Czwarta małpa

"Mizam: Nie widzę nic złego 🙈

Kikazam: Nie słyszę nic złego 🙉

Iwazorn: Nie mówię nic złego 🙊

Shizarn: Nie czynię nic złego. "

🍁 Od wielu lat postrach wśród mieszkańców Chicago sieje seryjny morderca, zwany Zabójcą Czwartej Małpy #4MK. Policja bez skutku próbuje odkryć jego tożsamość i go złapać. Punktem zwrotnym w śledztwie jest wypadek, w którym pod kołami autobusu ginie pieszy. Zostaje przy nim odnalezione tajemnicze pudełko z fragmentem ciała uprowadzonej dziewczyny. Ofiarą wypadku prawdopodobnie jest Zabójca Czwartej Małpy. Śledztwo prowadzi detektyw Sam Porter, który odnajduje w marynarce mężczyzny pamiętnik. Dzięki niemu ma szansę dowiedzieć się, gdzie się znajduje ostatnia jego ofiara i ją uratować. 🍁

.

Wcale się nie dziwię, że ta seria uważana jest za najlepszą, momentami w trakcie czytania miałam wręcz dreszcze. Sprytnie przemyślana i poprowadzona fabuła, nie brakuje tutaj zwrotów akcji, które sporo mogą namieszać w głowie, jeśli macie już obrany jakiś kierunek, kto jest mordercą. Tu nic nie jest jednoznaczne, tu może zdarzyć się wszystko i na to musicie być gotowi, biorąc się za czytanie. Oczywiście nie zabraknie brutalnych opisów, chociażby sceny z łyżeczką, nawet nie wyobrażacie, co można z nią zrobić.

.

Książka dzieli się na aktualnie prowadzone śledztwo i pamiętnik #4MK, w którym będziemy w stanie zrozumieć, jak wiele sytuacji i czynników doprowadziło do tego, że zaczął on zabijać swoje ofiary i jak przeszłość odcisnęła na nim swoje piętno. To właśnie ten pamiętnik, był najbardziej pokręcony i przerażający w całej tej historii, ale czytało mi się go najlepiej i z przyjemnością do niego wracałam.

.

Byłam pod ogromnym wrażeniem tego, jak morderca miała zaplanowaną w najdokładniejszych szczegółach każdą swoją zbrodnię. Nic nie pozostawiał przypadkowi, a dokonywał ich z pewnych powodów, do których przyczyniło się jego dzieciństwo.

"Czwarta małpa" J.D.Bakera długo czekała na mojej liście. Zdecydowanie za długo. Na szczęście Wydawnictwo Czarna owca wznowiło trylogię o Samie Porterze.

#4MK od kilku lat sieje postrach w Chicago. Zwłaszcza wśród osób, które mają coś na sumieniu. Makabryczny wypadek sprawia, że policja liczy na przełom w śledztwie. Czy pod kołami autobusu faktycznie zginął Zabójca Czwartej Małpy? Oprócz paczuszki z uchem ofiary przy zmasakrowanyvh zwłokach znajdują pamietnik mordercy. Co nim kierowało? Czy to faktycznie już koniec?

Jeśli szukacie kryminału z akcją typową dla powieści sensacyjnych to doskonale trafiliście. Akcja jest dynamiczna, a krótkie rozdziały nie pozwalają odłożyć książki, by odetchnąć. Śledztwo przeplata się ze wspomnieniami mordercy.

Do tego barwne charyzmatyczne postaci. Policjant, główny bohater po przejściach, ale bez wyniszczających nałogów. No i antagonista. Inteligentny i z misją.

Dla fanów mocnych wrażeń, okrutnych zbrodni i wartkiej akcji. Polecam!

Współpraca reklamowa

" [...] Witaj, Przyjacielu, jestem złodziejem, zabójcą, porywaczem. [...] Najprawdopodobniej znasz mnie pod pseudonimem Zabójcy Czwartej Małpy. [...] Świetnie się zabawimy, Ty i ja. [...] "

Takie wciągające thrillery, to ja uwielbiam. Od pierwszej strony wiedziałam, że to będzie rewelacyjny thriller. Dostałam tutaj świetną fabułę, jeszcze lepszą akcję z przerażającymi jej zwrotami i bohaterów, których polubiłam.

J.D. Barker, to mistrz thrillera. Wie, co zrobić, żeby czytelnik się nie nudził. Wie, jak nim wstrząsnąć i na koniec zostawić z otwartą buzią.

Mamy tutaj doskonałego seryjnego mordercę, który w idealny sposób się maskuje. Jest nie do wytropienia. Ciekawa jestem, czy odgadniecie, kim on jest, nim autor sam to ujawni. Przez policję został nazwany Zabójcą Czwartej Małpy. Czy policji uda się go odnaleźć, czy raczej kolejna osoba straci życie? Ile będzie ofiar? W jaki sposób morduje? Tego wszystkiego dowiecie się, czytając "Czwartą małpę".

Jestem zachwycona działaniem detektywa Sama Portera. To on czyta pamiętni psychopatycznego seryjnego mordercy. Czy odkryje jego tożsamość? Czy ten pamiętnik ujawni, to co jest zakryte? Czy dzięki niemu odkryje, gdzie znajduje się ostatnia porwana osoba? Czy jego życie będzie zagrożone?

Cieszę się, że razem z Samem Porterem mogłam przeczytać pamiętnik psychopatycznego seryjnego mordercy. Dzięki niemu odkryłam mnóstwo zaskakujących tajemnic z życia tego psychopaty.

Kolejną główną bohaterką jest detektyw Clair Norton. Koniecznie musicie ją poznać. Podobała mi się jej praca.

Emory Connors porwana. Poznajemy jej losy od momentu ocknięcia się po porwaniu. Razem z nią przeżywałam wszystko. Miałam cichą nadzieję, że przeżyje.

Uwielbiam powieści J.D. Barkera, ponieważ trzymają w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Nigdy nie ma czasu na nudę. Po zakończeniu danej historii ma się ochotę na więcej. Tak samo było z książką "Czwarta małpa". Już mam chrapkę na drugi tom "Piąta ofiara".

Chętnie zobaczyłabym tę historię na dużym ekranie. Jeżeli lubicie "Milczenie owiec" i "Siedem" to "Czwarta małpa" powinna przypaść wam do gustu. Idealna lektura dla wszystkich miłośników thrillerów. Jest strasznie, przerażająco i zabójczo. Lubicie czytać pamiętnik morderców i psychopatów? W tej książce będziecie mieli taką okazję.

Nie czekajcie, tylko szybciutko sięgajcie po "Czwartą małpę". Zabójca Czwartej Małpy już tam na was czeka...

„Czasami najprostsze odpowiedzi są najlepsze, bo jeżeli kłamiesz i zabrniesz w rozmowie za daleko, kłamstwo jak lina okręca Ci się wokół szyi i odcina dopływ powietrza.”

Tajemniczy seryjny morderca zwany przez policję Zabójcą Czwartej Małpy sieje grozę wśród mieszkańców Chicago. Policja od lat bezskutecznie próbuje odkryć jego tożsamość. Przełomem w śledztwie okazuje się wypadek w którym ginie pieszy. Przy jego zwłokach zostaje znalezione charakterystyczne pudełko z fragmentem ciała uprowadzonej ofiary, a w kieszeni znajdują pamiętnik. By odnaleźć zaginioną dziewczynę detektyw Sam Porter musi wejść w umysł psychopaty zanim będzie za późno.

„Czwarta małpa” to fenomenalny kryminał, który trzyma w napięciu od pierwszych stron. To historia w której nie brakuje brutalnych i niezwykle plastycznych opisów zbrodni które sugestywnie działa na wyobraźnię i makabrycznych scen niekiedy ocierające się o granice dobrego smaku. Nie brakuje tu również misternie utkanej intrygi, która jest logiczna i przemyślana. Dzięki pamiętnikowi poznajemy mordercę i możemy wniknąć w jego wypaczony umysł. Liczne retrospekcje pozwalają nam śledzić przeszłość mordercy, jego życie rodzinne, dojrzewanie i narodziny bezwzględnego zabójcy. Autor pokazuje również do czego jest zdolny jest człowiek. Bohaterowie zostali rewelacyjnie wykreowani i co ważne nie są papierowi. Lekki styl autora, spora dawka humoru oraz odpowiednie wyważenie warstwy obyczajowej i kryminalnej sprawiają, że lektura jest czystą przyjemnością Barker napisał powieść, od której nie sposób się oderwać. Zakończenie książki łączy wszystkie elementy tej układanki w solidną i spójną całość. Zachęcam Was z całego serca do poznania się z tą książką, myślę, że nie pożałujecie czasu, który jej poświęcicie.

Ostatnio wróciłam w swoje dawne klimaty i nadrabiam kryminały oraz thrillery. Tym razem sięgnęłam po cykl Sam Porter rozpoczynający się od „Czwartej małpy”.

„Czwarta małpa” to genialny kryminał przenoszący nas w mroczny, mocny i dość niepokojący klimat. Tempo akcji jest szybkie, a Autor zadbał o to, aby Czytelnik nie mógł się nudzić. Intryga została misternie utkana już od pierwszych stron, a dbałość o szczegóły i może nie zbyt częste, ale za to mocno zaskakujące twisty zasługują na ogromną pochwałę.

Barker niejednokrotnie sprawił, że na moim ciele pojawiała się gęsia skórka, a mrok i duszna atmosfera dosłownie mnie otaczały z każdej strony niczym macki ośmiornicy. Makabryczne sceny, dokładne opisy zbrodni, zatrważające dowody to tylko niektóre z mocniejszych elementów tego kryminału. Tak naprawdę im dalej zagłębiasz się w fabule tym bardziej wydaje się ona być ona pokręcona. Jednak jest to tylko złudne wrażenie, bowiem nie ma tu miejsca na przypadkowe zdarzenia.

Nie byłam w stanie uwierzyć do czego jest zdolny ludzki umysł pozbawiony wszelkich skrupułów i zasad moralnych. Autor pozwolił nam zagłębić się w psychice prawdziwego psychopaty i poznać jego motywy. Jednak na jego przykładzie udowodnił także, że złym można stać się przez złe wychowanie i piekło jakie musieliśmy przechodzić w swoim życiu.

„Czwarta małpa” to kryminał jakiego szukałam. Mocny, angażujący i nieobliczalny. Autor pokazuje nam mroczną duszę psychopaty i kontrastuje to z bólem, bezsilnością i niepewnością. Drażni się z nami, manipuluje, aby w końcu zaspokoić nasze czytelnicze rządze. P O L E C A M !

Sięgając po książkę „Czwarta małpa” nie wiedziałam czego się spodziewać. Ta książka czekała już jakiś czas na półce. Teraz, gdy jestem już po lekturze, żałuję jednej rzeczy, mianowicie tego, że tak długo zwlekałam z jej przeczytaniem.

„Czwarta małpa” to świetna książka kryminalna skupiająca się na seryjnym zabójcy. Od początku bardzo dobrze mi się ją czytało. Krótkie rozdziały przedstawiane naprzemiennie z kilku najważniejszych perspektyw, ciekawi bohaterowie i bardzo wciągająca fabuła. Autor misternie skonstruował wszystko tak, że nawet przez myśl mi nie przeszło, jak to się skończy. Przez większość czasu czytałam z zapartym tchem i w każdej wolnej chwili. Pojawiające się wstawki z „Pamiętnika” budziły we mnie dużo emocji. Zakończenie było zaskakujące i sprawiło, że chcę więcej.

Książkę zaliczam do tych „nieodkładalnych”. Jeśli szukasz trzymającej w napięciu książki kryminalnej z nietuzinkowym śledztwem, to koniecznie sięgnij po „Czwartą małpę”.

Zastanawiam się, dlaczego ja po tą trylogię tak późno sięgnęłam.. Jeżeli myślałam, że bardzo dobre kryminały mam już za sobą, to byłam w błędzie. Ja jej nie przeczytałam, ja się w niej zatopiłam i zapomniałam o otaczającym świecie. Nawet wstałam o szóstej, aby dokończyć, bo dzień zapowiada się w biegu 😁 zamiast snu - wybrałam książkę, a Ci, którzy mnie znają, to wiedzą, że w dni wolne nie otwieram oczu przed ósmą😂

Autor wprowadził taką atmosferę napięcia, tajemnic, sekretów, przeszłości, która wkrada się w czyny mordercy. Tu nic nie dzieje, się przypadkowo. Zemsta jest zaplanowana z każdym najmniejszym szczegółem. Prowadziłam to śledztwo razem z Porterem, coś mi nie grało, bo przecież są kolejne tomy🤣), ale tak zawitałam wodzona za nos.. No dawno nikt mną tak nie pogrywał. I to było MEGA 😍

Oprócz typowej zabawy w kotka i myszkę pomiędzy Porterem a Bishopem, mieliśmy tu również pokazany portret psychologiczny mordercy. Jego czyny wydają tłumaczyć przez wpływ rodziców na niego, jego wychowanie.. Jest to kolejna pozycja, która pokazuje, że to w jakiej atmosferze się wychowujemy, w jaki sposób jesteśmy wychowywani ma wpływ w naszym dorosłym życiu. Nie usprawiedliwiam mordercy, ale myślę, że mogę zrozumieć jego postępowanie..

Czytając przypomniał mi się również film "Siedem" - jest również o nim wzmianka w książce. (Na marginesie bardzo dobry film). I kluczowe tutaj pytanie czy można usprawiedliwić morderstwo tylko dlatego, że ktoś nas skrzywdził? Że morderca zabił przestępcę?

Naprawdę ta książka to nie tylko płytkie szukanie szalonego mordercy. To coś więcej.

Znacie to uczucie kiedy dana książka wyskakuje Wam wszędzie niemalże z lodówki? Wiele osób chwali, nie wielki odłam Czytelników uważa, że jest jako tako, a jeszcze mniejszy procent określa tytuł jako gniot. Moją największą obawą przy takich powieściach zawsze jest jedna kwestia – czy rozgłos i sława idą w parze z faktycznym stanem i czy przypadkiem nie zawiodę się na powieści, a przecież nikt z nas tego nie lubi.

Właśnie dlatego też tak długo zwlekałam z przeczytaniem tej historii. Obawiałam się, że może mi nie podejść, że język Autora może mnie znudzić, albo fabuła może mnie rozczarować. I dzisiaj po lekturze pierwszego tomu, wiem, że wszelkie moje „gdybania” nie miały żadnego znaczenia ani podłoża. Ta historia jest bombowa i przyznaję się, bez bicia, że żałuję, że dałam się nakręcić głupkowatym myślom, co w efekcie sprawiło, że sięgnęłam po „Czwartą Małpę” po trzech latach od jej wydania w Polsce.

Jednym z faktów jaki mnie zaskoczył jest przebiegłość Autora i jego żonglerka w zdarzeniach, z którymi się spotykamy. Niby nic nie wskazuje na jakąś wielką kryminalną zagadkę, a tu się okazuje, że słusznie ten tytuł był określany „książką roku”. Pisarz wodził nas za nos raz za razem, a ja nie mogłam oderwać się od lektury, bo przecież pragnęłam wiedzieć, co tam się właściwie wydarzyło! Ciężko mi jednak określić czy to kryminał czy bardziej thriller, bo jedno i drugie pasuje tutaj idealnie.

Jeśli o ścisłość chodzi, uprzedzam, że jeśli ktoś szuka tutaj bardzo krwawej rzezi – może się boleśnie rozczarować. Oczywiście mamy tutaj takie mocniejsze wstawki, jednak są one napisane na poziomie, ze smakiem, w taki sposób, by podsycały naszą ciekawość niżeli wzbudzały obrzydzenie. Morderca, który od lat jest nieuchwytny w końcu ginie pod kołami autobusu. Pech jednak chce, że psychopata zdążył porwać młodą dziewczynę, a nasz komisarz Sam Porter ma za zadanie rozpocząć walkę z czasem, by ocalić jej życie. Intryga, zwroty akcji, możliwość sprawdzenia co nasz winny miał w głowie – wszystko zapętla się w jedną, genialną fabułę, która nie uznaje porażki i otacza nas swoimi mackami aż do szpiku kości. Bohaterowie są doskonale wykreowani, jak ja to mam zwyczaj mówić, żadne mameje, tylko porządni jak na taką sprawę przystało.

Dbałość Autora o szczegóły zapierała mi dech w piersi, bo to naprawdę chwalebne, że wszystko może mieć znaczenie, a my lawirujemy między zdarzeniami, snujemy przypuszczenia, które w końcowym rozrachunku i tak mogą okazać się chybione. Jestem mocno oczarowana i na pewno będę rozkoszować się kolejnymi tomami, bo zdążyłam już wyczaić, że są równie świetne!

„Czwarta Małpa” to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i uznaję je całkowicie za udane. Mimo, że ten konkretny tytuł cieszy się sporą ilością pozytywnych recenzji oraz opinii, starałam się do niego podejść jak najbardziej neutralnie. Już nie jednokrotnie „przejechałam” się na polecanych książkach, dlatego staram się nie podchodzić do książek z większymi oczekiwaniami.

Już od pierwszych stron moją sympatię całkowicie zdobył detektyw Sam Porter i jego sarkastyczne poczucie humoru, kilka razy udało mu nieźle mnie rozbawić. MUSZĘ wspomnieć o tym, że bohaterowie są wykreowani bez przesady, nie popadają w skrajności oraz nie są wyidealizowani co jest dla mnie ogromnie ważne. Bardzo zainteresowała mnie postać naszego Zabójcy, któremu nie można odmówić inteligencji czy sprytu. Autor stopniowo odsłaniał przed nami życiorys mordercy pozwalając na większe zrozumienie go, a także dowiedzenie się dlaczego taki jest.

Cała historia jest bardzo ciekawa oraz wciągająca. Nie można narzekać na brak akcji, czy brak rozlewu krwi bo czasem skóra cierpnie. Gra prowadzona przez mordercę, a także jej rozwój był dla mnie kompletną niewiadomą co również jest na plus, ponieważ zainteresowanie zakończeniem wzrosło.

Z przyjemnością przeczytam kolejny tom, a także z czystym sumieniem mogę polecić „Czwartą Małpę”.

Tę książkę musiałam sobie dozować, bowiem znajdujący się w niej ładunek okrucieństwa przepalał moje bezpieczniki.

Dostajemy nie tylko niesamowitą historię kryminalną, ale również arcyciekawy wgląd w umysł mordercy poprzez strony jego pamiętnika.

Czy tylko mnie ta książka przypomina serię o Lincolnie Rhyme, J.Deavera? Niebanalna zagadka, myśli zabójcy oraz sposób prowadzenia dochodzenia wraz ze szczegółowymi listami dowodów.

Sam Porter to 52-letni glina z wydziału zabójstw. Pewnego ranka zostaje wezwany do wypadku, ofiarą jest mężczyzna, który rzucił się pod autobus. Obok ciała znajduje się paczuszka: to już dwudzieste pierwsze pudełko w ciągu pięciu lat, łącznie siedem ofiar. Znaleziony przy samobójcy pamiętnik wskazuje, że jest to Zabójca Czwartej Małpy, seryjny morderca córek bogatych i wpływowych mężczyzn, karanych w ten sposób za ich brudne interesy. Działa ON według schematu opartego na wizerunku czterech małp: dziewczyny są porywane, po czym do rodziny dociera pierwsza przesyłka zawierająca uszy porwanej "Nie słyszałem nic złego", w drugiej są oczy "Nie widziałem nic złego" a w ostatniej język "Nie mówię nic złego", na końcu policja znajduje ciało z przesłaniem "Nie czynię nic złego".

Krwawy kryminał z inteligentnym mordercą - mścicielem w roli głównej, czerpiącym prawdziwą przyjemność z zadawania cierpienia swym ofiarom, jest to jednocześnie trwająca latami misja, a jej końca nie znajdziemy w tym tomie.

Kolejny niezwykle brutalny kryminał niepozostawiający zbyt wiele pola naszej wyobraźni, któremu przeciwnicy zarzucają zbytnie epatowanie okrucieństwem, a zwolennicy zacierają ręce z uciechy.

Muszę przyznać, że do niedawna ceniłam po prostu wyśmienite zagadki, lecz po lekturze kilku czy nawet kilkunastu pozycji w tym właśnie stylu, nie razi mnie już tak bardzo, ten cały "hard core".

PS. Oczywiście natychmiast sięgam po kolejną część, bowiem muszę dowiedzieć się co dalej 😉.

Premiera 04/04/2018

Chicagowska policja od lat próbuje schwytać seryjnego mordercę, którego nazwała mianem Zabójcy Czwartej małpy.

Pod kołami autobusu ginie mężczyzna, który posiada przy sobie pamiętnik #4MK oraz charakterystyczny pakunek, który po każdym porwaniu otrzymywała policja. Niestety wszystko wskazuje na to, że to ów poszukiwany morderca, a w pudełku jest ucho kolejnej ofiary. Trzeba więc działać szybko, bo jest szansa, że porwana nadal żyje. Do działań zostaje wezwany detektyw Sam Porter. Przejmuje pamiętnik i kierowany tym co w nim zawarte będzie się starał rozwiązać sprawę.

.

Pierwszy tom cyklu "Sam Porter".

Historia jest przedstawiona z dwóch perspektyw. Z jednej strony aktualnie prowadzona akcja poszukiwawcza, a z drugiej zawarte w pamiętniku wspomnienia z dzieciństwa zabójcy, które stopniowo odkrywają motywy jakimi się kierował i co doprowadziło do spaczenia jego psychiki.

.

Dzieje się już od pierwszych scen, a to lubię najbardziej. Akcja toczy się płynnie. Nie ma niepotrzebnych przestoi. Rozdziały są krótkie. Wszystko to ma wpływ na tempo i komfort czytania. Postać mordercy jest bardzo intrygująca. Dzięki pamiętnikowi czytelnik dostaje szczegółowy opis tego jak się w nim zło. Do tego detektyw po życiowym dramacie. Zmagający się z własnymi demonami. Połączenie idealne. Zakończenie jest otwarte i zmusza przeczytania od razu kolejnego tomu.

Nie ma co tu się za dużo rozpisywać. Zachęcam abyście sięgnęli po tę pozycję i przekonali się sami.

"Nic nie widzę. Nic nie słyszę. Nic nie powiem."

Po książkę sięgnęłam w ramach uzupełniania dziur w znajomości serii kryminalnych, które bardzo mi się spodobały. Zaczęłam od drugiego tomu, "Piąta ofiara", zrobił na mnie piorunujące wrażenie, otrzymał niemal maksymalną notę, za mega atrakcyjny pomysł na fabułę i porywające przedstawienie historii. Z kolei, pierwsza odsłona serii, "Czwarta małpa", rozpoczęcie przygód detektywa Sama Portera, ciut mniej pobudziła wyobraźnię, choć i tak było zajmująco i zaskakująco.

Misternie zapleciona intryga, z dbałością o szczegóły, zaskakujące twistowanie, różnorodność barwnych postaci, miejsc i incydentów, wymienione elementy należą do pozytywnych stron powieści. Mocno pokręcona fabuła, im głębiej w nią wchodziłam, tym więcej macek otaczało obrazy imaginacji. Trudno było wyrwać się z ucisku niecierpliwego poznawania, choć atmosfera duszna i mroczna, ale w końcu takie kryminały to coś, czego aktualnie szukam. Nie mam nic do zarzucenia narracji, płynnie i swobodnie przykuwała uwagę, podrzucała frapujące tropy, mieszała elementy kryminału, wzbogacała akcentami z thrillera, sugestywnie oddziaływała na fantazyjne domysły i przypuszczenia. Nie da się ukryć, obrzydliwe opisy zbrodni, makabryczne sceny, zatrważające dowody, dla wytrzymałych czytelników, ale czytałam gorsze. Ukazywanie, do czego zdolny jest wypaczony umysł ludzki, pozwalało wniknąć w psychikę mordercy, poznać czarne i długie cienie mega zwichrowanych doświadczeń. Zło może zrodzić się samo, może też zostać przywołane, jednak najgorszy wariant, kiedy ziarno zła trafia na zły grunt i wzmacniają go złe życiodajne moce. A właśnie z czymś takim miał do czynienia Sam Porter.

Sprawa, którą zajmował się, nie była zupełnie nowa, gdyż od niemal sześciu lat bezskutecznie podążał tropem seryjnego mordercy. Oprawca znajdywał osobę, która zrobiła coś, co uważał za zły czyn, a następnie odbierał jej kogoś bliskiego. Nie pozostawiał niczego przypadkowi, żadnych śladów i najmniejszych poszlak pozwalających na odkrycie tożsamości. Niemożliwym stało się zapobiegnięcie eskalacji odczłowieczonego skrajnego dewianta, do dnia, w którym samobójczą śmiercią ginie pewien mężczyzna. Ten incydent otworzył nowy etap w dochodzeniu, lecz i w tym procesie zarówno tempo, jak i brzmienie rozwiązania zagadki narzucał zabójca. Porter mógł jedynie odhaczać kolejne punkty na mapie scenariusza rozpisanego przez poszukiwanego. Presja czasu rosła, gdzieś na ratunek czekała porwana piętnastolatka. Gra weszła na wyższy poziom, kiedy morderca odszedł od charakterystycznego wzorca zachowań. Czarnemu charakterowi odpowiadała zmodyfikowana zabawa w kotka i myszkę, lepiej smakowała i podnosiła poziom adrenaliny, tym bardziej, że wzrastało ryzyko złapania.

B[Adres usunięty]

"Kobiety zdawały się mieć bezkresne zasoby łez. Zalewały się łzami z taką łatwością, pod wpływem najsłabszej emocji. Z mężczyznami tak nie było. Rzadko płakali, przynajmniej z powodu emocji. W ich wypadku wyzwalaczem był ból; to ON odkręcał kurek do końca. Kobiety doskonale radziły sobie z bólem, ale nie z emocjami. Mężczyźni radzili sobie z emocjami, ale nie z bólem. Różnicy były niekiedy subtelne, niemniej istniały."

Już od kilku ładnych lat detektyw Sam Porter próbuję schwytać seryjnego mordercę, zwanego Zabójcą Czwartej Małpy (#4MK). Dla policji tożsamość mordercy nadal stoi pod wielkim znakiem zapytania. Ogrom frustracji mija na skutek pewnego wypadku, gdzie pewien mężczyzna wpada pod koła autobusu. Co pozwala połączyć to zdarzenie z #4MK? Otóż, przy zwłokach znaleziono charakterystyczne pudełko, wewnątrz którego znajdował się fragment ciała uprowadzonej przez psychopatę ofiary. Na miejscu zdarzenia, Sam Porter znajduje w kieszeni potrąconego pamiętnik mordercy. To dzięki niemu będzie mógł odkryć przeszłość Zabójcy Czwartej Małpy, a może zostanie w pewien sposób doprowadzony do ostatniej ofiary? Jedno jest pewne, czas nagli...

Twórczość autora miałam w planach już od jakiegoś...roku? Jednak książek jest tak wiele, a ja tylko jedna ;), więc najzwyczajniej w świecie brakowało mi czasu. Na szczęście, jedna z bookstagramowych koleżanek zmobilizowała mnie odpowiednio i w końcu nadeszła ta chwila :). Ogromnie się z tego cieszę, bo "Czwarta małpa" to świetny kryminał ( jak dobrze, że mam pod ręką kolejny tom:))! Ta historia wciąga już od pierwszych stron! Czytałam i nie mogłam przestać, a gdy już odłożyłam książkę na bok to... nadal żyłam tą historią. Byłam ogromnie ciekawa, co przygotował dla nas autor na kolejnych stronach. W powieści znajdziecie rozdziały poświęcone śledztwu (czas teraźniejszy) oraz te, które zostały spisane w formie pamiętnika mordercy. Chyba nie potrafię wybrać, których z nich wyczekiwałam bardziej. Chociaż... może i ten pamiętnik. Poznajemy istotne momenty z życia mordercy (dzieciństwo), dzięki czemu jesteśmy w stanie w pewnym stopniu zrozumieć pobudki, którymi się kierował w dorosłym życiu. No, może po części. Może to dziwne, ale momentami mu współczułam. Autor wykreował wyraziste i mocne postaci, zarówno te pierwszoplanowe jak i drugoplanowe. I to jest fajne, że poświęcił chwilę każdemu ze swoich bohaterów, dzięki czemu nie da się o nich zapomnieć. Ten kryminał jest naprawdę dopieszczony, pod każdym względem. Jedyny minus... wydaje mi się, że gdzieś już się spotkałam z podobnym motywem, czasami miewałam takie przebłyski, że "to już było". Jednak nie rzutuje to jakoś specjalnie na mój odbiór tej pozycji. Rasowy kryminał, momentami brutalny, wywołujący ciarki na plecach. Polecam!

"Mówienie złych rzeczy tylko prowadzi do większego zła, a jest go już całkiem sporo na tym świecie."

BARDZO DOBRY THRILLER!

"Kobiety trzeba szanować i podziwiać, zawsze".

Dawno nie czytałam tak dobrej książki. Dosłownie ją pochłonęłam.

Chicago.

"Siedem ofiar. Trzy pudełka na ofiarę...Duch".

Z jednej strony realia policji, ofiary i pamiętnika. Historia, że aż włos się jeży.

Na pierwszym planie Porter i Nash. Stawiają się na miejscu wypadku, a właściwie samobójstwa?

Porter, samozwańczy stróż prawa, od 5 lat ugania się za Zabójcą Czwartej Małpy, zwanym #4MK.

Wypadek naprowadza ich do Zabójcy. Rozpoczynają wspólnie ze swoim zespołem, odkrywać kolejno pozostałe na miejscu zdarzenia celowo rzeczy, w tym pamiętnik Zabójcy.

Nie, to nie Zabójca to psychopata!

Dochodzą, przy tym incydencie do kolejnego porwania młodej dziewczyny. Starają się jak mogą odnaleźć ją jeszcze całą i żywą.

Jak do tej pory działał Zabójca?

Uwielbiam, jak książki, po które sięgam powodują, że ja sięgam po jeszcze większą wiedzę.

Małpki - MIZARU, KIKAZARU i IWAZARU - oznaczają w skrócie: nie widzę nic złego, nie słyszę nic złego, nie mówię nic złego. Co z czwartą? Nie zdradzę.

Gdzieś ostatnio, w którejś lekturze natknęłam się już na te małpki, nie pamiętam gdzie? Może ktoś z was coś już czytał i pamięta?

Ten szaleniec, obłąkany seryjny zabójca zostawiał im przez te lata paczki. Małe, białe paczuszki, w których znajdywano oczy, uszy, język. Części ciała należały do bezbronnych ludzi. Cel był jeden. Zemsta na osobie, która była spokrewniona z ofiarą. Intencją Zabójcy było ukaranie tej osoby za popełnione przestępstwa.

Jak to często bywa, Zabójca był tak blisko..

Do tej pory było 7 ofiar. Jedna jest teraz przetrzymywana, Emory. Możemy dowiedzieć się co czuje, co myśli. Jedyne co mnie zastanawia, może przeoczyłam, skąd Emory wiedziała, że porwał ją Zabójca?

Kluczową osobą jest Arthur Talbot, który niekoniecznie zna słowo etyka. Żonaty finansista mający swoje tajemnice i brudne pieniądze.

"Nie czynię nic złego".

Taaaa.

Pamiętnik. Czytasz, czytasz i zaczynasz się zastanawiać co jest prawdą. Czy to jest możliwe?

"Czy to mogło być aż tak proste"?

Nie było. Nic z początku nie zapowiadało takiej makabry. Dzieciństwo tego psychopaty z początku całkiem normalne przeobraziło się w coś, co mnie przyprawiło o mdłości. Mam teraz grymas na twarzy, jak to piszę. Co tam się działo!!! Kochająca matka, kochający ojciec, czule nazywający go "żołnierzykiem". Wpajający mu mądrości świata, uczenia kultury. Phi. Wyobraźcie sobie mordercę, kulturalnego, przepraszam, ale muszę pani dziś zadać niewyobrażalny ból, nie pogniewa się pani? Tylko wybebeszę pani brzuch. Yyyy.

"Tik-tak..Ciach. Ciach".

Jak ta machina ruszyła, nie potrafiłam odłożyć tej książki. Jak powietrze, musiałam nią oddychać.

Wszystko we mnie krzyczało, wrzało.

Wszyscy wiemy, że zło zawsze ma jakieś źródło. Gdzie jest tym razem?

REWELACYJNA KSIĄŻKA!

Koniecznie musicie to przeczytać, miłośnicy thrillerów i kryminałów.

Widzę, że utwór J.D. Barker o intrygującym tytule „Czwarta małpa” robi na rynku czytelniczym furorę na miarę zaślubin Księcia Harrego i Panny Meghan Markle. I nic dziwnego, bo obok tej książki nie można przejść obojętnie.

Mnie osobiście zajęło trochę czasu zanim zdecydowałam się na lekturę. Obawiałam się tych wszystkich zachwytów nad książką. Zupełnie niepotrzebnie.

Książka „ Cztery małpy” wciągnęła mnie w swoje szpony od pierwszych stron i wypluła parę godzin później z ustami układającymi się w literę „O”.

Seryjny zabójca ginie pod kołami autobusu, zostawiając w kieszeni pamiętnik, w których opisuje swe bestialskie czyny, jednocześnie przyznając się do winy? Nieee kochani,………..to było by za proste. Zabójca pogrywa z nami w chorą grę, której zasady ustala sam. A gra zaczyna się z wraz z otwarciem pierwszej strony jego prywatnego pamiętnika.

Odnalezione notatki są również jedną z form narracji w książce „Cztery małpy”. Dzięki temu, autor pozwala nam wejść w głąb umysłu psychopatycznego mordercy. Poznać go niemalże od podszewki i dowiedzieć się, co tak naprawdę kierowało nim w momentach dokonywania bestialskich zabójstw. Uzupełnieniem tej opowieści jest zaciekle prowadzone śledztwo przez Chicagowską Policję wraz z Detektywem Samem Porterem na czele, oraz przerażająca relacja ostatniej porwanej dziewczyny.

Książka „Czwarta małpa” jest zdecydowanie skierowana do czytelników o stalowych nerwach i niewrażliwym żołądku. Takich, na których nie robią wrażenie poodcinane organy, czy nadgniłe zwłoki. Mocna i konkretna fabuła, emocje, napięcia, zwroty akcji , wszystko to wdarło się w mój umysł i nie pozwala zapomnieć o sobie do dzisiaj. Jestem pod wrażeniem i czekam na kolejne książki Pana Barkera w Polsce.

Zapraszam

[Adres usunięty]

Ta książka to naprawdę dobrze napisana historia, thriller trzymający w napięciu pełen zwrotów akcji, a jednak nie zapałałam do niej wielką miłością, jaka myślałam, że będzie, przed jej przeczytaniem.

Sprawa jest niby prosta. Jest detektyw, który od pięciu lat z małym skutkiem tropi mordercę, który porywa swoje ofiary według określonego modus operandi. Jest też i morderca, zwany Zabójcą Czwartej Małpy, który niespodziewanie rzuca się pod autobus i ginie. Więc sprawa wygląda prawie rozwiązaną, ale podczas kiedy ciało mordercy stygnie w prosektorium, trwa walka z czasem. Morderca bowiem przed śmiercią porwał swoją ósmą ofiarę i trzyma ją gdzieś w zamknięciu bez dostępu do jedzenia i picia. Jedynym tropem jest odcięte ucho ofiary, oraz rzeczy, które morderca miał przy sobie, w tym swój pamiętnik, w którym opisuje swoje życie jako piętnastolatek.

Historię poznajemy z trzech stron: od strony detektywa i jego zespołu, który prowadzi poszukania porwanej, od strony ofiary, która odwodniona i głodna, próbuje uratować się na własną rękę oraz od strony piętnastoletniego jeszcze mordercy, która notabene była według mnie najbardziej ciekawa.

W dzisiejszych czasach, gdzie na rynku wydawniczym thrillery wydaje się hurtowo, ciężko jest o ciekawy temat powieści, o zaskoczenie czytelnika. W tej książce jest i ciekawy temat (ale nie napiszę, że oryginalny) i zaskoczenie też było.

J.D. Berker zaciekawił mnie opowiedzianą historią na tyle, że na pewno sięgnę po drugi tom powieści, kiedy tylko zostanie wydana na polskim rynku.

Możliwe, że miałam zbyt wysokie wymagania wobec tego tytułu, przeczytałam za dużo pozytywnych recenzji. Książkę oceniam jako dobrą, ale na pewno nie będzie to według mnie thriller roku.

"Czwarta małpa" to powieść, która niestety nie zachęciła mnie do siebie ani okładką ani tytułem, który wydał mi się dosyć dziwny. Mimo wszystko muszę przyznać, że opis okazał się tak bardzo intrygujący, że nie mogłam przejść obok tej lektury obojętnie. Miałam silne przeczucie, że J. D. Barker to autor, który idealnie trafi w moje gusta i na długo pozostanie w mojej pamięci. Czy rzeczywiście tak się stało? Co kryje w sobie ta szalenie ciekawa pozycja? Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Tajemniczy seryjny morderca zwany przez policję Zabójcą Czwartej Małpy sieje grozę wśród mieszkańców Chicago. Policja od lat bezskutecznie próbuje odkryć jego tożsamość.Wypadek, w którym pod kołami autobusu ginie pieszy staje się przełomem w śledztwie. Prawdopodobnie jest ON Zabójcą Czwartej Małpy, bowiem przy zwłokach znaleziono charakterystyczne pudełko z fragmentem ciała uprowadzonej ofiary. Detektyw Sam Porter w kieszeni marynarki mężczyzny znajduje pamiętnik. Musi wejść w umysł psychopaty, by zrozumieć jego zagmatwaną historię i odnaleźć ostatnią porwaną osobę zanim będzie za późno.

Fabuła "Czwartej małpy" intryguje czytelnika od samego początku i zdecydowanie jest jedną z największych zalet tej książki. Autor doskonale zaplanował sobie całą historię, stworzył wiele ciekawych wątków, które idealnie się ze sobą łączą. Przez cały czas miałam pewność, że wiem co wydarzy się za chwilę, jednak zakończenie kompletnie mnie zaskoczyło i jeszcze długo po skończeniu lektury nie potrafiłam dojść do siebie. Plusem jest fakt, że "Czwarta małpa" zakończyła się w sposób, który sugeruje jej kontynuację, więc z pewnością jest na co czekać. Mam nadzieję, że niedługo w Polsce również ukaże się druga część tej serii.

Bohaterowie są naprawdę świetnie wykreowani, a każdy z nich wyróżnia się niepowtarzalnym charakterem i osobowością. To co najbardziej zachwyciło mnie w tej książce to zapiski z pamiętnika Zabójcy Czwartej Małpy. Jego historia okazała się niezwykle ciekawa i intrygująca, a także pozwoliła mi spojrzeć na jego zachowanie z zupełnie innej perspektywy. J. D. Barker doskonale zagłębił się w umysł mordercy i przekazał jego uczucia oraz emocje. Jeśli śledzicie mojego bloga to z pewnością zauważyliście, że uwielbiam pozycje, w których na pierwszy plan wychodzą idealnie skonstruowane profile psychologiczne sprawcy, a "Czwarta małpa" niewątpliwie jest taką powieścią.

Autor posługuje się prostym i lekkim językiem, który sprawia, że powieść czyta się w błyskawicznym tempie. Wszystko jest dosyć dokładnie opisane, dzięki czemu nie mamy większych problemów z wyobrażeniem sobie toczących się aktualnie wydarzeń. "Czwarta małpa" to książka, od której nie można się oderwać, a każda kolejna strona wywołuje w nas mnóstwo emocji.

Podsumowując - "Czwarta małpa" to jeden z lepszych thrillerów jakie miałam ostatnio okazję czytać. Powieść wciąga od pierwszych stron, niejednokrotnie zaskakuje czytelnika, a sam pomysł na fabułę szokuje i nie daje o sobie zapomnieć. Jeśli szukacie solidnie skonstruowanego kryminału, myślę, że w tym przypadku nie będziecie zawiedzeni.

To zło w najczystszej postaci. Już po paru stornach wiedziałam, że to będzie sztos. A po przeczytaniu książki uważam, ją za jedna z najlepszych, jaką miałam okazję przeczytać. Zaczęłam się zastanawiać, dlaczego ja właściwie czytam takie książki, po których mam koszmary i przyprawiają mnie o mdłości?. Nie znam odpowiedzi, ale tak już czasami jest.

Hannibal Lecter mógłby się uczyć od zabójcy czwartej małpy. Sam autor książki musiał na końcu dopisać, że miał szczęśliwe dzieciństwo i wszystko to efekt jego wyobraźni, – ale tak szczegółowej, że zastanawiasz się, co ten facet ma w głowie i jak musiał mieć schrzanione dzieciństwo, że napisał coś tak makabrycznego z taką ilością szczegółów. Wszedł w umysł psychopaty w najmniejszym szczególe.

Czy wy tez tak czytając horrory, jak ja, często zerkacie na ostatnią stronę by dowiedzieć się, czy seryjny morderca został złapany by nie dokończając książki spokojnie pójść spać. Więc chyba już nie będę po tych słowach.

„Dzieńdobry czy matka nigdy ci nie mówiła, że zaglądanie na ostatnią stronę, zanim masz do tego prawo, jest śmiertelnym grzechem? Pisarze na całej planecie przewracają się w grobach, wywracają oczami z oburzenia albo wręcz złorzeczą Tobie i Tobie podobnym. ….. Ale odpowiedzi, których szukasz nie znajdziesz na końcu pamiętnika.” Więc kochani – czytamy od początku do końca w przyzwoitej kolejności.

Większość z nas zna 3 małpki – często nawet używamy ich w emotikonkach. Ta co zasłania uszy, oczy i buzię. Nazywają się Mizaru, Kikazaru i Iwazaru. Ale czy wiecie, ze istniała jeszcze czwarta małpa i imieniu – Shizaru, mającą symbolizować niezgodę na czynienie zła. W ikonografii szintoistycznej przepadła gdzieś na początku XVII wieku. Wielka tajemnica ukryta w Motto wielkiej loży Angli Trzy mądre małpy zaszyfrowane w sloganie „Audi, Vidi, Tace”

„Ta reguła jest Świętym prawem oczywistym, a złamanie jej doprowadziło człowieka do upadku]

„nie widzę zła „więc nie robię nic złego

„nie słyszę zła „więc nie mam złych myśli

„nie mówię nic złego ” więc nie krzywdzę nikogo

i ostatnia intuicyjnie jestem obojętny na zło.

w praktyce ignoruję podszepty, prowokacje i namowy złego”

i rzeczywiście to jest prawda, bo sprawdziłam źródła w Internecie. I strasznie się cieszę, gdy dowiaduje się nowinek na temat ukochanej mojej Japonii, (do której się kiedyś wybiorę).

Książka zaczyna się od wypadku mężczyzny, który w kieszenią ma pudełko z fragmentem ciała uprowadzonej ofiary i pamiętnik. Wszyscy są przekonani, że to zabójcza czwartej małpy (najbardziej poszukiwany seryjny morderca). Czy psychopata w tej grze okaże się najgroźniejszy i czy jest tym, za kogo się podaje.

Jest to thriller psychologiczny połączony z horrorem. Sceny tak realistyczne i przerażające, ze o mało nie zemdlałam czytając niektóre fragmenty – tak przerażające, że mroziło mi krew w żyłach. Dbałość o szczegóły, dowcip i pokrętny portret psychopaty tak zawiły jak cała historia.

Nic w tej książce nie jest pewne. Uczeń przerasta mistrza, kobieta przechytrza mężczyznę. Gra toczy się o życie młodej kobiety o pieniądze, władzę. Jest to jak spektakl, w którym nie wiadomo, kto jest reżyserem.

Jeśli wydaje ci się, że znasz zakończenie to cię zawiodę i powiem tak jak napisał autor książki, że zaglądanie na ostatnią stronę, zanim masz do tego prawo jest śmiertelnym grzechem. Odpowiedź znajdziesz w książce, ale nie na samym końcu. Szukaj wskazówek by dowiedzieć się, kim jest seryjny morderca.

Jedynie, co mogę wam zdradzić to to, że zakończenie sugeruje, że będzie druga część tej historii. Z jednej strony boje się, że będzie jeszcze bardziej okrutna, ale z drugiej strony nie mogę się doczekać.

Powiem jedno w życiu nie pójdę na film, który kiedyś nakręcą na podstawie tej książki. Przeczytałam ja raz, odkładam ja na półkę i cieszę się, że mogłam ją przeczytać

Dzisiaj mam dla Was recenzję książki "Czwarta Małpa", thrillera z elementami kryminału, który wstrząsnął całym Instagramem.

Gdy wchodziłam na bookstagrama, to widoczna była tylko ta okładka, a ja już wtedy zaczytywałam się w jej historii, która jednocześnie niesamowicie mnie wciągnęła, ale i zmroziła krew w żyłach. Po prostu nie sądziłam, że ta książka może być tak dobra. Czytałam ją z wielkimi wypiekami na twarzy, ciekawa dalszej strony. Ale od początku. Zapraszam Was na recenzję!

Pięć lat tropienia zbrodniarza, który ciągle się wymykał. Sprawca tak sprytny, zawsze o krok przed policją. Czy kiedykolwiek powinie mu się noga? W wreszcie nadchodzi ten dzień. Łapią seryjnego morderce. Nieuchwytnego, działającego można powiedzieć w wyższym celu. Właśnie tak zaczyna się prawdziwe dochodzenie w sprawie najbardziej przerażających zbrodni...

Czwarta Małpa to kryminał troszkę nietypowy, bo zaczyna się tak, że mamy wrażenie, że właśnie poznaliśmy zakończenie. W miarę jak czytałam książkę pojawiało się jednak coraz więcej niewiadomych. Powstawały one poprzez sięgnięcie głównego bohatera po pamiętnik mordercy w którym opisywał bardzo nietypowe dzieciństwo. Niejednokrotnie zmroziło mi to krew żyłach, a ja łapałam się za włosy z wrażenia. Nie będę ukrywać, że w tej książce bardziej wyczekiwałam tych "pamiętnikowych" opowieści, niż głównej fabuły. Co było powiedzieć chwilami przytępiające, ponieważ dużo rzeczy mi umknęło przy czytaniu tej pierwszorzędnej historii. Bardzo podobało mi się to, że autor bawi się nami i naszym osądem jeśli chodzi o morderce. To taka psychologiczna przepychanka, gdzie na początku autor podsyca w nas nienawiść do #4MK, a potem wzbudza w nas litość i poczucie winy w stosunku do skrzywdzonego chłopca, którym w jakimś stopniu nadal ten morderca jest. Właśnie takim bardzo skrzywdzonym dzieckiem rządnym sprawiedliwości.

Bardzo podobało mi się nawiązanie autora do jednego obrazu/posążków wywodzących się z Japonii, które ukazują "Trzy mądre małpy". Cała książka postawiona na tej właśnie idei, była bardzo ciekawa i bardzo zadziwiająca. Świetnie wplątane morderstwo w japońskie przysłowie:

"Nie widzę nic złego, nie słyszę nic złego, nie mówię nic złego."

Polecam Wam tę powieść z ręką na sercu! To jest bardzo dobry kryminał, który na pewno zagrzeje swoje miejsce w moim TOP tego roku. Możliwe, że na podium zestawienia!

Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca ❤️

Przeczytałam "Czwartą Małpę" ,jest fantastyczna i wciągająca. Naprawdę jest godna polecenia ,super robota autora.

Jak rodzi się morderca?

Nie ma chyba osoby, która nie kojarzy charakterystycznych małpek, z których jedna zasłania uszy, druga oczy, trzecia usta. Te zwierzęta, umieszczone w jednej z japońskich świątyń, zostały stworzone nie tylko po to, by ich kopie ozdabiały współczesne wnętrza, ale niosą one przesłanie. Stanowią bowiem ilustrację przysłowia: „Nie słyszałem nic złego, nie wiedziałem nic złego, nie mówię nic złego”. Niewiele osób jednak wie, że istnieje jeszcze czwarta małpka, będąca alegorią „Nie czynię nic złego”…

Niezależnie od tego, czy przemawia do nas tak daleko idące wezwanie do moralności, czynienia dobra, to jedno jest pewne – ktoś, w źle pojętym poczuciu sprawiedliwości wykorzystuje te figurki, by zaprowadzić porządek w Chicago. Jego działanie jest zarówno osobliwe, jak i karygodne, bowiem wymierza ON kary, poświęcając to, co najdroższe, składając w ofierze ludzkie życie. O kim mowa? O seryjnym zabójcy, zwanym przez policję zabójcą Czwartej Małpy (#4MK). Od lat pozostaje ON dla policji nieuchwytny, siejąc grozę wśród mieszkańców i stanowiąc pożywkę dla mediów. Przez ponad pięć lat zdołał ON zamordować siedem osób – przynajmniej o takiej liczbie ofiar wie policja – zaś schemat jego działania, jest zawsze taki sam. Kilka dni po porwaniu rodzina otrzymuje ucho porwanej osoby, następnie oczy i język. Ciała odnajdywane są w zatłoczonych miejscach, a do każdego z nich dołączony jest liścik, na którym widnieją słowa „Nie czynię nic złego”. Śledztwo w sprawie porwania, a następnie morderstwa, za każdym razem ujawnia kompromitujące rodzinę ofiary fakty – malwersacje, oszustwa finansowe i inne naruszenia przepisów prawa, które w innych warunkach zapewne nigdy nie wyszłyby na jaw.

Śledztwo w sprawie prowadzi detektyw wydziału zabójstw, Sam Porter i jego partner Nash, choć teraz nie wiadomo, czy zmagający się z osobistą tragedią mężczyzna, będzie w stanie wniknąć w umysł mordercy i wreszcie przerwać ten samosąd. A czas nagli, bowiem porwana zostaje kolejna dziewczyna, tym razem jest to nieślubna córka potentata nieruchomości, Arthura Talbota. Ojciec dostał już jej ucho, a właściwie miał je otrzymać, bowiem coś zmieniło zwyczajowy bieg zdarzeń. Otóż na jednej z chicagowskich ulic miał miejsce wypadek, a pod kołami autobusu zginął człowiek. I – biorąc uwagę statystykę – nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż w kieszeni zmarłego mężczyzny znaleziono gotową do wysłania paczkę, zawierającą ludzkie ucho. Sekcja zwłok ujawnia śmiertelną chorobę ofiary wypadku, pozostaje zatem pytanie, czy rzeczywiście był to wypadek czy też #4MK sam rzucił się pod koła autobusu. A jeśli tak, to gdzie jest jego ostatnia ofiara?

Rozpoczyna się wyścig z czasem, bowiem jeśli dziewczyna żyje, to pozostawiona bez picia ofiara ma przed sobą zaledwie kilkadziesiąt godzin. Czy chicagowskiej policji tym razem uda się uratować porwaną? Czy, odtwarzając ostatnie chwile życia mordercy i kierując się pozostawionymi przez niego tropami, policjanci trafią do miejsca, którym #4MK uwięził córkę Talbota? A może morderca po raz kolejny wodzi wszystkich za nos. W rozszyfrowaniu zagadki pomóc może pamiętnik zabójcy czwartej Małpy, pozostawiony w kieszeni płaszcza, który ujawnia wstrząsające fakty z dzieciństwa mordercy…

O tym, jak potoczy się śledztwo, możemy przekonać się zagłębiając w lekturze przerażającego i porywającego zarazem thrillera „Czwarta Małpa”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Czarna Owca powieść autorstwa J.D.Barkera książka, to fascynująca wyprawa w głąb chorego umysłu mordercy, a zarazem próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób dzieciństwo kształtuje nas samych. Czy psychopatyczni rodzice wywarli wpływ na wrażliwy umysł dziecka czy też okrucieństwo mieszkało w nim od dawna? Jak rodzi się morderca? Dążenie do odnalezienia we fragmentach pozostawionego pamiętnika odpowiedzi, jest równie wciągające, jak śledzenie bieżących wydarzeń, jak układanie układanki z okruchów informacji będących w posiadaniu policji. Doskonale prowadzona, trzymająca w nieustannym napięciu akcja, mistrzowskie kreacje bohaterów – to wszystko sprawia, że od książki trudno się oderwać. Zaskakujące zakończenie jest kolejnym dowodem na to, że J.D.Barker na stronach swojej powieści stworzył potwora, ale i stanowi zachętę, by wkrótce sięgnąć po kolejną – mam nadzieję – książkę autora.

Justyna Gul

Qultura słowa

uważam ,że jest to bardzo dobrze napisany thriller,czytając i wyobrażając sobie te okrutne zbrodnie ,aż włosy jeżą się na głowie.

Zaczęłam czytać "Czwartą małpę" -jest świetna i nie chcę kończyć czytać!!!

Przeczytałem bardzo szybko z zapartym tchem. "Czwarta małpa" zachwyciła mnie. Czasami czułem się ,że przeżywam to wszystko,napisana w trzech osobach,dzięki temu wszystko można bardziej sobie wyobrazić. Niezwykle zaskakująca i nigdy nie zgadniesz co się stanie. Szczerze polecam