"Halszka" to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty oraz autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.
"Halszka" to dramat w trzech aktach, napisana przez jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy XIX wieku.
"Takie Kniaziów kochanie! -- O! biada nam biada!
Jeśli z niska wyszedłszy podlecim wysoko --
Kniaź orzeł nas uniesie, gdzie nie dojrzy oko --
Kniaź orzeł tam zostanie -- dziewczyna upada --
Na cóż mi było kazać kochać ciebie?
I na co brać mnie było z spokojnego domu?
Znalazłbyś równą sobie na kniaziowskiém niebie,
I żył z nią tak szczęśliwy! bez troski, bez sromu!
Jam biedna! Nie myśl Kniaziu, że gdym tobie cała,
Siebie i duszę swoją i życie oddała --
Żem z sukniami, kobiécy wstyd z siebie zrzuciła? --
O! nie -- i ja się wstydzę! -- Gdy twoi dworzanie --
Szydzą, wskazując moje kozacze ubranie; --
Krew mi się pali w sercu, w ziemię bym się skryła,
Lub gdy wieczorną porą, do twojéj komnaty
Idę, a oni w kącie zasiadłszy na czaty --
Wołają za mną -- A dokąd kozacze? --
Myślisz że się nie wstydzę, że wówczas nie płaczę?"
Fragment