Emma

Emma Woodhouse jest młodą, dwudziestojednoletnią damą. Jest piękna i inteligentna, ale też zarozumiała i dumna. Dorastała w zamożnej szlacheckiej rodzinie pod troskliwą opieką ojca, w towarzystwie siostry i guwernantki. Z powodu braku jakichkolwiek zajęć postawiła sobie za cel swatanie innych ludzi. Za swój prywatny sukces uważała małżeństwo guwernantki. Gdy jednak ta po ślubie odchodzi z domu, a wcześniej opuszcza go siostra Emmy, dziewczyna czuje się samotna i zupełnie nie wie co począć z wolnym czasem. Wtedy właśnie poznaje Harriet. Dziewczyna jest młoda i podatna na manipulacje. Emma zaprzyjaźnia się z nią i postanawia znaleźć jej męża. Choć sama zupełnie nie planuje zamążpójścia jest święcie przekonana o tym iż potrafi ustawić małżeństwo innych. A że jej zdaniem Harriet pochodzi z zamożnej rodziny, choć nie wiadomo kto jest jej ojcem, szuka dla niej dobrej partii w towarzystwie w którym sama się obraca...

Postępowanie Emmy niesie za sobą pasmo pomyłek i skandali. Przysparza też dziewczynie wielu problemów. Staje się również źródłem cierpienia innych osób pośrednio bądź bezpośrednio zaangażowanych w jej pomysły. Sama natomiast dochodzi ostatecznie do wniosku, że nie do końca pomyślnie przewidziała skutki swoich działań. Nie jest bowiem osobą bez serca. Wbrew wszystkiemu to co robi uważa za słuszne i szlachetne. Nie jest jednak w stanie przewidzieć niektórych rzeczy. Nie zna się też tak dobrze jak sądziła na ludzkiej psychice. Sama bowiem w pewnej chwili zaczyna interesować się mężczyznom, który sprawia jej wielki zawód otwierając przy okazji oczy na tego, który zawsze był blisko i szczerze wyrażał wobec niej swoje poglądy.

Poprzez tę słodko-gorzką komedię obyczajową pisarka pokazuje zakłamanie i obłudę ówczesnych wyższych sfer. Powieść różni się od innych książek autorki tym, że tym razem opowiada o losach zamożnej młodej damy nie mającej w zamyśle zawarcia małżeństwa. Zazwyczaj pokazywała historię kobiet wywodzących się z rodzin niezamożnych, dla których znalezienie męża było niełatwe gdyż nie posiadały odpowiedniego posagu. Tutaj nie posag a właśnie duma i zarozumiałość bogatej panny oraz towarzystwo z jakim się spotyka napiętnowała uwypuklając jego przebiegłość, dwulicowość i nader wielkie przywiązanie do rzeczy materialnych i wygód. Nie można więc odmówić pisarce talentu do obserwacji ludzkich charakterów i zachowań. Robi to w sposób mistrzowski.

Jestem pewna, że miłośniczki twórczości Jane Austen będą tą książką oczarowane. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć i cofnąć się w czasie do XIX wieku aby spojrzeć na świat oczami pisarki. Jest to ostatnia powieść wydana za jej życia. Osobiście lubię ją niemniej niż te wydane wcześniej. Fantastyczny klimat jaki tworzy oczarował mnie już dawno. I choć książka nie jest napisana współczesnym językiem, który być może dla młodszych czytelniczek okaże się mniej atrakcyjnym jest według mnie tak naprawdę ogromnych atutem powieści. Czytało mi się ją fantastycznie i polecam każdemu ;)