższej rodziny walczą o uczucia, które zostają wystawione na wielką próbę.Czy miłość zwycięży?Jaki los ich czeka?

~"GŁÓD" to przepiękna, niezwykle trudna, nieodkładana, pełna emocji, momentami nawet barbarzyńska historia, która zabiera nas do bestialskich czasów gdzie jako bierny widz przemierzamy tereny Ukrainy przypatrując się z bliska niszczącej skali głodu która niesie ze sobą niewyobrażalne żniwa...

~Autorka za sprawą lekkiego pióra nadzwyczajnego pomysłu na fabułę, szczegółowych opisów, realizmu i niezwykle barwnych postaci stworzyła dla nas rozdzierająca nasze serca powieść wielopłaszczyznową.W której godność człowieczeństwo, determinacja, walka, miłość i wiara o lepsze jutro "gra pierwsze skrzypce"

~Będąc już jakiś czas po lekturze i czując wielki niedosyt wypatruje kolejnej części tej wspaniałej historia (premiera już 13 lipca)

Bezapelacyjnie polecam, zwłaszcza dla fanów powieści z historią w tle od których ciężko jest się oderwać.

Słyszałam wiele dobrego o twórczości Joanny Jax, chociaż muszę przyznać, że to dopiero pierwsza książka autorki po którą sięgam, a zarazem powiem, że na pewno nie ostatnia.

Wielki głód na Ukrainie, zapewne jeszcze jakiś czas temu, nikt z nas nie spodziewałby się, że temat ten stanie się teraz jakże bliski i realny. Dla Ukrainy nastały ciężkie czasy.

Nadia oraz Wissarion znają się od dawna. W obliczu hołodomoru na Ukrainie starają się być dla siebie wsparciem. Najpierw on ratuje ją przed śmiercią, potem ona robi wszystko, by pozyskać jakiekolwiek jedzenie, którym zawsze się z nim dzieli. Jest im ciężko, a głód nie daje o sobie przestać myśleć, ani chwili. Dlatego oboje posuwają się do haniebnych czynów, aby tylko przetrwać, gdyż ich życie przemieniło się w walkę. Walkę, w której słabi giną, a mocniejsi jakoś sobie próbują radzić. Jedno dla drugiego jest niezwykle ważne, ale oboje boją się to przed sobą przyznać, a zwłaszcza Wissarion. Czy uda się im przetrwać przed śmiercią głodową?

„Miała niespełna czternaście lat, gdy spotkał ją na charkowskiej budowie socjalistycznego osiedla. I nie przypuszczał nawet, że kiedyś pokocha ją tak bardzo, iż nikt i nic więcej nie będzie się liczyło. Przeszli przez piekło, trzymając się za ręce, a gdy w końcu się z niego wyrwali, on wypuścił jej dłoń i pozwolił, by odeszła.”

Marta i Marcel kochają się ponad wszystko. Ona pochodzi z bogatej rodziny, on jest biedny jak mysz kościelna. Dla niej nie liczy się jednak majątek, tylko uczucia, a tych jest pewna. Jednak rodzina Marty nie chce zaakceptować wyboru córki, zwłaszcza ojciec, dlatego Marcel wpada poniekąd w tarapaty. Ich miłość jest tak wielka, że dziewczyna jest w stanie zrobić dla niego wszystko, nawet coś, czemu zawsze się sprzeciwiała. Czy zdoła uchronić ukochanego przed śmiercią za popełnione czyny? Czy ich miłość przetrwa pomimo wszelkich trudności?

Podoba mi się styl pisania autorki i to jak oddaje emocje swoich bohaterów zawarte w powieści. Historie opisane na łamach tej powieści z całą pewnością są przejmujące, czasem wręcz mrożące krew w żyłach. Głód na jaki zostali skazani Ukraińcy za sprawą Stalina był czymś okropnym. Nie wyobrażam sobie życia w takich warunkach, gdzie ludzie, aby przetrwać posuwali się czasem do naprawdę okropnych czynów. Sowieci nie mieli skrupułów i pozbywali się trupów oraz tych na wykończeniu wrzucając ich na furmanki, kompletnie się tym nie przejmując. Ludzka godność została zhańbiona, pozbawiona wszelkiej moralności.

Wyobrażacie sobie umieranie z głodu? Co muszą czuć tacy ludzie, którzy muszą walczyć o najmniejszy kawałek jedzenia? To przerażające.

Mamy tutaj również obraz skomplikowanych relacji polsko-ukraińskich. Kiedy Polak kolegował się z Ukraińcem, bądź odwrotnie ludzie krzywo na to patrzyli. A jednak znając trochę życie, dobrze wiem, że nie można wszystkich ludzki wrzucać do jednego worka. Bo nawet wśród obcokrajowców są tacy, którzy nie są tacy jak cała reszta. Moja śp. Babcia miała żal do Ukraińców, bo oni wymordowali jej i Dziadkowi rodzinę, ciężko było jej pojąć że za dawne czyny nie można winić dzisiejszego pokolenia, które nie miało z tym nic wspólnego. Trauma i ciężkie przeżycia pozostały z babcią do ostatnich dni, więc po części ją rozumiem.

„Andrzej usiłował wytłumaczyć ojcu banalną rzecz – przecież nie wszyscy Ukraińcy byli tacy sami. Większość z nich nie miała nic do Polaków, a że nazywała ich pogardliwie Lachami, nikogo już nie dziwiło, bo i Polacy nie szczędzili im paskudnych określeń.”

Joanna Jax w swojej powieści wplata tło historyczne i trudne czasy. Bohaterowie zostali dobrze wykreowani w pełni oddając swoje emocje i charaktery. Polubiłam w sumie ich wszystkich, choć niekoniecznie zawsze popierałam ich wybory. Przyszło im jednak żyć w trudnych czasach, gdzie niektóre wybory okazywały się nader ciężkie i nie zawsze słuszne, a jeszcze częściej wbrew własnej woli. Każdy z nich zyskał jakąś determinację, by mimo wszystko iść do przodu i się nie poddawać. Historia wciągnęła mnie bez reszty i z niecierpliwością oczekuję drugiego tomu.

"Saga Wołyńska. Głód" to historia pokazująca nam okrutne czasy walki o godność ludzką oraz zaznania odrobiny szczęścia. To historia, która wyzwala w czytelniku całą gamę emocji. Polecam.

Są książki, które samym tytułem mogą sprawić, że wiem czego się spodziewać i czy dana pozycja przeora mnie emocjonalnie, nie zdarza się to często ale jednak. Tak było właśnie z tą historią „Saga Wołyńska. Głód” - złość, bezsilność i ogrom smutku. Niesamowicie poruszające, a nawet bolesne było czytanie o rzeczach których ludzie muszą się dopuszczać aby zwyczajnie nie paść z głodu. Horror jakiego doświadczali aby tylko przetrwać kolejny dzień wywoływał u mnie ciarki na plecach, warunki w jakich przyszło im żyć są nie do pomyślenia. Pani Joanna sprawiła, że książka jest w stanie poruszyć chyba każdego czytelnika, a z pewnością zostawia po sobie jakiś ślad. W wyjątkowy sposób opisana siła walki i determinacja bohaterów, którzy choć przez chwilę chcieli poczuć się normalnie. Jednocześnie piękna i trudna historia, którą z każdą przeczytaną stroną czuje się mocniej. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko Wam polecić i czekać na kolejny tom.

GŁÓD to powieść pełna najróżniejszych uczuć, a autorka umiejętnie gra na nich przez cały czas, wzbudzając u czytelnika smutek, radość, czy złość. Jeśli macie ochotę na taki emocjonalny rollercoaster to MUSICIE ją przeczytać!

Autorka stworzyła wielopłaszczyznową fabułę, która wciągnęła mnie bez reszty. Jej realizm i barwni bohaterzy, tworzą powieść, która skradła moje serce. Nawet nie jestem wstanie wskazać, czyja historia bardziej mnie urzekła, obydwie śledziłam z zapartych tchem.

Po tej powieści czuje ogromny niedosyt i jestem ogromnie ciekawa jakie losy jeszcze opowie autorka. Z czym będę musieli jeszcze zmagać się bohaterowie.