eBook Tylko umarli mogą powstać. Tessa Brown. Tom 3 pdf mobi epub

Tessa, jak zwykle pakuję się w kłopoty i choć chciałaby zaznać trochę spokoju, spędzić ten czas inaczej, nie będzie jej to dane. Przed nią stoi wróg, który nie cofnie się przed niczym, by dopiąć swojego celu i zawsze jest krok przed nią. Ta wojna zbiera za sobą wiele żniw, a to, co najgorsze, dopiero ma się wydarzyć.

Przed półdemonicą i jej ekipą rodem z piekła jest wielkie wyzwanie, którego konsekwencje mogą podzielić ich drogi lub umocnić więzi jeszcze bardziej, a wszystko zależy od tego, jak daleko będą w stanie się posunąć i ile z siebie poświęcić.

Nie mogłam doczekać się tego tomu, który zwiastuje zakończenie serii, którą pokochałam całą sobą. Drugi tom „Tylko martwi mogą powstać” zrobił na mnie piorunujące wrażenie i aż usychałam z niewiedzy, co tym razem przydarzy się głównym bohaterom. Skończyło się na tym, że finałowy tom przerósł moje najśmielsze oczekiwania i nie mogłam uwierzyć w to, co się tam wydarzyło.

Nie jest tajemnicą, że Dorota swoich bohaterów wrzuca na głęboko wodę i stwarza sytuację, które nie dają nawet cienia nadziei na to, że wszystko będzie dobrze i nie ułatwia im też drogi wyjścia. Tak było i tym razem. To jedna z cech powieści, którą bardzo sobie cenię, bo aż do samego końca nie jestem w stanie przewidzieć, jak wszystko się potoczy. Wróg też jest niczego sobie, a sceny akcji, które dawały niezłego smaczka przed finałowymi momentami, serwowały wiele emocji i nie zapowiadały typowego „żyli długo i szczęśliwie". Kolejny przeogromny plus za to, że autorka nie idzie na łatwiznę, nie powiela pewnych schematów w fabule, a tworzy coś oryginalnego i wyjątkowego, a przy tym tak dobrze rozbudowanego.

Muszę wspomnieć o tym, że powieść „Tylko umarli mogą powstać” została świetnie dopracowana. Znajdziemy w niej pewne elementy, które powiązane są z Księgą Rodzaju oraz różnymi tego typu instytucjami, a przeniesie to do Urban Fantasy, daje świetną fabułę. Czytałam książkę z wielką dumą, że coś takiego wyszło spod pióra polskiej autorki.

Pierwszą rzecz, która rzuciła mi się w oczy, to to, że tęskniłam za humorem sytuacyjnym Doroty, który wiele dodawał do kreacji postaci. Oczywiście tutaj spotykamy się z dobrze nam znanymi bohaterami, ale Dorota w poprzednich tomach domknęła kilka wątkach, tak też zostawiła kilka niewyjaśnionych kwestii i moim zdaniem bardzo dobrze sobie z tym poradziła. Daje swoim czytelnikom pewną nutkę niepewności, nadzieję, ale nie rozwleka szczegółów i umiejętnie wszystko opisuję. Nie znalazłam na żadnej stronie lania na wodę, a Fabuła nie była też przesadnie krótka, w moim odczuciu idealnie wyważona.

Zakończenie Cyklu o Tessie Brown zwaliło mnie po prostu z nóg, było w nim wszystko, co być powinno, ale emocjonalnie mnie powaliło. Było doskonałe. Teraz jeszcze trudniej pogodzić mi się, z tym że to już koniec, bo o Tessie i jej przyjaciołach mogłabym przeczytać jeszcze więcej!