Dźwięk spadających łez

Cóż to był za emocjonalny rollercoaster! Nie spodziewałam się tego po tej książce. Właściwie myślałam, że to będzie łzawe romansidło jakich wiele... Ale niespodzianka!

Każda strona wręcz porusza serce. Niezwykli bohaterowie to siła napędowa tej powieści. Silent, Red i Molly - długo o nich nie zapomnę. Autorka porusza trudne kwestie, takie, które rzucają cień na całe życie. Nie jest to książka łatwa i prosta. Żyłam nią przez całą lekturę i na długo ze mną pozostanie. Poruszyła mnie głęboko.

Gorąco polecam!

Lucas będąc małym chłopcem był świadkiem czegoś, czego nigdy małe dziecko nie powinno oglądać. To wydarzenie zmieniło jego życie - tak oto narodził się Silent - milczący chłopak, który pragnął normalności i miał marzenia, które napędzały go do życia. Czy chłopak spełni swoje marzenia? Czy nauczy się latać?

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, historia, która Aga przelała na karty swojej powieści bardzo mi się podobała!

Mimo tego, że książka liczy 400 stron czyta się ją bardzo szybko, a to za sprawą przyjemnego w odbiorze języka. Od książki po prostu nie idzie się oderwać!

Początek historii Lucasa jest naprawdę wstrząsający, nie jestem w sobie nawet wyobrazić co bohater musiał przeżywać i z jakimi demonami się mierzyć jako małe, bezbronne dziecko. Ale to właśnie te wydarzenia go ukształtowały, sprawiły, że stał się takim, a nie innym człowiekiem.

To, że mężczyzna się w ogóle nie odzywał, sprawiło, że nie raz stawał się obiektem drwin, jednak nawet to nie było w stanie go powstrzymać przed marzeniami.

Jestem również pod wrażeniem przyjaźni pomiędzy Lucasem, a Redem - bo taka prawdziwa, lojalna zdarza się raz w życiu, a mężczyźni byli gotowi wskoczyć za sobą w ogień.

Istotnym wątkiem jest tutaj również hokej, który był motorem napędowym do zmian w życiu Lukasa.

Kiedy bohater poznaje Molly, postanawia w końcu się otworzyć, dzięki czemu dostrzegamy jego przemianę. Swoją drogą historia Molly również chwyta za serce.

Myślę, że wszyscy bohaterowie świetnie się tutaj dopełnili.

"Dźwięk spadających łez" to bardzo bolesna, wzruszająca i emocjonalna historia, dająca jednak nadzieję, autorka pokazuje, że jeśli czegoś bardzo chcemy i się trochę postaramy to jesteśmy w stanie spełnić swoje marzenia, a do tego potrzebujemy tylko odpowiednich ludzi - przyjaciół, którzy w nas wierzą, dopingują oraz swoim usposobieniem dodają nam skrzydeł!

"Dźwięk spadających łez" od @[Adres usunięty]ka z @waspos to historia diametralnie inna od tych po które zazwyczaj sięgam. Przypomina mi trochę jedną z książek Brittainy C. Cherry pt "Woda która niesie ciszę" motyw milczenia u głównego bohatera spowodowany traumatycznym wydarzeniem w dzieciństwie dosłownie krzyczy z kart książki.

Historia chłopca któremu odebrano to co miał najcenniejsze. Historia anioła z jednym skrzydłem który na nowo musi nauczyć się latać i robi to dzięki przyjacielowi. To historia o człowieku który potrzebował normalności, który dopiero jako dorosły mężczyzna zrozumiał sens opowiadanych przez matkę na dobranoc bajek o księżniczce i chroniącym ją dzielnym rycerzu. Teraz Silent może spełnić swoje marzenie i zostać czyimś superbohaterem a nie tylko niemową jakim stworzył go ojciec.

Jest to mega trudna, ciężka i bolesna historia, a z drugiej strony dająca nadzieję, że marzenia się spełniają jeśli się bardzo chce. Nie mówię tutaj o takich prozaicznych marzeniach jak rodzinny dom, czysta pościel, ciepły posiłek ale o czymś o wiele cenniejszym o ludziach na których można liczyć, którzy dodają skrzydeł a nie podcinają je, o wierze w siebie i swoje możliwości, i wreszcie o sile marzeń.

Dźwięk spadających łez wprawił mnie w mocno nostalgiczny nastrój, typowy dla aury jesiennej za oknem. A Silent swoim milczeniem spowodował, że jeszcze bardziej słyszalny jest odgłos spadających łez, a te mam wrażenie wielu czytelnikom podczas lektury będą towarzyszyć.

Na koniec bardzo chciałam podziękować @waspos za egzemplarz do recenzji a @[Adres usunięty]ka pogratulować poruszającej fabuły i pomysłu na historię Milczącego bohatera Silent'a.

Skrajne emocje takie jak śmiech przez łzy, to właśnie to czego doświadczycie podczas czytania tej książki. Zanim zabrałam się do napisania recenzji, musiałam ochłonąć, poukładać swoje myśli.

Na początku pragnę podziękować autorce @[Adres usunięty]ka za zaufanie, jakim mnie obdarzyła, powierzając swoje dzieło do recenzji🥰 A wydawnictwu @waspos za egzemplarz.

Dźwięk spadających łez to książka, która na długa zapada w pamięć i skłania nas do głębokich przemyśleń i refleksji.

Lucas to chłopiec który od maleńkiego doświadcza bólu i cierpienia. Jedyną osobą, przy której czuje się bezpieczny i kochany to jego mama, którą na swoich oczach traci w wieku kilku lat… Tą noc będzie pamiętał do końca życia…”Noc diabła”…

Chłopiec doświadcza takiej traumy, że przestaje mówić. Staje się marionetką w rękach własnego ojca, któremu jest potrzebny tylko do zarabiania pieniędzy.

Kiedy pewnego dnia przypadkiem poznaje Reda, chłopca o rudych włosach, nie jest świadomy, że uratował mu życie. Red „przyczepia” się do Lucasa, rozumie go bez słów, potrafi wszystko wyczytać w jego oczach i szybko zostają najlepszymi i jedynymi przyjaciółmi. Red motywuje Lucasa na każdym kroku, by uwierzył we własne marzenia i ich spełnienie. Pewnej nocy postanawiają wziąć życie w swoje ręce i zawalczyć o siebie samych. Tak Lucas przeradza się w Silenta…

Ten złamany przez życie chłopak staje na równe nogi, zaczyna „latać”, zostaje kapitanem słynnej drużyny hokejowej. Red jest u jego boku zawsze, jest jego ustami. Jego cięte żarty i barwny charakter, nadają całej historii uroku. Jego riposty są dla czytelnika jak plaster na rany, które powstają podczas czytania o cierpieniu Lucasa.

Autorka zafundowała nam powieść, która budzi w nas wszystkie emocje, tak skrajne, że momentami bolesne. Należę do osób bardzo wrażliwych na ludzką krzywdę, szczególnie na cierpienie dziecka, tak więc osobiście przekonałam się jak brzmi „dźwięk spadających łez” podczas czytania tej historii. Łzy spływały po moich policzkach przeplatając się ze śmiechem, kiedy do akcji wkraczał Red.

Książka pokazuje, jakie piętno na dorosłym życiu odciska nasze dzieciństwo. Ukazuje, jak ważną rolę w życiu drugiego człowieka odgrywa prawdziwa, bezwarunkowa przyjaźń, która pozwala nam przetrwać najgorsze chwilę, dając poczucie, że nie jesteśmy sami z problemami. Uświadamia nam, iż prawdziwym bratem czy ojcem nie musi być ten, w którym płynie taka sama krew. „Dźwięk spadających łez” zawiera w sobie przekaz, iż determinacja i dążenie do obranych sobie celów, pozwala na ich spełnienie. Przede wszystkim pokazuje, iż każdy człowiek, może stać się tym kim pragnie, że nawet jeśli staniemy na życiowym zakręcie, siłą swojej woli jesteśmy w stanie odnaleźć prostą. Każdy kto się pogubił i dopuścił nawet złych czynów, może stać się lepszym człowiekiem.

@[Adres usunięty]ka jesteś mistrzem w swoim fachu !!! Chylę czoła za Twój warsztat pisarski i podziwiam. Dziękuję, iż mogłam dostąpić zaszczytu zrecenzowania tak wspaniałej książki, która wyszła spod Twojego pióra. Brakuje mi wręcz słów by wyrazić mój zachwyt. To zdecydowanie jedna z najlepszych książek jakie czytałam !!! ❤️❤️❤️❤️❤️

„Dźwięk spadających łez” autorstwa Agi Kalickiej to historia przepełniona tak wieloma różnymi uczuciami, że głęboko zapada w pamięci. Trudna, ale jednocześnie niosąca pokrzepienie. Autorka na kartach tej powieści pokazała, że życie nie zawsze bywa kolorowe, odsłoniła całą jego surowość, by następnie załagodzić to wewnętrzne rozbicie genialnym humorem, który, podobnie jak fenomenalny styl pisarski, są jej olbrzymimi atutami i wyróżniają ją na wydawniczym rynku. Wiecie… Znacie to uczucie, gdy zaczynając czytać, z każdą stroną czujecie, że coś w was drży, aż w końcu, za sprawą jednego zdania, pęka serce? Boli, ale mimo wszystko nie chce się przerywać lektury, szuka się czegoś, co go uśmierzy. I się znajduje. Jedno pęknięcie, a potem, zagłębiając się w tekst, otrzymywało się słowa, dużo pojedynczych i pięknych słów, które były niczym otulający plasterek 😉 Tak widzę historię Lukasa. To niesamowita opowieść o tym, że pomimo przeciwności losu nie wolno się poddawać i pozwolić, aby ktoś podciął nam skrzydła. Trzeba walczyć o siebie i swoje marzenia. Chociaż czasem brakuje siły. Ta książka daje coś bardzo cennego - nadzieję. Wiarę w to, że nawet najgorsze momenty nie trwają wiecznie, a po nich może jeszcze wzejść słońce. „Dźwięk” jest przede wszystkim domem barwnych postaci, których nie zapomina się przez lata! Głównym bohaterem jest Lukas. Przysięgam, to jedna z najbardziej oryginalnych postaci, o których czytałam w życiu! Nie tylko ze względu na to, że udowadnia, że można zostać usłyszanym, będąc od lat pogrążonym w ciszy. Można dotrzeć do serc milionów, nie mówiąc zbyt wiele. Albo tak jak w jego przypadku - wcale 😉 Całe jego życie to idealny materiał na książkę i cieszę się, że zostało o to zadbane 😅 Przeszłość była trudna, pełna cierpienia, które nakreślone w taki prawdziwy, wręcz namacalny sposób, spowodowało, że i w moich oczach szkliły się łzy. A to wyczyn, bo niewiele książek potrafi zadziałać na mnie w taki sposób. Tutaj łzy się polały. I to z wielu różnych powodów! Za niektórymi z nich kryło się przygnębienie, mnóstwo wzruszenia, ale w wielu, wierzcie albo nie, było słychać echo śmiechu! I to głośnego, i szczerego! 😉 Silent to zdecydowanie niezłomny charakter. Wrażliwy i dobry mężczyzna, mający w sobie tak dużo siły, że pomimo trudnej przeszłości, osiągnął niewyobrażalny sukces, a w dodatku dba o innych i pokazuje im, że też są w stanie odbić się od dna. Nawet nie wyobrażacie sobie, jak wiele radości sprawiło mi, gdy znalazł się ktoś, kto zechciał zadbać również o niego! Red. To ON skradł moje serce na równi z Milczkiem. Aga w swoim utworze w bardzo umiejętny sposób podkreśliła rolę drugoplanowych bohaterów. Pokazała, jak ważna jest obecność tego drugiego człowieka. Kogoś, komu będziemy mogli bezgranicznie zaufać i przy kim uda się przeskoczyć każdą przeszkodę. Kogoś, kto chwyci nas za rękę i pomoże przejść przez ten najciemniejszy czas, gdy samemu nie widzi się już światła wśród ciemności. Nikt z nas przecież nie jest samotną wyspą. Każdemu przyda się kompan w podróży, aby nie pobłądzić, a jeżeli chodzi o Reda to był rewelacyjnym przewodnikiem. Wykupiłabym u niego każdą wycieczkę, ale koniecznie z pakietem dodatkowych sucharów! Bez tego się nie ruszam! 😉 Dominic, Rudy, Red... Możecie nazywać, jak tylko chcecie, ale właśnie o takich postaciach chce się czytać! A relacja chłopaków to kwintesencja męskiej przyjaźni. Nawzajem się napędzali i wielokrotnie pomagali sobie wzajemnie stanąć na nogi, przy czym sposoby, z których korzystali… oj, te robiły furorę! Warto się o tym przekonać ❤️ I wiecie, co powiem Wam na koniec? Słowa mają wielką moc, a ten, kto nad nimi panuje w taki sposób, może władać całym wszechświatem. Aga po raz kolejny udowadnia, że bardzo dobrze wie, jak się z nimi obchodzić, aby stworzyć oryginalną, wartościową i po prostu piękną opowieść, w której nie brakuje emocji, przemyślanej akcji ani zagłębiania się w psychikę postaci. Opowieść, w której można się zakochać. Gorąco polecam wszystkim! Czuję, że każdy znajdzie w nim coś dla siebie!