Od 1999 roku, zgodnie z założeniami reformy edukacji, edukację wczesnoszkolną określa się jako zintegrowaną. Hasło to - wielokrotnie wymieniane - w dokumentach reformy nie jest bliżej scharakteryzowane i sprecyzowane. Konsekwencje tego faktu są dwojakie. Z jednej strony jest to otwarte pole dla szerokich interpretacji organizujących edukację zintegrowaną, z drugiej strony brak precyzyjnych wskazań wywołuje w praktyce szkolnej liczne wątpliwości, nieporozumienia lub wręcz oczekiwania na gotowe rozwiązania, schematy, scenariusze.
Przedstawiona książka sytuuje rozumienie integracji w filozofii progresywizmu i rekonstrukcjonizmu. W warstwie psychologicznej zaś odwołuje się do konstruktywizmu umożliwiającego uczniom budowanie wiedzy o sobie, o innych i o świecie, a także nawiązuje do koncepcji humanistycznej. Zgodnie ze współczesnym nurtem myślenia nakreślone zostały propozycje zrozumienia integracji.
Książkę otwierają teksty o charakterze teoretycznym. W części praktycznej Czytelnik znajdzie nawiązanie do realizacji integracji, której punktem wyjścia czyni się: zadania zintegrowane, projekty, aktywność badawczą, integracje wielorakie, duchowość człowieka, kontinuum poznania. Przedstawione propozycje nawiązują do znanych już koncepcji, dostosowując ich realizację do obecnych potrzeb.
Ukazane rozwiązania nastawione są na kształcenie uczniów - entuzjastów wiedzy o świecie i o sobie, zdolnych do krytycznego osądu, wrażliwych, aktywnych w różnych sferach ludzkiego działania.
