Zygmunt Bauman to polski socjolog, eseista i filozof. Jest również jednym z twórców koncepcji postmodernistycznych. Specjalista teorii kultury, był kierownikiem Katedry Socjologii na University of Leeds.
Zygmunt Bauman przyszedł na świat 19 listopada 1925 roku w Poznaniu. Zmarł 9 stycznia 2017 roku w Leeds. Pochodził z rodziny polskich Żydów, a przez swoje pochodzenie miał problemy z akceptacją ze strony innych uczniów. W 1939 roku, po wybuchu II Wojny Światowej, Bauman uciekł wraz z rodzicami do Związku Radzieckiego. W wieku 19 lat Bauman zdał egzamin maturalny, a następnie wstąpił do 1 Armii Wojska Polskiego. Tam zajął stanowisko oficera polityczno-wychowawczego. Podczas służby w szeregach 4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego spotkał się w końcu z akceptacją ze strony innych, co miało znaczny wpływ na jego dalszą karierę.
Bauman to autor wielokrotnie nagradzany. Za pracę pt. "Nowoczesność i Zagłada" (1989) został wyróżniony przez Europejską Nagrodę Amalfi oraz uhonorowany Nagrodą im. Theodora W. Adorna. W książce pt. "Nowoczesność i Zagłada" Bauman szuka odpowiedzi na pytanie, jak doszło do okrutnych zbrodni, które miały miejsce w nowoczesnym społeczeństwie, znajdującym się w szczytowym stadium rozwoju kultury.
Zygmunt Bauman otrzymał również nagrodę za całokształt swojej twórczości w 1998 roku. Jego praca pt. "Ponowoczesność jako źródło cierpień" także została doceniona i była nominowana do Nagrody Literackiej Nike w roku 2001.
Zygmunt Bauman przyszedł na świat 19 listopada 1925 roku w Poznaniu. Zmarł 9 stycznia 2017 roku w Leeds. Pochodził z rodziny polskich Żydów, a przez swoje pochodzenie miał problemy z akceptacją ze strony innych uczniów. W 1939 roku, po wybuchu II Wojny Światowej, Bauman uciekł wraz z rodzicami do Związku Radzieckiego. W wieku 19 lat Bauman zdał egzamin maturalny, a następnie wstąpił do 1 Armii Wojska Polskiego. Tam zajął stanowisko oficera polityczno-wychowawczego. Podczas służby w szeregach 4 Dywizji Piechoty im. Jana Kilińskiego spotkał się w końcu z akceptacją ze strony innych, co miało znaczny wpływ na jego dalszą karierę.
Bauman to autor wielokrotnie nagradzany. Za pracę pt. "Nowoczesność i Zagłada" (1989) został wyróżniony przez Europejską Nagrodę Amalfi oraz uhonorowany Nagrodą im. Theodora W. Adorna. W książce pt. "Nowoczesność i Zagłada" Bauman szuka odpowiedzi na pytanie, jak doszło do okrutnych zbrodni, które miały miejsce w nowoczesnym społeczeństwie, znajdującym się w szczytowym stadium rozwoju kultury.
Zygmunt Bauman otrzymał również nagrodę za całokształt swojej twórczości w 1998 roku. Jego praca pt. "Ponowoczesność jako źródło cierpień" także została doceniona i była nominowana do Nagrody Literackiej Nike w roku 2001.