Fatalne jaja. Diaboliada

Michaił Bułhakow kojarzony głównie z czasów licealnych, a dokładniej z utworu pt. ”Mistrz i Małgorzata” dziś prezentuje inny swój utwór, może trochę mniej znany pt. ”Fatalne jaja, Diaboliada”.

„Fatalne jaja” to opowiadanie o czerwonych promieniach. Jego akcja rozgrywa się w 1928 roku. W wyniku kilku eksperymentów profesor Piersikow odkrywa tzw. ”czerwony promień”.

Profesor swoje doświadczenia rozpoczął na żabach. W gabinecie uczonego zaczęły dziać się dziwne rzeczy: kijanki rozpełzły się z gabinetu po całym instytucie, w terrariach i na podłodze. We wszystkich zakątkach kumkały chóry żab. Profesor szybko orientuje się, że potrzebne są inne istoty żywe. Składa więc zamówienie na partię jaj różnych gatunków zwierząt. W tym czasie w Rosji wybucha „kurza epidemia” i masowo padają kury.

Co dalej z tego wyniknie?

Czy profesor będzie miał kłopoty?

Dodam tylko, że na skutek pomyłki przesyłek z jaj wykluły się egzotyczne zwierzęta, m.in. żmije, czy węże, które rosły do rozmiaru samochodu (anakonda).

Te kilkustronicowe opowiadania można zrozumieć dwojako: jako satyrę na biurokrację Związku Radzieckiego oraz nieudolny organizm urzędniczy, który myli przesyłki i doprowadza do tragedii.

Jak zakończy się ta historia, to już doczytacie sobie sami.

Ja powiem tylko, że długo panowały epidemie i choroby zakaźne, od trupów gadów i ludzi i długo jeszcze armia radziecka chodziła uzbrojona w gazy oczyszczające ziemię, zanim wszystko zakończyło się pomyślnie.

W utworze ”Diaboliada”-urzędnik Korytkow, pewnego dnia otrzymuje wypowiedzenie z pracy. Bardzo zdziwiony, ponieważ swoje obowiązki wykonuje sumiennie, postanawia na własną rękę wyjaśnić to nieporozumienie.

Co się za tym kryje?

Dlaczego Korytkow traci pracę z dnia na dzień?

Książka wydana w twardej oprawie.

Kilkustronicowe opowiadania zasługują na Waszą uwagę.

Styl autora jest prosty, do zrozumienia i przystępny, dzięki czemu mam nadzieję, że przeczytacie te utwory, do czego serdecznie Was zachęcam.

Tylko spróbujcie wyobrazić sobie moją radość, kiedy dowiedziałam się, że nowele Bułhakowa zostały wydane w nowej szacie graficznej. Radość, radość, radość! :) Dlaczego tak bardzo mi na tym zależało?

Michaił Bułhakow to wielki twórca, wybitny umysł, autor "Mistrza i Małgorzaty". Swoją drogą, jeżeli ta lektura jeszcze przed Wami, koniecznie musicie zmienić ten stan rzeczy. Bułhakow żył na przełomie XIX i XX wieku. Zrewolucjonizował rosyjską literaturę, bo jako jeden z nielicznych w tamtych czasach, odważył się krytykować władze radzieckie. I to w jaki sposób!

"Diaboliada" to mój ulubiony utwór Bułhakowa, zaraz po "Mistrzu i Małgorzacie". Przede wszystkim jest to nowela niesamowicie aktualna, choć od czasu jej powstania minęło już prawie 100 lat! Opowiada o biurokracji, która zewsząd otacza zagubionego w świecie człowieka. Bułhakow przedstawił smutną prawdę mówiącą o tym, że wolność tak naprawdę nie istnieje. Może jedynie funkcjonować jako coś abstrakcyjnego, ale absolutnie niemożliwego w realnym świecie. Czy nie odnosicie takiego wrażenia, że na każdego człowieka (bez względu na wiek, miejsce zamieszkania, płeć czy poglądy) każdego dnia wylewa się przeogromna fala informacji, na które trzeba odpowiedzieć i dołożyć swoje? Tak jest skonstruowany nasz świat i niby nic w tym dziwnego. Jednak Bułhakow w "Diaboliadzie" umiejętnie zasugerował swoje zdanie, które jest mi bardzo bliskie.

"Fatalne jaja" to satyra będąca odpowiedzią na wydarzenia, które miały miejsce po rewolucji w Związku Radzieckim. Ale nawet jeżeli warstwa historyczna Was nie interesuje, to i tak warto po ten utwór sięgnąć. "Fatalne jaja" to również parodia powieści katastroficznej oraz najzwyczajniej w świecie - dobre science fiction - sprzed prawie 100 lat! :)

Bez względu na to, czy znacie "Mistrza i Małgorzatę" czy też nie, warto sięgnąć po krótsze utwory Bułhakowa, które również zasługują na uwagę. Styl tego autora jest prosty i przystępny, dzięki czemu jestem przekonana, że jego twórczość przypadnie Wam do gustu. Serdecznie polecam!