Problem podmiotu to chyba jedna z najważniejszych kwestii pojawiających się w myśli Foucaulta – filozofa, który znany jest jako autor „śmierci człowieka”. Choć w swojej najgłośniejszej książce wyraził wątpliwość co do trwałości owego wytworu współczesnej episteme, to dalsze jego prace dowodzą, iż człowiek nadal pozostaje wielkim pytaniem, a także wyzwaniem dla filozofii.
W kolejnych, tym razem genealogicznych, dziełach Foucault starał się odtworzyć wszystkie zdarzenia, które przyczyniły się do powstania współczesnego sposobu rozumienia człowieka. Rozważania poświęcone kulturze antycznej – ostatni przedmiot badań Foucaulta – stanowią pewną przeciwwagę dla genealogii człowieka, ale czy świadczą o dokonaniu się swoistego zwrotu w poglądach tego myśliciela? To jedno z pytań, na które prezentowana książka usiłuje odpowiedzieć. Jest próbą podsumowania poglądów Foucaulta na temat podmiotu. Jej celem stało się nie tylko pokazanie kierunku rozwoju myśli francuskiego filozofa, lecz także podjęcie dyskusji z pewnymi interpretacyjnymi kliszami, które we wczesnym Foucaulcie każą widzieć mordercę człowieka, a w późnym nawróconego humanistę.
