Cuda codzienności. Tom 1

1. 

   Recenzent Wybitny

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Alice G. w dniu 2024-01-09

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Książkę czyta się bardzo szybko, chociaż niewiele się tam dzieje, czyli styl bardzo dobry. Bardzo mi przeszkadzały błędy autorki, które mamy już na samym początku. Mama Maćka wspomina jak to było w czwartej ciąży, jak słuchała tej samej muzyki, ale dawała ona jej siłę i radość...Teraz było inaczej. CZYLI piąta ciąża. Później dowiadujemy się, że 2 dzieci to bliźniaki i nagle jest to czwarta ciąża,. Trzeba to było poprawić, bo o piątej ciąży jest mowa kilka razy, piąty już raz...itd.
   
   Nastepnie 13 letnia Staszka jedzie z ojcem dostarczyć mąkę, a parę godzin później: 12 letnia Staszka wchodzi do kuźni. Natychmiast wróciłam parę kartek wstecz, ale tam ma 13 lat, niestety. Od tego jest redakcja, ktoś tę książkę czytał, więc jakim cudem nie zwrócił autorce uwagi??? Jest to denerwujące, ponieważ lekceważy się nas, czytelników. Jakim cudem nikt tego tutaj nie zauważył? Naprawdę czytacie 5 ciąża przez kilkadziesiat stron i nie kojarzycie, że nagle napisano czwarta? Miłość Maćka do 12??? letniej dziewczynki, która według ojca jest chuda, płaska, to znaczy mie ma jeszcze biustu i wygląda jak dziecko, wydaje się absolutnie nieprawdopodobna. Szkoda, że nie była w jego wieku, czyli 5 lat starsza, bo tylko czyje się niesmak podczas czytania tych opisów miłości. Dlaczego dorosły już Maciek traci głowę dla chudej dziewczynki, która ma 12 lat? Wyprawa do Warszawy, żeby tylko popatrzeć jest też nieprawdopodobna. Gdzie Maciek chciał mieszkać tam z żoną i jak opłacić czynsz? To spotkanie z obcym panem i obdarowanie Maćka mieszkaniem w super kamienicy i do tego ofiarowanie mu pracy jest jak z bajki dla dzieci, a książka jest przecież dla dorosłych. Mogło się przytrafić? Tak, ale to bardzo nierealistyczne. Jakby każdemu na głowę nagle spadało mieszkanie i praca, a on tylko mówi: dobrze. Dziecko w to uwierzy, dorosły kręci głową. Druga część bardziej realistyczna, ciekawa i zawiera interesujące wątki. Postaci są już dwuwymiarowe i każda z nich jest inna. Tajemnice i jak na tamte czasy typowe i częste rozwiązanie problemu ciąży. Podobało mi się bardziej od tego tomu. Jeżeli lubi się powieści historyczne to na pewno warto przeczytać, ale brakuje tu akcji, poza początkiem.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Barbara Z. w dniu 2022-05-29

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Opowieść o sile rodziny, miłości, o marzeniach i ich spełnianiu. A w tle wydarzenia przełomu wieków XIX i XX . Obraz biednej lubelskiej wsi i Warszawy, w której życie też nie jest łatwe.
   
   Czyta się szybko i przyjemnie 🙂

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Anna C. w dniu 2021-12-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   "Cokolwiek się wydarzyło, ON zawsze był przy niej i nadal będzie. Dokądkolwiek powiedzie ich los, będą trzymali się za ręce jak teraz, dopóki śmierć im tych dłoni nie rozplecie i jednego nie zostawi samotnym".
   
   W Wigilię pewne rzeczy nie dzieją się bez przyczyny. W ten śnieżny dzień roku 1863 rodzi się Maciej Ciszak – chłopiec o anielskiej urodzie, któremu nie wróżą długiego życia. Dokładnie siedemnaście lat później los przywiódł do kuźni jego ojca Staszkę, 12-letnią córkę młynarza. Zamienili ze sobą raptem kilka słów, ale zostali na lata ze świadomością, że są sobie przeznaczeni. Czy Staszkę i Macieja połączyła ich inność lub przekonanie, że razem stworzą rodzinę, która będzie dla nich opoką zawsze i wszędzie? A może pogoń za marzeniami, by z prostej i wiejskiej Lubelszczyzny wyjechać do Warszawy, która okazuje się piękniejsza aniżeli w Maciejowych snach?
   
   Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest znać swoją przyszłość? Mieć w sobie niezachwianą pewność, którędy będzie biec życiowa droga i kto będzie twoim towarzyszem? Maciej Ciszak to wszystko wiedział, tak po prostu. Wiedział, że przeznaczone jest mu życie w Warszawie a nie w prostej chałupie na Lubelszczyźnie. Staszka zaufała jego intuicji, przeczuwając, że jakkolwiek będzie wyglądać ich codzienność, na pewno nie będzie straszna u jego boku. I właśnie o tym są "Cuda codzienności". O rodzinie, dla której każdy wspólny dzień jest małym świętem. Świat się zmienia, pędzi ku nowoczesności, dzieci rosną, Staszce i Maciejowi przybywa zmarszczek i siwych włosów, ale wciąż mają siebie. To zadziwiające, jak dwoje ludzi, których rodzinne historie odbiegały od tych tradycyjnych, potrafiło stworzyć tak kochającą się rodzinę. W dzieciach wypatrują swoich miniatur, szukają podobieństw charakterów, uśmiechu, czy choćby zakrzywiania brwi. Jakkolwiek by się potoczyły ich losy, zawsze mogą liczyć na siebie, na nieme zapewnienie, że będzie dobrze; mogą liczyć na otuchę, która nie pozwoli im zwątpić ani przez chwilę.
   
   "Oto spełniła się obietnica sprzed lat, w którą oboje uwierzyli, choć przecie nie padło żadne słowo. Maciej był jej, a ona jego i nic pod niebem nie było w stanie tego zmienić, bo tego, co Pan Bóg złączył, człowiek nie mógł rozdzielić".
   
   Sporo miejsca Maria Paszyńska poświęciła na przywołanie i opisanie zwyczajów, związanych z rytmem życia, ze świętami i z gospodarstwem. Opowieści te wzruszają, czasem przerażają, ale też i przywołują uśmiech na twarzy. Łączą rodzinę w jedność, jak choćby przygotowania do świąt, wspólne posiłki czy celebrowanie zwyczaju zostawiania pustego miejsca przy wigilijnym stole. Chociaż korzenie Ciszaków zostały na Lubelszczyźnie, w Warszawie nie zapomnieli do końca o tym, czego nauczyli ich rodzice i dziadkowie.
   
   "Cuda codzienności" opowiadają historię nieco inną aniżeli przyzwyczaiła nas ostatnimi czasy autorka. W tej opowieści wichry historii aż tak mocno nie poniewierają bohaterami. Owszem, widać echa powstania styczniowego, czy echa walk na froncie, widać zakradającą się nowoczesność, ale to wszystko po to, by pokazać, że rodzina jest najważniejsza.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Halina W. w dniu 2021-11-19

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Ludzie szybko zapominają o tym, co było, gnani odwiecznym instynktem życia, pomimo wszystko i na przekór wszystkiemu”.
   
   My współcześni, zabiegani, niemający na nic czasu. Nie doceniamy tego co mamy, nie widzimy wszelkiego dobra, które mamy na co dzień. Nawet magia Świąt Bożego Narodzenia nam spowszedniała. Psują ją nam skutecznie media emitujące agresywne reklamy tuż po obchodach Uroczystości Wszystkich Świętych, a także markety i ich wystawy świąteczne, które pojawiają się zaledwie, gdy znicze i stroiki zdejmą z półek. Kiedyś te święta, a Wigilia szczególnie były celebrowane. Wzruszające było podejście do świąt ludzi z dawnych czasów, do tradycji, zwyczajów, wystroju domów, świątecznych ozdób, przysmaków. Teraz magia Wigilii, sprowadza się głównie do prezentów i jedzenia z cateringu. Czasem do wyjazdu za granicę, byle dalej od rodziny i domu. Odbywa się wszystko w pośpiechu, naprędce, w biegu nieomalże. Ja nadal pamiętam klimat Wigilii w naszym domu, kiedy tak bardzo przywiązywało się ogromną wagę do tego dnia, a teraz aż żal patrzeć, na to co się dzieje. Zastanawiam się, co będzie, gdy zniknie pokolenie, dla którego jeszcze ten dzień ma jakieś znaczenie.
   
   Maria Paszyńska w „Cudach codzienności” odwołuje się do polskich tradycji, do więzi rodzinnych, które pozwoliły naszemu narodowi na przetrwanie wszystkich burz dziejowych.
   
   Nie ma w tej powieści realizmu magicznego, wbrew tytułowi. Nie o takich cudach, jakie ma zapewne na myśli czytelnik, opowiada ta powieść. Ta magia to rodzina, która wbrew wszystkiemu i wszelkim przeciwnościom losu trzyma się razem i sobie wzajemnie pomaga.
   
   Cuda codzienności zdarzają się każdego dnia, tylko my ich nie dostrzegamy lub ich nie chcemy dostrzegać. Zmieniają się czasy niczym w kalejdoskopie, historia kołem się toczy, dzieje naszego kraju się zmieniają, ale jedno jest pewne i wieczne. Co roku jest Wigilia. Kiedy przy stole zasiada rodzina, cichnie gwar i wszelkie spory. Od lat to nasza tradycja, to nasza świętość. Ten jedyny w roku wieczór jest osią najnowszej powieści Marii Paszyńskiej. Mimo burzliwych dziejów naszej ojczyzny, nieustających osobistych problemów i kłopotów, rodzina Ciszaków, tradycyjnie co roku siada do kolacji wigilijnej w większym lub mniejszym gronie.
   
   Rok 1863 na Lubelszczyźnie w jednoizbowej chacie Ciszaków trwają przygotowania do Wigilii. Bogna Ciszakowa jest przy nadziei, spodziewa się trzeciego dziecka i trawi ją dziwny niepokój. Wkrótce zaczyna rodzić i wydaje na świat pięknego chłopca o niebieskich oczach, ale sama wkrótce umiera. Mąż, który poszedł po pomoc dla żony, przepadł bez wieści. Trójką osieroconych dzieci zajmuje się siostra Bogny, która nie ma serca dla nowo narodzonego chłopca. Oddaje go na wychowanie kowalowi i jego żonie, którzy bezskutecznie od lat starają się o potomka. Z biegiem czasu ludzie we wiosce zapomnieli o trzecim dziecku Ciszaków zrodzonym wśród zamieci śnieżnej w Wigilię, dla nich istniał już tylko Maciej syn kowala. Chłopak wzrasta otoczony miłością przybranych rodziców, marząc o życiu w stolicy. Czas biegnie, Maciej wyrasta na dobrego i pracowitego mężczyznę, nie porzuca jednak marzeń o zamieszkaniu w wielkim mieście.
   
   Fabuła powieści jest bardzo ciekawie skonstruowana i dopracowana w każdym calu, akcja dzieje się w latach 1863 – 1918. W ciągu tych 55 lat w dziejach Polski doszło do wielu historycznych wydarzeń. „Cuda codzienności” napisane są specyficznym językiem, który nie ułatwia czytania, ale dodaje książce kolorytu i wprowadza czytelnika w odpowiedni klimat tamtych czasów. Pani Maria kolejny raz zaskoczyła mnie ogromną wiedzą historyczną i tym z jaką lekkością i naturalnością łączy fakty historyczne z fikcją literacką. W każdym wersie tej książki czuć ogromne zaangażowanie, wiedzę i pasję autorki.
   
   Ogromnym plusem tej książki jest przedstawienie przez autorkę wielu wydarzeń historycznych, które pozwalają na wyobrażenie sobie tego, jak wtedy wyglądało życie zwyczajnych ludzi, które było pełne trosk i zmartwień, obciążonych dodatkowo nieustannym strachem o życie swoje i najbliższych. Od zarania dziejów ludziom z nizin społecznych nie były obce ciężka praca, walka o byt, bieda i zacofanie. Autorce wspaniale udało się przedstawić, jak było niezwykłe podejście ówczesnych ludzi do tradycji, ich wzajemne poszanowanie się, pielęgnacja więzi rodzinnych, niezwykła miłość, wsparcie i bycie ze sobą bez względu na okoliczności. Po mistrzowsku ukazała kontrast życia, jaki panował pomiędzy wsią a miastem. I nie było tak, że mieszkańcom wsi było gorzej, bo żyli w trudzie ciężkiej pracy od świtu do nocy, ale także niełatwy był żywot zwykłych, prostych ludzi w mieście, którym wcale nie było łatwo ani lekko, bo doskwierały im bieda, głód i inne niedostatki.
   
   Nie jest to łatwa w odbiorze książka, ale piękna, opowieść o miłości, rodzinie, nadziei i marzeniach, którą polecam każdemu, kto szuka wartościowej historii napisanej pięknym językiem, która dostarczy wielu wzruszeń zapadających na długo w pamięci.
   
   Nie jest to ckliwa i banalna opowieść z pięknym polukrowanym zakończeniem. „Cuda codzienności” przedstawiają bowiem historię Polski i jej burzliwe dzieje na przestrzeni kilkudziesięciu lat. Marzenia, mrzonki, radości i smutki zwykłych ludzi. Na końcu powieści następuje wspaniałe posumowanie, w którym trudno nie dostrzec przekazu autorki. Najważniejsza jest rodzina, która nigdy nie zawiedzie, zawsze gotowa do pomocy, zawsze uratuje, pomoże podnieść się z upadku. Autorka tak pięknie pokazuje, że prawdziwym cudem codzienności pozostaje niezmiennie rodzina, nie ma od niej większej wartości. Nie wiadomo jak dalej potoczą się losy rodziny Ciszaków, ale w ten jeden jedyny wieczór postanowili nie martwić się o przyszłość, poczuć się zwyczajnie szczęśliwi.
   
   „Kochałem i byłem szczęśliwy. To dużo”. […] z życiem to tak właśnie już jest, że płynie dalej, choćby komuś serce pękło”.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Wiesława B. w dniu 2021-11-17

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Pamięć ludzka zaciera granice między prawdą a kłamstwem; tym, co się wydarzyło i tym, co nigdy miejsca nie miało.”
   
   Wigilia 1863 roku niewielka wioska na Lubelszczyźnie pod zaborem rosyjskim, rodzina Ciszaków. Na świat przychodzi nieprzeciętnej urody chłopiec, niestety jego matka umiera przy porodzie, osierocając dwoje starszych dzieci i jego. Ojciec wyszedł w ciemną, śnieżną noc po pomoc dla umęczonej żony i ślad po nim zaginął. Chłopca przygarnia kowal z żoną, traktują go jak swojego, nie szczędzą mu miłości. Maciej z chłopca zmienia się w przystojnego młodzieńca, nieustannie marzy o wielkim świecie, chce czegoś więcej od życia. Na jego drodze staje córka młynarza – Staszka. Młodzi od pierwszego spojrzenia są pewni, że zostali sobie przeznaczeni...
   
   Powieść wciąga od pierwszych stron, całkowicie przykuwa uwagę i niesie ogromną dawkę przeróżnych emocji. Przenosimy się w czasie, do niespokojnych czasów, a obok trudne, naznaczone ciężką pracą ludzkie życie. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, obejmuje lata od 1863 do czasów tuż po I wojnie światowej. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe. Specyficzny język robi bardzo pozytywne wrażenie. Pani Maria z lekkością, barwnie, naturalnie łączy fakty historyczne z fikcją literacką. Czuć ogromne zaangażowanie, pasję, talent i ogromną wiedzę historyczną Autorki. Jest to literatura najwyższych lotów! Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, to zwykli, prości ludzie, których życie toczy się z dala od wielkiego świata.
   
   Ogromny kontrast między ludźmi żyjącymi na wsi, a w mieście. Jednak wszyscy oni mają swoje troski, zmartwienia, problemy. Chłopi, których codzienność wyznaczana jest przez pory roku. Ciężka praca, walka o byt, bieda, zacofanie. Wiara katolicka, a obok zabobony, gusła, obrzędy. Autorka bardzo realistycznie ukazuje nam codzienność tych ludzi i ich podejście do świąt, do tradycji, zwyczaje, wystrój domów, świąteczne ozdoby, przysmaki. Magia wigilii, czas cudów, życie płynie, a tradycja pozostaje niezmienna. Pięknie ukazane silne więzi rodzinne, wzajemne wsparcie, miłość, poszanowanie, bycie razem na dobre i złe. Marzenia, odważna próba ich realizowania. Ludzkie losy bywają zmienne, zaskakujące i mało przewidywalne. Naznaczone chwilami pełnymi bólu, cierpienia i tymi pełnymi radości, spełnienia i szczęścia. Narodziny i śmierć, nic nigdy nie jest nam dane na zawsze.
   
   Przejmująca, piękna, wnikliwa, napisana sercem opowieść o miłości, rodzinie, nadziei i marzeniach. Historia całkowicie skradła moje serce, zostanie we mnie na długo, nie da się przejść obok obojętnie. Z całego serca polecam, Tatiasza i jej książki :)

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 7 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję