Dziewczyny. Moda ulicy lat 70. i 80. XX wieku

Powróćmy jak za dawnych lat…

Lata 70. i 80. XX wieku to interesujący czas w Polsce, w których – pomijając zawirowania polityczne i gospodarcze – wiele się działo. Epoka Gierka i konsumpcyjny optymizm, wielkie osiedla budowane dla setek osób przybywających do miast, pełna infrastruktura, w tym domy kultury, które zapewniały pracownikom rozrywkę, słynne kino Relax w Warszawie, festiwale w Sopocie transmitowane przez TVP, występ w studiu przy ul. Woronicza będącego u szczytu popularności szwedzkiego zespołu ABBA. Kolekcje mody tworzone przez projektantkę Barbarę Hoff, dostępne w sieci Domów Towarowych Centrum. Debiut Basi Trzetrzelewskiej podczas 14. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1976 roku i wciąż popularne trendy muzyczne lat 80. Poza granicami kraju: Blondie, The Police, Depeche Mode, a w Polsce: Republika, Maanam oraz Rezerwat. Elastyczne getry zwane lajkrami, neonowe kolory, cekiny, koronki i bufki, sztuczna biżuterii i burza loków – to tylko kilka charakterystycznych dla mody lat 80. trendów. Nie można też zapomnieć o saszetce zapiętej w pasie oraz walkmanie ze słuchawkami.

Dla wszystkich tych, którzy z sentymentem wspominają dawne czasy, a także dla tych, którzy znają je tylko ze wspomnień rodziców, Wydawnictwo Arkady przygotowało wspaniałą publikację. Książka „Dziewczyny. Moda ulicy lat 70. i 80. XX wieku”, autorstwa Agnieszki l.Janas to nie tylko wspaniała podróż w czasie, socjologiczne wręcz studium, ale i źródło inspiracji, bowiem moda, podobnie jak historia, zatacza koło. Doskonale wiedzą o tym ikony stylu, a także projektanci. Szczególnie w ostatnich latach bardzo popularne stały się odwołania do wzorców z minionych lat. I choć nie jest to dokładne odwzorowanie, to jednak korzystanie z pewnych tendencji i wiodących trendów, stało się kluczem do designerskiego sukcesu.

Za sprawą autorki przenosimy się zatem do lat 70. XX wieku, które sprzyjały podkreślaniu kobiecego ciała (wspaniałe spodnie biodrówki), wydłużaniu i eksponowaniu nóg. Do tego proste fryzury wydobywające naturalne piękno twarzy – tak inne od popularnej w latach 80. „mokrej Włoszki”. Zresztą te zmiany obejmowały nie tylko fryzury, ale także stroje. Na ulicach zaczęły bowiem królować obszerne marynarki z poduszkami, bluzki i swetry z rękawami nietoperzami i plastikowa biżuteria. Po tym wstępie, ubarwionym zdjęciami z ulic, ale również z kobiecych magazynów poznamy kobiety, które wywarły wielki wpływ na rzesze Polek – zarówno jeśli chodzi o modę, jak i styl życia.

Wspomnieniami o tamtych czasach podzielą się z nami: Jolanta Kwaśniewska, wiele lat później jako Pierwsza Dama chwalona za styl i wyrafinowanie, Bożena Walter, Teresa Rosati, Małgorzata Ostrowska, Halina Frąckowiak, Mariola Bojarska-Ferenc, Maria Szabłowska, Małgorzata Potocka, Lidia Popiel, Barbara Zabłocka, Magdalena Sentkiewicz, Krystyna Tomczyk, Dorota Olejniczak oraz autorka Agnieszka L.Janas. Powrócą one do tamtych lat, dzieląc się z nami swoimi modowymi (i nie tylko) sekretami. Dowiemy się [Adres usunięty]. że Jolanta Kwaśniewska farbowała spódnice i bluzki w garnku, a na zakupy jeździła z koleżankami do Warszawy, sukienka studniówkowa Bożeny Walter była tragiczna, a Teresa Rosati nauczyła się szyć w pierwszej klasie liceum (projektantka opowie też o swoich czterech ważnych sukienkach). Halina Frąckowiak z kolei wspominać będzie sceniczne kreacje projektantek Barbary Hoff i Grażyny Hase, zaś Małgorzata Ostrowska zdradzi, że w latach 70. większość jej ubrań była „odziedziczona” po starszej siostrze. To tylko kilka interesujących szczegółów, którymi dzielą się bohaterki książki, a które wykraczają daleko poza lata 70. i 80. XX. Dzięki temu możemy nieco lepiej je poznać szczególnie, że do ich opowieści o minionych czasach dołączone są również prywatne zdjęcia.

Integralną część książki stanowi również minisłownik osób i terminów, dzięki któremu możemy przypomnieć sobie sieć sklepów Baltona, słynne bananówki czy biżuterię czeskiej firmy Jablonex, popularną szczególnie w latach 80. To wszystko sprawia, że nie tyko z zainteresowaniem, ale i z pewną nostalgią czytamy książkę, wspominając „stare dobre lata”. Książka ta jest nie tylko okazją do sentymentalnej podróży, ale bliższego poznania wspaniałych kobiet, które zdecydowały się wypowiedzieć na jej łamach, a także bodźcem do tego, by – pozostając w jej klimatach – zorganizować choćby domówkę w klimatach lat 70 i 80. XX.

Justyna Gul

Qultura słowa