Dobra siostra

Dwie siostry, Fern i Rose, tak bardzo różne, a jednak połączone niezwykłą więzią, jaka może łączyć chyba tylko bliźniaczki. Która z nich okaże się tą tytułową "dobrą siostrą"?

Fern to ekscentryczna dziewczyna pracującą w bibliotece, Rose natomiast jest osobą odpowiedzialną i twardostąpającą po ziemii. Myślę, że ta silna więź, która łączy te dwie wydawałoby się tak różne osoby ma swoje źródło w traumatycznym dzieciństwie obu sióstr.

W "Dobrej siostrze" opisywane wydarzenia przeplatają się z intymnymi, często nawiązującymi do bolesnych wspomnień zwierzeniami z pamiętnika Rose. To właśnie ona ma ogromną potrzebę kontrolowania siostry i zapewnienia jej bezpieczeństwa. Wynika to zapewne z faktu, że ich matka była okrutną socjopatką, a opisy tego, jak traktowała swoje córki przyprawiają o prawdziwą gęsią skórkę. Rose jako jedyna potrafiła dostrzec w matce tę ciemną stronę, Farn zdawała się tego nie dostrzegać.

Bliźniaczki łączy również sekret z przeszłości. Gdy były dziećmi, Fern zrobiła coś bardzo złego, o czym wie tylko Rose. Zapomniała jednak o tym do czasu, gdy Rose prosi ją o pomoc przy realizacji marzenia o dziecku...

Matka, potwór z dzieciństwa, nadal czai się za progiem. Siostry coraz bardziej mają świadomość tego, że ich wybory mogą skończyć się tragedią. Rose nie zauważa jednak, że Fern szuka w tym wszystkim tajemnicy, którą siostra skrywa przed całym światem.

"Dobra siostra" to książka, która od razu mnie zaciekawiła. Z każdą stroną akcja nabiera jeszcze większego tempa i bardzo trudno ją odłożyć przed poznaniem zakończenia. Choć czyta się ją lekko i szybko to porusza wiele ważnych i bolesnych tematów: mamy tutaj motyw toksycznej matki, molestowania, a nawet morderstwa. Pamiętnik Rose jeszcze skuteczniej podgrzewa i tak już gorącą atmosferę.

Dla tych, co lubią thrillery psychologiczne książka obowiązkowa.

Przyznaję, że nie znałam Autorki, nie czytałam ,,Teściowej" jej autorstwa, ponoć dość głośnej książki.... Jednak do mnie te informacje nie dotarły, dopiero biorąc do ręki tę pozycję przeczytałam notę wydawcy, ale ja nie o tym, do brzegu, do brzegu...

Poznajemy dwie dorosłe bliźniaczki Fern i Rose, które łączy niezwykle silna więź. Obecne wydarzenia są opowiadane przez pierwszą z nich, natomiast o przeszłości i dzieciństwie sióstr możemy przeczytać w pamiętniku Rose. To ona wprowadza nas w świat rządzony przez psychopatyczną matkę... i w tajemnicę z dzieciństwa Fern. Każda z sióstr jest kompletnie inna i całkiem inaczej patrzy na świat. Jedna z nich zdobyła moją wielką sympatię.

Dla mnie była to powieść obyczajowa z elementami thrillera. Jednak tak napisana, że mimo, iż oczekiwałam tylko thrillera psychologicznego to nie miałam ochoty jej odkładać. Mamy mroczne dzieciństwo, morderstwo - inaczej tego co się zdarzyło nie można nazwać i mamy manipulantkę, po prostu mistrzynię, ale szszsz..... nie powiem Wam kto nią jest. Zdecydowanie pamiętnik Rose jest dostawcą mocnych wrażeń i potrafi podgrzać emocje.

Cóż to była za rewelacyjna lektura. Ja jestem zakochana w Fern, co za cudowna postać. Autorka tak doskonale nakreśliła jej osobowość, że czuję się jakbym ją znała. Ma swoje znaczenie również to, że większość książki jest pisana z jej perspektywy, więc jeszcze łatwiej można było ją poznać.

Zapewniam, że to nie jest tuzinkowa postać i ja wiem, że działy się w książce dość złe rzeczy, ale były momenty, że śmiałam się jak dziecko. Autorka tak komicznie opisywała niektóre sytuacje, że nie było sposobu na powstrzymanie śmiechu. Dotyczy to części obyczajowej, nie, nie jestem psychopatką, nie śmiałam się z morderstwa czy zachowań psychopatycznych. Brakowało mi takiej bohaterki, wejścia w takie reakcje i zachowania, wprost genialne studium przypadku. Powiedzieć, że jestem zachwycona to za mało. Zdecydowanie sięgnę po wcześniejsze książki Autorki.

Chcecie książki, która odetnie Was od świata? Sięgnijcie po ,,Dobrą siostrę".

"Dobra siostra" premierę miała miesiąc temu, ale do mnie przyjechała z podróżniczymi kłopotami i dlatego dopiero niedawno wpadła w moje ręce. Zapewne domyślacie się, że skoro na nią czekałam, to Legimi poszło w ruch i przeczytałam na czytniku. Dzięki temu, poszłam na spacer, pstryknęłam zdjęcia i dzisiaj nareszcie mam, po urlopie, dla Was o niej przygotowane kilka słów :)

To co, zaczniemy od tego, o czym ona jest? Znacie w ogóle Sally Hepworth? Ja tak, czytałam jej "Teściową" i wtedy zapisałam sobie w pamięci nazwisko, do którego będę chciała wrócić. Dlatego, gdy w zapowiedziach pojawiła się "Dobra siostra", od razu wskoczyła na moją półeczkę pod nazwą "do przeczytania, czym prędzej". Już opowiadam co w środku znajdziecie i czy warto po nią sięgnąć!

Jak po tytule można się domyślić, autorka zagłębia się w relację sióstr. Tym razem są to bliźniaczki i ich dziwna relacja. Czytelnikowi zostaje postawione pytanie, która z nich jest dobra, a która zła i w zasadzie, dlaczego jest zła. Bo, co ciekawe, różnią się od siebie bardzo mocno, a mimo to, jak na bliźnięta przystało, są sobie bardzo bliskie i jedna za drugą w ogień by wskoczyła. Może to pozory, może to złudne wrażenie, że tak między rodzeństwem jest?

Kilka lat temu jedna z nich zrobiła coś strasznego, a druga, mimo że o tym wiedziała, trzymała to w tajemnicy. Co w tym wszystkim dziwnego i co miało wpływ na siostry? Przede wszystkim matka, socjopatka. Co więcej, okazuje się, że gdzieś tam w środku jedna z sióstr ukrywa więcej tajemnic, a jej mroczniejsza strona może się chcieć bardziej uwidocznić...

Po raz kolejny mnie autorka zauroczyła, jeśli tak można powiedzieć czytając thriller. Najpierw przedstawiła bohaterki z góry wskazując na jedną z nich jako tę bardziej ekscentryczną, o której stereotypowo można by pomyśleć, że mogło jej się zdarzyć, zrobić coś złego, a druga wydaje się aniołem w ludzkiej skórze. Jednak być może każdy ma dwie strony, tę lepszą i tę gorszą siebie i każdy skrywa jakieś sekrety, każdy kłamie. Czyżby?

W opowiadaniu o relacji sióstr Hepworth skupiła się na tym, aby obie były bardzo od siebie różne, ale jednocześnie bardzo dobrze scharakteryzowane, co powoduje, że czytelnik ma ogrom wątpliwości co do ich zachowań. Oprócz nich pojawiają się również postacie drugoplanowe, które wnoszą do wątków wiele wyjaśnień, ale to postacie, na których się nie skupiamy i szczerze mówić, ja o nich już zapomniałam. Nawet nie jestem pewna jak mieli na imię. Aczkolwiek rozumiem, po co się pojawili i wierzcie mi, nie zostali potraktowani po macoszemu, ot, aby byli. Każde ma swoje zadanie i każde jest potrzebne, aby dopełnić obrazu całości.

A właśnie, a propos poglądu na całą historię, to przeplatają się tu dwie wersje więc nie można powiedzieć, że jedna z sióstr oczernia drugą, bo autorka wprowadza nas w wydarzenia z każdej możliwej strony. Został także zastosowany dość popularny ostatnio zabieg, czyli przeplatanie przeszłości z teraźniejszością, a by pokazać szerszy obraz i za to ode mnie plus! Uwielbiam, kiedy pokazuje mi się zaskakujące elementy, a jednocześnie wyjaśniające wszystko bardzo dokładnie.

Czyli, podsumowując, to świetny thriller, przy którym odczuwa się cały ogrom niepokoju i zastanawia się nad tym, jaki wpływ ma na człowieka rodzina, a zwłaszcza toksyczna matka, czy... siostra.

Recenzja powstała we współpracy z Wydawnictwem Prószyński i S-ka!

Siostrzana miłość to coś wyjątkowego. Wiem z własnego doświadczenia 🙂 Choć wiadomo, że zdarzają się momenty kiedy nie zgadzamy się ze sobą, to jest to osoba, której mogę bezgranicznie zaufać i powierzyć swoje troski, ale czy wszyscy mają takie szczęście jak ja…

Fern i Rose to bliźniaczki, które mimo wszystko bardzo różnią się od siebie. Jedna poukładana, odpowiedzialna, druga zamknięta w sobie i swoim świecie, ale która to która?

Początkowo myślałam, sobie: jak to dobrze mieć takiego drugiego człowieka obok siebie, w pełni oddanego, siostrę, która dba o Ciebie w każdej, ale to w każdej kwestii. Z pewnością miało to związek z ich dzieciństwem, okrutną matką, brakiem zwykłej młodocianej radości i tym, że mogły liczyć tylko na wzajemne wsparcie. Później zaczęłam się zastanawiać, czy to, aby nie lekka przesada, ale podobno więź między bliźniętami jest inna, specjalna, niemalże telepatyczna…

Z każdą stroną klimat stawał się coraz bardziej duszny, momentami sama czułam się osaczona tymi wszystkimi wydarzeniami.

Finał i rozwiązanie wszystkich moich wątpliwości i pytań - po prostu rewelacja!

Książka opisuje wydarzenia tu i teraz, pewne retrospekcje z przeszłości. Znajdziemy w niej również zapiski z pamiętnika Rose, które w pewnym momencie staja się kluczowe.

To historia o tym, jak wiele ludzie mogą przed nami ukryć, jak wiele może dziać się w ludzkiej głowie, tego dobrego i tego złego. O tym, że trzeba wiedzieć, kto tak naprawdę zasługuje za nasze zaufanie.

Pióro autorki mnie zachwyciło, koniecznie muszę sięgnąć po jej poprzednią książkę #teściowa

Za egzemplarz dziękuję @proszynski_wydawnictwo ❤❤❤ to była czytelnicza uczta 😉

"Dobra siostra" Sally Hepworth to druga książka autorki, ktorą miałam okazję przeczytać. Poprzednia, "Teściowa" bardzo mi się podobała, a jak było tym razem ?

Rose i Fern. Bliźniaczki. Dobra i zła. Tylko która to która? Wychowane tylko przez matkę, nie miały beztroskiego i spokojnego dzieciństwa. Od lat przyjęło się, że Rose to ta odpowiedzialna, natomiast Fern była zawsze szalona i ekscentryczna. Wiele lat temu doszło do tragedii. Rose chcąc ratować siostrę przed konsekwencjami, zachowała wszystko w tajemnicy. Fern jest wdzięczna siostrze i jest w stanie zrobić dla niej wszystko. Nie wie jednak, że Rose skrywa wiele innych tajemnic...

Manipulacja to słowo, które najlepiej określa tę książkę. Siostry manipują sobą nawzajem a autorka manipuluje czytelnikiem. "Dobra siostra" to powieść, od której ciężko mi było się oderwać. Początek troszkę wydawał się nudny, jednak z każdym kolejnym rozdziałem dzieje się coraz więcej i więcej. Autorka stworzyła ciekawą historię obyczajową w połączeniu z thrillerem psychologicznym, dodając do tego odrobinę dramatu. Fantastyczna krecaja bohaterów, według mnie na szczególną uwagę zasługuje portret psychologiczny Fern, kobiety z zaburzeniami sensorycznymi. Moją uwagę przyciągnął również pamiętnik Rose, intryguje od samego początku. 

Podsumowując, "Dobra siostra" to naprawdę świetna książka, która zasługuje na uwagę. Szczerze polecam!

"Dobra siostra" Sally Hepworth.

Mam siostrę i bardzo ją kocham. Odkąd pamiętam, byłyśmy i do dziś jesteśmy sobie bardzo bliskie. Wspieramy się, pomagamy sobie i zawsze służymy dla siebie wzajemnie dobrą radą. Uważam, że nasza relacja jest piękna i jestem za nią bardzo wdzięczna. Nasi rodzice od najmłodszych lat powtarzali nam, że więź, która nas łączy jest wyjątkowa i musimy o nią dbać, ale uczyli nas także, że każda z nas jest odrębną jednostką i nie powinnyśmy budować swojego życia, wieszając się na tej drugiej i uzależniając się od niej. Zawsze czułyśmy, że jesteśmy silne i każda z nas potrafi zbudować swoje życie na własnych zasadach i według własnej wizji. Jest to jak najbardziej zdrowe podejście. Jednak życie pisze naprawdę różne scenariusze i nie w każdej rodzinie relacje między rodzeństwem budowane są poprawnie, choć na zewnątrz nic na to nie wskazuje, a co więcej często są one postrzegane, jako godne podziwu.

Poznajcie Rose i Fern – siostry bliźniaczki, bohaterki książki autorstwa Sally Hepworth „Dobra siostra”, z której recenzją dziś do Was przychodzę. Kiedy my czytelnicy wkraczamy w ich życie, są już dorosłymi kobietami, które mają za sobą bardzo trudne dzieciństwo spędzone pod opieką matki socjopatki, które możemy poznać na podstawie wpisów z pamiętnika pisanego przez Rose. To z niego dowiadujemy się, że nie matka, a właśnie Rose, stała się najbardziej oddaną opiekunką dla Fern. Ona bowiem, jest inna, niż wszyscy ludzie wokół i trzeba ją chronić. Rose cierpi na nadwrażliwość emocjonalną na bodźce zewnętrzne takie jak dźwięk, światło i dotyk. Często świat wokół ją przytłacza i wtedy staje się bezbronna. Nie potrafi też do końca poprawnie odczytać zachowań ludzi i ich intencji, ale wtedy może liczyć na pomoc siostry. Ona była przy niej zawsze, by ustrzec przed gniewem matki i uchronić przed konsekwencjami strasznego czynu, który popełniła wiele lat temu. Prawda została ich tajemnicą i odeszła w zapomnienie. Fern jest przekonana, że siostra chce dla niej jak najlepiej i to w niej pokłada największą ufność. Przyznajcie, że trudno nie być pod wrażeniem więzi łączącej dziewczyny. A gdybyście jeszcze potrzebowali dodatkowego potwierdzenia jej wyjątkowości, to zdradzę Wam, że największym marzeniem Rose jest zostać matką. Niestety starania o dziecko nie przynoszą rezultatów, więc Fern oferuje siostrze pomoc w urzeczywistnieniu jej pragnienia. Niestety sprawy przybierają nieoczekiwany dla Rose obrót. Widzi, że siostra dokonuje wyborów, które mogą zagrozić im obu, a także odkryć skrywane tajemnice, o których świat nigdy miał się nie dowiedzieć. Klucz do ich odkrycia zniszczy wszystko i ściągnie kurtynę pozorów.

Na kartach książki poznajemy dwie zupełnie różne od siebie postacie. Ich portrety zostały wykreowane tak, byśmy wyraźnie mogli dostrzec te kontrasty. Fern przez to, że zmaga się ze swoimi ograniczeniami, wynikającymi z silnego odbierania bodźców otaczających ją każdego dnia często czuje się, jak w pułapce, w której musi walczyć o każdy oddech. Wówczas jest słaba i potrzebuje poczucia bezpieczeństwa. Uwierzy we wszystko i zrobi wszystko, aby odzyskać ciszę i spokój, którego tak bardzo potrzebuje. Wie, że kiedyś zrobiła coś złego i czuje, że tak, jak wtedy tak i teraz nie poradzi sobie bez pomocy Fern. No właśnie Fern, ona pamięta przeszłość zupełnie inaczej, aniżeli jej siostra, która w każdym człowieku widzi wyłącznie dobro. Jeśli chcecie dowiedzieć się, czyja prawda jest rzeczywiście taka, jaką nam ją przedstawiono, koniecznie sięgnijcie po książkę. Nie zapomnijcie tylko, że przed prawdą nie da się uciec i prędzej, czy później trzeba będzie się z nią zmierzyć, a to, co ona za sobą niesie, może w jednej chwili wywrócić nasze życie do góry nogami. Prawda może okazać się szokująca, a wręcz przerażająca.

„Dobra siostra” to książka, która pokazuje, jak silnym narzędziem władzy nad drugim człowiekiem jest manipulacja i uzależnienie emocjonalne. Fern i Rose, będąc dziećmi, przez wiele lat każdego dnia były jej ofiarami. Matka bez skrupułów grała na uczuciach i emocjach córek po to, by wymóc na nich wyrazy uwielbienia i oddania względem swojej osoby.

Co za tym idzie, same również mogły przez tak długi czas wiele się od niej nauczyć. Musicie sprawdzić koniecznie, która z nich opanowała tę sztukę do perfekcji i czemu ma ona teraz służyć.

Książka, którą Sally Hepworth oddała w nasze ręce, skrywa w sobie pełną tajemnic i pozorów historię zbudowaną na iluzji tego, co jest nam pokazywane. Czytając ją, bardzo szybko zyskacie przekonanie, że już wszystko wiecie, ale autorce właśnie o to chodzi. Chce, żebyśmy tak czuli po to, abyśmy ostatecznie zaskoczeni przyznali, że nie wiemy nic. Autorka również nami manipuluje i wodzi nas za nos. To jest świetne, ponieważ brnąc w fabułę i na każdym kroku przekonując się, jak bardzo nasze przewidywania się nie sprawdzają, z większą jeszcze ciekawością chcemy dążyć do odkrycia całej prawdy.

Macie moje słowo, że ta książka Was wciągnie i zapewni Wam lekturę, od której nie będziecie mogli się oderwać. Od początku do końca bowiem osnuta jest klimatem niepewności tego, co wydarzy się za chwilę. Nie liczcie jednak na dynamiczną akcję. Muszę wręcz powiedzieć, że na wydarzenia, które przykują uwagę i nie pozwolą Wam odłożyć książki, będziecie musieli poczekać dłuższą chwilę. Cierpliwość na pewno zostanie Wam wynagrodzona, bo im wraz z rozwojem fabuły, jest coraz lepiej. Jeśli dacie się namówić na spędzenie czasu z tą książką, na co nie ukrywam, mocno liczę, dostaniecie wciągający i dający do myślenia dramat rodzinny, który skłoni Was do wielu refleksji, odnośnie silnej potrzeby bycia kochanym.

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem Prószyński i-ska, za co bardzo dziękuję.

O więzi między bliźniakami krążą legendy. Mówi się, że każde z nich czuje to co drugie i są prawie nie do rozdzielenia. Czy posiadanie bliźniaka, a nawet w ogóle rodzeństwa to błogosławieństwo czy przekleństwo?

Bliźniaczki dwujajowe Fern i Rose są ze sobą niezwykle zżyte, choć trudno domyśleć się że są bliźniaczkami. Fern to szczupła i wysoka brunetka, cierpiąca na zaburzenia integracji sensorycznej oraz według mnie posiadająca wiele cech zespołu Aspergera, co powoduje że wydaje się nieco ekscentryczna. Rose z kolei, to pulchna niska blondynka, bardzo odpowiedzialna i realistyczna, cierpiąca z kolei na cukrzycę. Dziewczyny wychowywała samotnie despotyczna, samolubna i okrutna matka, czego dowiadujemy się z pamiętnika prowadzonego przez Rose. Rose praktycznie przez całe życie zajmowała się Fern, znała ją jak nikt inny i chroniła, zwłaszcza gdy Fern w dzieciństwie zrobiła coś bardzo złego.

Wydaje się że miłości sióstr i ich relacji nic nie zakłóci. Ale jaka jest różnica między opieką a uzależnieniem kogoś od siebie? Gdzie jest granica, za którą zaczyna się już manipulacja drugą osobą?

Książka to według mnie obyczaj z elementami thrillera. Możemy poznać nie tylko zagadnienia związane z zaburzeniami integracji sensorycznej, ale także z osobowością psychotyczną i narcystyczną. Przyznam że od początku czytałam książkę z bardzo dużym zainteresowaniem, a w miarę rozwoju akcji było coraz ciekawiej. Lektura zdecydowanie godna polecenia.

"Dobra siostra" to kolejna książka z efektem "wow!". od samego początku urzekła mnie niczym intrygujący wernisaż i przez pięć długich godzin (podczas których sama wyciągnęłam wtyczkę), odmawiałam kontaktu ze światem zewnętrznym, ignorowałam mojego najdroższego męża, który pytał mnie, dlaczego nie ma żadnej czystej koszuli. Na dodatek udało mi się spalić resztki jedzenia na wynos.Jak? Nie wiem. Nie słyszałem moich imprezujących sąsiadów, którzy niedawno zamienili swój dom w cyrk Airbnb . Nie zwracałam uwagi na wrzaski z telewizora (Najdroższy Mąż postanowił oglądać ostatni sezon Żywych Trupów beze mnie, za karę) Po prostu czytałam i muszę przyznać: TO JEST TO! NAJLEPSZA KSIĄŻKA SALLY HEPWORTH! A FERN TO JEDNA Z NAJBARDZIEJ FASCYNUJĄCYCH POSTACI, KTÓRE KIEDYKOLWIEK POZNAŁAM.

Wiele lat temu Fern zrobiła jednak coś bardzo, bardzo złego, a Rose nikomu o tym nie powiedziała. I zapomniała o tym, póki siostra nie zaoferowała jej pomocy przy realizacji marzenia o dziecku. I choć zauważa z przerażeniem, że wybory siostry mogą nie skończyć się dobrze dla nich obu, to nie widzi, że Fern szuka w tym wszystkim jednego - klucza do tajemnic, które Rose okazuje się również skrywać przed światem.

Narratorkami niniejszej powieści są siostry bliźniaczki: Rose i Fern, które dzieliły nie tylko łono i okropne wspomnienia z dzieciństwa, ale także wielką tajemnicę. Po problemach z płodnością i kłopotach małżeńskich, Rose zaczyna odwiedzać terapeutę, który doradza się jej prowadzenie pamiętnika, który pomoże w wydobyciu na światło dziennie wszystkich ukrytych uczuć i emocji , które nosi w sobie od dzieciństwa. Historia bliźniaczek zaczyna się właśnie od tego notatnika, z którego dowiadujemy się o tragedii która wydarzyła się, gdy dziewczynki były małe. Utopił się chłopiec. Wygląda na to, że to Fern była odpowiedzialna za śmierć dziecka, a Rose uratowała swoją siostrę przed trafieniem do więzienia, trzymając usta zamknięte.

To właśnie z pamiętnika dowiadujemy się, że matka dziewczynek ma skłonności socjopatyczne, atakuje Rose (ponieważ broni swojej siostry), znęcając się nad nią psychicznie i fizycznie. Kiedy kobieta przedawkowuje narkotyki, siostry trafiają do systemu opieki zastępczej. Książka podzielona jest na rozdziały, które w większości ułożone są naprzemienne. Z tych części, w których głos dostała Rose, możemy się dowiedzieć jak bardzo była empatyczna i oddana. Od samego początku możemy się z nią zaprzyjaźnić. Z kolei Fern jest postacią raczej antypatyczną, której nie potrafiłam kibicować całym sercem. Kobieta cierpi na zespół Aspergera, jest wrażliwa na światło, głosy, dotyk (kiedy musi uczestniczyć w zebraniu w zatłoczonym miejscu, musi nosić gogle i nauszniki, aby się chronić). W życiu zawodowym jest sprawną bibliotekarką: pomaga jej w tym wrodzona inteligencja, zdolność skupienia się na szczegółach i miłość do książek. Jej emocjonalna strona, jej bezpośredniość i szczerość czynią ją postacią niezwykle niepokojącą a zarazem wyjątkową.

Fern kocha swoją siostrę i kiedy widzi, że tamta nie może począć dziecka, postanawia zajść w ciążę i oddać dziecko swojej siostrze. Rocco spotyka w bibliotece (ale nazywa go „Wally”, ponieważ z kapeluszem i luźnymi spodniami, naprawdę wygląda jak postać z filmu), który jest inteligentnym programistą komputerowym, tak jak ona cierpiącym na autyzm. Przygodny sex z nieznajomym zamienia się w intymno -romantyczne zaangażowanie. Czytając obie strony historii, zaczynamy kwestionować, czy Rose jest tym, za kogo ją bierzemy. Czy naprawdę jest opiekuńczą, uroczą siostrą, czy może manipulującą, kontrolującą, irytującą suką, która chce zamienić jej życie w piekło?A może Fern również ma ukryte tendencje socjopatyczne, jak ich matka, i krzywdzi ludzi bez zastanowienia? Aby się dwiedzieć koniecznie musisz przeczytać tę książkę.

To była moja druga powieść Sally Hepworth i po jej przeczytaniu utwierdziłam się w przekonaniu, że autorka ma nie tylko talent do pisania lecz również niesamowitą wyobraźnię. To było naprawdę dobre! Spodziewałam się thrillera psychologicznego, ale "Dobra siostra" to bardziej "domowy" suspens/zagadka i dramat rodzinny, w którym dominuje psychologia. Najbardziej zaskoczył mnie jednak nieoczekiwany, wzruszający romans, który napędzał większość fabuły. Z początku oczekiwałam zimnych, wyrachowanych i zaciskających pięści postaci a dostałam Fern i „Walliego", jedną z najbardziej dziwacznych, najbardziej czarujących i słodkich par, jakie spotkałam w ostatnim czasie. Jeśli chodzi o wszystkie aspekty tej książki związane z dobrym samopoczuciem, muszę przyznać, że mój żołądek był zaciśnięty przez dobre trzy czwarte czasu. Dramat rozgrywający się pomiędzy mamą a jej córkami oraz duszące dysfunkcyjne relacje między Fern i Rose stworzyły niewygodne, ale konieczne napięcie, które utrzymywało się przez całą książkę. Powieść jest naprawdę fascynująca i jeśli musiała bym znaleźć jedną wadę w tej historii – a dla mnie jest ona drobna – to byłoby nią zbyt szybkie że przejście do zakończenia . W jednej sekundzie jest zagrożenie, a w drugiej Bum i po sprawie. Sielanka.

Pierwsza połowa książki położyła podwaliny pod przeszłość i teraźniejszość życia obu sióstr. Gdzieś około 150 strony książki domyśliłam się, co się stanie i zaufaj mi, nie było to zbyt trudne. Najbardziej zaskoczyło mnie jednak to, że "znając zakończenie" , wciąż potrafiłam cieszyć się lekturą. Chociaż wszystko potoczyło tak samo, jak przewidziałam, nadal byłam pod wrażeniem samego pomysłu na fabułę oraz sposobu jego wykonania. Pisanie Sally Hepworth jest fenomenalne i nie mogę się doczekać, aby przeczytać więcej jej książek. "Dobra siostra" jest powieścią wciągającą i mrożąca krew w żyłach.

"Dobra siostra" to bardzo wciągająca historia, pełna napięcia i dramatu, z fascynującymi postaciami, i inteligentnym humorem, który dopełnia tę powieść i sprawia, że jest świetną, zabawną lekturą. Tym tytułem Sally Hepworth ugruntowuje swoją pozycję jako świetna gawędziarka o znakomitym zmyśle obserwacji. Naprawdę fajnie było to wszystko czytać. Byłem pod wrażeniem tempa, w jakim Hepworth ujawniła prawdę o Rose i Fern; było to tak dobrze "robione," że ani na chwilę nie mogłam wypuścić książki z rąk. Absolutnie polecam czytelnikom, którzy lubią złożone relacje rodzinne.

Ktoś powie siostra to siostra.

Co jeśli Twoja siostra ma tajemnice, a ty jesteś jej częścią.

Mamy dwie siostry. Bliźniaczki. Jak nie trudno się domyśleć jedna dobra, a druga zła. Fern i Rose pozornie łączy nierozerwalna więź. Rose jest odpowiedzialna, a Fern ekscentryczna.

Wychowywane przez matkę, która miała wypaczoną psychikę. Była socjopatką ukrywającą się przed światem, a najbardziej cierpiały jej córki.

Wiele lat temu Fern zrobiła coś bardzo złego, a Rose zachowała to w tajemnicy. Jednak pamięć wróciła w najmniej oczekiwanym momencie.

Kiedy jedna prosi drugą o przysługę nic już nie będzie takie jak było.

Czy siostrzana miłość przetrwa? Czy prawda wyjdzie na jaw? Co z matką? Kim jest pewien nieznajomy z biblioteki?

Książka pisana jest z przeplatającym się pamiętnikiem Rose i to było najciekawszym elementem. To z niego dowiadujemy się tak naprawdę o tym jaka była ich matka i ile przez nią przeszły. A może tylko jedna cierpiała?

O samej fabule nic więcej nie można napisać by nie zepsuć Wam czytania.

Autorka w piękny sposób ukazała oddanie sióstr względem siebie, siostrzaną miłość, ból i cierpienie.

Stworzyła świetny thriller psychologiczny. Bardzo oryginalną fabułę z nieprzewidywalnym zakończeniem.

Jeśli chcecie dowiedzieć się co jest prawdą, a co iluzją polecam przeczytać osobiście. Zakończenie wymiata.

,,Dobra siostra" Sally Hepworth to pozycja, z którą miałam okazję zapoznać się w ostatnim czasie. Czy było warto?

Fern i Ros, paproć i róża, dwie siostry nierozłączki, które już od wczesnego dzieciństwa były wychowywane tylko przez matkę. O tym co działo się w ich rodzinie możemy dowiedzieć się z dziennika jednej z sióstr, która dość szczegółowo opisywała wszystkie sytuacje. To co było jednak już minęło i obecnie obie kobiety zbliżały się do 30-stki. Jedna z nich miała partnera i nie mogła zajść w ciążę, druga pracowała w bibliotece i wpadła na pomysł, że mogłaby jej to dziecko oddać. Jak potoczyły się losy dorosłych już Fern i Rose?

Pozycja jest dość spora objętościowo, bo liczy prawie 400 stron. Rozdziały z teraźniejszości przeplatają się z przeszłością i zapiskami w pamiętniku jednej z sióstr. Na pewno nie ma tutaj makabrycznych scen. Sally Hepworth skupiła się przede wszystkim na aspekcie psychologicznym, psychice i podejściu do różnych spraw sióstr. Choć powieść jest momentami przewidywalna, jednocześnie nie mogłam doczekać się poznania jej zakończenia. Coś mnie niesamowicie ciągnęło do tego by poznać je jak najszybciej.

,,Dobra siostra" Sally Hepworth to moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, które uważam za całkiem udane. Pozycja mimo tych przewidywalnych momentów sprawia, że pokazana jest relacja między rodzeństwem, siostrami, bliźniaczkami dwujajowymi, gdzie nie wszystko jest takie krystaliczne, jak można by tego oczekiwać. Na pewno jest to jedna z tych psychologicznych lektur, która może przypaść do gustu miłośnikom gatunku. Warto wziąć ją pod rozwagę w swoim czytelniczym planie dnia.

Autorka bestsellerowej książki "Teściowa", którą miałam okazję przeczytać, i która bardzo mi się podobała, powraca z najnowszą książką "Dobra siostra".

"... ludziom się czasem wydaje, że mieć siostrę jest wyłącznie fajnie i uroczo albo tylko strasznie i beznadziejnie. Tak naprawdę oba te doświadczenia występują naraz".

Fern i Rose to siostry bliźniaczki. Są bardzo różne, ale chronią się nawzajem i łączy je specyficzna więź. Jedna z nich jest dobra, a druga ta zła. Tylko, która jest która?

Ta książka pokazuje jak trudne potrafią być siostrzane relacje. Rose stara się chronić siostrę, która jest dosyć ekscentryczna. Tylko pytanie, czy oby na pewno ją chroni, czy próbuje ją omotać.

Co jakiś czas w książce pojawiają się fragmenty pamiętnika Rose, z których dowiadujemy się jakim potworem była matka, która je wychowywała. Ale, żeby przekonać się, co jest prawdą, a co mylnym obrazem rzeczywistości musicie sami przeczytać tę książkę.

Ja wam ją bardzo gorąco polecam. Jest to świetna książka, która trzyma w napięciu i dużo nas może nauczyć. Przede wszystkim nie należy słuchać tylko jedynej strony oraz trzeba wierzyć w siebie i swoje możliwości.

Rose i Fern to bliźniaczki dwujajowe, które różnią się od siebie pod każdym względem, a ich relacje są niezwykle skomplikowane. Są tak blisko, jak tylko mogą być blisko dwie bliźniacze siostry. Tylko że ta łącząca je więź jest pewnym sensie bardzo dziwna. Tak ściśle są ze sobą powiązane, że chyba same nie wiedzą, gdzie kończy się jedna, a zaczyna druga. „Dobra siostra” to powieść o rodzinnym dramacie, z którym bardzo często można się spotkać.

Narracja poprowadzona jest z punktu widzenia obydwu sióstr. Rose i Fern, łączy nie tylko łono i okropne wspomnienia z dzieciństwa, ale także wielka tajemnica. Jedna z nich prowadzi pamiętnik, by poradzić sobie z bezpłodnością i kłopotami małżeńskimi, a druga racjonalizuje sytuacje na swój własny, niepowtarzalny sposób. We wspomnieniach Fern, wciąż pojawia się jej siostra, którą kocha ponad wszystko, i której bezgranicznie ufa.

Z przemyśleń Fern i pamiętnika Rose można powoli poskładać przeszłość sióstr w jedną całość, często dramatyczną i koszmarną, ale cały czas nie opuszczała mnie myśl, że w tej siostrzanej relacji, coś jest nie tak. Miałam wrażenie, że któraś z nich jest bardziej zaburzona, niż się to wydaje na pierwszy rzut oka. Czy jest to ekscentryczna Fern, podatna na przebodźcowania, bardzo źle reagująca na zmiany, czy pozornie odpowiedzialna Rose? Jedna przywiązana do rutyny, druga zrozpaczona z powodu swej bezpłodności.

Rose ciągle przeczuwa, że wydarzy się coś złego. Wciąż chroni siostrę i nieustannie zwraca jej uwagę na niewłaściwe postępowanie, zaś Fern często nie pojmuje poczynań siostry, ale nie ma powodu, by ją podejrzewać, że wszystko, co robi, nie jest dla niej dobre, bo to ona jak nikt inny przede wszystkim całe życie ją chroniła. Fern tak bardzo jest oddana swojej siostrze i tak bardzo ją kocha, że postanawia urodzić dla niej dziecko i oddać jej na wychowanie. To, co wydawało się dziewczynie proste i oczywiste, komplikuje pojawienie się w jej życiu mężczyzny, który jak nikt ją rozumie i akceptuje jej dziwactwa. W momencie, gdy zachodzi w ciążę, wizja oddania dziecka siostrze zaczyna ją przytłaczać. Zawsze posłuszna i bezkrytycznie słuchająca siostry, nagle zaczyna się buntować. Od tego momentu akcja zaczyna przyspieszać, a z zakamarków wypełzają mroczne sekrety sióstr. Nic nie jest takie, jak wydawało się na początku.

Pojawiło się mnóstwo pytań. Która z sióstr jest tą „dobrą siostrą”? Czy słusznie moja sympatia przechyliła się na stronę jednej z nich? Czy któraś z nich kłamie? Czy można im zaufać, jako narratorkom?

„Dobra siostra” jest dla mnie bardziej dramatem niż thrillerem, ale to nie oznacza, że z tego powodu podobała mi się mniej, a może nawet bardziej. W powieści nie ma nieoczekiwanych zwrotów akcji, nie mniej jednak czyta się tę książkę z dużym zainteresowaniem. Dramat rodzinny z dużą ilością psychologii, z odrobiną tajemnicy, która napędza narrację.

Chociaż w tej książce nic znacząco mnie nie zaskoczyło, to ta historia bardzo mi się podobała. Jestem pod ogromnym wrażeniem kreacji postaci, na których oparta jest cała fabuła. Dysfunkcja między mamą a jej córkami oraz zaburzona relacja między Fern i Rose stworzyły niepokojące napięcie, które utrzymywało moje zainteresowanie przez cały czas. Na uwagę zasługuje też, niezwykła relacja miłosna, piękna i urocza. Bardzo ociepla tę zimną i pokręconą historię i czyta się o niej z dużą przyjemnością.

To jest idealna lektura, która pomogła mi na chwilę uciec od rzeczywistości. Świetna powieść o dysfunkcji rodziny, manipulacjach, skomplikowanych związkach i oczywiście sekretach. Wciągający i trzymający w napięciu dramat o kłamstwach i skomplikowanej więzi między siostrami. Bardzo wciągająca historia pełna napięcia i dramatu, z fascynującymi postaciami i inteligentnym humorem, który dopełnia całości. Losy sióstr są bardzo wciągające. Jedna z nich skradła moje serce i bardzo chciałam, żeby wszystko ułożyło się po jej myśli, natomiast drugiej nie udało mi się polubić i oczekiwałam, że otrzyma to, na co zasłużyła.

Mimo wielu zagadnień są one niesamowicie dobrze splecione ze sobą w niezwykły i delikatny sposób. Powieść jest tak dobrze napisana, że po prostu płynie się przez tę historię. Podobał mi się kontrast między rozdziałami, napisanymi z punktu widzenia Rose w formie pamiętnika, z pewnymi retrospekcjami z ich dzieciństwa oraz z punktu widzenia jej siostry, jako narratora. To ich postacie zdecydowanie tworzą tę książkę. To była emocjonująca lektura o nich, niesamowita przygoda, którą trzeba przeżyć i odkryć samemu wszystkie tajemnice.

Fern i Rose są bliźniaczkami, które wychowała samotna matka. Często nie miały stałego miejsca zamieszkania, przez co brakowało im poczucia bezpieczeństwa i nie mogły mieć spokojnego i beztroskiego dzieciństwa. Rolę odpowiedzialnej siostry przyjęła Rose, natomiast Fern była ekscentryczną i szaloną bliźniaczką. Gdy były już nastolatkami, doszło do tragedii, w której obie siostry miały udział. Rose zachowała to w tajemnicy, chroniąc tym samym siostrę przed poważnymi konsekwencjami. Fern dorastała w nieustającym poczuciu wdzięczności względem Rose i teraz, po latach jest w stanie zrobić wszystko, o co siostra ją poprosi. Nie wie jednak, że Rose skrywa jeszcze inne tajemnice ...

O rany! Co to była za książka! Doskonałe połączenie dramatu z thrillerem psychologicznym, do tego ze świetną kreacją bohaterów. Dla mnie ta historia była strzałem w dziesiątkę, całkowicie trafiła w mój gust czytelniczy.

"Dobra siostra" to jedna z tych książek, w których psychika oraz zachowanie postaci budzą niepokój. Relacja sióstr (bo na tym opiera się cała historia) jest pełna napięcia i sytuacji budzących wątpliwości. Poznawałam siostry, cały czas zastanawiając się, która z nich jest tą dobrą, a która tą złą. Są tam takie momenty, gdzie byłam nieufna do każdej z nich i wiedziałam, że zostałam zamieszana w sieć kłamstw.

Bardzo podobało mi się wprowadzenie pobocznych postaci, które - jak się potem okazało - naprawdę wiele wnieśli do całej historii. Szczególnie polubiłam jednego bohatera, tak bardzo, że wyczekiwałam fragmentów z nim związanych.

Książka ma około 400 stron i jak widać, to wystarczy, aby napisać wciągającą powieść. Gdybym tylko miała jeden wolny wieczór to z pewnością przeczytałabym ją za jednym zamachem. Fabuła składa się z rozdziałów poświęconych Fern oraz wpisów z pamiętnika Rose. Dzięki temu poznajemy dwie wersje wydarzeń, a wydarzenia z przeszłości przeplatają się z teraźniejszością. Wszystko wychodzi na jaw w odpowiednim czasie. Nie byłam w stanie przewidzieć zakończenia choć miałam pewne myśli, co do finału. Ostatecznie i tak zostałam zaskoczona rozwiązaniem.

Uważam, że "Dobrą siostrę" trzeba przeczytać dla samych sióstr Rose i Fern. Są to takie bohaterki, o których długo się pamięta. Ale ponadto znajdziemy w tej książce rodzinny dramat i mnóstwo sekretów do odkrycia. I choć jest to fikcja to wydarzenia wcale nie odbiegają tak daleko od rzeczywistości. Właściwie, historia jest bardzo realna ponieważ porusza także problemy zdrowotne i psychiczne. Dlatego też polecam ten tytuł Waszej uwadze ❤️.

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Sally Hepworth, więc nie do końca wiedziałam, czego mam się spodziewać.

Rose i Fern były bliźniaczkami-nierozłączkami. Już od dzieciństwa każda z nich miała swoją bransoletkę z atrybutem nawiązującym do jej imienia. Gdy matka miała wpaść w szał dotykały się nimi i wiedziały, że należy zachować szczególną ostrożność. Tak przynajmniej dowiadujemy się z dziennika prowadzonego przez jedną z sióstr. Obecnie wiele się zmieniło, jedna z nich pragnie dziecka, a druga może jej je dać.

Powieść zakwalifikowano jako kryminał, sensacja, thriller i tak nie do końca czułam wynikające z tego faktu napięcie płynące z kolejnych stron tej lektury. Owszem, pomysł na pewno jest interesujący, zakończenie nie do końca odpowiada na wszystkie fabularne luki i daje ostateczną odpowiedź, jednak nie do końca odczuwałam wielkie napięcie płynące z tej pozycji.

Nie da się ukryć, że lubię czytać o bliźniaczkach, jednak ta książka była dla mnie momentami za bardzo przewidywalna, za mało przemyślana, choć akurat autorka starała się stworzyć bohaterkę w taki sposób by była niezwykle wyrachowana. Za wcześnie domyśliłam się wszystkiego, ale druga sprawa jest taka, że czytam dużo książek z tego gatunku.

,,Dobra siostra" Sally Hepworth to jedna z tych książek, które pozornie nie podbiły mojego serca, jednak coś ciągnęło mnie ku jej zakończeniu. Osoby, które zaczynają przygodę z tym gatunkiem mogą poczuć się bardziej usatysfakcjonowane.

Czy dobra książka musi wzbudzać emocje, nieważne jakie?

Ta wzbudzała u mnie dużo irytacji i złości. Miałam ochotę rzucić nią o ścianę i do niej nie wracać, a jednocześnie chciałam czytać dalej. Przez pewną bohaterkę idzie oszaleć.

„Dobra siostra” jest dramatem rodzinnym z małą dawką thrillera. Z początku książka jest nudna, a cała historia wydaje się bez sensu, nie wiadomo do czego to zmierza. Jednak później jest bum! Czytelnik czuje się głupcem, że wierzył we wszystko, jak leci. Nawet jeśli coś przewidział to jednak i tak było zaskakująco.

Ostatnie 60 stron zmieniło moje zdanie o tej książce. Zmieniło obraz całej sytuacji w niej przedstawionej. To jest książka, w której na końcu nic nie jest takie, jakim się wydaje. Mnóstwo manipulacji się przewija. Siostra manipuluje siostrą. Autorka manipuluje czytelnikiem. Sprawia, że wierzy ON we wszystko, co podsuwam, w każde słowo i bierze to za prawdę, aby na końcu stwierdzić, że dał się oszukać.

Na szczególną uwagę zasługuje Fern. Ma ona zaburzenia sensoryczne, które polegają na nietypowym odbieraniu i przetwarzaniu bodźców. Są bardzo częste u osób w spektrum autyzmu, ale autorka nie informuje czytelnika o tym wprost, że bohaterka je ma. Powiem szczerze, że początkowo Fern irytowała mnie swoim zachowaniem, ale później, kiedy zrozumiałam, o co z nią chodzi, to z dużą ciekawością śledziłam jej reakcje. Bardzo dobrze została przedstawiona jej strona psychologiczna. Inną sprawą jest opisana jej codzienność. Na długi czas mam dość opisów pracy w bibliotece. To było nudne! I prawie wszystkie rozdziały z jej perspektywy do pewnego czasu są o tym zajęciu.

Dużą ciekawszą formą wydawał mi się pamiętnik Rose, który jest intrygujący od samego początku. Przedstawia wydarzenia dziejące się teraz, ale jest także wgląd w dzieciństwo dziewcząt. A w tle pojawia się skomplikowana relacja między córką a matką. Rose jest bohaterką, która sprawia mylne wrażenie, ale nie zdradzę wam co i jak.

Obie perspektywy dają obraz silnej relacji bliźniaczek i stopniowo odkrywają prawdę.

Autorka zostawia nas z otwartym zakończeniem, więc pozostają tylko domysły, kto tu „wygrał”