Dręczyciel. Fall Away. Tom 1

Ta opowieść ma swoje miejsce w moim sercu już od dawna, a że rzadko mam okazje sięgać kolejny raz po ten sam tytuł, z przyjemnością zanurzyłam się w tej historii.

„Dręczyciel” to młodzieżowa opowieść o dorastaniu, o kiełkującej miłości, która z bezwarunkowej przyjaźni, zmieniła się w nienawiść. Jared i Tatum od czasów dzieciństwa byli dla siebie wsparciem, jednak jedno lato sprawiło, że to wszystko obróciło się w pył, a chłopak stał się jej prześladowcą. Nie było chwili, której by nie wykorzystał, aby uprzykrzyć życie Tate.

Książka jest opowiedziana z perspektywy Tatum, dlatego małymi krokami odkrywamy przyczynę postępowania Jareda. Relacja tych dwojga jest naszpikowana emocjami, a walka, którą toczą momentami staje się wyniszczająca dla każdej ze stron. Dziewczyna, kiedy w końcu postanowiła się postawić, w pewien sposób sama zaczęła tracić swoją tożsamość.

Cenie sobie bardzo w Penelope Douglas fakt, że tworzy postacie z krwi i kości, które nie są czarno-białe, tutaj nawet pozornie dobre osoby popełniają błędy. Doskonale odwzorowała skomplikowany świat nastolatków, pełen złości, buntu, zazdrości, pychy, ale także oddania, szacunku i dojrzałości i odwagi. Monolog, który przeprowadziła Tate już na zawsze będzie tkwił w mojej głowie i powodował ciarki na skórze.

„Byłeś moją burzą, moją chmurą gradową, moim drzewem w ulewie. Kochałam te wszystkie rzeczy i kochałam ciebie. Ale teraz? Jesteś jak pieprzona susza.”

Jeśli chodzi o motyw hate-love to jest to jeden z lepszych tytułów i ogromnie się cieszę, że miałam okazję znów wrócić do tej fabuły. Jared i Tate to jedna z moim ukochanych par, a ich miłość pełna iskier powoduje, że serce bije mocniej. Powieść z całą pewnością nadaje się na film, ale z drugiej strony może lepiej nie psuć tej pięknej historii :) Polecam z całego serca!

Książka bardzo, bardzo mi się spodobała. Mimo ciężkich przeżyć i chwil naprawdę jest przyjemna w odbiorze. Ja najczęściej reagowałam na nią śmiechem, bo nie sposób było odnosić się do sytuacji w powieści inaczej. Mimo, iż książka jest bardzo mocno przewidywalna, a zwłaszcza jej koniec, to miło śledzi się losy Tate i Jareda. Do tego pozostaje w czytelniku ta szczypta ciekawości oraz przyczyn zachowań chłopaka. Nie można jej odmówić klimatu szkoły, wyścigów samochodowych czy imprez. Naprawdę wszystko dobrze było opisane, aczkolwiek prosto. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnego tomu, bo ten pozostawił po sobie pozytywne emocje. Może nie jest to jakieś wybitne arcydzieło, ale nie odmówię książce najwyższej oceny z tego względu, że milej nie mogłam spędzić wieczoru.

Fragment tekstu pochodzi z mojego bloga, po ciąg dalszy zapraszam tutaj:

[Adres usunięty]

Zakręcona opowieść o miłości i nienawiści. Cały czas chodzi nam po głowie za co, co ona mu zrobiła, że tak się zachowuje. Mało rzeczy dzieje się bez przyczyny, a im później autorka się zdradza tym lepiej. Sekreciki są i jest dobrze.

Kiedy brałam się za czytanie, to muszę przyznać, że nie spodziewałam się tego, co dostałam. Nie sądziłam, że będzie to TAKA historia. Bolesna, ale pełna oddana. Mamy tutaj prawdziwą miłość, dwójkę ludzi, którzy są sobie tak bardzo oddani. Matko, pisząc te słowa mam łzy w oczach. Pomimo całego tego bólu to piękna historia i cieszę się, że Lena miała okazję zaznać szczęścia pod każdym względem. Podziwiam ją, bo podjęte przez nią decyzje były bardzo odważne. Jej mąż również był odważny, zgadzając się i przyjmując to, co dawała mu żona. Chciał, by była szczęśliwa. I jestem tego pewna, że byli. Oni wszyscy byli szczęśliwi.

Wielka przyjaźń, która miała trwać lata zmieniła się nieoczekiwanie w wojnę o której nikt wcześniej nie myślał. On stał się jej dręczycielem, ona jego ofiarą. Dlaczego z dnia na dzień wszystko potoczyło się tak źle?

W nurcie New Adult zawsze miło jest przyjrzeć się z bliska relacji od nienawiści do miłości. W końcu to podstawa tego gatunku - relacja damsko męska, w której płomień emocji nie ma końca. Jak jednak interpretować coś zupełnie przeciwnego? Najpierw była szczera przyjaźń, być może ważniejsza od miłości a następnie nienawiść tak czysta i podła, że niemożliwa do zniesienia. Czy to początek oryginalnej powieści?

Myślę, że tak. Przynajmniej dla mnie. Zupełnie niepozorna lektura zabrała mnie w pełną emocji podróż, której przyglądałam się z nie małą ciekawością. Poznałam cudownych, pełnych tajemnic bohaterów, którzy ewoluowali na moich oczach i pokazali mi głębię swoich charakterów - najpierw skrywając się za pozorami, by następnie powoli, krok po kroku wyjawić wszystkie targające nimi uczucia. Dzięki temu bardzo zbliżyłam się do postaci Tate i Jareda, którym kibicowałam od początku - nawet mając na uwadze podłe zachowanie chłopaka.

Tate i Jared poznali się w dzieciństwie i od tamtej pory nawiązała się między nimi nić porozumienia. Jednak pewnego dnia chłopak wyjeżdża na wakacje do ojca, z którym wcześniej nie utrzymywał kontaktu. I powraca zupełnie odmieniony. Zaczyna z zauważalną radością dręczyć dziewczynę, która przecież nic mu nie zrobiła. A on, nieustannie, zadaje jej ból, którego źródła nikt nie potrafi odkryć. Dlaczego Jared tak bardzo się zmienił? A może nigdy nie czuł do Tate tego co ona do niego?

To prosta historia, zupełnie nieskomplikowana. Dlatego nie oczekujcie od niej wiele. Z otwartym umysłem i lekkością podchodząc do tej powieści dostrzeżecie jej urok, piękny styl autorki, który potwierdzają liczne cytaty oraz rewelacyjną kreację bohaterów. Ta historia uzależnia, zakrada się do umysłu każdego romantyka ceniącego sobie dobre powieści o miłości i zatrzymuje przy sobie na długi czas. Nawet po skończonej lekturze w naszej głowie wciąż przebrzmiewają słowa bohaterów i ich historia, która przypomina wielki, emocjonalny rollercoaster.

"Dręczyciel" to książka zupełnie niepozorna, ale już po kilku pierwszych stronach można zauważyć jak piękna i głęboka jest relacja między bohaterami. Nawet, gdy wszystko wywraca się do góry nogami i złość wkrada się pomiędzy Tate i Jareda. Wbrew pozorom to buduje tą powieść, sprawia że uśmiech sam wkrada się na usta dzięki zaczepnym dialogom i akcji, która prowadzi do oczywistego. Dużo napięcia, niewielka porcja sekretów i urok to przepis na bardzo dobrze napisaną historię, która idealnie balansuje na granicy nienawiści i miłości.

„Zakładam, że wszyscy budujemy samych siebie przez smutek, rozczarowanie i doświadczenie. Po prostu dzieje się to w innym czasie i na inne sposoby.”

Bardzo lubię książki Autorki, to zawsze są ogromne emocje, niespodzianka i niespodziewany rozwój wydarzeń. Nie inaczej było teraz. Tatum i Jared, jako dzieci zostali sąsiadami, zaprzyjaźnili się, na każdym kroku, zawsze i wszędzie mogli na siebie liczyć. I nagle po pewnych wakacjach, na których chłopak był w odwiedzinach u ojca, którego nie widział od lat, coś się zmieniło. Jared wrócił odmieniony, dziewczyna czuła od niego niechęć, pogardę, wręcz nienawiść. Nie chciał rozmawiać, wytłumaczyć, pozostawił Tatum w niepewności. Jakby tego było mało, obrał ją sobie za cel i krok po kroku, zaczął niszczyć. Rozpowszechniał na jej temat kłamliwe plotki i spowodował, że koledzy ze szkoły odwrócili się od niej. Z roku na rok jego pomysłowość wzrastała, poniżona dziewczyna stała się pośmiewiskiem całej szkoły. Aby uciec przed swoim oprawcą, wyjeżdża na rok do Francji. Po powrocie nie jest już ta samą potulną, przyjmującą razy cichą myszką. Tatum zyskała pewność siebie i odwagę. Czy kolejny raz Jared ją złamie?

Co takiego wydarzyło się w życiu Jareda, że zmienił się z troskliwego przyjaciela w oprawcę i dręczyciela? Intrygująca historia, której akcja toczy się swoim rytmem, wzbudza niepokój i napięcie. Niepodważalnym atutem powieści są rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, bardzo wyraziści, realni. Wyraźnie nakreślone ich portrety psychologiczne. Tatum od razu skradła moje serce, to inteligentna, spokojna, serdeczna, dobrze ucząca się siedemnastolatka. Krok po kroku zmierza do realizacji swoich planów. Wyjazd do Francji pozytywnie ją zmienił, stała się pewna siebie, wierzy w siebie i swoje możliwość, zaczyna być pyskata i odważna w swych poczynaniach. Trudno było mi zrozumieć zachowanie Jareda, nie jest zły, raczej zagubiony. Zawsze opanowany, spokojny, małomówny, jego czyny ranią i niszczą. Stopniowo odkrywamy jego tajemnice, które pozwalają go zrozumieć.

Relacja naszej pary nie jest łatwa, pełno w niej niedomówień i tajemnic. Gołym okiem widać, że łączy ich coś silnego, dobrego, trwałego. Nieprzemijalne uczucie, które trwa wbrew wszystkiemu. Co musi się wydarzyć, żeby zdobyli się na szczerość? Młodzi ludzie, szkolne, pokomplikowane relacje, brak zrozumienia, chęć niszczenia. Bolesne dzieciństwo, alkoholizm matki, okrucieństwo ojca. Śmierć bliskiej osoby, która ma wpływ na dalsze życie.

Wciągająca, poruszająca, słodko - gorzka opowieść o dorastaniu, przez którą się płynie. Wyraźnie nakreślony motyw hate – love, między nastolatkami, a w tle szkolne korytarze i wyścigi samochodowe. Zakończenie bardzo mi się podobało, czekam na kolejną część. Serdecznie polecam, Tatiasza i jej książki :)

"Ręce mi drża­ły od siły cio­sów, ale nie prze­ry­wa­łam za­da­nia. Nie mo­głam. Z każ­dym ude­rze­niem czu­łam się coraz le­piej. Bijąc tam, gdzie za­bo­li, czu­łam się bez­piecz­nie. Nikt mnie nie skrzyw­dzi, jeśli pierw­sza zadam cios, praw­da? Tak wła­śnie rodzą się drę­czy­cie­le, po­wie­dzia­łam sobie. Nisz­cze­nie in­nych da­wa­ło moc, a ja nie mia­łam tu żad­nej".

▪️▪️▪️

Tatum i Jared znają się od dziecka. Kiedyś łączyła ich piękna przyjaźń i wzajemna potrzeba ciągłego bycia obok tego drugiego, wspierania go i poświęcania mu każdej wolnej chwili bez względu na wszystko. Byli niczym papużki nierozłączki przeżywając wspólnie zarówno te dobre jak i złe chwile. Przyszedł jednak moment gdy chłopak całkowicie się zmienił i zaczął zachowywać niczym najgorszy wróg, zgorzk­nia­ły, nie­na­wist­ny dupek, który nie miał do dziewczyny żad­ne­go sza­cun­ku szydząc i robiąc z jej życia koszmar oraz powodując, że Tate staje się szkolnym pośmiewiskiem. Dziewczyna wylatuje na rok do Francji po powrocie z której jest bardziej waleczna, zadziorna i przede wszystkim nie boi się przeciwstawić swojemu oprawcy. Czy to jednak wystarczy aby przestać być ofiarą? A może to właśnie dopiero wtedy zacznie się prawdziwe polowanie oprawcy na swoją ofiarę...?

"Tak, do­sko­na­le zna­łam to spoj­rze­nie. Wzrok, który mówił, że chło­pak mnie nie znosi i naj­le­piej, gdy­bym wy­nio­sła się z jego pla­ne­ty. Za­ci­snął zęby i za­uwa­ży­łam, że lekko uniósł pod­bró­dek, jakby wła­śnie wło­żył maskę „drę­czy­cie­la” ".

Może będziecie się śmiać ale gdy zaczynałam czytać tę książkę to jedną z pierwszych myśli jakie napłynęły mi do głowy było porównanie sceny jaką się tam działa do filmu pt. "Projekt X" z wielką domówką 😁 akcja książki dzieje się w liceum pośród nastolatków w związku z czym jak się wielu z was może domyślać wiąże się to z szalonymi imprezami, morzem alkoholu i przygodnymi, niezobowiązującym numerkami. Nasi bohaterowie są postaciami, które naprawdę bardzo przypadły nam do gustów - ona zaciętością i walecznością chodź z drugiej strony była krucha i delikatna, on zaś aurą mroku i tajemnicy jaka od niego biła chodź jak się później okazało miał również zupełnie inne oblicze, które nas urzekło ❤️

Dręczyciel to książka od której nie mogłyśmy się oderwać aby położyć się spać i o której odrazu myślałyśmy wstając z łóżka będąc zżeranymi przez ciekawość jaka została w nas wzbudzona przez autorkę. Mimo iż spokojnie można ją określić jako jedną z najspokojniejszych i najmniej pokręconych książek autorki to w dalszym ciągu podtrzymuje znamienny dla pióra Penelope klimat - ale ale nic się nie martwcie 😈 dla tych żądnych gorących uniesień też się znajdzie małe co nieco 🤭

W w/w tytule nie wszystko było oczywiste i nie wszystkiego byłyśmy w stanie odrazu się domyślić co nam się bardzo podobało. Akcja momentami przyspieszała a momentami zwalniała jednak toczyła się w odpowiednim dla nas tempie dzięki któremu tym bardziej byłyśmy w stanie wczuć się w tę historię. Autorka ukazuje nam tutaj jak brutalna potrafi być nastoletnia młodzież i mimo iż czasami byśmy się tego nie spodziewali z jak poważnymi problemami mogą się nastolatkowie borykać. Jest to niewątpliwie nasz #mustread #musthave który polecimy każdemu z czystym sumieniem! ❤️

"Pla­no­wa­łam trzy­mać się dziś od niego z da­le­ka, a teraz stał tu za mną i za­cho­wy­wał się w ten spo­sób tylko po to, by mnie na­stra­szyć. Nie był prze­ra­ża­ją­cy, ale okrut­ny. Chciał, bym wie­dzia­ła, że to on tu spra­wu­je kon­tro­lę. Raz za razem pa­lant spra­wiał, że scho­dzi­łam mu z drogi, bym nie mu­sia­ła mie­rzyć się z za­że­no­wa­niem czy stre­sem. Za­ba­wa na ostat­niej im­pre­zie była moim prio­ry­te­tem w te wa­ka­cje, a znów zna­la­złam się w sy­tu­acji, w któ­rej żo­łą­dek kur­czył mi się ze stra­chu".

Jako dzieci, mieszkający po sąsiedzku Jared i Tatum byli najlepszymi przyjaciółmi. Jedno lato zmieniło wszystko, a chłopak stał się prawdziwym dręczycielem dziewczyny. Zaczął uprzykrzać ej życie, rozpowiadać na jej temat okrutne plotki, poniżać ją przed innymi. Gdy tylko nadarza się okazja Tate wyjeżdża na rok do Francji. Po roku jednak wraca, by dokończyć szkołę w rodzinnym mieście. Jest zdeterminowana, aby nie pozwolić Jaredowi ponownie zamienić jej życia w piekło.

W końcu trafiłam na książkę z gatunku young adult, która od pierwszej do ostatniej strony trzyma w napięciu i nie pozwala odłożyć się nawet na chwilę na bok. Penelope Douglas wykreowała bohaterów pełnych wewnętrznych sprzeczności, poranionych, którzy odczarowali mnie swoją dojrzałością nawet w momentach podejmowania przez nich skrajnie niedojrzałych decyzji. Czuć było wylewające się niemalże z każdej strony emocje w nich bazujące i rozterki, które nimi targały. Ich relacja od samego początku była nieoczywista i nieprzewidywalna, owiana tajemnicą, która odsłaniała się z kolejnymi wydarzeniami. To opowieść w stylu hate-love, w której najważniejsze stają się szanse i to zarówno te, które bohaterowie dają sobie nawzajem, jak i te którymi obdarzają sami siebie. Przyznaję, że Jareda ciężko było lubić, ciężko było mu kibicować, jego sposób bycia wobec Tatum był naprawdę okrutny, pełen jadu, gniewu, nieuzasadnionej złości. Ona sama drażnić mogła swoją naiwnością, uległością i brakiem chęci zawalczenia o samą siebie, sprzeciwienia się oprawcy. Autorka pokazała jednak jak stopniowo, w sposób niezauważalny dla nich samych, oboje zaczęli czerpać z tego drugiego i to zwłaszcza to, co najcenniejsze, ostatecznie pozwalając im dostrzec jak dobrze się uzupełniają, jak dużo daje im szczerość wobec siebie, jak pięknie może być im razem. Dużo działo się też dookoła nich, jednak wątki poboczne bardzo fajnie komponowały się z całością, a bohaterowie drugoplanowi zostali bardzo umiejętnie wpisani w historię Jareda i Tatum. Myślę, że ta książka udowadnia, że nie zawsze wszystko jest tym, czym się wydaje na pierwszy rzut oka. Bardzo, bardzo Wam ją polecam

📚 Dręczyciel 📚

Od Penelope Douglas 🥰

✨ dziękuje @wydawnictwoniezwykle za egzemplarz do recenzji ✨

„- Więc naprawdę jesteś moja.

- Tylko tak długo, jak zdołasz mnie uszczęśliwić.

- Nie zasypiaj. Za jakieś pięć minut znowu zdołam Cię uszczęśliwić.”

Nazywa się Tatum Brandt, ale on w żaden sposób się do niej nie zwraca. Jednak wciąż ją zauważa. Nie marnuje żadnej okazji w szkole, żeby upokorzyć Tate, a jego pomysły na dręczenie dziewczyny z każdym rokiem stają się coraz bardziej okrutne. Kiedyś ona i Jared byli najlepszymi przyjaciółmi oraz sąsiadami. Myślała nawet, że go kocha. Teraz nie na pojęcia, dlaczego sytuacja się zmieniła. Chłopak rozpowszechnia na jej temat kłamstwa, zwraca przeciw niej wszystkich uczniów, którzy zaczynaja się śmiać z Tatum i ją poniżać. Dziewczyna staje się przez Jareda szkolnym pośmiewiskiem. Dlatego, żeby od tego uciec, wyjeżdża na rok do Francji. Po powrocie jest inna. Odważniejsza. A co najważniejsze: obiecała sobie, że w tym roku postawi się Jaredowi. Nie pozwoli, by chłopak dłużej ją dręczył.

*opis pochodzi od wydawcy*

🌸 Wszyscy znamy już pióro Penelope Douglas. Jest niesamowita. Z każdą nową książka wydaną w Polsce, zakochuje się jeszcze bardziej. Jestem samochodziarą i kocham klimat wyścigów. Autorka idealnie oddała ten vibe w książce. Świetnie się to czytało. Historia o pięknej przyjaźni z dzieciństwa. Kto o takiej nie marzył? Albo może przeżył? Niestety schody zaczęły się pewnego dnia. Z pięknej przyjaźni przerodziła się w dręczącą historie o dorastaniu. Co stało się na wyjeździe, gdzie Jared zmienił się o 180 stopni? Na wyjaśnienia przygotujcie chusteczki, przydadzą się. Bardzo mocno polubiłam się z Tate. Czuje, ze mamy ze sobą wiele wspólnego. Ciągła akcja w książce nie pozwala na nudę. Znajdziesz tu wątek pięknej przyjaźni, nienawiści, problemów rodzinnych, dręczenia, wyścigów.

Czy Jared miał dobry powód do dręczenia Tate? Czy zasługuje na przebaczenie? Żeby znaleźć odpowiedzi na te pytania, mocno polecam sięgnąć po Dręczyciela.

📚4/5

🌶 2/5

Dręczyciel” na naszych polskich półkach pojawił się pierwszy raz w 2017 roku. Pewnie wiele z nas zna pierwsze wydanie, a tamten egzemplarz zajmuje miejsce na półce. Dla mnie powrót do tej historii to jak spotkanie z dawno niewidzianym przyjacielem.

Tate i Jared byli najlepszymi przyjaciółmi. W wakacje po czternastych urodzinach wszystko między nimi się zmieniło. Jared odsunął się od dziewczyny i stał się jej najgorszym koszmarem. W ostatniej klasie liceum Tatum wraca po rocznej nieobecności. Tym razem nie zamierza ulec wpływom chłopaka.

„ᴡᴄᴢᴏʀᴀᴊ ᴛʀᴡᴀ ᴡ ɴɪᴇsᴋᴏńᴄᴢᴏɴᴏść. ᴊᴜᴛʀᴏ ɴɪᴇ ɴᴀᴅᴄʜᴏᴅᴢɪ. ᴀż ᴘᴏᴊᴀᴡɪᴌᴀś sɪę ᴛʏ.”

Czy mogę stwierdzić, że dla mnie to jedna z najlepszych książek w gatunku NA? Oczywiście, że tak! Moim zdaniem to przemyślana historia z wieloma plot twistami, które podnoszą jej wartość. Autorka porusza tematy wyśmiewania i dręczenia wśród młodzieży, a także prześladowania. Dodatkowo to co łączy Tate i Jareda jest złożone z wielu warstw złości i niedopowiedzeń, zazdrości i pożądania. Mimo młodego wieku naszych bohaterów, czuć w nich zalążek dojrzałości. Toksyczność niektórych zachowań może oburzać. Jednak pamiętajmy, że jest to fikcja literacka.

Musicie przygotować się, że autorka będzie testować wasze granice. Jednak w efekcie dostaniecie książkę, która jest pełna emocji, pożądania i nieodkrytych tajemnic, która sprawi, że będzie Wam mało. Na koniec napiszę tylko : Do zobaczenia w „Rywalu" 🙃🙂

Znakomicie pokazano nasze słabości, ale także zakłamanie w relacjach. Czy walcząc z potworem, same stajemy się jak on? Niesamowite napięcie pomiędzy kobietą i mężczyzną, głęboki dramat jednostki, przytłaczający smutek nad niesprawiedliwością losu.

Przeglądają nowości wydawnicze w oko wpadła mi książka Penelope Douglas - Upadek. Nie byłam jednak świadoma, że to trzeci tom serii Fall Away. Także, gdy na przedmajówkowym wyjeździe skończyłam książkę, którą ze sobą zabrałam, a chciałam coś od razu zacząć czytać to wpadłam na Dręczyciela na empikgo. Z początku trochę ciężko było mi się wgryźć. Jednak czasami historia, która obsadzona jest w liceum, jest dla mnie trochę zbyt infantylna. Nie zawsze, ale czasem czuję się na to za stara 😅 i tu tak czułam się z początku, jednak później wgryzłam się w fabułę i muszę przyznać, że byłam ciekawa co wydarzy się dalej między Jaredem a Tate. I chociaż wolę papierowe wersje książek to nawet sprawnie czytało mi się tę na telefonie.

Tate jest ambitną, młodą licealistką, którą wychowuje ojciec. Jej sąsiad Jared, kiedyś najlepszy przyjaciel, z którym spędzała każdą chwilę, teraz wróg numer jeden. Cholernie przystojny, bad boy, który ściąga się samochodami. Jej osobisty dręczyciel. Już od pierwszej klasy liceum rozsiewał o niej okropne plotki i utrudniał jej zdobywanie standardowych licealnych doświadczeń. W przedostatniej klasie dziewczyna wyjeżdża do Francji na rok z nadzieją, że przez ten czas jej były przyjaciel znajdzie sobie kogoś innego do dręczenia. Niestety płonne były jej nadzieje. Gdy tylko wraca wszystko zaczyna się od nowa. Jednak po roku przerwy od ciągłego płaczu z upokorzenia, Tate nabrała siły i ma jeden cel - nie dać sobą pomiatać. Nie może jednak przestać zastanawiać się co sprawiło, że Jared tak nagle ją znienawidził. Wewnętrzna potrzeba by poznać historię jaka kryje się za jego nienawiścią wygrywa. Tate za wszelką cenę chce poznać prawdę. Czy przyjaciel z dzieciństwa podzieli się z nią własnymi przejściami, które doprowadziły go do miejsca w którym właśnie się znajduje? Czy Tate będzie potrafiła wybaczyć lata podłego traktowania? Czy uda im się odzyskać dawno utraconą przyjaźń?

Nastoletnie serca nie zawsze mogą być łatwo zrozumiane. Z uwagi na mnogość emocji, które każdego dnia proszą o uwolnienie, ich czyny i myśli nie zawsze są racjonalne. Niektórych trawi nieokiełznana wściekłość, inni próbują za wszelką cenę zażyć życia zarezerwowanego dla dorosłych, kolejni zamykają się w sobie i poświęcają sobie tylko znanemu światu. Tak czy inaczej, niezależnie od sposobu przetrwania tego trudnego wieku, nie jest to okres łatwy- ani dla nastolatka ani dla jego otoczenia. A gdy w jego duszę wkrada się miłość, może być jeszcze gorzej.

Tate to pilna uczennica, zawsze na poważnie traktująca swoje obowiązki. Ponadto uwielbia biegać i spełnia się w szkolnej drużynie. Ma ambicje co do pokierowania swoją przyszłością i robi wszystko, by stało się to jej rzeczywistością. Wychowywana przez kochającego ją ojca ma dużo swobody jak na swój wiek, jednak nigdy nie zrobiła niczego, co mogłoby nadwyrężyć zaufanie, jakim została obdarzona. W szkole może liczyć na zaufaną przyjaciółkę, jednak tak naprawdę ma tylko ją, bowiem opinia, której się dorobiła nie jest najlepsza. Tate nazbyt często jest wyśmiewana, zazwyczaj omijana szerokim łukiem przez rówieśników, a wszystko przez to, czego dopuścił się wobec niej jeden człowiek. Dręczyciel. Chłopak, który w dzieciństwie był dla niej całym światem, od lat próbuje ten jej prywatny świat spopielić.

Jared mieszka w domu tuż obok Tate. Cieszy się ogromną reputacją w szkole i wszyscy uczniowie liczą się z jego zdaniem. Ma ogromne powodzenie u uczennic, z czego chętnie korzysta. Nie omija także wszelakich imprez, a jego styl życia jest daleki od idealnego. Teoretycznie wychowuje go matka, w praktyce jednak robi to sam i być może ten stan rzeczy wpływa na jego okazyjną agresję, chłód oraz okrucieństwo- zależnie od jego nastroju. Kocha samochody i jest królem nielegalnych wyścigów. U swego boku zawsze ma wiernego przyjaciela, gotowego na każdy jego pomysł. A jego pomysłem od kilku lat jest dręczenie Tate, choć nikt nie ma pojęcia dlaczego akurat tę dziewczynę obrał sobie za cel.

"Dręczyciel" to książka, którą czytałam dawno temu i z przyjemnością ponownie po nią sięgnęłam. Pamiętałam ją całkiem nieźle, jednak to, co najbardziej mnie zdziwiło to fakt, że odebrałam ją w nieco inny sposób, niż kiedyś. Mówi się, że dobre powieści mają to do siebie, że za każdym razem odkrywamy je na nowo i coś w tym faktycznie jest. Relacja przedstawiona w tej książce nie jest łatwa, pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że momentami nie jest zdrowa. Jednak patrząc na całą motywację oraz niespokojne i trudne do ujarzmienia nastoletnie emocje, można wiele zrozumieć. Niełatwo jest sobie poradzić z własnymi uczuciami, gdy kłębią się we wnętrzu, a kłopoty, które nie powinny dotyczyć osób wchodzących dopiero w dorosłość, piętrzą się ponad miarę. Toteż zamiast oceniać czyjeś zachowania warto pochylić się nad tym jaki może mieć problem i spróbować pomóc go rozwiązać i taki przekaz Autorka zawarła w powieści. Ponadto, doskonale odzwierciedliła typową społeczność szkoły średniej, dostosowując do tego zarówno styl narracji jak rozterki, z którymi mogą się zmagać, a także ostracyzm, tak charakterystyczny dla młodych ludzi. Jeśli chodzi o samą relację Tate i Jareda jest ona skomplikowana, niezwykle emocjonalna ale i tajemnicza, bowiem od początku próbujemy rozgryźć ich zachowanie względem siebie. I choć w ich interakcjach iskry się sypią to nie sposób nie czuć się zranionym w imieniu głównej bohaterki z uwagi na niektóre wydarzenia. Uwagę przykuwają także postaci poboczne, wykreowane równie ciekawie, chwiejne i znajdujące się w pułapce własnych uczuć, podobnie jak główni bohaterowie. Lubiący literaturę opowiadającą o młodszych ludziach nie powinni przejść wobec tej pozycji obojętnie.

Czy to moja pierwsza książka od Penelope Douglas? Nie!

Czy któraś z wcześniejszych mnie zawiodła? Nie!

Czy widząc możliwość przeczytania akurat tej, długo się zastanawiałam? Nie!

Dlatego też przychodzę do Was z recenzją książki, która premierę będzie miała 24.11.2022!

Jak zawsze w przypadku autorki, jej książka po raz kolejny mnie nie zawiodła. Bardzo przyjemnie przemknęłam przez tę pozycję, bo zaczęłam ją czytać wczoraj na legimini, a już dziś dotarłam do ostatniej strony.

Historia opowiada relacje między Tatum a Jaredem. Dwójką licealistów, których kiedyś łączyła wielka przyjaźń (jak nie coś więcej), a którzy obecnie stoją po przeciwnej stronie barykady. Bo on, rozsiewając plotki na jej temat stara się uprzykrzyć jej życie, a ona po rocznej przerwie w tym dręczycielstwie, który spędzała we Francji postanawia stanąć do walki o swój honor.

Historia posiada kilka zwrotów akcji, niedopowiedzeń między bohaterami, a przede wszystkim dużo uczucia. To bardzo piękna historia o nieprzemijającym uczuciu, która nie jest cukierkowa jak większość z nich. Dodatkowo możemy tutaj spotkać nutkę dramatyzmu, którą tak uwielbiam, jednakże z głową i bez przesady.

Jeśli jeszcze nie udało Wam się z nią zapoznać, to gorąco polecam, jak chyba już każdą pozycję od tej autorki ❤️

Na co zwróciłam uwagę?

🟣 Monolog mówiony przez Tatum na zajęciach, ujął mnie i wzruszył. Nawet nie wiem, kiedy podczas czytania tego fragmentu popłynęły mi łzy po policzkach

🟣 Historia jest bardzo dynamiczna, dzięki czemu książkę się po prostu chłonie i nie powoduje u czytelnika nudy

🟣 Troszeczkę brakowało mi dokładnego wyjaśnienia powodu zerwania przyjaźni bohaterów. Jest umieszczone w książce wyjaśnienie, lecz jakoś mnie do końca nie przekonało i nie był to zrozumiały dla mnie powód. Mimo wszystko nie odebrało to książce uroku

Książka niezwykle wciągająca. Uwielbiam ją za lekkość i czytając można wczuć się z postać głównej aktorki. Bardzo gorąco polecam przeczytanie tej książki. Wiem że zadowoli wszelkie gusta literackie.

Tate i Jared poznali się w dzieciństwie. Od tamtej pory stali się najlepszymi przyjaciółmi. Niestety wszystko zmienia się z dnia na dzień w momencie, gdy mają oni po czternaście lat. Jared zaczyna dręczyć swoją niegdyś najlepszą przyjaciółkę,a dziewczyna nie ma pojęcia z jakiego powodu. Tate stara się schodzić mu z drogi, ale to tylko pogarsza sytuacje. W końcu dziewczyna wyjeżdża na rok, po czym wraca odmieniona i silniejsza.

Penelope Douglas w tej pozycji porusza kilka ważnych tematów. Wkraczanie w dorosłość nie dla każdego przychodzi łatwo, dlatego cieszę się, że autorka postanowiła w swojej książce poruszyć te nieco „gorszą stronę" tego etapu w życiu każdego człowieka. Drugim wątkiem, jaki został poruszony, jest oczywiście dręczenie w szkole. Przy okazji którejś z opinii wspominałam już ten problem, dotyka naprawdę wielu nastolatków. Znajdziemy tutaj również poruszony wątek taki jak przemoc w rodzinie. Z taką sytuacją również zmaga się wielu i również nie jest to łatwy temat. Ludzie boją się o tym mówić.

Sięgając po tę pozycję liczyłam na fajny romans z wątkiem hate-love i właśnie coś takiego dostałam. Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona tym, co przygotowała autorka. Ale przejdźmy teraz już do samej książki.

Podoba mi się jak autorka, to wszystko napisała. Przez książkę dosłownie przepłynęłam i mimo że początkowo mi się średnio podobała, wydała się być trochę nie w moim guście, to końcowo bardzo mi się spodobała i cieszę się, że w tej pozycji znalazł się wątek hate-love. Tak jak właśnie wspomniałam, przez książkę dosłownie płynęłam, i sądzę, że stało się, tak za sprawą dobrze poprowadzonej fabuły, ponieważ jak tylko odkładałam książkę, to od razu chciałam wiedzieć co dalej z bohaterami, a po przeczytaniu ostatniej strony poczułam niedosyt.

"Dręczyciel" to niesamowicie wciągająca pozycja o przyjaźni nienawiści i miłości. Nieco tajemnicza i trzymająca w napięciu. Byłam bardzo ciekawa, dlaczego Jared tak krzywdzi dziewczynę... Niegdyś swoją przyjaciółkę. I zapewniam Was, że jak przeczytacie kilka rozdziałów, to też nie odłożycie tej pozycji, a będziecie chcieli się dowiedzieć, co nim kieruje.

Penelope Douglas cechuje się lekkim i przyjemnym w odbiorze językiem. Te pozycje, o których mówię w dzisiejszej opinii, idealne są na jeden góra dwa wieczory. Myślę, że pióro autorki spodoba się dla tych, którzy lubią tego typu książki, a wiem, że trochę takich osób jest. Tak więc jeśli szukacie romansu z wątkiem hate-love to ta pozycja będzie dla was idealna!

~Zaczytana Anielka~

[Adres usunięty]

Recenzja również na moim blogu zapraszam: [Adres usunięty]

Dręczyciel to książka z serii Fall Away pióra Penelope Douglas. Musze przyznać, że kiedy pierwszy raz przeczytałam opis książki to byłam zafascynowana i poczułam lekki dreszcz emocji. Czy moje przypuszczenia się sprawdziły? Czy się zawiodłam? Zapraszam do zapoznania się z moją recenzją.

***

Główni bohaterowi Tate i Jared znają się od dzieciństwa. Łączyła ich piękna przyjaźń. Są sobie bardzo bliscy i znają wszystkie swoje głęboko skrywane sekrety. Ale czy rzeczywiście je znają? Ona wychowywała się bez matki, której śmierć przeżywała każdego dnia... On nie miał łatwego dzieciństwa - matka często szukała ukojenia w alkoholu, a ojciec go zostawił. Jednak chłopak skrywa w sobie coś. Coś, co z pewnością wywoła ciarki u niejednego czytelnika. Ale czy Tate uda się dowiedzieć co to takiego? Idąc dalej to co było między nimi, to co wspólnie zbudowali zmieniło się z dnia na dzień... Zmieniło się gdy oboje mieli po czternaście lat. Jeden telefon od człowieka, który nie kontaktował się z synem od dziesięciu lat i wyjazd chłopaka do niego spowodował, iż Jared zmienił się sto osiemdziesiąt stopni... Kiedy chłopak wraca do rodzinnego miasta już nie jest tym samym chłopakiem, jakim był przed wyjazdem. Opryskliwy, samolubny, wyśmiewa, poniża i upokarza Tate. Dlaczego? Zmienia jej życie w piekło. A gdy ta próbuje schodzić mu z drogi ten coraz bardziej sadystycznie ją traktuje... Dziewczyna nie jest w stanie zrozumieć zachowania swojego przyjaciela... Przyjaciela? Czy tak zachowuje się przyjaciel? Na początku próbowała dowiedzieć się, dlaczego tak się zachowuje, ale w rezultacie nic nie dało... Dziewczynę bardzo boli jak wyśmiewają się z niej wszyscy w szkole, aż przechodzi to w autentyczny terroryzm... Dziewczyna decyduje się na wyjazd na rok do Paryża. I to właśnie tam wszystko się zmienia, Tate się zmienia. Staje się odważniejsza, jest bardziej dowartościowana i nie jest już tą wystraszoną myszką, co kiedyś. Staje się zdecydowana oraz silna. Zamierzać więcej nie dopuścić, aby ją dręczono. Mimo, że wie, iż nie będzie łatwo, nie zamierza się poddać. Co się wydarzyło tamtego lata? Dlaczego Jared tak się zmienił? Co ukrywa? Przeczytajcie i przekonajcie się sami!

Bardzo podobało mi się to, iż cała fabuła nie została skupiona tylko i wyłącznie na głównych bohaterach. W książce poznajemy wielu różnych bohaterów, jednak moja największa uwagę skupiła K.C. Dziewczyna jest najlepszą przyjaciółkę Tate. Mimo, że momentami nie byłam w stanie zrozumieć decyzji dziewczyny, to muszę przyznać, że zyskała trochę mojej sympatii. K.C. jest bardzo pozytywną, barwną i wyrazistą postacią w tej książce, jako jedyna w całej szkole pomagała pozbierać się Tate po tym wszystkim co ją spotkało. Ukłony dla niej. Jednak jest też „ciemna strona” K.C., ale to już musicie się dowiedzieć o tym sami.

Godne uwagi jest również to, iż Autorka w bardzo interesujący sposób opisała prawdziwe życie nastolatków. Z pewnością po dziś dzień w szkołach są takie osoby, które są tytułowymi „dręczycielami”, i są też osoby prześladowane. Jestem niezmiernie usatysfakcjonowana, iż w książce został poruszony tak bardzo ważny, jak i jednocześnie bardzo trudny temat. Muszę też przyznać, iż pisarka na każdym kroku szokowała zbiegami okoliczności, a to co nam zaprezentowała na samym końcu, naprawdę może wcisnąć w fotel. Jednak muszę przyznać, iż po skończeniu książki poczułam lekki niedosyt... Zabrakło mi autentycznych scen pomiędzy „dręczycielem” a „prześladowcą”. Mam tutaj na myśli to, iż zostało tylko nadmienione, iż Tate była prześladowana, wyśmiewana, dręczona, poniżana, a nie zostało to przedstawione, na konkretnych przykładach, sytuacjach... Zdecydowanie podniosłoby to wartość książki, z tego względu, iż w ten oto sposób można by było wyobrazić sobie jak to mogło wyglądać. Autorka za pomocą takiego zabiegu wówczas z pewnością uświadomiłaby każdego czytelnika, jak okrutny może być człowiek wobec drugiego człowieka. No ale cóż. Lecz z drugiej zaś strony, tak sobie pomyślałam, że jest to książka raczej z serii New Adult, więc takie sceny mógłby wywołać mieszane uczucia w młodym pokoleniu. Także, może się czepiam?

Książkę czyta się naprawdę dobrze, jest napisana prostym i przyjemnym językiem. Każdy rozdział kończy się tak, że chce się czytać kolejny, a w rezultacie nawet nie zauważycie, kiedy przerzucicie ostatnią stronę. Między stronami książki pojawiają się również sceny erotyczne, aczkolwiek są napisane w takie sposób, iż nie są nacechowane wulgaryzmem, aczkolwiek dość szczegółowe i pikantne. Warto też nadmienić, iż emocje, których doświadczają bohaterowie są bardzo realne.

Reasumując muszę przyznać jednak, iż książka ta, z mojego punktu widzenia nie jest lekturą, po którą sięgnęłabym raz jeszcze... Lecz nie jest zła! W moim subiektywnym odczuciu, to historia, która nie zapada w pamięci na długie lata. Można powiedzieć, że jest dobrą odskocznią od codzienności. Mimo to zachęcam do przeczytania i stworzenia osobistej refleksji.

Miłość czy nienawiść?

„Nigdy nie zniknęliśmy ze swojego życia. Oboje mieliśmy na siebie wpływ, choć żadne z nas nie zdawało sobie z tego sprawy” – słowa te mogą tak naprawdę odnosić się do każdej osoby, która choć na chwilę pojawiła się w naszym życiu. Każde takie spotkanie jest nowym doświadczeniem, jest kontaktem, które wywiera na nas pewien wpływ. Jest ON tym silniejszy, im bliższa jest nam dana osoba, im bardziej nas zna, im dłużej z nią przebywamy, im więcej nas łączy. Co jednak, kiedy taka osoba niemal z dnia na dzień przeradza się we wroga? Kiedy, znając nasze tajemnice i słabe strony wie, gdzie należy uderzyć, by jak najmocniej zabolało?

Tatum Brandt przekonała się, co znaczy upokorzenie, tym bardziej dotkliwe, że jest wynikiem zdrady przyjaciela. Wie też, jak to jest być outsiderem, bowiem dawny przyjaciel nastawił wrogo do niej niemal wszystkich uczniów szkoły w Shelburne Falls. Tatum nie wie tylko jednego – co takiego się stało, że w ciągu zaledwie kilku tygodni, jej najlepszy przyjaciel z dzieciństwa Jared, stał się wrogiem, który delektuje się jej cierpieniem. O tym, jak wygląda życie poza szkolną społecznością, o cieniach i blaskach przyjaźni damsko-męskiej, o bólu, jaki wywołuje zdrada, przeczytać możemy we wciągającej powieści autorstwa Penelope Douglas, pt. „Dręczyciel”. Opublikowana nakładem wydawnictwa HELION powieść, jest pierwszą z serii „Fall Away”, emocjonalnych powieści, przeznaczonych nie tylko dla nastoletnich czytelników. Znajdziemy tu młodzieńcze rozterki, życiowe dylematy, wielkie namiętności i rozstania, a wszystko to przyprawione jest odrobiną pikantnego seksu.

Tate i Jareda wielka przyjaźń połączyła już w dzieciństwie, zaś scementowała ją jeszcze trudna sytuacja w domu chłopaka, wychowywanego przez matkę – alkoholiczkę oraz śmierć matki Tate. To Jared starał się ukoić jej wielkie cierpienie, to ON przekonał ją, że tak naprawdę w każdej chwili może odwiedzić matkę na cmentarzu, że może się jej zwierzać, rozmawiać z nią. Wspólnie spędzali każdą minutę, znali swoje największe pragnienia i tęsknoty. Tak było przynajmniej do chwili, kiedy Jared pojechał na kilkutygodniowe wakacje do ojca, z których wrócił już jako inny człowiek – nastolatek pełen buntu i nienawiści do świata, a szczególnie do Tate. Obrał ją sobie za cel ataków, nie miał skrupułów by ją ośmieszać czy rozpuszczać o niej krzywdzące plotki. W efekcie jedyną przyjaciółką Tate była K.C., wszyscy inni natomiast woleli trzymać się od dziewczyny z daleka w obawie, że złośliwości Jareda dosięgną również ich. Kiedy sytuacja stała się nie do wytrzymania, Tate zdecydowała się na roczny pobyt w Paryżu, gdzie uczęszczała do szkoły i pilnie się uczyła mając w pamięci cel – studia medyczne.

Ten rok w innym kraju odmienił Tate, stała się bardziej odważna, pewne siebie, zrozumiała także, że nie może dłużej uciekać przed prześladowcą, tylko musi odważnie stawić mu czoło. Co jednak, kiedy ten prześladowca w ciągu roku zmienił się w bardzo przystojnego młodego mężczyznę? Jak rozwinie się ta opowieść możemy się dowiedzieć z niezwykle wciągającej powieści „Dręczyciel”, która porusza szereg problemów, dotyczących nastolatków, ale daleka jest od płytkiego przedstawienia szkolnej rzeczywistości. Znajdziemy tu prawdziwe rodzinne dramaty, a także emocje, które towarzyszą nam od pierwszej strony. Penelope Douglas doskonale wie, jak budować napięcie, jak wykreować bohaterów, pomiędzy którymi aż iskrzy od wzajemnych pretensji, ale i … seksualnego napięcia. Niemal czujemy przypływ adrenaliny podczas wyścigów samochodowych, w których uczestniczą Tatum i Jared, podobnie jak współodczuwamy jej zdenerwowanie i cierpienie, które staje się także udziałem chłopaka. Ta plastyczność opisów, mistrzostwo w tworzeniu kolejnych obrazów to gwarancja nie tylko tego, iż długo nie będziemy mogli zapomnieć tej historii, ale również tego, że bez wahania sięgniemy po kolejną książkę z serii „Fall Away”.

Justyna Gul

[Adres usunięty]

Pierwsze wrażenie bywa najważniejsze, przynajmniej w wielu sytuacjach, w przypadku Penelope Douglas i Dręczyciela było strzałem w dziesiątkę. Świetna młodzieżówka, w której akcja pędzi niczym rollercoaster, a bohaterowie… nie sposób ich nie pokochać.

Pokładałam duże nadzieje w tej powieści, byłam więc mile zaskoczona tym, że wyobrażenia dorównały rzeczywistości. Lektura pochłonęła mnie już od pierwszych stron i do samego końca trzymała w napięciu.

Motyw nienawiści jest z reguły gwarantem wartkiej, dynamicznej akcji, która się nie nudzi. W przypadku tej powieści faktycznie tak było. Rozdział po rozdziale coś się działo. Oczywiście nie obyło się bez „małych zgrzytów”, ale w odniesieniu do całości – nie mam się do czego przyczepić.

Całość podkręcały dialogi, które niejednokrotnie mnie bawiły, a jednocześnie były niesamowicie naładowane emocjami. Czytając, miałam przed oczami twarze bohaterów, a wyobraźnia podsuwała „żywe” dźwięki, jak gdybym brała udział w wydarzeniach opisanych przez autorkę.

Autorka ma bardzo przyjemny, lekki styl. Książkę czyta się szybko – można rzecz „jednym tchem”. Plastyczny język zdecydowanie wpływa pozytywnie na odbiór książki. Pozwala „zobaczyć” opisy stworzone przez autorkę, mogąc w ten sposób poczuć klimat amerykańskiego college’u, gdzie dzieją się rzeczy przedziwne… ale czy w polskich szkołach średnich jest inaczej?

To, co dodaje smaczku całej powieści to tak „modne” za oceanem wyścigi samochodowe, popularne wśród młodzieży. Adrenalina, szybka jazda, kuse stroje młodych dziewcząt i przystojniacy za kółkiem… można mdleć?

Penelope Douglas w ciekawy sposób przedstawiła relacje pomiędzy głównymi bohaterami. Od przyjaźni do nienawiści i od nienawiści do miłości. Teoretycznie ten wątek mógłby się wydawać bardzo przewidywalny, bo czegóż w sumie można byłoby się spodziewać… ale nie ma tak łatwo… dlaczego? Dowiecie się, sięgając po książkę.

Dręczyciel w przystępny sposób pokazuje nie tylko realia szkół średnich, ale i dojrzewanie, dorastanie ów nastolatków. Autorka świetnie wplotła te aspekty w całość powieści, dodając jej nieco więcej głębi i wyrazu odcinając ją tym samym od „oklepanej powieści młodzieżowej”.

Na uwagę zasługuje również okładka. Pozornie nic szczególnego, ale sami powiedzcie, czyż nie wpada w oko? Czyż nie zachęca do sięgnięcia i przeczytania chociażby tego, co jest na odwrocie? Mnie osobiście urzekła i była głównym motorem, by sięgnąć po tę powieść…

Podsumowując: Dręczyciel to połączenie literatury młodzieżowej z literaturą obyczajową i romansem. Nie znajdziecie tutaj co prawda wyuzdanych scen, co najwyżej kilka wulgaryzmów – ale kto nastolatkowi zabroni przekląć? Niemniej książka uwiedzie Was wartką fabułą i bohaterami, którzy, choć tak skrajnie różni, pasują do siebie idealnie. (Wiecie, przeciwieństwa się przyciągają :) ). I rozwikłacie zagadkę nienawiści między tym dwojgiem…

Gorąco polecam!

Tate i Jareda łączyła wieloletnia przyjaźń. Piękna, dziecięca zażyłość była pełna zaufania. Pewnego dnia, wszystko się kończy. Jared zaczyna nienawidzić przyjaciółkę i robi wszystko, by zniszczyć jej życie. Upokarza i poniża na oczach całej szkoły. Kiedy Tate wyjeżdża do Francji na rok, ma nadzieję, że po powrocie odraza, jaką do niej pała Jared, wypali się. W pewnym sensie ma rację, bo już nic nie wygląda jak kiedyś. Tate jest odważna i waleczna, co robi wrażenia na dawnych kolegach. Jednak nadal stara się zrozumieć, dlaczego Jared jej nienawidzi.

Książka od pierwszej strony wciąga i naprawdę dużo się w niej dzieję. Trudno oderwać się od lektury, bo żaden moment nie jest odpowiedni, by przerwać czytanie. Pierwszy tom serii, która na pewno zyska uznanie i fanów, którzy zapragną więcej. Czy i moje serducho skradła ta historia? Mam mieszane uczucia, bo intensywność doznań momentami mnie przytłaczała, ale byłam tak zafascynowana, że czytałam dalej.

Jared jest tytułowym dręczycielem i przyznaję, że cały czas byłam ciekawa jego motywów. Dopuścił się strasznych rzeczy. Rozpuszczał kłamstwa na temat Tate i to poważne, a w tak młodym wieku, presja ze strony rówieśników, może być druzgocąca w skutkach. Był niezwykle wyrafinowany w swoich dążeniach. Był po prostu okrutny, a jego zachowanie budzi skrajne emocje. Czułam telepanie w całym ciele z żalu, smutku i ogromnej wściekłości, z pewnością jeden z najbardziej burzliwych bohaterów, z jakimi się zetknęłam. Tate przechodzi przemianę i po powrocie z Paryża zaczyna walczyć o siebie, a z pewnością nie pozwala sobą pomiatać. Wiele raniących słów pada z jej ust, daję się ponieść emocjom, ale potrafiłam całkowicie ją zrozumieć, bo wieloletnie dręczenie odbiło na jej psychice ślad i teraz nagromadzone napięcie szuka ujścia. Bohaterowie dopiero wkraczają w dorosłość, ale zbyt wiele doświadczyli, by można uznać ich za młodzież.

Autorka napisała świetną i błyskotliwą powieść, niemniej jednak stereotypów pojawiło się kilka. Szkoła, wyścigi samochodowe, ojciec- były wojskowy, rodzina Jareda- rozbita, przemoc oraz fakt, że główni bohaterowie mieszkają po sąsiedzku. Mimo wszystko przyznaję, że podoba mi się ta historia, a pasja, z jaką pisarka podeszła do tych tematów sprawiła, że książka jest niezwykła. Wyjaśnienie motywów Jareda budzi we mnie największe zastrzeżenia i wątpliwości. Owszem, jego doświadczenia są dramatyczne i było mi z tego powodu przykro, lecz niewinna dziewczyna z tego powodu cierpiała i do ostatniej strony nie zapałałam wielką sympatią do Jareda. Nawiasem mówiąc, dziwne, że nikt nie zainterweniował w sprawie dręczenia Tate. Nawet po powrocie z Paryża Jared był chamem, choć nie aż takim i dopiero, kiedy dziewczyna pokazała swoją waleczną stronę, zaczyna ją dostrzegać. Jak widzicie, książka ta wzbudziła we mnie dużo emocji, a lektura była bardzo burzliwa. Jestem pod ogromnym wrażeniem, mimo, że nie wszystko zaakceptowałam z łatwością. Akcja jest zawrotna, język prosty, a dialogi to prawdziwy majstersztyk.

„Dręczycie” jest niczym wybuch nuklearny, po którym trudno się pozbierać, bo niektóre emocje są trudne do zidentyfikowania. Intensywna i fascynująca lektura zabierze Was w bolesną podróż, w której bohaterowie poszukują miłości, ukojenia i nadziei na lepszą przyszłość. Polecam 4+/6

Autorka w ciekawy sposób ukazuje nam świat nastolatków, który z dnia na dzień zmienia się o 180 stopni. W jaki sposób i dlaczego?

Podejrzewam, że każdy z nas ma co najmniej jednego przyjaciela. Niektórzy mają to szczęście, że mają ich kilku. Prawdą jest też, że są ludzie, którzy tej jakże potrzebnej osoby w życiu nie mają. Jedni tę relację pielęgnują i to nawet bardziej niż miłość, a drudzy liczą, że skoro łączy nas "to coś" to utrzyma się sama.

Jedno jest pewne wielu z nas przekonanych jest, że nie ma czegoś takiego jak przyjaźń damsko-męska. Co ja uważam na ten temat? Nie wiem. To już wywód na rozprawkę. A jednak niektórym się udaje i taką relację nawiązują i utrzymują. Tak jest tu, ale do czasu.

Tatum i Jareda połączyła ta wyjątkowa więź już jako dzieci. Wiedzą o sobie wszystko, wspierali się w najgorszych momentach. On był dla niej podporą, gdy jej życie legło w gruzach po przedwczesnej śmierci mamy. Ona wspierała go, gdy jego matka alkoholiczka nie poświęcała mu uwagi, a ojciec po prostu odszedł w siną dal. Wszystko układało się idealnie jak to w przyjaźni.

I w końcu nadchodzi ten dzień. Coś się nagle zmienia. Coś pęka. Przyjaciel zmienia się we wroga. Zamiast wspierać zaczyna dręczyć. Mają czternaście lat, a ON wraca z wakacji u ojca. Coś poszło nie tak...

"Wczoraj trwa wiecznie. Jutro nigdy nie nadejdzie"*

Tate, która do tej pory ceniła Jareda zaczyna go unikać. Zastraszana, gnębiona i zmieniona przez niego w pośmiewisko wyjeżdża na rok do Francji. Gdy wraca jest odmieniona i zaczyna walczyć. Choć nadal nie wie co się dzieje odpiera ataki, nie daje się pomiatać. Z uniesiona głową, jako młoda kobieta postanowiła nie unikać swojego prześladowcy tylko stanąć z nim twarzą w twarz.

"Płakałam przez ciebie już niezliczoną ilość razy - uniosłam ku niemu powoli środkowy

palec i zapytałam.

- Wiesz co to jest?- poklepałam środkowym palcem kąt mego oka.

- To ja, ocierająca ostatnią łzę, jaką dostaniesz."**

Wszystko układało by się w miarę dobrze gdyby nie fakt, że najlepsza przyjaciółka Tatum - K.C. mimo świadomości co dziewczyna przeszła przez Jareda zaczyna się z nim spotykać. Sama Tate odbiera to jako podwójny cios. Jako jeden z najgorszych ataków ze strony chłopaka, ale też niezrozumienie przez najbliższą osobę jaka jej została.

Jednak kilka rozmów, które udaje jej się usłyszeć powoduje, że dziewczyna chcę poznać prawdę. Postanawia zamiast oceniać bez wiedzy zorientować się co tak na prawdę stało się 3 lata temu. To co jej pomaga to zajęcia w szkole i monolog, który miała przygotować. Choć złamała w tedy zasady i ten, który wybrała nie był z książki to udało jej się osiągnąć częściowy cel...

Dlaczego Jared tak bardzo się zmienił? Co ten chłopak tak na prawdę ukrywa? Czy Tatum odkryje jego mroczną tajemnicę? Co zrobi dziewczyna by ruszyć sercem kolegi i by ten zaczął mówić? Jak cienka jest granica między nienawiścią, a miłością?

"Każdy z nas jest Aniołem z jednym skrzydłem. Jeśli chcemy pofrunąć, musimy mocno się objąć"***

Osobiście jestem zdania, że nic nie jest nam dane lekką ręką. Wszystko trzeba zdobywać i o to walczyć. Tak jest również z przyjaźnią. To, że mamy kogoś bliskiego sercu nie znaczy, że bez dbania i walki będzie ON obok nas zawsze. Druga sprawa to to jak często pochopnie kogoś oceniamy. Nie zastanawiamy się nad zmianą zachowania innej osoby, nad tym dlaczego tak się stało i nie próbujemy tego wyjaśnić. Oceniamy i dajemy sobie spokój. A może warto się zatrzymać, schować dumę i spróbować porozmawiać?

Książka zdecydowanie jest dla młodszych czytelników, ale podoba mi się jej przesłanie. Daje do myślenia, zmusza nas do zastanowienia nad niektórymi aspektami w życiu. I choć język i styl pozostawiają wiele do życzenia to powieść warta jest uwagi. Są momenty, które psują całość, ale są też takie, które wynagradzają całość. To co mnie uwiodło to monolog Tatum i na tym poprzestanę. Przeczytajcie

* - cytat z "Dręczyciel" Penelope Douglas, str. 155

** - cytat z "Dręczyciel" Penelope Douglas, str. 22

*** - aforyzm

Więcej na:

[Adres usunięty]

Tate i Jared byli najlepszymi przyjaciółmi, znali wszystkie swoje sekrety i nie rozstawali się ani na moment. Wszystko zmieniło się, gdy mieli czternaście lat. Od tego momentu Jared zamienił życie Tate w piekło. Ona stała się ofiarą jego prześladowań, ON doskonale wiedział, gdzie "uderzyć", żeby zabolało najmocniej. W końcu uciekła na rok i wróciła całkowicie odmieniona. Pytanie zatem brzmi: dlaczego najlepsi przyjaciele stali się swoimi wrogami? Co ich do tego posunęło?

Przyjaźń to coś pięknego, co może nas spotkać w życiu. Mamy kogoś, komu ufamy bezgranicznie i przy kim czujemy się bezpiecznie. Rozmawiamy na wszystkie tematy, wiemy o sobie dosłownie wszystko. Przyjaźń między dziewczyną, a chłopakiem najczęściej z czasem przeradza się w miłość. Tak było w tym przypadku, powoli rodziła się miłość. A później jak gdyby nigdy nic, w jeden zwykły dzień przerodziła się w nienawiść. Mówią, że "od miłości do nienawiści jeden krok", i jest w tym sporo prawdy. Tylko co ma zrobić biedna dziewczyna, która nie wie dlaczego tak się stało?

Jared stał się dręczycielem Tate, choć ona kompletnie nie wiedziała dlaczego.

"-Płakałam już przez ciebie wielokrotnie. - Uniosłam powoli środkowy palec i zapytałam: - Wiesz, co to jest? - Przyłożyłam go do kącika oka. - To palec, którym wycieram ostatnią łzę, jaką wylałam z twojego powodu."

Penelope Douglas stworzyła powieść, która wywołuje w czytelniku wiele emocji - radość, gniew, niedowierzanie i zaskoczenie. Dzięki niej mamy możliwość zobaczyć, co znaczy dręczyć jakąś osobę. Z całą pewnością nie jest to miłe uczucie, kiedy wszyscy i wszystko nagle staje przeciwko tobie, czujesz się jak jakiś niechciany wyrzutek, nie masz przyjaciół, nie masz gdzie wyjść na imprezę, nie masz do kogo się odezwać.

Tate miała swoją przyjaciółkę K.C., ale czy oby i ona była niezawodną przyjaciółką? Przyjaźń ma różne strony, czasem wydaje nam się, że wiemy o swoim przyjacielu wszystko, aż tu nagle okazuje się, że wcale tak nie jest. Czy zatem, zawsze należy ufać bezgranicznie przyjacielowi? Czy jesteśmy w stanie powiedzieć: nie, ON mnie na pewno nie zawiedzie? Lepiej mieć się na baczności, niż później cierpieć podwójnie.

"Jared delektował się moim nieszczęściem jak cukierkami. Co i rusz mi dowalał, upajając się nieszczęściem, którego był przyczyną. Jared, mój przyjaciel, odszedł na zawsze, zostawiając w zamian bezwzględnego potwora."

Ona wychowywała się bez matki, której śmierć przeżywała każdego dnia. On nie miał łatwego dzieciństwa - ojciec go zostawił, a matka uwielbiała alkohol. Jednak skrywał coś, co miało wpływ na to, że zmienił się nie do poznania. Czy Tate uda się dowiedzieć co to takiego?

Ludzie, kiedy nie mogą sobie z czymś poradzić, uciekają się do ich zdaniem najprostszych rozwiązań. Jared myślał, że dręcząc Tate, pokona swoje słabości, nie myślał, że wyrządza jej jakąkolwiek krzywdę. Pomyślcie sobie, jak ona się czuła? Dręczył ją jej najlepszy niegdyś przyjaciel, którego kochała całym sercem.

"Wydaje ci się, że zachowujesz się szlachetnie i że jesteś silna, skoro nadstawiasz drugi policzek i czekasz na zakończenie szkoły. Ale to, co w sobie tłumisz, tylko cię osłabia. Czasem najlepszym lekarstwem jest okazać słabość, odsłonić się i pokazać mu, jak bardzo cię rani. Wtedy będziesz mogła naprawdę powiedzieć, że próbowałaś."

Dręczyciel to niezwykle emocjonalna powieść, ukazująca, że skrywanie w sobie swoich słabości nie jest dla nas korzystne. To powieść o przyjaźni i miłości, która miała swoje wzloty i upadki, ale przede wszystkim powieść o umiejętności wybaczania i uczenia się zaufania od nowa. Polecam!

Historia chwyta za serce, potrafi wycisnąć łzy, porywa nas i płyniemy. Piękna, ale również bolesna, silnie wciągająca opowieść. Jestem pod wrażeniem, że to debiut, seria będzie przednia.

ZARYS FABUŁY

Beztroskie życie Tate zmieniło się w ścieżkę usłaną wieloma przeszkodami. Śmierć matki okazała się pierwszym z trudnych do zniesienia ciosów, jednak najbardziej bolą te rany, które dawkowane etapowo nie potrafią się zagoić. Ich fundatorem stał się zaś Jared, dawny przyjaciel, który nie wiadomo dlaczego obrał sobie dziewczynę za cel. Z dnia na dzień, zrywając więź zaufania uczynił z niej swoją ofiarę, dbając o to, by stała się pośmiewiskiem pośród rówieśników. Dlaczego?

Powracając z rocznego pobytu w Paryżu Tate postanawia zawalczyć z wrogiem odpierając serwowane ataki. Trudno jednak nienawidzić kogoś, z kim kiedyś było się tak blisko. Przystojny Jared zabrał jej morze łez, zabrał szacunek i radość. Czy skradnie jej coś jeszcze? Co skrywa chłopak, który nagle tak bardzo się zmienił? Czy Tate dotrze do jego tajemnic? Czy można zatrzeć ślady wielkiej przyjaźni z przeszłości i jak wielka granica dzieli nienawiść… od miłości?

Historia o młodych ludziach wkraczających w dorosłość, usnuta z rozterek, problemów i celów, funduje burzę emocji, od której nie w sposób się uwolnić. Hipnotyzujący wpływ na czytelnika ma nie tylko naturalny, a zarazem niezwykły wydźwięk tej fabuły, ale przede wszystkim przekonujący i potrafiący zdobyć serce bohaterowie.

ONA I ON… NIENAWIŚĆ I…

Młodziutka Tate straciła matkę, jednak nie może narzekać na kontakty z wspierającym ją ojcem. Ma przyjaciółkę, dach nad głową, posiada dobrą i wrażliwą duszę, lecz chociaż potrafi autentycznie dokopać, mięknie w towarzystwie człowieka, który wyraźnie ją krzywdzi. Prosta, niewyidealizowana, bardzo sympatyczna postać, z którą naprawdę można się identyfikować. Nieczęsto mam okazję poczuć tak wielką nić porozumienia z bohaterką mogącą skraść serce chłopaka, o którego względy poniekąd sama chętnie bym zabiegała. Dlaczego? Ano bo urok tkwi w łobuzach…

Jared z kolei sprawia wrażenie totalnego dupka. Potrafiący dawać się we znaki, w tym całym swoim okrutnym zachowaniu wywołuje przyspieszone bicie serca. To niedorzeczne, by odczuwać pociąg do kogoś takiego. A jednak, to właśnie Jared. Kto nie postanowi zapoznać się z nim bliżej, nie będzie miał okazji przekonać się o tym, co mam na myśli.

Tuż za niesamowitą, jakże wiarygodną kreacją postaci pierwszoplanowych stoi szereg bohaterów stanowiących doskonałe tło. Wielkie przyjaźnie i wielkie rozczarowania. Ludzie warci zaufania i nie zasługujący na jedno spojrzenie. Cisi dobroczyńcy oraz ci bazujący na pozorach. Świetna mieszanka młodzieży, która próbuje odnaleźć swoje miejsce potykając się podczas krętej drogi do mety zwanej szczęściem.

NIE TYLKO O MIŁOŚCI

Nie zapomniała autorka o wątkach pobocznych dotyczących rodzinnych problemów, przemocy, agresji, nałogów czy śmierci. A wszystko serwowane w odpowiednich dawkach tak, by powieść nie straciła na naturalności. Porywające dialogi wywołujące ból, radość, pobudzające do życia nadzieję, ale i współczucie. I ta niegasnąca namiętność, która wręcz prosi się o eksplozję. A ta dłuuuugo nie nadchodzi. Po prostu istny taniec emocji, które w finale czynią wielki pokłon. Podobało mi się to, że nawet w ostatnim momencie Penelope Douglas postanowiła zawalczyć o uwagę czytelnika stawiając wszystko pod znakiem zapytania. Genialne.

PODSUMOWANIE

Życzę Wam z całego serca, byście mieli szansę przeczytać tę książkę. Jeżeli lubicie New Adult i piękne historie o miłości, biegnijcie do księgarni. Naprawdę. Czekałam cały dzień na wieczór, by wreszcie móc dopaść tę książkę i pożreć ją do końca. Bo to nie było spokojne czytanie – syciłam się każdym słowem jednocześnie odczuwając głód treści. Było tutaj wszystko, co powinna mieć dobra powieść tego gatunku. Oby tylko książkowy kac zechciał szybko mnie opuścić, a mam wrażenie, że jeszcze przez jakiś czas mocno mnie będzie trzymał. POLECAM!

[Adres usunięty]

Chłopak zmienia się i zaczyna męczyć główną bohaterkę, bo sam nie potrafi sobie poradzić z własnymi problemami, z tym, co wydarzyło się w jego życiu. Stopniowe odkrywanie tajemnic tej historii jest bardzo przyjemnym doświadczeniem.

Penelope Douglas to dla mnie romansowa autorka numer jeden - fabuła jej książek jest zawsze interesująca, bohaterowie wykreowani z dbałością o szczegóły, a sceny erotyczne smaczne. Mam za sobą już kilka jej pozycji (ulubione to "Birthday Girl" i "Corrupt"), przyszedł więc czas na jedną z jej pierwszych książek, czyli "Dręczyciela", po którego sięgnęłam w audio z okazji #lutytolove .

Zacznę od tego, że nie polecam tej formy - lektorka częściowo zabiła tę historię. Czytała bez emocji i słychać było, że nie jest to nastolatka, co odbierało przyjemności słuchania.

Sama fabuła "Dręczyciela" nie jest niczym nowym. Tate i Jared przyjaźnili się w dzieciństwie, jednak pewnego dnia wszystko się zepsuło. Jared zaczął dręczyć i uprzykrzać życie dziewczyny, aż w końcu ta uciekła na rok do Francji. Wróciła jednak na ostatni rok szkoły z nadzieją, że wszystko się ułoży - jednak nic bardziej mylnego. Jared znów podejmuje grę, choć tym razem Tate nie ma zamiaru chować głowy w piasek i chce się dowiedzieć, co wywołało tak dużą nienawiść ze strony chłopaka.

Jak to bywa u Penelope Douglas - mamy tu mroczne sekrety, które bardzo wpływają na osobowość i działania bohaterów. Nic nie dzieje się bez przyczyny i nawet jeśli nienawidzimy Jareda, wiadomo jest, że koniec końców zaczniemy mu współczuć - musimy się jednak dowiedzieć, co nim kieruje.

Nie będzie to moja ulubiona książka autorki - przede wszystkim dlatego, że od czasu jej napisania niesamowicie się rozwinęła, jeśli chodzi o styl i budowanie akcji. Drugim powodem jest motyw tytułowego dręczenia, za którym nie przepadam. Mam jednak zamiar kontynuować serię - niekoniecznie w audiobooku, jeśli czytany jest przez tę samą lektorkę.

Spotkanie z nową dla mnie autorką new adult to zawsze pewne obawy. Czy jej styl mi się spodoba? Czy historia nie będzie sztampowa? Czy bohaterowie nie będą irytujący? Czy fabuła porwie mnie, czy też będę miała problem, by przez nią przebrnąć? Lubię książki, w których już pierwsze rozdziały rozwiewają większość moich obaw. "Dręczyciel", o którym dzisiaj chcę Wam opowiedzieć, jest właśnie jedną z takich książek.

Tate i Jared przyjaźnili się ze sobą w dzieciństwie. Jedno nie mogło długo wytrzymać bez drugiego, byli praktycznie nierozłączni. Wszystko zmieniło się pewnego lata, gdy mieli po 14 lat, a Jared spędził dwa miesiące z wcześniej niewidzianym ojcem. Wrócił odmieniony. Bez powodu zaczął dręczyć Tate – upokarzał ją i robił wszystko, by zniszczyć jej opinię w szkole. Przez trzy lata poniżał ją i skutecznie rujnował jej życie. Dziewczyna bała się każdej konfrontacji z Jaredem, starała się schodzić mu z drogi. Odetchnęła dopiero na wymianie uczniowskiej, podczas której spędziła rok w Paryżu.

Teraz Tate wraca. Jest silniejsza, pewna siebie. Już nie będzie tą zastraszoną dziewczynką, która bała się swojego cienia. Już nie będzie płakać po kątach. Wreszcie podniesie czoło wysoko i nie ulegnie prześladowcy. Co z tego wyniknie? Odpowiedzi szukajcie w książce.

Sięgając po "Dręczyciela" nawet nie przypuszczałam, że ta powieść wciągnie mnie tak bardzo, iż nie będę w stanie oderwać się od niej, przez co zarwę noc. Nie żałuję jednak niczego, było warto. Penelope Douglas ma bardzo przystępny, lekki styl, który porywa czytelnika od samego początku. Pomysł, by fabułę książki oprzeć o tak diametralną zmianę stosunku Jareda do Tate, był strzałem w dziesiątkę. Chęć poznania odpowiedzi na pytanie, co takiego stało się tego pamiętnego lata, iż przyjaciel stał się prześladowcą, nie pozwoliła mi odłożyć książki na dłuższą chwilę. Musiałam jak najszybciej poznać jego sekret.

Ostrzec Was muszę, że "Dręczyciela" raczej nie można określić jako coś kompletnie nowego czy niepowtarzalnego. Penelope Douglas skorzystała z dobrze znanych w powieściach erotycznych i new adult motywów. Mamy zatem klasycznego bad boya, który ma swoje mroczne sekrety i jest nieprzewidywalny. Mamy także klasyczne "od nienawiści do miłości jest jeden krok". Choć autorka sięgnęła w swojej książce po tak oklepane motywy, podała je w tak zgrabnej formie, że w najmniejszym stopniu nie przeszkadzało mi to, iż o takich rzeczach czytałam już nie raz.

Mocną stroną książki są jej bohaterowie. Ogromnie spodobał mi się kontrast między Tate sprzed wyjazdu do Paryża a Tate po powrocie z wymiany uczniowskiej. Bohaterka odbudowuje tam pewność siebie, która sprawia, że jej charakter nabiera pazurów. To rodzi wiele sytuacji, które wręcz ociekają tak uwielbianym przeze mnie sarkastycznym humorem. O tak, ta nowa Tate zdecydowanie rządzi. Jared jest z kolei postacią, która wzbudza skrajne uczucia – od pogardy i szczerej nienawiści do fascynacji. Nie umiem narzekać, że to kolejny książkowy bad boy. Cóż poradzić, że lubię takie postacie? Jared to wyrazisty facet, a jego mroczne sekrety czynią go intrygującym.

Akcję powieści śledzimy z perspektywy Tate. Autorka świetnie oddała emocje, jakie targają bohaterką. Dzieliłam jej radości i smutki, chwile triumfu i zwątpienia, wraz z nią przeżywałam jej wspomnienia o utraconej przyjaźni, oburzałam się i gniewałam oraz kibicowałam jej, gdy walczyła o siebie. Douglas wywołała w niej ciekawy konflikt wewnętrzny, kiedy poczucie rozżalenia za wyrządzone krzywdy mieszało się z pożądaniem i tęsknotą. Między bohaterami narasta napięcie, aż iskrzy.

"Dręczyciel" to naprawdę świetna powieść o przyjaźni i nienawiści. To pikantna i pełna emocji historia o wchodzeniu w dorosłość. Sięgając po tę książkę, nie spodziewałam się, że tak mnie ona porwie i jestem nią bardzo pozytywnie zaskoczona. Nie mogę doczekać się kolejnych tomów tej serii. Zdecydowanie polecam!