Chłopiec z lasu

Jednego można być pewnym - po książki Harlana Cobena można sięgać w ciemno. Ja kiedyś tak zrobiłem, nie czytając żadnej opinii i do dzisiaj nie żałuje. Tego autora umieściłem bardzo wysoko, jeżeli chodzi o moich ulubieńców. Po raz kolejny funduje nam ON sporą dawkę emocji oprawianą sensacyjnymi wątkami. Co prawda, w pierwszej kolejności miałem małe skojarzenie z Tarzanem znanym mi z bajek z dzieciństwa, ale na szczęście szybko to wrażenie minęło. Na pewno nie ma tu miejsca na żadne bajki. To jeden z najlepszych thrillerów psychologicznych, jakie miałem ostatnio w swoich rękach. Polecam z czystym sumieniem "Chłopca z lasu", jeżeli ktoś lubi się bać. Od tej książki nie będzie można się oderwać.

Przyznam, że do przeczytania książki skłonił mnie jej autor, który jest w czołówce moich ulubionych twórców. Fabuła osadzona jest w latach 80’ w USA. Czytając kartka po kartce, miałem wrażenie, że wchodzę do przedstawionego przez autora świata. Mrok, tajemnice, ogrom emocji – Coben nie zawiódł i tym razem. Sama postać głównego bohatera intryguje. Jego przeszłość jest owiana tajemnicą. Zdecydowanie bardziej chcę ją poznać czytelnik, niż sam główny bohater, który przez pewne wydarzenia jest do tego po prostu zmuszony. Poznanie swojej przeszłości to nie tylko jego indywidualna sprawa, ale część czegoś większego, co może mieć wpływ na wiele osób. Być może to i kwestia indywidualna, ale poznając stopniowo jego historię, nawiązywałem relację z postacią samego Wilde, która stawała mi się bliska. Sam wątek owiany sekretem powodował, że książka działała jak magnes i ciężko było się od niej oderwać.

Na nowe powieści Harlana Cobena zawsze czekam z niecierpliwością. Pisarz trafił do mnie swoim unikalnym stylem przedstawiania historii. Uwielbiam thrillery z klimatem i zmianami akcji. Dlatego z zapałem zabrałem się za czytanie "Chłopca z lasu". I mogę powiedzieć jedno - po raz kolejny Coben udowodnił, że nie bez powodu należy do czołówki w swoim gatunku literackim. W tej powieści wszystko ze sobą współgra - główny i tajemniczy bohater, główna fabuła i wątki poboczne oraz to, z czego słynie Coben, czyli niespodziewane zmiany. Lubię, kiedy nie od razu wszystko można przewidzieć. Zaskoczenie to dobry chwyt na wybicie czytelnika z rutynowego myślenia i przekierowania jego uwagi gdzie indziej. Polecam tę powieść wszystkim uwielbiającym nietuzinkowe historie okraszone niesamowitą atmosferą.

Hej, hej 🖐🏻🖐🏻🖐🏻

Lubicie książki mistrza kryminałów Harlana Cobena?

Ja uwielbiam! Z @harlancoben miałam przyjemność już się spotkać. Czytałam jedną książkę z serii o Myronie Bolitor oraz trylogię o Mickey Bolitor. Byłam wtedy zachwycona, a czy tym razem też tak było? Zapraszam niżej na recenzję 😃

⭐RECENZJA⭐

Rok 1986. W lesie zostaje znaleziony chłopiec. Nikt nie wie jak udało mu się tam samemu przetrwać.

Rok 2016. Po 30-stu latach Wild stara się żyć normalnie, mimo przeszłości. Pewnego dnia znajoma prosi go o pomoc w odnalezieniu nastolatki, która zaginęła, lecz nikt się tym nie przejmuje. Czy mężczyźnie uda się odnaleźć dziewczynę i wyjaśnić wszystko to, co się dzieje?

🌲🌳

Tak, tak, tak! Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Historia jest dość zagmatwana, ale dzięki temu intrygująca i chce się wiedzieć więcej i więcej z każdą stroną. Cała fabuła zawiera parę wątków. Może się wydawać, że przez to jest mało spójna, lecz nie! Tutaj wszystko scala się w całość i daje nam naprawdę dobry kryminał. Bohaterowie są interesująco wykreowani. Najbardziej polubiłam się z Hester i Wildem. Oni skradli me serce. A dlaczego akurat oni? Kobieta jest przebojową prawniczką z takim pazurem, a mężczyzna jest odrobinkę zamknięty w sobie, taki wycofany, z powodu tego co się wydarzyło u niego w przeszłości. Lecz to nie powoduje żadnego minusa u niego, oczywiście jeśli chodzi o moje spostrzeżenia 😉 Uwielbiam w powieściach, jak autor przeplata wątki przeszłości z wątkami z teraźniejszości i jak ta przeszłość wpływa na życie naszych bohaterów. Zakończenie mnie zaskoczyło, lecz pisarz zostawił mnie z niedosytem. Liczę po cichu na to, że @harlancoben stworzy kolejną część tej historii i wszystko tam się wyjaśni, co zostało teraz niedopowiedziane 😃 Polecam! Ja się świetnie bawiłam czytając tę lekturę i jak tylko ogarnę odrobinkę swój stos książek do recenzji, zabieram się od razu za książki mistrza kryminału!

🌲🌳

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwoalbatros 💚

Harlan Coben to niebywały mistrz w swoim fachu! Jego mroczne opowieści na długo zostają w pamięci. Chłopiec z lasu jest przejmującą historią, z którą aż ciężko się oswoić. To pozycja, która jest na wskroś przyszywającą i poruszająca. Myślę, że kreacja głównego bohatera to majstersztyk. Połączenie thrilleru z psychologią daje mieszankę wybuchową i wciągającą. Nurtująca tajemnica, poruszający bohaterowie- Coben jak zwykle mnie nie zawiódł. Bohater o tajemniczej przeszłości, której sam nie mógł rozwikłać przez wiele lat, pomimo dzikości pełen empatii i współczucia- takiego bohatera nie da się nie lubić. Do tego wprowadzenie postaci, z którą główny bohater poniekąd się utożsamia, przyjemnie i lekko się czyta i ciężko oderwać się od książki.

Nie jest to najlepsza książka Cobena. Nie mam co do tego wątpliwości. Jestem fanką twórczości tego autora ale tym razem mnie nie przekonał. Jestem rozczarowana. Koleżanka mnie uprzedzała, że tym razem książka jej nie ujęła i ja przez to długo ją odkładałam. Wczoraj się przemogłam i zajęło mi to trzy godziny. Mimo, że fabuła w cobenowskim stylu to jest ona płaska i niedopracowana. W sumie ja nie wiem co tu jest głównym wątkiem. Chłopiec z lasu, nauczycielka ze swoją tajemnicą, czy może motyw znęcania się nastolatków nad słabszymi rówieśnikami. To ważny temat i szkoda, że Coben tak go pokpił. Mógłby się bardziej postarać chociażby przez wzgląd na szacunek dla czytelników. Podobno w pandemii ludzie mają więcej czasu...

Książka aż się prosi o drugą część bo wątek Wilde'a nie został wyjaśniony.

Uwielbiam książki Harlana Cobena za różnorodność oraz ciekawy i jednocześnie prosty styl pisania. Poza tym bohaterowie H. Cobena są zawsze "jacyś", a to według mnie duży plus. W książce "Chłopiec z lasu" nie jest zresztą inaczej. Fabuła dosyć ciekawa oraz interesujący bohaterowie. Książkę czytało mi się bardzo szybko i przyjemnie. No i nie obyło się od elementu zaskoczenia na koniec... Polecam!

Żyłam tą książką, są snułam kto gdzie po co i dlaczego. A zakończenie? No nie spodziewałabym się. Szkoda tylko jednak zee nic o głównym bohaterze dalej nie wiadomo :/

Któż nie zna Harlana Cobena!

Jego thriller „Chłopiec z lasu” to historia tajemniczego mężczyzny, który jako dziecko został znaleziony w New Jersey, w Stanowym Parku Krajobrazowym. Choć mały chłopiec rozumiał po angielsku, nigdy nie udało się nikomu odkryć kim jest, kto go porzucił w lesie, dlaczego i jak tam się znał oraz jak w ogóle tam przetrwał. Kim jest Wilde? Tego nie wie nawet ON sam.

Trzydzieści lat później, jako dorosły mężczyzna Wilde jest minimalistą pod każdym możliwym względem. Przystojnym, niezwykle inteligentnym i wysportowanym facetem, który jest zadowolony z tego, jak żyje poza systemem. Choć trafił do kochającej rodziny zastępczej, mógł poczuć czym jest miłość i przyjaźń, zdobył wykształcenie, potrafił rozmawiać z ludźmi, słuchać ich i analizować ich zachowania – na dłuższą metę potrafił żyć tylko sam. Jego historia ma „wiele luk i zamieszania”, ale jemu samemu w gruncie rzeczy to wcale nie przeszkadza.

Pewnego dnia Wilde zostaje poproszony o pomoc w sprawie zaginięcia nastolatki. Sprawa jest o tyle dziwna, że zniknięcie dziewczyny nie budzi niepokoju nawet jej ojca. Jedyną wskazówką jest to, że była ona nękana w szkole.

Sprawa outsiderki, która nikogo nie obchodzi staje się dla „chłopca z lasu” priorytetem. Sam przecież też jest „obcy”…

Żeby wyjaśnić tajemnicę zniknięcia dziewczyny, Wilde będzie musiał udać się w podróż w swoją mroczną przeszłość. Jako facet który nie wierzy w intuicję, tylko w fakty, będzie musiał użyć wszystkich swoich zmysłów, by rozwikłać nie jedną, a kilka zagadek, które będą miały niebagatelny wpływ na życie wielu ludzi..

Autor porusza tu szereg ważnych tematów, mnoży wątki, przez co sprawia, że powieść jest ciekawa, zaskakującą i wciągająca. Nie ma tu wielkiego WOW, nic nie rzuca czytelnika na kolana, nie podnosi ciśnienia i nie powoduje palpitacji serca, ale Coben pisze przystępnie i przyzwoicie i myślę, że rozrywka w takim wydaniu też jest warta uwagi. Choć pozostawia niedosyt..

I choć nie będzie to moja ulubiona książka Cobena, „Chłopiec z lasu” to dobra propozycja na bezstresowy jesienny wieczór, a ciśnienie można zawsze sobie podnieść herbatą z prądem.

Polecam.

Chyba dla nikogo nie będzie zaskoczeniem fakt, że po raz kolejny polecam książkę Cobena. W jego stylu pisania jest pewien urok i niepowtarzalność, dzięki którym nie sposób nudzić się przy lekturze. Mam poczucie, że siedzę w pierwszym rzędzie, a Autor niczym narrator opowiada historię z życia wziętą. Herbatka w dłoń, kocyk na nogach i można się zasłuchać. Tfu, zaczytać.

Książkę otwiera intrygująca notka o znalezionym chłopczyku po środku ogromnego lasu. Nie wie, jak ma na imię, skąd pochodzi, jak się mówi. Jest jednak przekonany, że las to jego dom i nie chce się z nim rozdzielać. Brzmi jak przypadek Mowgli'ego z "Księgi dżungli". I poniekąd tak właśnie jest ;)

Właściwa historia dzieje się około 30 lat później. Tytułowy chłopiec z lasu wyrósł na silnego i zaradnego mężczyznę o imieniu Wilde (bardzo do niego pasuje). Już od pierwszych stron zapałałam do niego sympatią. Urzekło mnie jego emocjonalne zaangażowanie, jeśli chodzi o pomoc swojemu... bratankowi (w dużym skrócie). Jest dla niego oparciem i w każdej, nawet na pierwszy rzut oka najtrudniejszej, sytuacji mu pomoże. Żaden płot mu nie straszny podczas wtargnięcia na czyjąś posesję, bo jak wspominałam wcześniej - to zaradny mężczyzna. Przekozak. W końcu ukształtował go las, a z nim nie ma przelewek.

Drugą główną bohaterką jest Hester. Prawniczka, której niedawno stuknęła siedemdziesiątka na karku, ale cięty język i riposta nie do odparcia nadal służą. Swoją drogą, tak właśnie wyobrażam sobie Chyłkę na starość 😂 Coben świetnie skroił tę postać. Z każdą kolejną stroną coraz bardziej czuło się jej dominację i werwę. Rozbawiła mnie swoim powiedzonkiem przy odbieraniu telefonu: "wysłów się". Chciałabym ją poznać 😁

Harlan Coben to jeden z moich ulubionych autorów thrillerów. Jego powieści zawsze zapewniają mi wiele emocji i działają na wyobraźnię. Kiedy "Chłopiec z lasu" pojawił się na rynku to z radością i niecierpliwością czekałem, aż egzemplarz tej książki trafi w moje ręce. Następnie trzeba było zabrać się za czytanie.

Po raz kolejny autor pokazał mistrzostwo w swojej dziedzinie. Ciekawy pomysł na głównego bohatera, zaskakująca i wciągająca fabułą no i klimat, który tylko ON potrafi stworzyć. Wszystkie elementy zostały tutaj dobrze wyważone i ułożone. Dzięki temu można obcować z prawdziwym dziełem i przy okazji zapewnić sobie dreszczyk emocji.

„Chłopiec z lasu” Cobena to książka pełna akcji, zaskakująca zwrotami fabularnymi. Nie ma więc tu czasu na nudę. Historia dotyczy zaginięcia nastolatki, której odszukania na życzenie jej kolegi z klasy podejmuje się prawniczka Hester i prywatny detektyw Wilde. To dosyć osobliwy duet – Hester to starsza pani, bardzo energiczna, która całą swoją siłę poświęca na pracę, raczej nie wtrącając się do rodziny jej zmarłego syna. Wilde to przyjaciel rodziny, który w dzieciństwie został odnaleziony w lesie – w którym musiał przeżyć, więc to doświadczenie zarówno wiele go nauczyło, jak i naznaczyło na dalszą część życia. Postacie więc są tu mocno różne, ale równie ciekawe. Tematy, które książka porusza, też są dosyć istotne – wiele miejsca poświęca się tu na presję rówieśników, przez którą nastolatki czują, że muszą się dopasować za wszelką cenę, jak i poczucie samotności, opuszczenia i straty. Pod koniec przyplątuje się też mały wątek polityczny. Ogólnie spędziłam z książką miło czas, to była po prostu dobra rozrywka.

„CHŁOPIEC Z LASU”

Harlan Coben Wydawnictwo Albatros

Niesamowicie wciągająca historia. Harlan Coben potrafi zaskoczyć swoich czytelników. Wielkie brawa, za „Chłopca z lasu”.

W 1986r. w Stanowym Parku Ramapo Mountain znaleziono dziecko. Nikt nie wie kim ON jest. Mija 30 lat od tego wydarzenia. Z domu znika dziewczynka. Nikt nie wie gdzie ona jest. Ojciec dziewczynki nie przejmuje się jej zaginięciem. Dlaczego?

Główni bohaterowie to Wild i Hester. Wild to nasz chłopiec z lasu. Na prośbę Hester postanawia odnaleźć zaginioną dziewczynę Hester jest znana z telewizji. Czy to dobrze, że miesza się w sprawę zaginięcia? Na czyją prośbę ona bada tą sprawę?

Doskonała akcja. Wciągająca powieść, która nie pozwoli wam oderwać się od niej ani na minutę. Wyśmienici bohaterowie. Dobry temat. Książkę przeczytałam w ciągu jednego dnia. Nie jest ciężka, dlatego z przyjemnością się ją czyta. Doskonale nadaje się dla fanów thrillerów i kryminałów.

Czy główny bohater powróci do nas w kolejnej powieści?

Zapraszam do przeczytania „Chłopiec z lasu”. Nie zawiedziecie się.

"Chłopiec z lasu", czyli średniak z potencjałem, którego nie wykorzystano.

Opis od wydawcy zapowiada ciekawą historię odnalezionego w lesie chłopca, która wiele lat później łączy się z zaginięciem pary nastolatków. Niestety, tak ciekawy wątek pozostaje wręcz zapomniany, za to polityczne tło jest wręcz przytłaczające. Intrygi, walka o władzę, teorie spiskowe grają tutaj dość znaczącą rolę. I w to wszystko autor próbuje przemycić kwestie psychologiczne jak społeczne odrzucenie, znęcanie, poczucie samotności, strata bliskiej osoby. Sporo tego, a jednak w ogólnym rozrachunku jakoś to wszystko nie do końca zagrało i zwyczajnie było przekombinowane.

Finał bez emocji, podobnie jak w większości rozdziałów. Brak napięcia, niewiele akcji. Mam mieszane uczucia, bo główny bohater ma taki potencjał! To mogło być takie dobre!

I choć jestem raczej rozczarowana tym tytułem, to nadal lubię styl Harlana, lubię jego lekkie pióro i pomysły.

Pozostaje nadzieja, że może jeszcze usłyszymy o tajemniczym chłopcu z lasu, który teraz jest niczym aspołeczny Robin Hood...

Harlan Coben, można powiedzieć, że jest królem w swoim stylu pisania. Pomimo, że te książki mogą wydawać się identyczne są jednak inne. Każda z pozycji ma swoją fabułę, która wbija w fotel i powoduje, że nie można się od niej odciągnąć.

‘’Chłopiec z lasu’’ jest inny, jest specyficzny. Jest to książka, która powiela tematy dość ważne dla współczesnej młodzieży. Mianowicie chodzi o przynależność do grupy. Czym bogatsza grupa znajomych tym większe wymagania aby być przyjętym do takowego grona. Niestety większość z tej młodzieży będzie wykorzystywać fakt mniemania dużej ilości pieniędzy swoich rodziców właśnie po to aby dręczyć osoby biedniejsze, słabsze i które nie potrafią się obronić.

Jak każda z książek ta ma swoje wady i zalety. Do zalet dałabym fakt, że jednak jest to książka Cobena, który nie zawodzi w wymyślaniu fabuł i bohaterów, którzy jak dla mnie są nad wymiar interesujący. Wadą natomiast może być to, że tej akcji jakby w ogóle nie było. Te książkę się czytało i nic się w niej nie rozkręcało pomijając pewne zwroty akcji, które spowodowały, że zaniemówiłam.

Jeśli ktoś przeczytał Jego książki ma lepsze porównanie czy książka była napisana po łebkach czy rzetelnie. Jak dla mnie była ona naprawdę ciekawa, siedziałam i byłam ciekawa jakie będzie zakończenie. Wielu książek Cobena nie przeczytałam ale nawet zanim się za niego zabrałam wiedziałam, że będzie On moim ulubieńcem bo czytał autora mój brat – a skoro On polecał to znaczy, że książka musi być dobra. 🤣

Ja osobiście bardzo polecam Wam tę pozycję 🥰.

Na każdą nową książkę Cobena czekam z niecierpliwością i pewnością co do mojego zachwytu po przeczytaniu. Autor to mistrz tworzenia wciagających historii, dobrze skonstruowanych i takich, gdzie po ostatniej stronie zbieramy szczękę z podłogi. Moje uwielbienie jest ślepe i nawet jeśli trafi mi się trochę słabsza propozycja, to niczego to i tak nie zmienia.

"Chłopiec z lasu" to historia Wilda, który daje się wmanewrować w śledztwo dotyczące zaginięcia nastolatki. Ale to tylko wierzchołek całej fabuły, dostaniemy też polityczny spisek, tajnych agentów, celebrytów ukrywających prawdę, dramat dorastajacej dziewczyny i dość rozbudowany wątek obyczajowy dotyczący Wilda. Może się to wydawać dużo, ale te elementy fabuły świetnie ze sobą grają i tworzą dopracowaną całość. Mam wrażenie, że ta historia jest tylko wprowadzeniem do czegoś większego (ale to tylko moje zdanie), bo przeszłość głównego bohatera dalej pozostaje zagadką.

Powieść bardzo mi się podobała, przyjemnie mi się ją czytało, czuć było ten cobenowski styl - lekki, a zarazem dobitny i dopracowany. Muszę się jednak zgodzić z opiniami innych, że nie jest to najlepsza książka spod pióra autora, ale wysoki poziom został utrzymany. Nie zagrało mi tu zakończenie, bo spodziewałam się czegoś bardziej zaskakującego, bardziej spektakularnego, a dostałam trochę tendencyjny koniec. Nie umniejsza to jednak mojego zadowolenia z lektury.

Harlan Coben to autor, którego uwielbiam od ponad dwudziestu lat i do którego mam ogromny sentyment. Po każdą napisaną przez niego powieść sięgam w ciemno i zawsze jest to dla mnie rewelacyjna przygoda. Tak też było w przypadku "Chłopca z lasu". Kolejny raz jestem po lekturze usatysfakcjonowana i już czekam na następne spotkanie z Cobenem.

New Jersey, 1986 rok. W Stanowym Parku Krajobrazowym Ramapo Mountain znaleziono kilkuletnie dziecko. Wszystko wskazuje na to, że chłopiec przez długi czas przebywał w lesie i nikt go nie szukał.

Mija trzydzieści lat. Wilde stara się żyć normalnie, choć jego przeszłość wciąż pozostaje zagadką. Pewnego dnia otrzymuje ON wiadomość o zaginionej nastolatce. O pomoc w odnalezieniu dziewczyny prosi go ktoś, komu Wilde nie może odmówić. Czy uda mu się wyjaśnić tajemnicę zniknięcia nękanej przez kolegów Naomi.

Harlan Coben jak zawsze nie zawodzi. "Chłopiec z lasu" nie jest może najlepszą książką autora, ale mi się bardzo podobała. Znajdziecie w niej misternie skonstruowaną zagadkę, świetnie wykreowanych bohaterów i ironiczne poczucie humoru. Coben potrafi w niezwykły sposób zaangażować w opowiadaną przez siebie historię. Wie jak trzymać w napięciu i niepewności do samego końca, myląc tropy i manipulując czytelnikiem. Zawsze, gdy jestem pewna, że już wszystko wiem i znam zakończenie, autor zaskakuje i udowadnia, że nic nie jest takie jak myślałam. Za to właśnie uwielbiam jego powieści!

Ogromnym atutem tej książki są wyraziste i dobrze wykreowane postaci. Bardzo polubiłam Wilde'a , nie ukrywam, że liczę na wyjaśnienie tajemnic jego przeszłości. Cieszę się również ze spotkania z Hester Crimstein, charyzmatyczną prawniczką, którą znam z wcześniejszych powieści.

Coben w swoich powieściach często porusza trudne tematy. W "Chłopcu z lasu" zwraca uwagę na problem przemocy wobec dzieci i nękania w szkole.

Przeczytałam wszystkie książki Cobena, niektóre nawet dwa razy i przyznaję zauważam ich pewną schematyczność. Wiem, że niektórzy uważają ją za wadę. Mi jednak zupełnie ona nie przeszkadza, bo autor od lat trzyma poziom swoich powieści i za każdym razem podczas lektury bawię się doskonale.

Dla mnie "Chłopiec z lasu" to dobra książka, z którą przyjemnie spędziłam czas. Polecam ją Wam bardzo!

Nieco zagubiony, trochę dziki i bardzo zdystansowany Wilde poszukuje zaginionej nastolatki. Czy tajemnicze i niewyjaśnione wydarzenia z własnej przeszłości pomogą mu w rozwiązaniu tej sprawy czy przeszkodzą?

Za sprawą “Chłopca z lasu” ponownie spotkałam się z Harlanem Cobenem. Uwielbiam te spotkania i za każdym razem czerpię z nich wiele przyjemności i czytelniczej satysfakcji. W książkach autora odnajduję bowiem to, czego szukam i potrzebuję w kryminałach i thrillerach. Coben jeszcze nigdy mnie nie zawiódł, a tym razem nie mogło być inaczej.

„Chłopiec z lasu” to ujmujące połączenie bieżących wydarzeń i tajemnic z przeszłości. Takie rozwiązanie świetnie sprawdza się w przypadku mroczniejszych historii, czytelnik nie spodziewa się bowiem, jakie sekrety skrywają bohaterzy, co pogłębia napięcie i potęguje niepokój. Szczególnie, że za każdym brudnym sekretem stoi osoba, która zrobi bardzo wiele, by go strzec, często za wszelką cenę.

W nowej książce Cobena tajemnice stanowią wspaniały punkt wyjścia, wydaje się bowiem, że każda z postaci ma coś do ukrycia. Co więcej, wszystkie te niedopowiedzenia, przemilczenia i półprawdy mają wyjątkowo mroczny i obciążający charakter. Autor nie stara się jednak zaskoczyć czytelnika poprzez wyłożenie wszystkich kart na stół już na samym poczatku. Niespiesznie poznaje nas z kolejnymi bohaterami, pozwalając by stopniowo zasiali oni w naszym umyśle ziarno niepewności, dzięki czemu nasze zdumienie na końcu opowieści okazuje się jeszcze większe.

Cohen to jeden z najlepszych pisarzy w swojej dziedzinie. Powodzenie jego historiom zapewnia w dużej merze interesujące i często nietypowe łączenie różnych wątków, motywów i tematów. „Chłopiec z lasu” również tworzy takie ciekawe i intrygujące powiązanie, a na stronach powieści poczytamy min. o porzuceniu, ucieczce, przemocy, przyjaźni czy pieniądzach i polityce. Zawsze jestem pod dużym wrażeniem, jak sensownie Coben łączy ze sobą różne kwestie, koniec końców oddając w nasze ręce dopracowaną i przemyślaną całość.

Nawet nie potrafię powiedzieć, kiedy przeczytałam tę książkę. Pamiętam, że z dużym zainteresowaniem zaczęłam pierwszy rozdział i nim się obejrzałam, tę opowieść miałam już za sobą. „Chłopiec z lasu” to historia, którą czyta się szybko i przyjemnie, a swobodna narracja i wypracowany styl bardzo temu sprzyjają. To kolejny element pozwalający wystawić autorowi najwyższą notę.

Choćbym bardzo chciała, nie potrafię się do niczego przyczepić. Przedstawiona historia była spójna i ciekawa. Charyzmatyczni i pełni pasji bohaterzy świetnie do niej pasowali. Rozwój fabuły przyciągał uwagę, a zakończenie zaskoczyło. Spotkałam się kiedyś ze stwierdzeniem, że Coben jest autorem bardzo schematycznym. Może i jest. Ale jego schematy są wspaniałe.

Czy uchował się ktoś kto nie czytał jeszcze Cobena? Dla mnie ten autor jest po prostu mistrzem w swoim gatunku. Wydał naprawdę mnóstwo książek i podobała mi się absolutnie każda. A seria z Myronem i Winem jest najlepszym cyklem kryminalnym jakie czytałam. Gdy wydawnictwo Albatros wydało "Chłopca z lasu" z niecierpliwością czekałam na swój egzemplarz i bez zwłoki zabrałam się za czytanie.

Naomi jest typową nastolatką. Tylko że niezbyt lubianą. Każdego dnia musi borykać się z wyśmiewaniem i nękaniem. Każdego cholernego dnia.. Aż nagle znika. Gdy kilka dni nie pojawia się w szkole Matthew prosi swoją babcię, Hester Crimstein (tak, to ta sama!), która jest dość sławną adwokatką kryminalną prowadzącą nawet swój program w telewizji, o pomoc w odnalezieniu Naomi. Hester wciąga również w tą sprawę Wilde. Gdy był małym chłopcem odnaleziono go w lesie i widać było, że żył tam już jakiś czas. Nie udało się dowiedzieć nic o jego przeszłości oraz nie znalazł się nikt kto by się po niego zgłosił. W dorosłym życiu nadal jest outsiderem, ale posiada kilka przydatnych umiejętności, które mogą pomóc w śledztwie. Gdzie zniknęła Naomi i jak to się wiąże z morderstwem z przeszłości?

Uwielbiam sposób pisania Harlana Cobena. Zaiskrzyło od pierwszej książki. Za każdym razem czekam z niecierpliwością na kolejną powieść autora. I tym razem się nie zawiodłam. Uwielbiam to, że zawsze w jego książkach jest jakaś postać z serii z Myronem. Aż mam wtedy ciarki! I tak było tym razem gdy pojawiła się Hester. Jej cięty język i bezpośredniość to mistrzostwo świata. Nie zgadzam się za bardzo z opisem książki. Nie jest to powieść o chłopcu z lasu. Owszem, jest to zarysowane, ale nie jest głównym wątkiem fabuły. I w sumie tak naprawdę o przeszłości Wilde nie dowiadujemy się nic. Ale sprawa kryminalna, którą mamy w książce jest równie zawiła i tajemnicza jak zawsze. Oczywiście kompletnie nie domyślałam się zakończenia i jak dla mnie było bardzo zaskakujące. Nie jest to może najlepsza książka autora, ale nie zawiodłam się. Świetnie spędziłam przy niej czas i czekam na wydanie w twardej oprawie, by dołączyć tę książkę do mojej cudownej kolekcji.

Cobena kocham nie od dziś, a każda kolejna jego powieść, tylko utwierdza mnie w tym uczuciu.

Wilde to współczesny Mowgli z Księgi Dżungli, wychowany przez naturę, jako dziecko został odnaleziony w lesie a jego prawdziwej tożsamości nigdy nie ustalono. Po latach bez śladu ginie z pozoru przypadkowa nastolatka. Jej życie nie należało do najłatwiejszych, wychowywana przez agresywnego ojca pijaka, w szkole dręczona przez rówieśników, za cichym przyzwoleniem nauczycieli. Tylko jej szkolny kolega Matthew ma niejasne podejrzenia, że stało się jej coś bardzo złego, o pomoc prosi swą babcię, Hester najlepszego prawnika Ameryki oraz ojca chrzestnego, którym jest Wilde.

Niesamowicie szybka i dynamiczna akcja nie pozwala na złapanie oddechu. Każdy rozdział zakończony tak, że po prostu nie masz wyjścia i musisz czytać dalej.

Co się stało z Naomi Pine? To pytanie, które cały czas krąży mi po głowie podczas lektury tej książki. Sprawa od początku jest bardzo tajemnicza i zagadkowa w taki sposób że nie spoczniesz, póki nie odkryjesz wszystkich kart. Nagle następuje szybki zwrot, rozwiązanie i nowe przetasowanie. Jestem coraz bardziej zaintrygowana...

Jest też wielka polityka, walka o władzę i brudne taśmy czyli to co najlepsza sensacja może nam zaoferować.

Kocham głównych bohaterów, stwarzanych przez autora, samotnych mścicieli, o sercach po właściwej stronie. Wilde wierzy w ideały i według nich stara się postępować. Kibicujemy mu we wszystkich poczynaniach, bowiem mimo środków przymusu, po które zmuszony jest sięgnąć, zawsze robi to w dobrej wierze. Wszystkie książki autora zbudowane są na bardzo podobnym schemacie, lecz każda sprawa jest inna i napisana w taki sposób, że nigdy mnie nie nudzi.

Kryminał idealny na długie wieczory, choć przypuszczam, że jak już do niego zasiądziesz, nie oderwiesz się, dopóki nie poznasz jego zakończenia. Ja jestem tego najlepszym przykładem.

Jak na każdą książkę Cobena, tak i na tę czekałam z niecierpliwością. Gdy więc dotarła, szybko do niej usiadałam. I zaczyna się naprawdę intrygująco. Odnaleziony w lesie tajemniczy chłopiec, który nie pamięta jak się nazywa i ile czasu spędził w dziczy, wzbudza ciekawość tak społeczeństwa jak i moją. Jednak jakież było moje zaskoczenie, gdy mimo sugestywnego tytułu, nie o tym jest ta historia!

Owszem, głównym bohaterem jest właśnie Wilde, tytułowy „chłopiec z lasu”, jednak to już dorosły mężczyzna, a fabuła powieści idzie w zupełnie innym kierunku. Zostaje ON zaangażowany do odnalezienia zaginionej nastolatki, dręczonej przez rówieśników. I mimo, iż sprawa szybko się wyjaśnia, okazując elementem gry w wyzwanie, wkrótce dochodzi do kolejnych zaginięć i tym razem z pewnością nie jest to żart nastolatków.

Równolegle toczy się wątek polityczny, zaciekła walka na wysokich szczeblach i związana z nią afera taśmowa. Czy może mieć cokolwiek wspólnego z zaginięciami?

Po lekturze czułam pewien przesyt – ilością wątków, które pojawiają się w powieści wprowadzając element chaosu, i pewien niedosyt wynikający z braku odpowiedzi na niektóre pytania. Wartka akcja jednak nie pozwala odetchnąć, a wyrazista postać Hester, znanej adwokatki dodaje smaku opowieści.

Kończy się, jak zwykle u Cobena, zaskakująco. I jak zawsze pojawia się jeszcze bardziej szokująca dogrywka, która ostatecznie wywołuje uśmiech na ustach. Mimo, że w moim odczuciu nie jest to najlepsza z książek autora, to przeczytałam ją z prędkością błyskawicy nie nudząc się ani przez chwilę.

Właśnie przeczytałam najnowszą książkę Harlana Cobena pt. „Chłopiec z lasu”. Samego autora nie trzeba szczególnie przedstawiać. Od lat pisze dobre kryminały, które teraz są ekranizowane przez znaną platformę filmową. Jego najbardziej znane tytuły to: „Nie mów nikomu”, „Sześć lat później”, „Już mnie nie oszukasz”.

„Chłopiec z lasu” przestawia historie zaginięcia nastolatków oraz pewnej zbrodni sprzed lat. Poznajemy Wilde'a, który prowadzi własne śledztwo w tej sprawie, która ma wiele wspólnego z jego przeszłością. Jako kilkuletnie dziecko został znaleziony w lesie i choć ma teraz ponad trzydzieści nadal niewiele wie o swojej rodzinie i dzieciństwie.

Książka do przeczytania w jeden-dwa wieczory. Początek świetny, natychmiast zostajemy wciągnięci wir wydarzeń. Później muszę przyznać, że akcja powieści lekko siada, na szczęście na chwilę. Zakończenie pozostawia niedosyt. Bardzo spodobała mi się postać Wilde'a. Mam nadzieję na kontynuacje losów tego bohatera, bo wiele jeszcze pytań zostało bez odpowiedzi.

Podsumowując, książkę mogę polecić nie tylko fanom Cobena, ale i czytelnikom lubiącym książki z dobra akcją.

MJ

Szkolny KLub Recenzenta

Wilde w 1984 roku został porzucony w lesie, nikt nie wiedział kim jest i jak długo tam przebywał. Trzydzieści lat później ginie nastolatka, którą nie interesuje się nawet własny ojciec, a w szkole jest wyśmiewana i gnębiona przez kolegów. Jednak ważna dla Wilde'a osoba z przeszłości prosi go o pomoc w odnalezieniu dziewczyny, mężczyzna nie potrafi być obojętny na los outsiderki.

Jak kocham Cobena tak niestety ta książka była dla mnie katastrofą, miałam wobec niej wielkie oczekiwania i z bólem serca muszę przyznać, że się poraz pierwszy na nim zawiodłam, wynudziłam.

Czytając miałam wrażenie, że Harlan już nie ma pomysłów na historie i pisze na siłe, ta książka totalnie nie była w jego stylu. Coben słynie z mocnych, niepokojących thrillerów i lubi zaskakiwać, a w tym przypadku dostałam powieść psychologiczną jedynie z jego elementami, wszystko działo się w ślimaczym tempie i nawet zakończenie było proste. Autor nie skupił się na przeszłości głównego bohatera, wiemy o niej naprawdę mało, w sumie tylko tyle czego dowiadujemy się już w opisie książki i tego mi też zabrakowało, brak możliwości lepszego poznania głównego bohatera.

Najbardziej u Cobena lubię to, że w swoich książkach często nawiązuje do poprzednich i tylko ci co czytali pozostałe wiedzą o co chodzi, jednakże nie przeszkadza to nowym czytelnikom.

CHŁOPIEC Z PRZESZŁOŚCIĄ

Każdy, kto czytał kilka książek Harlana Cobena wie, że przeczytać jedną, to jak przeczytać wszystkie. Ten sam styl te same motywy, podobne zagrania, zawsze podobni bohaterowie. Co nie zmienia faktu, że jego prozę czyta się naprawdę dobrze, a wśród pisarzy stricte rozrywkowych thrillerów pisarz ten nie ma sobie równych.

Rok 1986. W Stanowym Parku Krajobrazowym w New Jersey znalezione zostaje brudne dziecko w zniszczonych łachmanach. Chłopiec wydaje się być kompletnie dziki i nie mówi, chociaż rozumie język. Co dziwniejsze jednak, nikt nie ma pojęcia kim może być, bo żadne zaginięcie nie zostało zgłoszone, ani jak mógł przeżyć w tych warunkach…

Jest rok 2020. Chłopiec dorósł i jako Wilde stara się żyć normlanie, chociaż nadal jego przeszłość pozostaje tajemnicą. Wszystko zmienia się w dniu, kiedy znika pewna nastolatka. Jej zaginięcie nikogo nie obchodzi, a przynajmniej prawie nikogo. Wilde angażuje się w sprawę, ale żeby rozgryźć to, co się dzieje, zmuszony będzie wrócić do miejsc i wydarzeń ze swojej przeszłości. Problem w tym, że może się to okazać o wiele bardziej niebezpieczne, niż ktokolwiek by sądził…

Tajemnice przeszłości, które nękają bohaterów i wracają po latach, by wyjść na światło dzienne, a zarazem sprowadzić zagrożenie i wymusić konfrontację to thrillerowy motyw stary, jak świat. Ale Harlan Coben chyba szczególnie go ukochał, bo powtarza go z upartością maniaka. Tak samo, jak wciąż serwuje nam powieści o zaginięciach kolejnych osób, co najczęściej wiąże się z tym, że na jaw wychodzą od lat skrywane tajemnice. Co więc sprawia, że po kolejne książki pisarza sięgają miliony czytelników na całym świecie?

Przede wszystkim ich dynamika. Kiedy sięga się po powieści Cobena, można mieć pewność, że czeka nas dobra, szybko poprowadzona, lekka rozrywka. Autor operuje prostym stylem, nie rozpisuje się, nie serwuje nam rozległych opisów i porównań, nie smakuje słów. Wszystko to ogranicza do niezbędnego minimum, za to nadaje swojej prozie iście filmowego charakteru, oferując dużą ilość dialogów. To mógłby być minus, bo ascetyczne pisarstwo wychodzi jedynie mistrzom pióra, którzy potrafią wyrzucać niepotrzebne słowa, a w literaturze rozrywkowej nie sprawdza się niemal wcale, ale Coben ma tyle wdzięki i swobody, że jego powieści czyta się bardzo przyjemnie, nawet jeśli nie ma w nich wyższych wartości.

I „Chłopiec z lasu” to właśnie taka książka. Intrygująca zagadką, choć nie zaskakująca szczególnie, sprawnie poprowadzona i tak samo napisana. Ot lektura z dreszczykiem na dwa, trzy ponure jesienne popołudnia, która na pewno nie zawiedzie miłośników podobnych klimatów.

"Chłopiec z lasu to niezwykle ciekawa opowieść, której akcja rozgrywa się w 1986 roku. W środku lasu znaleziono dziecko - było kompletnie dzikie i ubrane w łachmany. Nikt nie zgłaszał zaginięcia, dlatego też nie wiadomo kim jest chłopiec. Rozumie po angielsku, jednak sam niczego nie mówi.

Harlan Coben to prawdziwy mistrzem kryminałów i thrillerów psychologicznych a jego książki czyta się jednym tchem. Akcja jest wartka i oczy cieszą jej szybkie zwroty, a sam pomysł na tematykę książki oryginalny. Znaleziony w lesie chłopiec z czasem dorasta i sam musi zająć się zagadką kryminalną, która przypomina jego własną historię. Książkę polecam dla każdego, kto szuka dobrej literatury na światowym poziomie.

Coben jak zwykle w formie. Czekam na każde nowe wydanie z utęsknieniem. Potem czytam w max. 2-3 dni i znów zaczynam proces oczekiwania. Jednak tym razem, starałam się w miarę możliwości dawkować emocje. Książka trzyma w napięciu aż do ostatnich stron, nie brak zwrotów akcji (jak na Cobena przystało) i klasycznie - tej nutki tajemniczości. Szanuje autora za precyzyjne profile psychologiczne każdej z postaci. Mam na koncie wiele przeczytanych kryminałów oraz thrillerów. Jednak jak dotąd z żadnym bohaterem (może z wyjątkiem Davida Huntera z cyklu powieści Simona Becketta) nie zżyłam się równie mocno, jak z Wildem. Jest ON zdecydowanie jednym z najlepszych tworów wyobraźni pisarza. Z wiadomych powodów nie chcę wchodzić w szczegóły, ale polecam z całego serca.

Harlen Coben oraz jego dzieła, jak dla mnie są klasyką samą w sobie. Wszystko co wychodzi spod ręki tego pisarza jest wręcz genialne. Tak samo jest i z tą książką. Zachwyciła mnie nie tylko fabuła, która jest niezwykle ciekawa, ale i główny bohater, którego historia jest tajemnicza i czasami mroczna. W tej książce znalazłam tysiące sekretów oraz zwrotów akcji, których całkowicie się nie spodziewałam. Książką trzymała w napięciu do samego końca, a jej zakończenie było całkowicie niespodziewane. Polecam zapoznać się z twórczością Harlena Cobena jeśli jeszcze ktoś nie miał tej przyjemności. A jeśli znasz już jego inne dzieła to szybko sięgnij po tę książkę, mogę zagwarantować, że się nie zawiedziesz.

"Chłopiec z lasu" jako najnowszy tytuł od Harlana Cobena nie zawodzi. Czekałem na tę książkę od dłuższego czasu więc jak tylko miałem okazję zabrałem się do jej przeczytania i śmiało stwierdzam, że warto było czekać. Historia nie pozwala rozluźnić się na dłużej niż krótki moment, niemalże cały czas czułem napięcie i czekałem na kolejny zwrot akcji co sprawiło, że oderwanie się od czytania przyszło mi z wielkim trudem. Mroczna historia z wyrazistym językiem, który możecie znać z innych pozycji tego autora, skutecznie wciąga w świat wydarzeń i ułatwia przywiązanie się do postaci. Dla mnie wydarzenia nie były zbyt przewidywalne co jest ogromnym plusem chyba dla wszystkich fanów kryminałów. Mogę polecić tak i fanom Cobena jak i osobom, które jeszcze go nie poznały.

Harlan Coben w najlepszym wydaniu. Ależ ja go cenię i uwielbiam. Każda kolejna jego powieść to arcydzieło. Każda wciąga i uzależnia. Omamia i szokuje. Od jego powieści naprawdę można się uzależnić. I ja już jestem nałogowcem, wielkim fanem twórczości Cobena.

Wilde, człowiek lasu próbuje odnaleźć zaginioną nastolatkę, Naomi, która była w szkole nękana. Wiele okoliczności jej zaginięcia nie dają mu spokoju. Mnożą się pytania i zagadki. Dociera do koleżanek i kolegów zaginionej, stara się iść tym tropem. Gdy wkrótce również znika kolega sprawa nabiera rumieńców i kolorów. Czyżby jednak źródłem zła była nastoletnia młodzież? Czyżby coś ukrywali? A może mieli cel w ich zniknięciu? Wilde porusza niebo i ziemię, dociera do rodziców nastolatki, i nic. Ale czy domyślacie się, kto go wspiera? Oczywiście, szalona prawniczka, Hester Crimestein. Ależ ona jest niesamowita i pełna energii, pomimo swojego szacownego wieku.

Cofamy się do roku 1986, gdzie w parku zostaje znaleziony kilkuletni chłopiec. Nic nie wiadomo o jego przeszłości, ile przebywał w lesie, jak przetrwał. Dziecko rozumie po angielsku, jednak nie potrafi mówić. I właśnie ten chłopiec, Wilde, kilkadziesiąt lat później, będzie łącznikiem całej akcji, spoiwem między przeszłością a teraźniejszością. Świetnie wyszkolony, posiadający niecodziennie umiejętności i niebywałą intuicję. Ale nie wie jednego, nie zna swoich przodków, nie wie kim jest, jaka płynie w nim krew. Wilde to taki outsider, stroniący od ludzi, żyjący w swojej kapsule w dzikim lesie. Więcej nie puszczę pary z ust, sami się przekonajcie, co łączyło chłopca z lasu z całą historią …

Chłopiec z lasu to Coben w najlepszym wydaniu, miło zaskakujący czytelnika z każdą kolejną powieścią. Sednem tej powieści, ukrytym pod płaszczem świetnie skonstruowanej fabuły, jest próba odpowiedzi na pytania: kim jestem? skąd pochodzę? kim byli moi przodkowie? Nie każdy potrafi pewnie i celnie udzielić odpowiedzi na te pytania, nie każdy należy do grona szczęśliwców. Tak na pewno nie mógł siebie oceniać Wilde, tytułowy chłopiec z lasu. Ta lektura podejmuje też ważne zagadnienie, jak potrzeba bycia zrozumianym i zaakceptowanym przez otoczenie, chęć zaadaptowania się do istniejącej rzeczywistości i realiów życia, próba przezwyciężenia kryzysu tożsamości, walka o wpływy i władzę, korupcja. Głębokie i refleksyjne klimaty, z nutką nostalgii i wzruszenia.

Ta historia, zresztą jak wiele opowiedzianych przez Cobena, aż kipi od ironii i sarkazmu w najlepszym, zdecydowanie inteligentnym wydaniu. To sprawia, że tą historią się żyje, przeżywa razem z bohaterami, jest się w środku całej zaskakującej akcji. Te niezwykle i liczne zwroty akcji są momentami trudne do opanowania i pojęcia. Nie ma czasu ani możliwości na nudę, nasze przewody nerwowe muszą pracować na najwyższych obrotach. A później tylko nieprzewidywalne i zaskakujące zakończenie, wbijające w wygodny fotel. Czy wystarczy? Myślę, że emocji aż nadto, jak na jedną powieść ...

Lekturę czyta się zdecydowanie za szybko, umyka między palcami. Ale to zasługa kunsztu autora, prosty i przemawiający do odbiorcy język, liczne dialogi, szybkie tempo, nieoczekiwane zwroty akcji i doskonale dopasowane do siebie i wzajemnie się uzupełniające poszczególne elementy fabuły. Przez całą lekturę odczuwa się delikatny niepokój, strach i mroczną atmosferę, zwłaszcza tytułowego lasu.

Powtórzę to po raz kolejny. Książki wydawane przez Albatros zawsze są na godnym poziomie, te również odnosi się do tej powieści. Okładka to tylko mały przedsmak tego, co nas czeka w środku. Ta okładkowa droga prowadząca do lasu do precyzyjne i doskonałe odzwierciedlenie fabuły. Nic dodać, nic ująć, resztę trzeba doczytać. Książkę już niestety skończyłam, nadal jednak jeszcze tkwi w moich myślach. Jednego żałuję bardzo, że to już jednak koniec ...

Kto nie zna jeszcze Cobena to polecam bez mrugnięcia okiem. Z nim nie ma miejsca ani czasu na nudę. Natomiast szkoda waszego czasu, jeszcze tyle jego powieści czeka na was. Wybuchowa kompilacja emocji i napięcia na wyciągnięcie ręki!

Coś poszło nie tak? – „Chłopiec z lasu”, Harlan Coben

W 1986 roku w Stanowym Parku Krajobrazowym Ramapo Mountain, niedaleko Westville natrafiono na chłopca. Jego wiek szacowano na sześć, osiem lat. Nieznana tożsamości, nikt go nie poszukiwał, nie wiadomo było jak długo przebywał sam w lesie.

Pewnego dnia znika dręczona w szkole nastolatka – Naomi. Matthew, jej kolega z klasy dzwoni do swojej babci prosząc o pomoc w poszukaniu dziewczyny. Babcia chłopaka, Hester jest adwokatem ze sporymi znajomościami. Postanawia pomóc wnukowi mimo, iż nie znajduje to poparcia u ojca i matki dziewczyny a wnuk nie jest z nią do końca szczery. Pomaga jej Wilde, mężczyzna, który przed 26 laty jako mały chłopiec został znaleziony w lesie. Jako dziecko trafił do rodziny zastępczej a Hester oraz jej rodziną zaprzyjaźnił się i utrzymywali dobre relacje po dziś dzień.

Wilde jako były żołnierz i współpracownik biura detektywistycznego znajduje Naomi. Okazało się, że ukrywała się we własnym domu … w piwnicy. Mimo zapewnień ojca, że jej tam nie ma. Wilde znajduje z dziewczyną wspólny język i dowiaduje się, że wzięła udział w zabawie nazywającej się wyzwanie. W dziewczynie zobaczył siebie – outsidera. Kilka dni po odnalezienie znika ponownie, nikt tym razem nie wierzy, że mogło rzeczywiście wydarzyć się coś złego.

Znika również Crash, kolega z klasy Matthew. Crash pochodzi z bogatej rodziny. Padają podejrzenia o porwanie chłopca dla okupu, możliwe, że palce maczają tutaj politycy. Na prośbę rodziców chłopca w poszukiwania zostają również zaangażowani Hester oraz Wilde. Pewnego dnia przychodzi list z żądaniami okupu w zamian za taśmy z nagraniami. Jakie taśmy z nagraniami posiadają rodzice Crasha? Kogo obciążają? Gdzie i z kim zostanie odnaleziona Naomi?

Po przeczytaniu książki czułam niedosyt. Brakowało mi rozwinięcia wątku Wilde, który uważam za bardzo interesujący. Skoro jego dotyczy tytuł książki myślałam, że dowiemy się o nim i jego pochodzeniu więcej. Wiemy, że dzieciństwo odcisnęło duże piętno na jego dorosłym życiu. Być może Coben będzie chciał kontynuować wątek Wilde w innej książce? Hester właśnie taką postacią jest i dla fanów tego autora na pewno będzie to miłe zaskoczenie, to w jaki sposób pokazał nam siedemdziesięcioletnią, pełną życia kobietę. Mimo wszystko książka przypadła mi do gustu, pisarz mogłoby się wydawać, że zdradza nam w pewnym momencie zakończenie, ale jednak nie, akcja toczy się dalej i poznajemy nowe, zaskakujące fakty. Coben słynie z tego, że w jego książkach natrafiamy na sporo dialogów, dzięki którym płyniemy po książce, wątki polityczne użyte w książce chyba najbardziej w ostatnim czasie na czasie. Żaden polityk nie chciałby, aby jego tajemnice wyszły na jaw. Czy Harlan Coben mnie zawiódł? Może troszeczkę, ale mam nadzieję, że zrekompensuje mi to przy kolejnej swojej powieści.

[Adres usunięty]

Tajemnicze znaleziska w równie tajemniczych miejscach. W tej książce tajemnic nie brakuje, dlatego, jeżeli ktoś lubi książki w takim klimacie, to jak najszybciej powinien sięgnąć po najnowszą propozycję Harlana Cobena. Wciąga już od pierwszych stron, niesamowicie budując wielkie napięcie. W końcu mamy ten najważniejszy moment, gdzie napięcie wybucha jak wielki, eksplodujący na wszystkie strony wulkan. Takiego zaskakującego zakończenia się nie spodziewałam, dlatego należą się wielkie brawa Cobenowi. Nie zawiódł pokładanych w nim nadziei. Cieszę się, że po raz kolejny mogłam przeczytać tak wyjątkową emocję. Harlan Coben to jeden z najlepszych autorów, który zaskakuje i zachwyca swoimi wspaniałymi książkami.

Harlan Coben to jeden z tych autorów, którzy nigdy nie zawodzą, a jeśli już to bardzo rzadko. W przypadku Cobena to się na szczęście jeszcze nie zdarzyło - przynajmniej w mojej opinii. "Chłopiec z lasu" potwierdza tylko tę teorię. Pisarz słynie z nieprzewidywanych zwrotów akcji i umieszczania swoich bohaterów w centrum elektryzujących wydarzeń. W tej powieści, oprócz wybornej fabuły, jeszcze jeden element zasługuje na brawa, a mianowicie główna postać. Mężczyzna z tajemniczą i nierozwiązaną przeszłością pracujący jako detektyw, który prowadzi śledztwa dotyczące enigmatycznych spraw.

Jeśli tęskniliście za nową książką Cobena, to nie powinniście być rozczarowani. Oczywiście to moje prywatne zdanie, lecz podejrzewam, że jeśli lubicie Cobena, to też będziecie zadowoleni. Świetny thriller.