Praca odzwierciedla aktualne po nowelizacji procedury z 2015 i 2016 r. aspekty prawa karnego formalnego oraz prawa policyjnego realizowanego w wstępnym postępowaniu przygotowawczym, efektywnej i skutecznej materializacji funkcji wykrywczej (wdrożenia czynności operacyjno-wykrywczych) i funkcji dowodowej (dział V KPK w zakresie zasad transformacji procesowej materiału dla uprawdopodobnienia sprawstwa zarzucanego czynu) oraz ostatecznego wymogu procesowej weryfikacji zgromadzonego materiału w ramach procesu kontradyktoryjnego na rozprawie głównej przed sądem (popierania przez oskarżyciela wizji aktu oskarżenia) w celu udowodnienia oskarżonemu czynu (orzeczenia o winie i karze), względnie jego uniewinnienia po zastosowaniu zasady in dubio pro reo (konieczności wypłaty od Skarbu Państwa odszkodowania i zadośćuczynienia pokrzywdzonemu za skutki i następstwa obrazy przez organy ochrony prawnej prawa dowodowego).
"Autor dogłębnie opanował wszystkie, często kontrowersyjne problemy związane z uzyskiwaniem dowodów w procesie karnym. Stąd też w pracy nie ma błędnych interpretacji przepisów proceduralnych, zwłaszcza tych, które odnoszą się do uzyskiwania dowodów. Bezsprzecznie należy przyjąć za właściwe oparcie wywodów autora nie tylko na interpretacji przepisów proceduralnych, lecz także na ustaleniach nauki, i to nie tylko prawa karnego procesowego, ale również na doświadczeniach nauk pomocniczych prawa karnego, a przede wszystkim kryminalistyki i medycyny sądowej. Praca doktora Romana Zdybla została oparta na jego doświadczeniach i stanowi bardzo duży wkład do nauki i praktyki procesu karnego."
Z recenzji prof. dr hab. Zdzisława Kegla
