Delikwentki

"Ale gdzieś tam w świecie istniała przecież prawda. Musiał się zmaterializować jakiś dowód."

Jestem bardzo zadowolona z tej przygody, znakomicie się przy niej bawiłam, dostarczyła mi fascynujących wrażeń czytelniczych. Pochłonęłam ją na raz, niecierpliwie przewracając kartki, aby jak najszybciej dowiedzieć się, co czeka w następnych rozdziałach. Niewątpliwym atutem książki jest misternie ułożona intryga, dobrze przemyślana i ciekawie podana. Narracja trzyma w napięciu, wciąga stylem i przekonuje udanym łączeniem wątków. Akcja utrzymana w dynamicznych rytmach, intensyfikujących się podczas mocnych uderzeń w fabule. Oczywiście, można zastanawiać się nad prawdopodobieństwem i realnością niektórych incydentów opisanych w powieści, ale to właśnie one pobudzają wyobraźnię czytelnika, wywołują zaaferowanie i gorączkę zaczytania. I do tego zaskakujące zwroty akcji budujące dramaturgię, nieoczekiwane zbiegi okoliczności, wyjątkowy spryt i siła charakteru głównej bohaterki. Powieść miała w sobie to coś, przyjemne i ekscytujące spotkanie z sensacją.

Abbie, Winnie, Serena i Bryah, to przyjaciółki, które wybrały się na czterodniową wycieczkę do Monte Carlo. Tam szukają zapachu luksusu, swobody, ryzyka i uciech. Starają się uciec na chwilę od szarej codzienności obsadzających je w roli matek i żon. W momencie najlepszej beztroskiej zabawy Amerykanki zostają aresztowane przez francuskie służby wewnętrzne. Postawiono im zarzut międzynarodowej działalności terrorystycznej. Z każdą odsłanianą kartą ich sytuacja staje się coraz bardziej wstrząsająca i niekorzystna prawnie. Intymne szczegóły ich życia wychodzą na światło dzienne. W zasadzie mogą tylko liczyć na siebie same, gdyż zarówno środki masowego przekazu, jak i policja są w kontrze do nich, nawet pracownicy amerykańskiej ambasady. Czy w takiej sytuacji mogą liczyć na sprawiedliwe traktowanie sądu? W jaki walczyć o prawdę, gdy wszystko sprzysięga się przeciwko nim? Dlaczego nikt nie zamierza stanąć w ich obronie?

[Adres usunięty]

James Patterson ma na swoim koncie kilkadziesiąt powieści. Postanowiłam zapoznać się z jedną z nich, którą napisał w duecie z Davidem Ellisem.

To miał być niezapomniany wyjazd na wczasy czterech przyjaciółek. Kobiety liczyły na wytchnienie, danie sobie luzu, być może poznanie jakichś sympatii, choć wszystkie były zamężne. Okazało się, że faktycznie tak było, jednak nie do końca w pozytywnym sensie. Zostały posądzone o zamordowanie dwóch mężczyzn.

Miałam względem tej książki naprawdę spore nadzieje i z przykrością muszę stwierdzić, że niestety, ale bardzo się zawiodłam. Doczytałam ją do końca tylko dlatego, że byłam ciekawa jej zakończenia i było mi szkoda zmarnowanego czasu na tę część, którą już przeczytałam.

Publikacja została podzielona na kilka dużych części i naprawdę mnóstwo podrozdziałów. Narracja prowadzona jest z kilku punktów widzenia, co uważam za spory atut tej powieści. Zakończenie, które miało pewnie okazać się zaskakujące, wcale nie było dla mnie czymś nadzwyczajnym. Domyślałam się takiego przebiegu spraw niemalże od początku.

,,Delikwentki” to w moim odczuciu przeciętna lektura, która nieco mnie wymęczyła. Może nie do końca proza autora przypadła mi akurat w takiej formie, bowiem kilka jego książek bardzo mi się podobało.