Ostatni dzień 1944 roku. Polskim partyzantom nie udaje się wysadzić wiaduktu kolejowego o strategicznym znaczeniu. W pociągu, który w tym czasie przejeżdża przez wiadukt jedzie kuzynka prawdziwego Klossa, Edyta Lausch, telefonistka. Została przeniesiona do miasteczka, w którym dwa lata wcześniej była świadkiem morderstwa. Kontaktuje się z Hansem telefonicznie. Ten zdobywa od polskiego wywiadu informacje na jej temat.
W czasie zabawy sylwestrowej Edyta rozpoznaje w Brunnerze mordercę sprzed dwóch lat. Brunner również ją rozpoznaje i zatrudnia ludzi do jej zabicia. Zamach się nie udaje. Brunner usiłuje wrobić Edytę w zdradę. Kloss odwiedza Edytę w pracy, gdzie dochodzi do konfrontacji z Brunnerem. Edyta wyjawia, że to jego widziała dwa lata wcześniej. Hans chce, żeby Brunner wycofał oskarżenie. Edyta odbiera telefon z rozkazem zatrzymania pociągu z transportem wojskowym. Jednak Polacy mają zamiar zniszczyć ten transport wraz z wiaduktem i Janek przeszkadza w przekazaniu rozkazu. Wiadukt zostaje wysadzony. Brunner, sądząc że to Edyta zdradziła, zabija ją.
