Ghostman

Ghostman to człowiek, który potrafi zniknąć, rozpłynąć się w powietrzu i zatrzeć po sobie wszelkie ślady. To człowiek, który potrafi zmienić głos, sylwetkę, a nawet wiek, o wyglądzie nie wspominając – staje się zupełnie inną osobą. Takim człowiekiem jest Jack – oczywiście imię też jest zmienione, a prawdziwego nikt nie zna. Ma mnóstwo tożsamości i chyba sam nie pamięta swego prawdziwego ja.

Dla niego każde kolejne zadanie to wyzwanie. Nie oszczędza, nie ma stałego miejsca pobytu., nie ma rodziny – adrenalina to jest to, co ghostman lubi najbardziej!

Po nieudanym zamachu na casino w Atlantic City, jego organizator, Marcus, wzywa na pomoc Jacka, który ma w stosunku do niego dług do wyrównania. Wiąże się ON ze starą akcją w Kuala Lumpur, w której Jack brał udział. Oba wątki przeplatają się w powieści i dają nam obraz, zarówno aktualnej, jak i starej współpracy pomiędzy Jackiem a Marcusem.

Zadaniem Jacka jest odnalezienie jednego z uczestników napadu, który nie pojawił się na miejscu spotkania, oraz odebranie od niego łupu. Łupem była paczka pieniędzy z niespodzianką wewnątrz, czyli atramentowym ładunkiem federalnym, który eksploduje po 48 godzinach, jeśli nie zostanie dezaktywowany.

Jack ma więc mniej niż 48 godzin na znalezienie pieniędzy, nim staną się one zupełnie bezużyteczne, a Marcus wpadnie w wielkie tarapaty. Wplątał się ON bowiem w układ z Wilkiem, a Wilk nie lubi przegrywać i być wykiwany. Jack rusza śladem ukradzionych pieniędzy, na swojej drodze spotka, zarówno agentkę FBI, jak i Wilka, będą mu skutecznie deptać po piętach i przeszkadzać w pracy.

Czy Jackowi uda się odnaleźć pieniądze i wyjść z akcji cało? Przekonajcie się sami! Czekają Was ekscytujące przeżycia!

„Ghostman” to naprawdę świetny thriller, trzymający w napięciu i zaskakujący. Dwa wątki opowieści zazębiają się i tworzą kompletną całość. Sama postać Ghostmana jest przemyślana w najmniejszych szczegółach – to intrygująca i tajemnicza postać. Autor stworzył niezwykle oryginalną i dopracowaną powieść, nie ma tutaj żadnych uchybień. Całość tworzy zwartą opowieść, która pochłania czytelnika od pierwszych stron. Czytasz i kibicujesz człowiekowi- widmo! Ghostman jest niesamowity, jego metamorfozy są doskonałe, nie przegapia najmniejszych szczegółów postaci, w która się wciela, jest jak doskonały aktor. Chciałabym zobaczyć ekranizację tej powieści – byłby z tego doskonały film. Czekam na kolejne powieści Rogera Hobbsa i już teraz zastanawiam się, czym może mnie zaskoczyć. Polecam !

[Adres usunięty]

"Metamorfoza zawsze była dla mnie najprostszą rzeczą pod słońcem... Trzy tożsamości, trzej mężczyźni w różnym wieku. Każdy inaczej wyglądał, czymś innym się zajmował i prowadził inny tryb życia. Żaden nie był podobny do mnie, ale to nie stanowiło problemu... Jestem po prostu dobry w tym, co robię."

Mocna, mroczna i nasycona wartką akcją propozycja czytelnicza, nieszablonowa historia podana w atrakcyjnej formie, wsparta wieloma elementami sensacji, dobrze skonstruowanym napięciem, wywołująca pożądany dreszczyk emocji i niepewności. Autor świetnie wkręca nas w fabułę, wielokrotnie zaskakuje zwrotami akcji, umiejętnie prowadzi przeplatające się dwa wątki główne, dzięki czemu zyskujemy szerszą perspektywę, odkrywamy jeszcze więcej niewiadomych i sekretów, także tych z przeszłości. Styl Rogera Hobbsa ma w sobie wiele charyzmy i magnetyzmu, silnie przyciąga uwagę, trudno oderwać się od kolejnych stron książki, bardzo chętnie przeżywamy wraz z nietuzinkowym bohaterem intrygujące przygody. Szczegółowo opisywane i eksponowane detale mocno wciągają czytelnika w ciekawą scenerię thrillera, pozwalają na śledzenie krok po kroku tego, co się dzieje z główną postacią i wokół niej. Z jednej strony wszystko mamy narzucone, ale z drugiej wspaniale odnajdujemy się uruchamiając wyobraźnię i odtwarzając powieściową rzeczywistość.

Jack to ghostman, jeden z najbardziej wyjątkowych specjalistów pracujących w branży znikania, poszukiwany przez wszystkie służby wywiadowcze, posiadający nieprzeciętne umiejętności przybierania różnych osobowości, wtapiania się w tłum, wyparowywania z jednych miejsc i cichego pojawiania się w innych, załatwiania przydzielonych zadań i rozpływa się. Fascynująco tajemniczy, niezwykle inteligentny, bystry i przebiegły. Szybko nawiązujemy z nim nić porozumienia, i choć to niewątpliwie czarny charakter, to jednak w pewien sposób mu kibicujemy i sekundujemy. Pomysłodawca i sponsor nieudanego napadu na kasyno w Atlantic City przydziela Jackowi niebezpieczną misję odnalezienia zrabowanych złodziejom pieniędzy, dotarcia do tożsamości ewentualnych zdrajców i zatarcia wszelkich śladów. Czy Jackowi uda się wywiązać z umowy i jednocześnie zachować to, co dla niego niezwykle cenne, czyli anonimowość? Przed jakimi, trudnymi i obarczonymi wielkim ryzykiem, wyzwaniami przyjdzie mu stanąć? Do jakiego stopnia okażą się niezawodne jego doświadczenie, intuicja i kreatywność? Komu może zaufać w tej śmiertelnej rozrywce? Czy zdecyduje się na współpracę, a może przeciwnie, będzie działał indywidualnie, na własnych zasadach?

[Adres usunięty]

Wyobraźmy sobie, że ciągle musimy zmieniać tożsamość. Wygląd, zachowanie, nawyki — stajemy się zupełnie innym człowiekiem. Czy wówczas będziemy umieli rozróżnić grę aktorską od fikcji? To mogłoby być trudne, gdy trzeba wykonywać naprawdę niebezpieczne zadania.

Moreno i Ribbson otrzymują od znanego w przestępczym światku Marcusa zlecenie, dla nich wręcz normalne. Mają napaść na furgonetkę należącą do kasyna. Wszystko idzie znakomicie do momentu, gdy sami nie zostają zaatakowani. Moreno ginie od postrzału, natomiast Ribbson nagle znika. Wraz z nim pieniądze. Marcus w wyjaśnieniu sprawy potrzebuje pomocy swojego starego dłużnika — Jacka. Osoby o milionie osobowości, kilku paszportach których używa różnie, w zależności od sytuacji. Poznajemy jego fascynującą historię. Jaki wpływ na jego życie miała niejaka Angela? Czas goni, bo banknoty są istną pułapką. I to nie w przenośni…

W ciągu ostatnich lat rynek wydawniczy zaczął obfitować w nawał thrillerów, powieści typowo sensacyjnych, nastawionych na akcję. Nie miałam z nimi specjalnej styczności, choć pewne tytułu obijały mi się regularnie o uszy. Jednym z nich jest właśnie „Ghostman”, książka zbierająca sporo pozytywnych recenzji. I równocześnie moje pierwsze podejście do obcego mi gatunku. Czym wyróżnia się owa pozycja wśród setek (lub tysięcy) podobnych? Całkiem oryginalnym pomysłem na fabułę. Są tutaj elementy psychologiczne, co sprawia, że nie trafiamy na coś stworzonego bez użycia tych lepszych regionów wyobraźni. Zgrabnie połączono szybkość przemykających zdarzeń i powroty do przeszłości głównego bohatera. Ciekawie prezentuje się okładka. Wytłoczone litery, brak przesytu zbędnymi elementami i rekomendacja Tomasza Sekielskiego. „Krwiście opowiedziana historia”? Nie aż tak. „Pochłaniająca czytelnika bez reszty”? Owszem! Z każdą kolejną stroną perypetie Jacka są coraz mocniej emocjonujące.

„Ghostman” jest debiutem. Pisarza młodego, ale chyba takiego, który zdążył pochłonąć sporo książek o podobnej tematyce. Fakt, nie wiem o nich za wiele, ale z samych reklam można domyślić się, iż istnieją cechy charakterystyczne dla danego klimatu. Jednak u Hobbsa czuć tę indywidualności, specyficzny rys sprawiający, że poznamy go wśród innych autorów. Może ta dynamiczność? Trochę bałam się ewentualnego zagubienia, szczególnie podczas przeskoków czasowych, ale spokojnie nadążałam. I myślę, że chyba nikt nie będzie miał kłopotów. Wystarczy odrobina skupienia, a to nietrudno. Powieść wciąga, o czym już wspominałam. I te intrygi! Jeden z najlepszych aspektów całości.

Rozdziały są krótkie. Jest ich dużo, nawet nie potrzeba zakładki, jeśli musimy nagle przerwać lekturę. Fabuła znajduje się na pierwszym planie. Hobbs unika zbędnego rozwlekania, co nie oznacza, że brakuje opisów. Tworzą one aurę pełną tajemniczości, lekkiego mroku. Kilka zabiegów mnie zaskoczyło, ale nie będę się nad nimi pochylać, bo nie chciałabym uprzedzać faktów — przeczytacie sami, jeśli najdzie Was chęć. Dodam tylko, że możecie spodziewać się dreszczyku emocji. Tworzonego językiem łatwym, przyswajalnym, lecz nie prostackim, co zasługuje na podkreślenie.

Co z głównym bohaterem? Na nim się skupmy, bo właściwie tak zrobił autor. Akcja toczy się wokół Jacka, a jakie jest jego prawdziwe imię? Właśnie, to człowiek bez tożsamości, aczkolwiek posiadający swoje cechy. Egoistyczny, brutalny, pozornie pozbawiony empatii. Co go do tego doprowadziło? W retrospekcjach pojawia się Angela, mentorka, nauczycielka. Kobieta, która pokazała mu sposoby na bycie człowiekiem-duchem. Przeszłość Jacka sprawia, że łatwiej zrozumieć jego decyzje. Poczułam do niego coś w formie sympatii. I przyznam, że chętnie sięgnę po kolejne części, bo dodatkowo fascynuje mnie postać Angeli i chciałabym dowiedzieć się o niej czegoś więcej.

„Ghostman” zdecydowanie spodoba się fanom książek trzymających w napięciu, ale także tym, którzy pragną zacząć przygodę z gatunkiem. Razem z Jackiem możemy udać się w fascynującą podróż, w rejony, gdzie nic nie jest pewne.