Tanie książki - Twoja księgarnia internetowa.
Sztuka walki - najważniejsza ze sztuk?
Nie ma ucieczki przed przeznaczeniem. Mroczny cień śmierci wyłania się z każdą chwilą, niespodziewanie. Samotna wędrówka gościńcem i krótki wypad do karczmy w sekundę może odwrócić porządek świata. I tylko jeden człowiek potrafi zachować spokój. Nawet w trakcie ostatecznej próby. Walki o życie ze wściekłą jak wulkan psychopatyczną Mariko. Porywające, pełne intryg starcie klanów podkreślone szkarłatnym cięciem katany.
Kadr wycięty z Kill Bill'a .
"Takeshi. Cień śmierci" to pierwsza część serii, którą autorka określa jako film, który napisała i faktycznie wiele scen tej powieści jakoś pasuje do tego opisu.
Mamy tu bardzo intrygujący świat, który jest brutalny i surowy, w którym występuje magia, ale również technologia. Średnio lubię takie mixy, początkowo nie mogłam się przez to wgryźć w ten świat, ale im dalej tym czułam się w nim lepiej. Podobały mi się bezwzględne zasady jakie nim rządzą, tajemnicze zakony oraz gangsterzy, którzy również grają dużą rolę.
A to wszystko w intrygującym klimacie dalekiego wschodu, co uważam za zaletę, choć nie zawsze ten klimat był mocno odczuwalny.
Tytułowy bohater to ktoś, kogo łatwo polubić, a przede wszystkim, kogo się chce lepiej poznać, ponieważ jego postać i przeszłość owiane są licznymi tajemnicami i tragicznymi wydarzeniami. Podobało mi się, że stopniowo odkrywamy jego historię.
Reszta postaci nieszczególnie przykuwała moją uwagę, może z wyjątkiem pewnej obłąkanej i szalonej panny 😂 ale ogólnie postaci jest dość sporo, trochę mi się mieszały, nie każda miała odpowiednio dużą rolę w historii, a trochę miejsca było jej poświęcone. Książka nie jest tez zbyt długa, więc przez to też nie każdy miał szansę dobrze wybrzmieć.
Jeśli zaś chodzi o samą fabułę, to tutaj mam największy dylemat, bo nie wiem jak ją ocenić. Początkowo byłam zaintrygowana, ale szybko moje zaangażowanie oklapło i było sporo fragmentów, które mnie wymęczyły czy wynudziły. Pod koniec za to bardzo się wkręciłam i ostatnie strony czytałam z zapartym tchem, naprawdę wiele się wydarzyło i bardzo się cieszę na myśl o kontynuacji serii jak wrócę z urlopu 😃
Nie mniej przez sporą część książki czułam, że niezbyt mi się podoba i bałam się jak wypadnie jako całość... Jak widać zakończenie sporo mi wynagrodziło i utrzymało moje zainteresowanie, ale równo nie było 🙈
Postanowiłam poszerzyć horyzonty jeśli chodzi o fantastykę. Zazwyczaj raczej trzymałam się gatunku zbliżonego do fantasy oraz kategorii bardziej dla młodzieży. "Takeshi. Cień śmierci" Mai Lidii Kossakowskiej wybił mnie trochę z mojej strefy komfortu. Jest to fantastyka, po której kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać. Ogromnie się bałam, że historia nie przypadnie mi do gustu.
Takhesi, adept zakonu Czarnej Wody, jest wędrownym artystą, który podróżuje po kraju poszukując pracy. Pragnie odciąć się od przeszłości. Jednak los na to nie pozwala i nasz bohater musi sięgnąć po swoje umiejętności, których nie da się zapomnieć. Dużą rolę będzie miała tutaj pewna nastolatka, którą Takeshi uratuje i trochę wbrew sobie stanie się jej wybawicielem na cały etat. To wszytko odbywa się w świecie Japonii, wśród pojedynków samurajskich z małą domieszką magii i elementami futurystycznymi.
To moje pierwsze spotkanie z autorką. I wiem, że przy tej serii zmieniła ona kompletnie styl. Trochę domyślałam się o czym może być ta książka, lecz ogrom terminologii związanej z Japonią mnie na początku trochę przytłoczyła. Na szczęście wszystko powoli zostało to w fabule wyjaśnione. Też sobie pomyślałam, że te pojedynki samurajskie to chyba tak bardziej dla facetów, ale zdziwiłam się jak i mnie zaczęło to wciągać. Myślę, że gdybym interesowała się tematem starożytnej Japonii to lektura tej książki łatwiej by mi szła. Mimo to historia wciągnęła mnie na tyle, że z pewnością sięgnę po kolejny tom. Jestem bardzo ciekawa dokąd mnie to wszystko zaprowadzi. Elementy fantastyczne świetnie uzupełniły tę historię i sprawiły, że stała się ona jeszcze ciekawsza. Kompletnie nie wiem czego spodziewać się dalej, ale z przyjemnością za chwilkę to sprawdzę. I to nie tak, że jest tutaj miłość od pierwszego wejrzenia. To dla mnie coś kompletnie nowego, ale już teraz pewniej będę się poruszać po tym gruncie i mam nadzieję, że będzie tylko ciekawiej.
