Tekst należący do wczesnej twórczości Brzozowskiego - do tzw. filozofii czynu - o której nie pisze się tak często, jak o jego późniejszej twórczości okresu "filozofii pracy".
Głównymi bohaterami dialogu Brzozowskiego są Ryszard i Emanuel. Pierwszy z nich reprezentuje stanowisko empiriokrytycyzmu wzbogaconego o pozytywistycznie pojmowany marksizm ("monistyczne pojmowanie dziejów") w kwestiach społecznych, drugi zaś - kantyzm interpretowany przez pryzmat filozofii Fichtego ("filozofia krytyczna").
Głównymi bohaterami dialogu Brzozowskiego są Ryszard i Emanuel. Pierwszy z nich reprezentuje stanowisko empiriokrytycyzmu wzbogaconego o pozytywistycznie pojmowany marksizm ("monistyczne pojmowanie dziejów") w kwestiach społecznych, drugi zaś - kantyzm interpretowany przez pryzmat filozofii Fichtego ("filozofia krytyczna").
