Czerwień rubinu. Trylogia czasu. Tom 1

Gwen, przeciętna nastolatka, uchodząca za normalną dziewczynę, nie stwarzającą większych problemów wychowawczych. Zwyczajna uczennica, choć pochodząca z niezwyczajnej rodziny.

Charlotta, kuzynka głównej bohaterki, nosicielka genu, który umożliwi jej w przyszłości przeskok w przeszłość, jeśli nikt się nie pomylił, a przecież to się zdarza prawda? Okazuję się, iż nastąpił ogromny błąd, który może przysporzyć wiele konsekwencji prawdziwej nosicielce genu, którą okazuje się nikt inny jak Gwen. Spór między dziewczynami nie wynika jedynie z tego, iż Charlotta uważa, że główna bohaterka odebrała jej coś co jej się należało, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy pojawia się chłopak, podróżnik, który ma przeskakiwać do innych epok wraz z Gwen - Gideon.

Można by powiedzieć, że przeniesienie się w czasie jest cudowną zabawą, ale co jeśli trafi się w niebezpieczne miejsce, w którym można stracić życie? Co jeśli podróżnik znajdzie się w niewłaściwym miejscu? Co jeśli za tym wszystkim kryje się tajemnica, która może być niebezpieczna dla wszystkich?

Cała recenzja na ---> [Adres usunięty]

Z twórczością Kerstin Gier spotkałam się już kilka razy, swoją przygodę z jej piórem rozpoczęłam od przeczytania Trylogii Snów, która mnie zauroczyła zarówno pod kątem treści, jak i wizualnej oprawy. Kto z nas nie lubi książek, które wyglądają pięknie i się wyróżniają? Kolejna książką, którą czytałam był „Podniebny”, od jakiegoś czasu zastanawiałam się nad Trylogią czasu, kiedy nadarzyła się okazja, udało mi się otrzymać egzemplarze do recenzji, bardzo się z tego ucieszyłam. Nie przypuszczałabym, że literatura niemiecka tak bardzo przypadnie mi do gustu. O czym opowiada „Czerwień rubinu”?

Główną bohaterką książki „Czerwień rubinu” jest Gwendolyn Shepherd, młodziutka dziewczyna, która na pozór nie wyróżnia się niczym zwyczajnym, jednak, kiedy zbada się, albo przynajmniej przyjrzy jej rodzinie, wtedy sprawa wygląda zupełnie inaczej. Pewni jej członkowie mają możliwość podróżowania w czasie, dzieje się tak za pomocą odpowiedniej maszyny, którą nazywają chronografem, ale także samoistnie, bez pomocy żadnego sprzętu. Za taki rozwój sytuacji odpowiedzialny jest pewien gen, który nie każdy posiada. W rodzinie dziewczyny wszyscy uważają, że taki gen posiada Charlotta, która jest kuzynką bohaterki. Z tego powodu pobierała dodatkowe nauki, aby mogła sobie poradzić w każdej sytuacji i czasie, do którego się przeniesie. Kiedy Gwen przypadkiem samoistnie przenosi się w czasie jest szczerze zaskoczona takim obrotem spraw. Rozpoczyna się, więc jej nauka, została zabrana do mistrza loży Strażników, gdzie została poddana próbom, które mają rozwiać wszelkie wątpliwości. Tak oto dowiadujemy się, że zajmuje znaczne miejsce w kręgu i jest rubinem. Gideon, jest przybranym synem mistrza i częścią kręgu, jest diamentem, będzie także jej towarzyszem w podróżach. Czy dziewczyna sobie z tym poradzi? Czy będzie w stanie zaakceptować moc, która w niej drzemie? Co ją połączy z Gideonem?

„Czerwień rubinu” jest fantastyczną książką młodzieżową, początkiem niesamowitej trylogii, a zarazem określiłabym ją, jako wprowadzenie do świata Strażników i podróży w czasie. Prawdziwa akcja i przygody zaczynają się bliżej końca książki, ale wcale mi to nie przeszkadzało. Byłam zafascynowana światem, który wykreowała dla nas autorka. Niczego nie podaje nam na talerzu, potrafi odpowiednio dawkować informacje podsycając w ten sposób ciekawość. Jestem przekonana, że będziecie usatysfakcjonowani tą książką, tak jak ja. Oczekiwałam przyjemnie spędzonego czasu i właśnie to dostałam, jeśli chodzi o głównych bohaterów to bez zwątpienia bardzo do siebie pasują. Są uroczą parą, która zmaga się z przeciwnościami, a mogą liczyć tylko na siebie. To zaufanie, jakie się między nimi buduje jest bardzo wartościowe i wspaniałe.

Jestem sobie niezwykle wdzięczna, że postanowiłam na ślepo kupić tą książkę. Szybko przeczytana, a jak się wciągnie to się nie da oderwać. Polecam!!

Cała akcja powieści rozgrywa się w Londynie i o ile miejsce jest łatwe do określenia z czasem jest tutaj gorzej, ponieważ nie jest ON jednoznaczny. Dlaczego?

Autorka porusza wątek podróży w czasie, tak rozległy i ciekawy. Właśnie ON zachęcił mnie do sięgnięcia po tę trylogie. Dawne czasy, do których przenoszą się bohaterowie wpływają w dużej mierze na klimat, ale jest ON bardziej złożony! Stroje, fryzury, ludzie i ich zachowania, wszystko składa się na super klimat książki.

Główni bohaterowie to Gwendolyn oraz Gideon, nie typowe imiona sugerują wyjątkowość osób, które je noszą. Tych dwóch postaci

i nie tylko ich, właściwie to wszystkich charakteryzacja jest wykonana bardzo dobrze. Przedstawiają inne typy osob, cechy się nie powtarzają, a każdego z osobna możemy sobie bez problemu wyobrazić.

Jednak książka ta napisana jest dla młodszych odbiorców i od razu można to odczuć. Język młodzieżowy, (czasem odnosiłam wrażenie, że użyty na siłę) w niektórych miejscach przeszkadza w przyjemnym chłonięciu lektury. Jednak wydaje mi się, że po prostu jest adekwatny pod grupę wiekową, do której jest napisana całą powieść.

Nie chcę tutaj spoilerówać osobom, które nie czytały, ale muszę powiedzieć jedną rzecz, która bardzo mi się nie podoba. Otóż był to wątek romantyczny, jeśli ktoś czytał jakąkolwiek recenzję napisaną prze mnie to mógł zauważyć już, że ja po prostu nie za bardzo lubię gdy historia idzie w tę stronę, ponieważ romanse młodzieżowe to !moim zdaniem! powtarzający się schemat. Wiadomo nie wszystkie, są wyjątki, ale romanse są schematyczne ipowtarzalne. Tutaj ten wątek był bardzo rozwinięty i zajmował główny plan książki :/ (niestety dla mnie.) Aczkolwiek wiem, że wiele ludzi lubi ten typ, więc może wam się spodobać. Nie umniejsza to faktu, że Gideon po prostu robił źle, a postacie same nie wiedziały czego chcą.

Ostatecznie podsumowując, książka jest dobra, wciągająca, przez co szybko się ją czyta, a także ciekawa poprzez wątek podróży w czasie. Jednak polecam ją dla młodszych czytelników i ostrzegam przed głupotą uczuciową głównego bohatera 🤷🏼‍♀️

Gwendolyn Shepard to całkiem przeciętna nastolatka uczęszczająca do liceum Saint Lennox, choć jej rodzina jest...jakby to ująć...nietypowa. Jej kuzynka Charlotta (przemądrzała żmija w owczej skórze) jest nosicielką genu, dzięki któremu w wieku szesnastu lat będzie mogła podróżować w czasie. Ale czyżby nastąpiła pomyłka ? Bowiem niespodziewanie to właśnie Gwen, ta Gwen, która widzi duchy, przenosi się w czasie. Dziewczyna trafia pod opiekę tajnej prastarej i tajemniczej loży Hrabiego de Saint Germain. Ale to jeszcze nie koniec. Jest jeszcze jeden podróżnik w czasie - chłopak.

A konkretniej bardzo przystojny chłopak - Gideon de Villiers. Ale czy możliwe jest zakochać się, gdy los codziennie rzuca cię do innej epoki ? Uważam, że książka jest naprawdę super. Jest pełna wszystkiego co cenię sobie w książkach: humoru, zaskakujących zwrotów akcji, ciekawej fabuły i romantyzmu. ( Jeśli ktoś polubił Trylogię Czasu, to na podstawie serii powstały filmy, ale ostrzegam, że są tam fragmenty będące czystą fantazją twórców ) Polecam i zapraszam do śledzenia mojego bloga [Adres usunięty] oraz [Adres usunięty]

O sławie Trylogii czasu słyszałam już dawno. Jednak dopiero dziś, po wznowieniu wydania miałam możliwość zapoznania się z niecichnącym zachwytem nad cyklem Kerstin Gier. Sama autorka nie jest mi obca, bo wcześniej przeczytałam całą trylogię Silver - księgi snów, ale wiem, że to właśnie powyższy cykl stał się przełomem w jej pisarskiej karierze. Czy faktycznie zasłużenie?

Pierwsze co skusiło mnie do lektury był motyw podróży w czasie. Czytałam już kilka dobrych powieści opartych na tym wątku ("Obca", "Podróże w czasie") by móc śmiało napisać, że jest ON jednym z moich ulubionych. I faktycznie książka opiera się niemal w całości właśnie na skokach w czasoprzestrzeni, kiedy to główna bohaterka - Gwen - odkrywa w sobie gen, który umożliwia jej przenoszenie się do różnych epok. Tylko dlaczego właśnie ona zyskuje tą możliwość, skoro wszyscy wiedzieli, że to jej przemądrzała kuzynka Charlotta odziedziczy ten dar? Odpowiedzi na to pytanie wciąż poszukuję, bo chociaż jestem w pełni usatysfakcjonowana finałem tego tomu, czuję że to jeszcze nie koniec zaskoczeń ze strony autorki i dopiero kolejne tomy pozwolą mi w pełni zrozumieć dziedzictwo Gwen.

Kerstin Gier napisała powieść kierowaną do młodzieży, ale wydaje mi się, że jest ona bardziej dojrzała niż trylogia Silver. Jako starszy czytelnik bardziej odnalazłam się w Trylogii czasu i dostrzegłam więcej pozytywów. Znacznie bardziej polubiłam też główną bohaterkę, bo Gwen z miejsca zdobyła moją sympatię, chociaż powinno mi być trudno utożsamić się z szesnastoletnią bohaterką. A jednak Gwen ma w sobie tyle wewnętrznego uroku i jest na tyle błyskotliwe, że potrafi przekonać do siebie każdego. Nic więc dziwnego, że zauroczyła w sobie chłopca, również podróżnika w czasie, który okazał się nie tylko przystojny ale i całkiem urodziwy. Tylko czy w ich przypadku miłość jest możliwa, skoro gen przenoszenia w czasie nie pozwala im na spokojne nawiązanie znajomości? Autorka uraczyła mnie zaskakującym i pomysłowym motywem miłosnym, gdzie perypetie głównych bohaterów zostały wystawione na próbę. W mojej głowie wciąż na nowo pojawiało się pytanie kiedy tych dwoje odnajdzie wspólną drogę, bo jak na mój gust - nie ma lepszej pary.

Styl autorki ma w sobie dystans i spore poczucie humoru. Dzięki temu książka nabiera barw, bo przedstawiona w pozytywnym świetle dostarcza czytelnikowi czystej, pozytywnej zabawy. Gwen dostarcza atrakcji w postaci humorystycznych dialogów czy kąśliwych uwag, nie szczędząc opisów na temat intelektu swojej idealnej kuzynki o egoistycznych zapędach. Jak to często w literaturze niemieckiej bywa - całość zapięta jest na ostatni guzik, bohaterowie znają swoje miejsca, akcja logicznie (mimo fantastycznego wątku) porusza się do przodu a tajemnic i zaskoczeń nie brakuje.

Dzięki tej powieści odkryłam Londyn jakiego jeszcze nie znałam. Ale nie tylko to miejsce pojawiło się w historii. Razem z główną bohaterką przenosiłam się do malowniczych miejsc i odbyłam podróż, która okazała się być wielką przygodą. "Czerwień rubinu" to książka kryjąca w sobie same atuty - miłość mimo przeciwności, podróże bez ograniczeń i nieoczekiwane zwroty akcji. Czy można chcieć czegoś więcej? Może jedynie drugiego tomu pod ręką, bo jak na mój gust, pierwsza część skończyła się zdecydowanie za szybko.

Jeszcze kilka miesięcy zdobycie którejkolwiek części Trylogii Czasu Kerstin Gier było niemal niemożliwe, a jeśli już, to horrendalne ceny na facebookowych grupach przyprawiały o zawroty głowy. Setki osób wychwalały te książki prawie pod niebiosa, a jeszcze więcej marzyło o ich posiadaniu. I chociaż sama daleka byłam od wydawania małej fortuny na twórczość Gier, to skłamałabym, gdybym stwierdziła, że nigdy nie zastanawiałam się nad jej fenomenem i że nigdy mnie nie intrygowała. Bo intrygowała.

I to bardzo.

Kiedy wydawnictwo Media Rodzina oznajmiło, że zamierza zająć się tak uwielbianą przez tłumy serią i wydać ją (i to jak!

Wyobraźmy sobie, że żyjemy w bardzo dużej rodzinie, jako jedno dziecko z długiej linii rodu, mamy bardzo bogatą przeszłość i równie przesądzoną przyszłość.

Ale co się stanie, kiedy bardzo ważny gen będący następstwem dziedzictwa ukaże się nie tam gdzie od początku zakładano?

Gwen, to nastolatka żyjąca w cieniu swojej kuzynki, wychwalanej, najbardziej inteligentnej ze społeczeństwa.

Wszyscy w rodzinie łącznie z babką obu dziewczyn wyczekują pierwszych objawów, które świadczyłyby o posiadaniu genu podróżnej.

Lecz Charlotta nic a nic nie czuje i równie do niczego nie dochodzi.

Gwen żyjąca także w tej samej rodzinie co kuzynka, nagle zaczyna odczuwać pierwsze objawy podróżnika. Lecz nikomu o tym nie mówi, ponieważ niemożliwe jest, że ona, córka zwykłych, przyziemnych ludzi mogłaby posiadać tak bardzo ważny gen.

Przecież wszystkie przygotowania i podróże jej kuzynki i ciotki do wielkiego gmachu filii byłyby na marne.

Według Gwen jest to niemożliwe i na pewno zachorowała na coś albo się przeziębiła.

Lecz pewnego razu, w drodze do cukierni po ulubione smakołyki dziewczyna odczuwa nagłe mdłości. Kiedy już otwiera oczy znajduje się praktycznie w innym dla niej czasowo Londynie.

Wszytko jest jakby nie z jej epoki, ludzie inaczej ubrani, a pośrodku ona dziewczyna z przyszłości w płaszczu w wielkie czerwone kropy.

Nagłe pociągnięcie przywołuje dziewczynę do teraźniejszości, a ona coraz bardziej niepewna postanawia powiedzieć o wszystkim matce.

Książka nie najnowsza, lecz przyjemnie było przypomnieć sobie stare czasy, kiedy czytało się tak dobre książki.

Powieść, która parę lat temu była praktycznie niedostępna w Polsce powróciła w wielkiej okazałości, na dodatek w twardej pięknej oprawie.

Tą historię chyba każdy już zna, może dlatego, że wytwórnia filmowa postanowiła wykupić prawa do wszystkich trzech książek i zekranizować je.

Według mnie filmy były niczego sobie, lecz nic nie zastąpi naszej wyobraźni i książki, która spokojnie spoczywa w naszych rękach skrywając tajemnice fabuły.

Od dawna chciałam przeczytać „Trylogię czasu” Kerstin Gier, ale zdobycie tych książek od pewnego czasu graniczyło wręcz z cudem. Kiedy już pogodziłam się z faktem, że najpewniej nie poznam tej historii, wydawnictwo Media Rodzina ogłosiło, że bestsellerowa trylogia Kerstin Gier zostanie ich nakładem wydana na nowo, tym razem w oryginalnej oprawie graficznej. Bardzo się z tego ucieszyłam, a niedawno wreszcie mogłam przekonać się, czym tak bardzo autorka ujęła tysiące czytelników.

Gwendolyn pochodzi z dość osobliwej rodziny, choć sama jest raczej typową nastolatką. Niektórzy z członków jej rodu przychodzą na świat ze zdolnością do podróżowania w czasie, która ujawnia się w wieku około 16 lat. Parę wieków temu przeprowadzone obliczenia wskazują na to, że kuzynka Gwen, Charlotta, będzie kolejną podróżniczką. Dziewczyna od najmłodszych lat była przygotowywana do życia z takim darem. Tymczasem przewrotny los sprawia, że to Gwen przenosi się w czasie. Takiego obrotu spraw nikt się nie spodziewał. Dziewczyna trafia w ręce tajnej organizacji, która sprawuje pieczę nad podróżnikami w czasie, gdzie będzie musiała bardzo szybko nauczyć się przynajmniej części tego, czego Charlotta uczyła się przez lata. Jakby tego było mało, ma wypełnić pewną misję, w której pomóc ma jej drugi podróżnik, dwa lata starszy od niej Gideon. To arogancki typek, który jak na złość przyprawia ją o szybsze bicie serca. Jak uda jej się odnaleźć w nowej sytuacji, zwłaszcza po tym, jak matka ostrzegła ją, by nikomu nie ufała?

Podróże w czasie to jeden z moich ulubionych motywów literackich i filmowych, dlatego chyba nie było możliwości, by ta książka mi się nie spodobała. „Czerwień rubinu” to wprowadzenie to niezwykłego świata Strażników, którzy zazdrośnie strzegą swoich sekretów. Rzucona jak na głęboką wodę Gwen musi poznać wiele zasad, jakimi rządzą się podróże w czasie i samo stowarzyszenie. Ma masę pytań, ale nie na każde z nich może uzyskać odpowiedź. Co ukrywają przed nią Strażnicy? Komu może zaufać? Podobnie jak sama bohaterka, czytelnik może poczuć się lekko zdezorientowany. Zewsząd mnożą się tajemnice, a kolejne wydarzenia rodzą coraz to nowe pytania, na które, nie łudźcie się, w tym tomie odpowiedzi nie znajdziecie. Ale to dobrze, bo apetyt na lekturę drugiego tomu będzie spory, możecie mi wierzyć.

Gwen, poza faktem, iż widzi duchy zmarłych, była dotąd zwykłą nastolatką. Szkoła, wymagający nauczyciele, najlepsza przyjaciółka, na którą zawsze może liczyć i z którą uwielbia oglądać filmy, niezbyt przyjemne zaloty klasowego błazna, docinki popularnych dziewczyn – ot, typowe nastoletnie sprawy i problemy. „Czerwień rubinu” to lekka powieść młodzieżowa, ale jeśli nie lubicie takich typowo licealnych klimatów, raczej odradzałabym Wam jej lekturę. Co prawda szkolne sprawy to tylko tło, ale jednak stanowi ono nieodłączną część życia Gwen.

Czytając powieści z wątkiem podróży w czasie, zawsze zwracam uwagę na to, czy autor wiarygodnie oddał epokę, do której udaje się bohater książki. Kerstin Gier pod tym względem mnie nie zawiodła. Autorka pięknie odmalowała każdy z wieków, do którego udaje się bohaterka. Urzekła mnie opisami otoczenia, w którym pojawia się Gwen oraz bardzo szczegółowymi opisami garderoby.

Kerstin Gier zadbała także o to, by czytelnik nie pogubił się w zasadach panujących w tajnym stowarzyszeniu Strażników. Każdy z rozdziałów poprzedza strona, na której odkrywane są jakieś ich sekrety. Znajdziecie wśród nich między innymi reguły stowarzyszenia i podróży w czasie, fragmenty raportów członków stowarzyszenia, inskrypcje i przepowiednie czy też rozrysowane diagramy linii rodowych Strażników. To bardzo pomocne dodatki.

„Czerwień rubinu” to świetne otwarcie bardzo dobrze zapowiadającej się trylogii. Książka porwała mnie od samego początku. Historia Gwen wciąga, bawi, zaskakuje, a nawet trzyma w napięciu. Nowe wydanie ponadto urzeka także starannością wykonania. Ta książka stanie się niewątpliwą ozdobą Waszej biblioteczki. Polecam!