Autorzy tej książki podejmują wątki z Domu Atrydów wzbogacając uniwersum Diuny o kolejną pozycję, obok której nie można przejść obojętnie
— To jakiś zautomatyzowany system. Nie wiem nawet, jakie właściwie włączyłem przyciski, ale ta kapsuła potrafi sama wygrzebać się z piachu w mniej niż godzinę. — Pardot Kynes odwrócił się do instrumentów pomiarowych. — Dzięki temu mam czas, by zebrać wszystkie nowe odczyty w jeden pakiet i przekopiować na przenośny dysk...
Liet złapał ojca za ramię i odciągnął od aparatury. Uderzył pięścią w awaryjny przycisk odcinający zasilanie i buczenie silników ucichło. Zdumiony Kynes próbował się sprzeciwić, syn jednak popchnął go w stronę włazu.
— Wychodź, natychmiast! Biegnij najszybciej jak potrafisz w stronę skał!
— Ale…
Nozdrza rozgniewanego Lieta wydęły się z niecierpliwością.
— Dryfy generują pole Holtzmana, tak samo jak tarcze. Wiesz chyba, co się stanie, jeśli włączysz tarczę osobistą na otwartej pustyni?
— Nasze dryfy znów działają? — Kynes zamrugał, po czym jego oczy zabłysły w nagłym zrozumieniu. — Ach! Może pojawić się czerw.
— Czerw zawsze się pojawia! A teraz biegnij!
Kilkanaście lat po objęciu tronu Szaddam IV Corrino nadal umacnia swą władzę. Pełnymi garściami czerpie melanż z zarządzanej przez Harkonnenów Arrakis, a zarazem naciska na Tleilaxan, którzy na opanowanym Ixie starają się wyprodukować sztuczną przyprawę.
Do największych graczy w galaktyce – Imperatora, Gildii Kosmicznej i KHOAM – dołączają niepostrzeżenie Bene Gesserit. Podsuwając siostry członkom wysokich rodów, w tym samemu Padyszachowi Imperatorowi, gromadzą bezcenne informacje i wpływają na politykę, same zaś kontynuują z uporem swój tajny plan eugeniczny.
Im wszystkim jednak – w tym Leto Atrydzie na spokojnym Kaladanie – zagraża coraz bardziej hrabia Vladimir Harkonnen, chorobliwie ambitny i pragnący zemsty przywódca rodu Harkonnenów.
Rewelacyjnie opracowana i niezmiennie fascynująca książka. - „Kirkus Reviews”
O autorach
Kevin J. Anderson zasłynął powieściami osadzonymi w świecie Gwiezdnych wojen i cyklem „Z archiwum X”. Jego Budowniczowie nieskończoności (wraz z Dougiem Beasonem) byli w roku 1993 nominowani do nagrody Nebula. Razem z Brianem Herbertem kontynuuje sagę Franka Herberta o Diunie. Napisali m.in. dwie nowe trylogie: „Legendy Diuny” i „Preludium do Diuny”, a także zwieńczenie legendarnych „Kronik Diuny” i książki uzupełniający cały cykl.
Brian Herbert to najstarszy syn Franka Herberta, pisarz znany głównie jako kontynuator legendarnych „Kronik Diuny”. Wraz z Kevinem J. Andersonem napisał m.in. dwie nowe trylogie: „Legendy Diuny” i „Preludium do Diuny”, a także dwutomowe zwieńczenie „Kronik...” i książki uzupełniający cały cykl. Jest też autorem biografii Franka Herberta Dreamer of Dune.
