Książka ta domyka tryptyk studiów, lektur i refleksji autora dotyczących filozofii edukacji. Zebranej w niej eseje zawierają wiele cennych i nietuzinkowych interpretacji oraz diagnoz dotyczących naszej kultury i zakorzenionej w niej edukacji.
Jak pisze sam autor: "Punktem wyjścia prezentowanego dorobku była zawsze filozofia jako typ krytycznej, wręcz zbuntowanej postawy intelektualnej, a przestrzeń przebiegu myśli ustanawiały - jako dominujące - pytania pedagogiczne, prześwietlające typy perswazji kulturowej, jakiej ulegamy i jaką sami bezwiednie często stosujemy. Pytania, rozpoznające przewrotność, wręcz ironię losu w zderzeniu intencji i ich efektów czy charakteru. Ogólnie są to pytania otwarte na strukturalną złożoność oraz paradoksalność sytuacji i działań edukacyjnych".
Przenikliwość oraz niezwykła erudycja autora sprawiają, że teksty te wciąż cieszą się zainteresowaniem czytelników, a przede wszystkim - studentów.
