eBook Przebudzenie cieni. World of Warcraft mobi epub

Z wielką niecierpliwością oczekiwałam tego tytułu. Ostatnio pochłaniam wszystko, co wiąże się z World of Warcraft, a "Przebudzenie cieni" było na samym szczycie listy tych chciejstw. Drapnęłam ją natychmiast, gdy tylko dostała się w zasięg moich rąk...

I po przeczytaniu mam dość mieszane uczucia.

Na wstępie należy zaznaczyć, że dotychczas czytałam fabularne książki World of Warcraft pisane przez Christie Golden i Richarda Knaaka, zaś z Madeleine Roux spotkałam się po raz pierwszy. I tak jak tę pierwszą dwójkę mogę polecać w ciemno, tak przygodę z Roux uznaję za nieco mniej udaną.

"Przebudzenie cieni" opowiada o wewnętrznych kłopotach Hordy, o zachwianiu jej jedności z powodu szeregu decyzji Królowej Banshee. Członkowie rady starają się utrzymać Hordę bez dodatkowych podziałów, jednak przedstawicielka trolli zandalarskich sztywno obstaje przy żądaniach, które naruszyłyby kruchy rozejm z Przymierzem. Horda nie może zgodzić się na jej warunki, ona nie zamierza iść na ustępstwa. Sytuacja patowa. Jednocześnie w królestwie Zandalaru toczy się rebelia. Wojna podjazdowa w dżungli... niełatwo to opanować.

Powieść ukazuje nam dużo polityki wewnętrznej, negocjacji i całkiem sporo manewrów wojskowych.

Z rozrzewnieniem napotykamy znajome postaci, jak Thrall, Lor'themar Theron, Jaina czy Anduin Wrynn. Jednak ich zachowanie jest do siebie bardzo podobne (jedynie język autorka postarała się zachować spójny z rasą bohatera), i właściwie nie czuć większej różnicy między poszczególnymi bohaterami. Jasnymi punktami wśród nich okazuje się młody troll Zekhan oraz loa mogił Bansamdi (rodzaj bóstwa, które wyznają trolle). Zarówno specyficzny sposób wypowiedzi oraz zachowanie obu postaci pozytywnie wyróżnia się na tle całości.

Wydarzenia toczące się w obrębie zmagań wojennych i negocjacji okazują się za to dość... nużące. Przy czym uwielbiam militarną fantastykę, a o szpiegach i wywiadzie mogę czytać zawsze. Tutaj fabuła jest niestety bardzo lekka, pomimo wagi wydarzeń, o których opowiada. Pojawia się także sporo długich, niewiele wnoszących scen, napisanych zwyczajnym, poprawnym językiem.

Po lekturze odnoszę wrażenie, że autorka skupiła się na młodszym czytelniku i to do niego skierowana jest ta pozycja. Książkę czytało się przyjemnie, choć nierówno, jednak nie wywołała we mnie żadnych większych emocji. Dla osoby niezaznajomionej ze światem World of Warcraft może być trudna ze względu na ilość nazwisk i nazw własnych. Z tego względu uważam, że skierowano ją do młodszego fana Warcrafta. Ja do młodszych nie należę, stąd taka a nie inna jest moja ocena.

Serdecznie dziękuję wydawnictwu Insignis za egzemplarz recenzencki. Opinia powstała dla bookstagrama i grupy dyskusyjnej Fantastyka na luzie.

~amenarhi