Dziecko w czasie

1. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Weronika T. w dniu 2018-08-04

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   2 z 3 osób uznało recenzję za przydatną

   Czasami wystarczy zaledwie jedna chwila, niespodziewany bieg wydarzeń, by już na zawsze odmienić nasze życie. To miał być tylko kolejny, zwykły dzień. Bezchmurne niebo i ogrzewające mroźne powietrze promienie słońca nie zwiastowały wówczas jeszcze tragedii, jaka miała wkrótce mieć miejsce w jednym z supermarketów. Bowiem to właśnie w nim wykładający na ladę liczne zakupy Stephan, na dosłownie ułamek sekundy traci z oczu ukochaną córkę, Kate. I niestety tyle wystarcza, dziewczynka wręcz rozpływa się we mgle. Nie pomagają wypełnione desperacją nawoływania ojca, tłoczący się i zaangażowani w poszukiwania klienci, kierownicy i pracownicy sklepu. Jest już za późno. Jak pisarz poradzi sobie z tak ogromną stratą? Jak spojrzy w oczy żonie, która nieświadoma swoich ostatnich beztroskich chwil, czeka w pustym mieszkaniu?
   
   "Dzieciństwo było dla niego wiecznością, mówił o nim tak, jakby było jakimś mistycznym stanem".
   
   Chociaż nigdy nie miałam styczności z twórczością McEwan'a, to jednak słyszałam wcześniej o niej naprawdę wiele dobrego, a już szczególnie głośnio było o "Pokucie", która zebrała masę pozytywnych opinii. Również liczne literackie nagrody oraz przeniesione na wielkie ekrany historie niezaprzeczalnie przyciągają uwagę, dlatego też z wielką przyjemnością rozpoczęłam moją przygodę z tym Autorem. Czy jednak ostatecznie było warto?
   
   Zacznę od narracji, która poprowadzona została w formie trzecioosobowej. Przyznam szczerze, że akurat w przypadku tej książki według mnie lepiej sprawdziłaby się historia ukazana bezpośrednio z perspektywy głównego bohatera. Myślę, iż wówczas emocje byłyby bardziej namacalne, bardziej autentyczne. Sam Stephan jest natomiast bez wątpienia intrygującą i złożoną postacią, twórcą książek dla dzieci, który po stracie Kate nie odnajduje się już w nowej rzeczywistości. Stopniowo odcina się praktycznie od wszystkich znajomych i zatraca się we własnym, otoczonym murem świecie, wypełnionym jedynie mającymi zagłuszyć ponure myśli zajęciami. W historii tej pojawia się także pewne dosyć nietypowe małżeństwo, które jako jedyne wciąż pozostaje stałym elementem życia Stephana. Jest to Thelma, wykładająca na Uniwersytecie Birkbeck fizykę błyskotliwa kobieta oraz jej mąż, Charles, były właściciel firmy płytowej oraz wydawca, który następnie postanowił obrać inny kierunek swojej dalszej kariery i zająć się na poważnie polityką, tym samym stopniowo pnąc się coraz wyżej po jej kolejnych szczeblach.
   
   Styl McEwan'a jest zdecydowanie jedną z głównych zalet tej pozycji. Książka wypełniona jest niezliczoną ilością przepięknych cytatów, a kwieciste pióro bezsprzecznie wyróżnia się na tle współczesnej twórczości, która skupia się głównie na pędzącej, nie pozwalającej nawet na chwilę zadumy akcji. I nie da się ukryć, iż w pozycji tej akcji praktycznie nie ma. Autor koncentruje się na ukazaniu wewnętrznej walki bohatera, bezgranicznego bólu, próbach akceptacji zaistniałej sytuacji, rozpadzie małżeństwa. Na jego podróży w głąb siebie, która odkrywa przed nim pewne wydarzenia z przeszłości, które odcisnęły swoje piętno w zakamarkach jego pamięci. (Nie)stety, spora część tej historii przeplatana jest również z innymi wątkami, i o ile wstawki dotyczące fizycznych teorii (o których swoją drogą uwielbiam czytać), czy też dwoista osobowość jednej z drugoplanowych postaci zdecydowanie przypadły mi do gustu, tak te polityczne, które niezaprzeczalnie przeważały, już niekoniecznie.
   
   Dlatego też tak ciężko ocenić mi tę pozycję - z jednej strony niesie za sobą ogromny ładunek emocjonalny i zmusza do chwil refleksji, z drugiej natomiast jest wręcz nużąca, a niepotrzebne poboczne wątki stopniowo zabijają ogromny potencjał tej historii. Mimo to z pewno z pewnością dam jeszcze szansę twórczości Ewan'a, jego styl... coś pięknego!

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Skr B. w dniu 2018-08-02

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Powieść Iana McEwana opowiada o stopniowym procesie godzenia się z utratą dziecka. To dość popularny ostatnio w kulturze masowej temat – zewsząd napływają obrazy dzieci umierających na nieuleczalne choroby, ginących tragicznie lub zagubionych. Postać dziecka sama w sobie jest uosobieniem bezbronności, ufności i miłości, czyli tego wszystkiego, czego najmocniej pragniemy bronić przed niesprawiedliwością świata. W przypadku śmierci ukochanej córki albo syna rodzicowi pozostaje jedynie pogodzenie się ze stratą. Trudniej natomiast stracić nadzieję – dlatego często sprawy zaginięcia dziecka są dla bliskich otwarte aż do końca życia. Główny bohater „dziecka w czasie”, ojciec małej Kate, również nie jest w stanie zrezygnować z myśli, że jego córeczka nadal żyje i kiedyś do niego wróci. Zmaga się też z poczuciem winy, ponieważ dziecko zniknęło w supermarkecie, gdy tylko na chwilę spuścił je z oka. Marzenia Stephena stopniowo zaczynają przenikać do jego rzeczywistości i wpływać na jego postrzeganie przeszłości, teraźniejszość oraz relacje międzyludzkie.
   
   Ciekawa jest atmosfera, w jakiej buduje swoją opowieść Ian McEwan. Bohater jego książki nie przechodzi spektakularnej przemiany duchowej, nie udaje mu się również całkowite pogodzenie się ze stratą. Mimo to powieść ukazuje trudną drogę akceptacji i wiążącej się z nią ceny, którą zapłacić musi nie tylko osoba, którą strata dotknęła bezpośrednio, ale również jej bliscy, jej otoczenie. Pokazuje proces wracania do normalności, skupiając się na wielu płaszczyznach życia, jakie stanowią wyzwanie dla człowieka ogarniętego bólem i niechęcią do samego siebie. Opisy uczuć Stephena są barwne, ustępują jednak przed złożonym mechanizmem historii, jaka rozgrywa się obok niego, w pewnym stopniu poza jego świadomością i całkowicie niezależnie od jego woli. Właśnie ta historia ostatecznie pozwala mu na odnalezienie siły, która, nawet jeśli nie zalecza starych lęków i wyrzutów sumienia, zmusza do podejmowania kolejnych prób odnalezienia dawnej radości.
   
   Nie potrafię jednoznacznie ocenić swojego stosunku do powieści „Dziecko w czasie”, ponieważ wydaje się zbyt zamknięta i jednocześnie niedokładna, by dać czytelnikom jednoznaczną odpowiedź na zadawane przez samego autora pytania. Niektóre elementy wydają się w niej zbędne, jednak ostatecznie ukształtowana historia wykracza poza spodziewane ramy dramatu rodzica, któremu odebrano dziecko, co mnie jako czytelnika zdecydowanie satysfakcjonuje.
   
   Weronika, lat 17
   
   źródło: [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 3/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Weronika T. w dniu 2018-07-25

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Tutaj spotkałam się z lekkim rozczarowaniem, mimo iż nie mam wcześniej jakoś bardziej sprecyzowanych oczekiwań, co do tej książki, to jednak trochę spodziewałam się czegoś lepszego. Książka sama w sobie nie jest zła, bo czyta się ją dość szybko i przyjemnie.
   
   To raczej kwestia niewykorzystanego potencjału. Chodź temat porywania dzieci może wydawać się już oklepany, to przedstawienie tej sytuacji ze strony ojca jest nowatorskim posunięciem. I właśnie w tym tkwił ten potencjał, ale został przyćmiony przez jakieś inne, mało znaczące, motywy. Szczególnie niepotrzebnie rozwinięty został wątek polityczny. To mnie skutecznie nużyło. McEwan powrzucał w całą tę historię sporo takich typowo zapychających wstawek. Nic szczególnego nie robiły poza tym, że były. Przez to lektura była mnie porywająca i bez żadnych przeszkód mogłam się od niej oderwać, żeby zająć się czymś innym. Napięcie było praktycznie niewyczuwalne. To taka typowa poczytajka, z którą spędziłam kilka miłych godzin, ale już raczej do niej nie wrócę.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Tomasz P. w dniu 2018-08-11

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Strata, rozpacz... jak z nimi żyć?
   
   Książka już na starcie ciekawa, stawiająca bolesne, ale ważne pytania... Jak żyć ze stratą, jak sobie z nią radzić, jak nie oszaleć?... Główny bohater to szczęśliwy mąż i ojciec. Pewnego dnia na zakupach ktoś porywa jego córkę. Wydarzenie w całej książce najważniejsze, rzutujące na całą konstukcję psychiczną ojca, na fabularne wydarzena i ich kierunek...
   
   Jak więc żyć z rozpaczą i z poczuciem straty? Pytanie niesamowicie ciężkie, a książka... hm... nie daje na to pytanie niestety odpowiedzi tak naprawdę. W zasadzie nieco się rozczarowałem, cała konstrukcja bowiem jest poprawna, pełna emocji, opisów rodzącego się szaleństwa, lecz... nie wiem czemu, nie do końca mnie to przekonało. Pewnymi naturalnymi, logicznymi dosyć konsekwencjami utraty dziecka są dla głównego bohatera problemy małżeńskie, kieliszek, chłód emocjonalny w stosunku do bliskich i dalekich mu osób, pewne symptomy szaleństwa, ale... Jakby jest tego, może nie tyle mało, co ... nie przekonuje mnie to jako całość. Może kogoś innego mogłoby przekonać, dla mnie było to jednak jakby trochę mało...
   
   "Dziecko w czasie" przypomina mi trochę taką powieść, którą zaczęto, dobrze poprowadzono przez pierwsze rozdziały, później jednak nie dokończono w sposób zadowalający... I nie chodzi wcale o finał fabuly, ten bowiem, dajmy na to, może zadowolić, rzecz jednak w narracyjnym dryfie, który sprawia, że podróż po głowie i myślach głównego bohatera nie jest tak dogłębna jak sądziłem że będzie.
   
   Zakończenie książki... Nie zdradzę go... Cóż... jest ono taką swoistą "receptą" na pustkę i stratę, ale mimo całej radości jaką w sobie to zakończenie niesie, jest tak naprawdę potwornie smutne. Dlaczego? Z tego prostego powodu, że podając na koniec na tacy dobrą rzecz, podkreśla się jednocześnie straszliwą ostateczność początkowej straty. Autor skupia się na pozytywie, dla książki to jest bardzo dobre wyjście, lecz dla uważnego czytelnika potrafiącego wczuć się w tę opowieść, to tylko zabieg spychający w tył stratę o której cały czas mowa - i to nawet przy przyznaniu racji całej radości, jaką autor chciał przekazać na ostatnich stronach.
   
   Hm... Ta recenzja nie jest może całkiem na plus, może więcej w niej wskazania mankamentów niż zalet... Książka jest w gruncie rzeczy bardzo dobra, sądzę że wielu zachwyci, zadowoli i wzruszy, dla mnie jednak było to... troszkę za mało w tym temacie :)
   
   Polecam.
   
   Dziękuję Wydawnictwu Albatros za egzemplarz recenzencki.
   
   Recenzja znajduje się także na mim blogu:
   
   [Adres usunięty]

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Marta P. w dniu 2018-08-01

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 1 osób uznało recenzję za przydatną

   Utracone dzieciństwo to jeden z częściej wykorzystywanych motywów w literaturze. Interesujący? Jak najbardziej. Wyeksploatowany? Być może, a jednak dzięki spojrzeniu na wydawałoby się wyczerpany motyw z zupełnie innej perspektywy, brytyjskiemu pisarzowi Ianowi McEwanowi, udało się stworzyć dzieło, które jest nie tylko oryginalne, "Dziecko w czasie" jest literackim wyzwaniem, które można odbierać na różnych poziomach i odczytywać, za każdym razem w odmienny sposób.
   
   Stephena Lewisa, uznanego pisarza literatury dziecięcej poznajemy, gdy znajduje się na życiowym zakręcie. Samotny, zamknięty w sobie, żyjący z dnia na dzień, tkwiący w przeszłości, raz po raz odtwarzając w pamięci dzień, który zmienił całe jego życie. Stephen miał wszystko, żonę, córkę Kate. Jedna, zwyczajna wyprawa do supermarketu z córką zmienia wszystko. Kate zostaje porwana, mimo intensywnych poszukiwań, wszelki ślad po niej znika. Kto ją porwał? Czy jeszcze żyje? Czy pamięta kim są jej prawdziwi rodzice? Stephen wciąż zadręcza się pytaniami, żałując, że nie może cofnąć czasu i podjąć innej decyzji. Utrata Kate sprawia, że jej rodzice coraz bardziej się od siebie oddalają. Julie zamyka się w sobie, popada w otępienie, nie potrafi znieść obecności męża. Stephen z kolei szuka Kate, odnajduje ją w rysach twarzy innych dziewczynek, pragnie ją pamiętać i jednocześnie pozwolić jej odejść, zapomnieć. Próbuje zrobić krok do przodu, rozpoczyna pracę w komisji rządowej, zajmującej się teoretycznymi aspektami rozwoju dzieci, próbuje grać w tenisa, zapisuje się na lektorat z języka obcego. Budowanie nowego życia nie ma jednak dla niego sensu, dla Stephena wraz z utratą córki, skończyło się szczęście.
   
   Bezradność, brak zgody, rozpacz, Ian McEwan porusza w swojej powieści trudny temat godzenia się ze stratą. Jak dalej żyć? Jak żyć ze sobą, gdy doświadczyło się tak wielkiej traumy? Czy wspólne życie jest w ogóle jeszcze możliwe? Ani Stephen, ani Julie nie chcą, nie potrafią pogodzić z tym co się stało. Boją się dalej żyć, czują przemożny strach przed zjedzeniem wspólnego posiłku, bo to oznaczałoby "pogodzenie się z faktem, że ich rodzina się zmniejszyła", boją się, że powrót do normalności oznacza zapomnienie o Kate. A pogodzenie się ze stratą nie oznacza zapomnienia, ale pożegnanie, zaakceptowanie tego co nie odwracalne.
   
   Prawdziwym, tytułowym "dzieckiem w czasie" wydaje się być najbardziej tragiczna postać w powieści, przyjaciel Stephena, Charles, odnoszący sukcesy biznesmen, robiący błyskotliwą karierę w polityce, który staje się zaufanym człowiekiem samej Pani Premier. Ze względu na postępującą chorobę psychiczną wycofuje się z życia publicznego i polityki. Elegancki garnitur zamienia na chłopięce szorty, zaczyna wspinać się po drzewach. Na powrót staje się dzieckiem odrzucając cały zewnętrzny świat i jego oczekiwania. Szaleństwo, czy może śmiała podróż w przeszłość, mające zapewnić mu nieśmiertelność?
   
   Utracone dzieciństwo, rozpad małżeństwa, przeżywanie żałoby, to nie jedyne tematy jakie porusza w swojej powieści autor. McEwan, przygląda się działaniu mechanizmów władzy, tragicznej i trudnej przyjaźni, czy skomplikowanej naturze czasu, pozwalając głównemu bohaterowi przeżyć niektóre wydarzenia z życia jego rodziców. Niełatwa to powieść, wymagająca uwagi i skupienia, momentami sprawiająca wrażenie chaotycznej. Warto jednak zmierzyć się z tą historią i przeżyć te emocje, doświadczyć bólu związanego z utratą, samotności i ogromnej pustki, przeżyć żałobę, by na końcu znaleźć nowe życie.
   
   Piękne wnikliwe studium bólu, samotności, żałoby, ich transformacji i nadziei.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 1 recenzje

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję