Czego najbardziej żałują umierający

Z jednej strony mamy więc opowieść o tym jak czuwała przy łóżkach śmiertelnie chorych ludzi, z drugiej czytamy o kobiecie pracującej, jako barmanka, telemarketerka. Autorka opowiada także o swojej ciągłej potrzebie zmian, wieloletnich podróżach po świecie, zaszywaniu się w buszu na kilka dni, a później bolesnym powrocie do cywilizacji. To historia o życiu wagabundy, która nigdzie nie mogła zaznać spokoju, aż wreszcie znalazła go w sobie.

Dzięki tej różnorodności opowieść nie nudzi, tekst nie tyle się czyta, co pochłania, a autorka i zarazem narratorka staje się kimś bliskim, dobrym duchem historii.

Bałam się trochę tej książki. Za oknem pochmurno, od kilku miesięcy ciągle tylko zimno, prawie zapominam jak wygląda słońce. Czytanie o umierających raczej nie jest najlepszym pomysłem w takim depresyjnym czasie. Tak mi się przynajmniej wydawało. Okazuje się jednak, że moje obawy były bezpodstawne. Czego najbardziej żałują umierający to ciepła i chwilami nawet pozytywna historia. Nie taka, po której wpadamy w euforię. Nie. Raczej sprawia, że chociaż przez kilka chwil dziękujemy światu za to, że możemy być jego częścią. Wywołała we mnie wiele emocji, wszystkie przeszywały na wskroś. Kilka razy wzruszyłam się i potrzebowałam minuty spokoju, aby ochłonąć. Przede wszystkim jednak wyniosłam z tej pozycji parę znaczących lekcji i rad, które będę się starała wdrożyć w moje życie.

Macie przed sobą ciekawą, chwytającą za serce pozycję, która wzrusza i motywuje jednocześnie. Znajdziecie w niej także opis tego, jak wygląda śmierć z punktu widzenia pobocznego obserwatora tych wydarzeń. Będziecie świadkami niekiedy dziwnych zjawisk towarzyszących odchodzeniu. Poznacie rodziny, które musiały nauczyć się żyć bez swoich bliskich. Ale zobaczycie też, czym jest uśmiech losu, jak wielkie znaczenie ma miłość i życzliwość. Przekonacie się, że życie ma nam dużo do zaoferowania.

To bez wątpienia literatura dosyć specyficzna. Można ją lubić lub nie. Wiadomo, że nie każdy ma ochotę mierzyć się z trudnymi tematami. Zdaję sobie sprawę, że Czego najbardziej żałują umierający znajdzie swoich czytelników przede wszystkim wśród ludzi, którzy konkretnie wiedzą, czego szukają. I to właśnie do nich kieruję tę recenzję. Nie musicie obawiać się, że historia was przytłoczy. Sądzę, że dokonując świadomego wybory lektury, będziecie z niej zadowoleni. Jeśli jednak nie jesteście do końca przekonani czy to wasz klimat, poczekajcie. Może nadejdzie lepszy czas na przeczytanie tej historii.

więcej: [Adres usunięty]

Książka jest bardzo autobiograficzna. Czego najbardziej żałują umierający mozna dowiedzieć się czytając spis treści lub kilka ostatnich stron.

Długie opisy życia autorki, jej ciągłej chęci zmiany, niemożliwego farta w życiu. Próba przekazania ideologii życiowych.

Książka nie jest o tym czego się spodziewać mozna po tytule. Długa i przynudnawa.

tematyka wyjątkowa. styl prosty i jasny. nasączona uczuciami, z którymi każdy może sie identyfikowac. ciekawe spostrzeżenia, wzbudza naturalną ludzką refleksję.. książka ciekawa. warta przeczytania. polecam.