Chemia śmierci. David Hunter. Tom 1 (pocket)

Polecam!Główny bohater dr David Hunter,wybitny antropolog sądowy po tragedii rodzinnej przenosi się do małej miejscowości gdzie podejmuje pracę jako lekarz rodzinny.Mieszkańcy do nowego sąsiada a przede wszystkim lekarza podchodzą z dystansem pomimo upływającego czasu.Może dlatego,że nic o nim nie wiedzą a może dlatego,że dr Hunter unika zwierzeń?Pewnego upalnego dnia spokój mieszkańców zostaje zburzony gdyż zostają znalezione zwłoki młodej kobiety.Nikt nie przeczuwa,że to początek makabrycznej serii.Z czasem pojawia się hipoteza,że mordercą może być ''nowy'' lekarz.Ale czy na pewno?Pewne jest jedno -mordercą jest jeden z mieszkańców.Podejrzenia padają prawie na każdego a atmosfera się zagęszcza zwłaszcza,że w grę wchodzi życie kolejnej ofiary.Czy uda się ją ocalić i co z tym wspólnego ma lekarz rodzinny, który starannie ukrywa prawdę o swojej przeszłości?Książka wciąga od samego początku a finał jest zaskakujący.Przeczytajcie ,pozycja godna polecenia!!!

Same pozytywne recenzje. A dla mnie to dobra książka, którą można komuś polecić, ale nie zachwyca. Czułam niedosyt, miałam wrażenie, że gdzieś już to czytałam... Od lat czytam w ogromnych ilościach, więc wątki często są podobne. Recenzje mnie zainteresowały, książka nie sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać. Medycyna sądowa bardzo mnie interesuje, wątki na jej temat były szczegółowo opisane, jednak mdłe. Nie podnosiły ciśnienia, nie wprawiały serca w szybszy rytm, po prostu były... Mężczyzna po przejściach trafia do miasteczka i chce zapomnieć o swoim życiu... Było. Morderstwa w lesie... Było. Nawiązanie znajomości między zranionymi osobami... Było. Seryjny morderca... Było. Kto był mordercą? Szybko się domyśliłam, więc nie było napięcia. Książka dobra do herbaty, na jedną noc, przeczytana, odstawiona, nie zaprząta myśli. Jest, daje chwilę rozrywki, umyka. Plusem jest to, że postacie są zwyczajnymi ludźmi, mieszkającymi w nudnym miasteczku, czyli kimś kogo spotykam każdego dnia. Mogę sobie wyobrazić, że być może gdzieś kilka domków dalej, ktoś skrywa tajemnicę. Tyle w tym intrygi.

Czasem denerwuje mnie schematyczność thrillerów. Brutalne zabójstwo młodej kobiety, niszczy przyjazną atmosferę hermetycznego społeczeństwa w małym miasteczku. Oczywiście na jednej zbrodni się nie kończy. Nikt nikomu nie ufa, podejrzanym staje się każdy “nierdzenny” mieszkaniec.

Często mam ochotę napisać coś zupełnie nowego. Niech miasteczko będzie otwarte na ludzi, niech kościół zostanie przerobiony na bar, niech zabiją wszystkich, którzy głosowali za tym pomysłem. Niech podejrzanym będzie ksiądz, który nie mógł pogodzić się z tym, że stracił pracę i zaczął pracować jako grabarz, niech okaże się niewinny, a winną prostytutka, która chciała zostać zakonnicą, ale przeszkodziła jej w tym nimfomania. Ale wtedy nie byłyby to thriller, tylko groteska…

Simon Beckett niewątpliwie ma talent.

Książka pomimo niektórych schematycznych rozwiązań, które nieco mogą znużyć fanów tego gatunku literackiego, nie da się ukryć trzyma w napięciu. “Chemia śmierci” zachęca zapewne swoim tytułem osoby zainteresowane kryminalistyką, myślę, że po jej przeczytaniu na pewno się nie zawiedziecie. Podchodzenie do prowadzenia śledztw w sprawie zabójstw, zostało zaprezentowane od strony antropologii sądowej i poniekąd trochę z technicznej strony. Głównej roli nie przejmuje policjant, tylko wybitny lekarz, z którego perspektywy zostaje prowadzona narracja.

W utworze nie brakuje również miejsca na psychologiczne zagwozdki, jakimi są traumy z przeszłości, a także żałość niepodjęcia drogi ku spełnieniu marzeń. Dobór słów jest nienaganny (zastanawiam się czy to zasługa tłumacza czy elokwencji pisarza, w każdym razie efekt jest zadowalający), a także mało wulgarny.

Myślę, że książka jest warta swojej ceny. Fabuła wciąga, do tego stopnia, iż jesteśmy w stanie zapomnieć o otaczającym nas świecie, który wydaje się być dużo przyjemniejszy niż ten przedstawiony przez Simona Becketta.

PS. Nie czytajcie epilogu jeśli lubicie otwarte zakończania (on jest główną przyczyną mojej trochę zaniżonej oceny).

Najlepsza z najlepszych. Od niej zaczęłam swoją przygodę z kryminałami i thrillerami. Dla mnie to taki klasyk. Podstawowa lektura dla fanów gatunku. Cała seria równie dobra.

Będąc introwertykiem wciąż patrzącym ponuro na otaczającą mnie rzeczywistość, postanowiłam w końcu sięgnąć po coś, co pozwoli mi zapomnieć o całym bożym świecie. Nie ukrywam, iż odkąd pamiętam, nie potrafiłam zmusić się do przeczytania chociażby kilku stron jakiejkolwiek książki. Można by rzec, iż momentem przełomowym była szkolna wigilia 2012r., kiedy to do moich rąk trafił egzemplarz „Chemii Śmierci”.

Już sam początek zwrócił szczególnie moją uwagę, gdyż od dawna interesuję się medycyną sądową: „Ciało ludzkie zaczyna się rozkładać cztery minuty po śmierci. Coś co kiedyś było siedliskiem życia, przechodzi teraz ostatnią metamorfozę.” Książka zawiera bardzo dużo brutalnych opisów. Na niektóre z nich człowiek może reagować dosyć gwałtownie, dlatego iż w większości mówimy tu o epitetach określających stan rozkładu ludzkiego ciała. Główny bohater, doktor David Hunter osiadł w Manham – małym, spokojnym miasteczku, gdzie zastał: „Krajobraz pozbawiony zarówno życia, jak i konkretnych kształtów. Płaskie wrzosowiska i upstrzone kępami drzew mokradła.” Z początku akcja nieco się dłużyła, a przeżycia antropologa sądowego nie bardzo mnie zaciekawiły, jednak z każdą kolejną stroną lektury akcja nabierała tempa. Niby całość jest dosyć oczywista: zbrodnia, człowiek, który musi uporać się z przeszłością i przebrnąć przez śledztwo, rozwiązując zagadkę kryminalną. Taka jest kolej rzeczy w większości powieści tego gatunku. Czytając strona za stroną, coraz bardziej zastanawiałam się nad tym kto może być seryjnym mordercą. Miałam oczywiście wiele typów osób, które według mnie idealnie pasowały do roli domniemanego mordercy. Prawdą jest, iż bardzo ciężko odgadnąć, kto tak naprawdę dopuścił się danego czynu. Gwarantuję wam, że dopiero te końcowe kilka stron pozwolą wam pojąć o co tak naprawdę chodziło i jaki był tego wszystkiego motyw.

David Hunter był jednym z najlepszych antropologów w kraju. Pewnego dnia uciekł z miasta i został lekarzem rodzinnym w Manham, porzucając całe poprzednie życie. Chciał zaszyć się i zapomnieć o tragedii jaka go spotkała. Mieszka tam już 3 lata, jednak wśród mieszkańców dalej jest uznawany za tego cichego i obcego. Pewnego dnia jednak los znów wciąga go w sidła spraw kryminalnych. W lesie dwójka chłopców znajduję ciało kobiety w dużym stadium rozkładu. Hunter zostaje poproszony o pomoc gdy lokalna policja dowiaduję się kim był przez długi czas w Londynie. David wchodzi do sprawy i jego koszmary powracają ze zdwojoną siłą.

Książkę czyta się bardzo szybko i narracja jest na wielki plus. Osobiście bardzo spodobały mi się opisy rozkładu zwłok, ich stanu i wyglądu. Książka ładnie trzyma w napięciu czytelnika i powoli daję nam po kawałku zagadki, trochę wodząc nas za nos. Jest to pierwsza część serii o Hunterze i mam nadzieję, że już niedługo przeczytam kolejną ponieważ jeszcze dużo potencjału nie zostało wykorzystane. Pomimo, że dość szybko wszystko wydaję się proste to autor nadal wodzi nas za nos i buduję napięcie. Książka zdecydowanie na plus jeżeli chodzi o kryminał. Czasem nuda zawiała, jednak sam ogół, zarys i poprowadzenie książki jest na plus. Polecam wam zainteresować się tą pozycją.

David Hunter jest antropologiem sądowym, chcąc zapomnieć o tragedii, która go spotkała, przeprowadza się do małego miasteczka. 3 lata później w lesie zostają znalezione przez dzieci zwłoki kobiety. Policja namawia Davida, żeby pomógł im w śledztwie.

"Chemia śmierci" jest pierwszą częścią serii, w której poznajemy wybitnego antropologa sądowego Davida Huntera. Historia zaintrygowała, wciągnęła mnie już od pierwszej strony, nie było tu żadnego przestoju, akcja była mocna i nie pozwoliła mi się nawet przez chwilę nudzić, cały czas się coś działo, a zakończenia nie mogłam się totalnie domyśleć, do końca nie wiedziałam kto jest mordercą. Książka nie tylko ze względu na to co się tutaj działo, jest dla osób o mocnych nerwach, nie tylko zamordowani zostali ludzie, ale także i zwierzęta oraz szczegółowo został opisany rozkład ciała i jaki wpływ na to mają różnego rodzaju robaki, owady, więc jeżeli nie brzydzą Cię takie rzeczy, nie chce Ci się po nich wymiotować to jak najbardziej zachęcam Was po sięgnięcie po tą lekturę, ja z pewnością zapoznam się z pozostałymi częściami.

Polecam! Dawno nie czytałam tak dobrej książki! Jestem nią zachwycona, wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca.

Świetna książka, trzyma w napięciu do samego końca, na pewno sięgnę po nastepne tomy.

"Już po trzydziestu sekundach przechodzi cię dreszcz. Po minucie masz serce w gardle. A kiedy kończysz czytać, dziękujesz Bogu, że to tylko powieść".

To oczywiście trochę przesadzona reklama książki, ale nie zmienia to faktu, że to naprawdę bardzo dobra pozycja, którą gorąco polecam.

Jest to opowieść o wybitnym antropologu sądowym, który jak mało kto umie skłaniać zmarłych do zwierzeń. Po rodzinnej tragedii pragnie jednak opuścić świat zmarłych, zaszywa się w małej mieścinie pracując jako zwykły lekarz. Wkrótce jednak okazuje się, że jego świat, świat zbrodni i trupów bardzo szybko go odnajduje.

Podczas czytania wyobraźnia pracuje na najwyższych obrotach do samego końca, końca, którego nie sposób przewidzieć.

Pierwsza część cyklu z Davidem Hunterem zaczyna się mocno wraz ze wstępem, fundując czytelnikowi szczegółowy i bardzo plastyczny opis. Taką opinię słyszałem i to ona sprawiła, że zakupiłem wersję kieszonkową, natykając się na tę książkę w księgarni. Gdybym wiedział, że wraz z "Chemią śmierci" pokocham Davida i będę zastanawiać się nad karierą antropologa sądowego, wyszukałbym ją sobie wcześniej. Bo poza dobrym początkiem jest dobry środek i zakończenie, które pozostawia w sobie pewną dawkę ciekawości, która zmusza do sięgnięcia po ciąg dalszy. Świetne tempo wydarzeń, konsekwentnie budowane napięcie i trzymanie w niepewności względem tożsamości sprawcy. Naprawdę porządna mieszanka thrillera, kryminału i sensacji.

Bardzo dobra książka, trzyma w napięciu od samego początku, aż do końca. Mocne wrażenia gwarantowane. Jak się zacznie czytać, to nie można się oderwać. Książka godna polecenia

Dorota. K.

Trzy lata temu David Hunter uciekł przed swoją pracą, tragedią życiową i wielkim miastem. Wybitny antropolog sądowy wiedzie teraz spokojne życie w prowincjonalnym miasteczku, jednak pewnego dnia w okolicznym lesie zostają znalezione zwłoki kobiety i burzy to spokój w okolicy. Wkrótce dochodzi do kolejnych okropnych wydarzeń.

"Chemia śmierci" bardzo mi się spodobała. Myślę, że to jeden z lepszych kryminałów jakie czytałam! Mamy tu tajemniczego mordercę, który wzbudza wiele emocji, ale nie wiemy o nim wiele. Zostają nam tylko przedstawione kolejne czyny, których się dopuszcza. David Hunter decyduje się pomóc policji, co wiąże się z ryzykiem i jednocześnie powrotem myślami do tragedii, która spotkała go w przeszłości.

Autor już od pierwszych stron wzbudził moje zainteresowanie i nie mogłam się oderwać od czytania tej książki. Bardzo podobała mi się szczegółowość, z jaką została opisana praca głównego bohatera, czyli antopologa sądowego. Jego umiejętności i precyzja z jaką określał kolejne zadania zrobiła na mnie duże wrażenie. Do samego końca nie mogłam się domyślić, kto jest mordercą, mimo odkrywania kolejnych kart przed czytelnikiem, ta informacja była poza zasięgiem. To pierwsza część serii z Davidem Hunterem, a ja czuję się bardzo zaintrygowana twórczością tego autora i pewnie wkrótce sięgnę po kolejne książki z tej serii.

"Kim ty jesteś, tym ja byłem, kim ja jestem, tym ty będziesz."

Wybornie bawiłam się przy książce, zapewniła atrakcyjne i porywające zaczytanie, dostarczyła mocnych i mrocznych dreszczy, a przy tym całkiem niezłą pulę przekonujących opisów związanych z antropologią sądową. Nie musiałam silnie wytężać szare komórki, aby rozszyfrować zagadkę kryminalną, gdyż na właściwy trop trafiłam dość wcześnie, ale zręczne prowadzenie i frapujące zapętlenie fabuły odwlekało moment potwierdzenia i pewności. Sporo frajdy sprawiło zaglądanie w poboczne ścieżki, z jednej strony zbyt oczywiste, by były prawdziwe, z drugiej na tyle kuszące, by uznać je za prawdopodobne. Zatem intryga lekko przewidywalna, lecz wciągająca i angażująca, między innymi dzięki szczegółowości opisów chemii śmierci oraz zawikłanym sekretom do odkrycia.

Szeroka paleta różnorodnych bohaterów, ciekawie sportretowanych, przekonująco zachowujących się, zaczynając od kluczowej postaci serii a kończąc na drugoplanowych osobach. Każda wnosiła coś indywidualnego do powieści, ubarwiając ją, składając się na klimat zaściankowości, życia w małej odizolowanej mieścinie, hermetycznie zamkniętej i niegościnnej społeczności. Manham to typowa angielska prowincja, ze starą historią, kamiennymi domami, normańskim kościołem, oraz płytkim jeziorkiem otoczonym lasami, łęgami i grzęzawiskami. I w takie odseparowane miejsce, ogrodzone od innych, z ponurą i nieco dziką atmosferą, przyjechał David Hunter, aby objąć posadę lekarza rodzinnego. Pomimo trzech lat udzielania pomocy mieszkańcom nie udało mu się w pełni uzyskać szczerego szacunku i akceptacji ludności. Wciąż był obcym, człowiekiem z zewnątrz, wyimaginowanym zagrożeniem, które trzeba bacznie obserwować i poddawać surowej ocenie.

Odnalezienie przez chłopców zwłok kobiety w pobliskim lesie uruchomia wśród mieszkańców Manham lawinę szoku, niedowierzania, dezorientacji, irytacji, strachu, podejrzeń i nieufności. Raptowne i brutalne przerwanie rutyny spokojnej egzystencji wyzwala najgorsze instynkty, nad którymi coraz trudniej zapanować. Pojawiają się kolejne ofiary, a krajowe media nagłaśniają czarne wydarzenia. Fantastycznie prowadzone jest narastające napięcie, nakręcająca się spirala nienawiści i panicznych zachowań. Fala krytyki i trudnych do wyjaśnienia wątpliwości spada na wszystkich, nikt nikomu nie ufa, a zwłaszcza przyjezdnym. I jak w takich okolicznościach szukać sprawcy, złapać go zanim popełni kolejne morderstwo? David Hunter przeżył rodzinną tragedię, zapragnął wówczas odciąć od wszystkiego, Londynu, znajomych i posady, stąd pomysł na pobyt w Manham, miał przynieść wyciszenie. Jednakże teraz, na prośbę inspektora policji, niechętnie, bo nie planował już pracować ze zmarłymi, Hunter zgadza się pomóc śledczym jako konsultant w sprawie zabójstw, najwyższej klasy ekspert w dziedzinie badania ludzkich szczątków.

[Adres usunięty]

To nie była może wybitna pozycja, ale nie była także zła. Słuchało mi się jej bardzo przyjemnie. Tylko, że nic mnie tam nie wciągnęło, czegoś zabrakło. Końcówka jednak w dużej mierze naprawiła ta, ponieważ zaskoczyła. Okay, co do samego mordercy pewna nie byłam, więc to nie było zadziwiające, ale druga rzecz, o której się dowiadujemy na końcu, sprawiła, że oczy mi się powiększyły. Z postaciami się zaprzyjaźniliśmy, może nie była to wielka relacja miłosna, ale było mi niektórych z nich szkoda. Czy polecam? Jeśli interesują was historie tego typu to jak najbardziej, ponieważ to nie jest zła pozycja.

W kryminałach i thrillerach zazwyczaj szukam czegoś, co mnie naprawdę zaskoczy. Zakończeń, które sprawią, że moja szczęka wyląduje na podłodze. Jak myślicie, czy "Chemia Śmierci" Simona Becketta dokonała tego?🙃

.

David Hunter jest lekarzem, który udaje się do niewielkiej miejscowości Manham, by uciec od Londynu i związanych z nim tragicznych wspomnień. Podejmuje się pracy w miejscowej przychodzi. Po paru latach zaczynają dziać się niepokojące rzeczy. Dwóch chłopców odnajduje w lesie niemożliwe do zidentyfikowania zwłoki, a z miasteczka ginie kobieta. Do akcji wkracza policja oraz doktor Hunter, który wciąż skrywa pewną tajemnicę dotyczącą jego wykształcenia.

.

#chemiaśmierci @simonbeckettauthor To bardzo dobra ksiazka! Fantastyczna! Nie dość, że świetnie się czyta, to jeszcze jest pełna emocji, akcji, ale i wynurzen na temat postaci. Autor doskonale przygotował się do pisania tego rodzaju powieści, zna się na rzeczy, co bardzo dobrze widać w powieści. Wszystkie opisy ciała, rozkładu, owadów są tak realistyczne, że ma się wrażenie, jakby czytało się nie powieść, a podręcznik kryminalistyki i badania zwłok. Fabuła jest wciągająca, kiedy tylko zaczynamy czytanie, zostajemy wyciągnięci w wir wydarzeń i chcemy się dowiedzieć, kto za tym stoi. A zakończenie? Bajka! Ostatnie rozdziały są prawdziwą gratką dla osób, które szukają rozrywki, które chcą, by na chwilę ich serce stanęło. Dlaczego? Zwroty akcji są nieziemskie i nie mówię tu o jednym, a kilku. Zbliżając się do końca rozwiązania, kiedy już mamy prawie na talerzu sedno zagadki, nagle okazuje się, że to jednak nie to. Polecam z całego serca ten świetny thriller!

Simon Beckett jest brytyjskim dziennikarzem i pisarzem. Zasłynął przede wszystkim jako autor cyklu książek kryminalnych, których bohaterem jest antropolog sądowy – David Hunter. I właśnie pierwszy tom tego cyklu mam przed sobą. Nosi ON tytuł „Chemia śmierci”

O książce możemy przeczytać, że:

Minęły trzy lata, odkąd David Hunter, wybitny antropolog sądowy, przeprowadził się do prowincjonalnego miasteczka, uciekając przed londyńskim zgiełkiem, swoją pracą i tragedią życiową, która go spotkała.

Spokój w miasteczku i życiu Davida zostaje zaburzony, gdy pewnego dnia w okolicznym lesie zostają znalezione zwłoki kobiety. Hunter, w przeszłości specjalista od badania ludzkich szczątków, dziś niechętnie zgadza się na współpracę przy policyjnym śledztwie. Gdy jednak znika kolejna kobieta, doktor Hunter nie może już stać z boku. Sprawa dotyka go osobiście.

Wynaturzone, bestialskie metody zabójcy, miasteczko opętane nienawistną podejrzliwością – wokół gęstnieje mrok, a czas ucieka. David musi podążać szlakiem makabrycznych wskazówek aż do przerażającego finału.

Jak na małomiasteczkowy thriller przystało rzecz przypomina dzieła Kinga. Ale skrzyżowane z thrillerami jakich nie powstydziłby się rozmiłowany w makabrze Masterton. Czyta się to nadspodziewanie dobrze i cała intryga wciąga na tyle że ma się ochotę na więcej. I całkiem słusznie, bo jak wspominałem jest to pierwszy tom dłuższego cyklu.

Doceniam fakt, że autorowi udało się mnie zaskoczyć finałem, chociaż miałem swoje podejrzenia. Ostatnio o takie zaskoczenie trudno w tego typu książkach. Tym bardziej więc należy się cieszyć z książki takiej jak ta.

Jako zagorzała czytelniczka i wielka fanka kryminałów, musiałam sięgnąć po książkę "Chemia śmierci" autorstwa Simona Becketta. Dzięki wspaniałej obrazowej narracji, utrzymanej w pierwszej osobie, do reszty zatopiłam się w przedstawionej historii.

Akcja rozgrywa się w małej mieścinie, którą zamieszkuje hermetyczna społeczność. Każdy fan kryminałów doskonale zna ten motyw, zarówno z książek, jak i filmów. W tym przypadku osadzenie akcji w takich realiach sprawdziło się idealnie. Na pierwszych stronach poznajemy Davida Huntera - antropologa sądowego, który to chcąc uciec od pracy, londyńskiego życia i osobistej tragedii, zaszywa się w małym miasteczku. Jego spokój nie trwa jednak długo, bowiem w okolicznym lesie znaleziono zwłoki kobiety i bohater musi wrócić do swojej profesji, aby pomóc miejscowej policji w ujęciu mordercy.

To, co najbardziej mnie urzekło, to wspomniana już narracja prowadzona z pierwszej osoby, bohater/narrator nie jest wszechwiedzący i tak jak w prawdziwym życiu, popełnia całą masę błędów. Książka ta nie jest lekturą dla każdego, ze względu na swoją tematykę, pełna jest szczegółowych, makabrycznych i miejscami niemal obrzydliwych opisów. Dla mnie ten styl pisania i obrazowość przemawia zdecydowanie na plus, dlatego z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne książkowe odsłony perypetii Davida Huntera.

Świetne. Kolejna moja lektura tego autora i po raz kolejny się nie zawiodłam. W dwa dni ją przeczytałam, zakończenie sprawiało, że nie mogłam się oderwać. Od razu sięgnęłam po następną część i uprzedzając fakty- póki co, jest jeszcze lepsza :)

Fragment opisu o dreszczach - jak najbardziej prawdziwy! niesamowita książka trzymająca w napięciu do ostatniej strony oraz zaskakujący finał. polecam!

David Hunter przed trzema laty przeprowadził się do spokojnego miasteczka. Uciekł przed bolesnymi wspomnieniami i zgiełkiem miasta. Porzucając wielkie miasto, zrezygnował z pracy antropologa sądowego. Jednak jego spokój zostaje zaburzony, gdy w lesie zostają odnalezione zwłoki kobiety a ON niechętnie zgadza się aby pomóc policji.

Powiem szczerze, że dość długo zbierałam się za książki Autora i teraz żałuję, że tyle czekałam. Styl Becketta bardzo mi pasuje. Książka jest napisana w przyjemny i prosty sposób. Bardzo zaskoczyła mnie narracja pierwszoosobowa, rzadko trafiam na taką więc to była miła odmiana.

Książkę czytało mi się dobrze i szybko. “Chemia śmierci” wciągnęła mnie od pierwszych stron i trzymała w napięciu do samego końca. Autor wodził mnie za nos, nie dawał rozwiązania na tacy, a nowe dowody nie wnosiły nic do śledztwa.

Bardzo lubię, gdy sprawcę poznajemy na samym końcu. A tutaj zakończenie mnie zdziwiło. Niby w trakcie czytania pojawiła się myśl, że dana osoba może być wplątana w morderstwa kobiet, ale był to raczej mały przebłysk, który zaraz zniknął.

Moim zdaniem książka warta poznania również ze względu na parę ciekawostek dziedziny entomologii i antropologii sądowej. Te fragmenty naprawdę mnie zainteresowały i zaciekawiły.

@onaczytanoca

Chemia śmierci czyli opowieść o tym jak dzięki badaniu owadów i ludzkich szczątków można odkryć zabójcę. David Hunter antropolog sądowy przeprowadza się do sennego miasteczka. Chce uciec przed swoją przeszłością. Jednak, gdy w miejscowym lesie zostają znalezione zwłoki kobiety, jego spokój jest zagrożony. Hunter nie chce brać udziału w śledztwie. Zmienia jednak zdanie kiedy dochodzi do kolejnego morderstwa.

Świetny, trzymający w napięciu thriller. Zastanawiam się jak to się stało, że wcześniej nie znałam tego autora? Chemia śmierci to jedna z tych książek, które skończyłam czytać w tym samym dniu, w którym zaczęłam. Entomologia sądowa to nauka, dzięki, której na podstawie owadów można określić datę śmieci debata. Czy wiedzieliście o takiej dziedzinie medycyny sądowej? Bo ja nie miałam pojęcia, jednak po przeczytaniu książki wydaje mi się fascynująca. Tą właśnie nauką trudnił się główny bohater i na jej podstawie rozwiązywał sprawy kryminalne. Uwielbiam thrillery i kryminały, które mają w sobie nutkę medycyny, a tutaj dostajemy jej idealną porcję. Na uwagę zasługuje styl autora, który doskonale buduje napięcie i duszny klimat małego miasteczka. Główny bohater nie do końca mnie kupił, jednak mam nadzieję, że polubimy się bardziej przy bliższym poznaniu, bo jest to chyba jedyny minus książki, który jednak nie zauważył na ostatecznej jej ocenie. No i wisienka na torcie- zakończenie. Niesamowite zaskoczenie odnośnie tożsamości zabójcy. Podejrzewała bym wszystkich, ale na pewno nie tą osobę. Chemię śmieci polecam i daję jej 5/5.

Wybitny kryminał, autor trzyma nas w napięciu non - stop, sprawia że nie możemy doczekać się co znajdzie się na następnej stronie. Pełno drastycznych opisów scen morderstw, nie jest to z pewnością pozycja dla ludzi o słabszych nerwach. Mnie po lekturze "Chemii śmierci" przez dłuższy czas prześladowały koszmary, jednak nie żałuję, ponieważ jest to wyrazisty, a przede wszystkim prawdziwy obraz funkcjonowania seryjnych zabójców - mimo że jest to fikcja, mam świadomość że są ludzie na tym świecie którzy dopuścili się podobnych czynów. Sympatyzuję postać Davida Huntera, w jego zachowaniach dostrzegam po części moje własne pobudki.

Słynna seria z Davidem Hunterem w roli głównej w końcu zawitała w mojej biblioteczce . Sama nie wiem dlaczego tak długo zwlekałam z poznaniem pióra Becketta. Ale nadszedł ten czas i szczerze przyznaję, że to jest to, co lubię.

David Hunter od trzech lat mieszka w Manham, małym miasteczku, gdzie przeprowadził się uciekając przed londyńskim zgiełkiem, pracą i tragedią, która go spotkała.

Pewnego dnia w pobliskim lesie znalezione zostają zwłoki kobiety. David jako specjalista od badań ludzkich szczątków, niechętnie podejmuje się współpracy z policją. Jednak gdy znika kolejna kobieta Hunter wie, że bez jego pomocy policja nie da sobie rady.

Nie żałuję ani chwili spędzonej z Davidem Hunterem. Książka mroczna, chwilami przerażająca, napięcie rośnie z każdą kolejną stroną a opisy w niej są nadzywczaj realne. Uważam, że jest to jedna z obowiązkowych pozycji dla wszystkich miłośników kryminałów i thrillerów. Autor przybliża nam mikroskopijny świat rozkładu w sposób wysublimowany, a jednocześnie tak bezpośredni, że już od pierwszych stron wyczuć można autentyczny odór zglinizny.

Genialna fabuła, wartka akcja, która trzyma w napięciu i sprawia, że książkę ciężko odłożyć nim poznamy zakończenie. Autor ma niesamowity styl, potrafi wciągnąć czytelnika, książka napisana jest przyjemnym językiem i czyta się niezwykle szybko.

Cieszę się, że przede mną jeszcze kilka przygód antropologa, Daivda Huntera.

Polecam, naprawdę warto przeczytać!

Wciąga i trzyma do końca!

Przyznam szczerze, że do sięgnięcia po tę pozycję „namówiły mnie” bookstagramy takie jak @zacznijodksiazki, @jasminowaksiazka , @[Adres usunięty]ki_[Adres usunięty]

Szczerze za to dziękuję, bo to naprawdę dobra książka!

David przeprowadza się do małego, cichego miasteczka i rozpoczyna nowe życie, z dala od złych wspomnień. Jednak spokój nie trwa długo, w lesie znaleziono zwłoki kobiety, a o pomoc w śledztwie zostaje poproszony właśnie David - specjalista od ludzkich szczątków. Co takie wyczyta z tego ciała? Dokąd zaprowadzą go wskazówki pozostawione przez mordercę? I wreszcie - kto jest mordercą z lasu?

Klimat małego miasteczka, gdzie każdy każdego zna, to jak zmieniają się stosunki międzyludzkie, gdy zaczynają ginąć kobiety i wszystkich ogarnia uczucie paniki i podejrzliwości, świetnie opisane, dosłownie czuć tę toksyczną atmosferę.

Napisana prostym i wciągającym językiem. Akcja z pozoru wolna, jak mały strumyk w pewnym momencie zmienia się w rwącą rzekę, wciągając w swój nurt wszystkich wokół.

Bohaterowie niby zwykli i szarzy, stanowiący tło całości wydarzeń, ostatecznie będący bardzo dobrym dopełnieniem. Od początku książki miałam dwa typy, kto mógłby się okazać końcowo zabójcą, i wiecie co? Nie trafiłam.

Zakończenie wycisnęło ze mnie kilka łez, by ostatecznie pozostawić na twarzy ogromny uśmiech.

To nie jest horror wywołujący gęsią skórkę, to przyjemny, wciągający kryminał na taki pochmurny wieczór jak teraz. Z chęcią sięgnę po kolejne części i poznam dalsze losy Pana Doktora.

Chemia śmierci - moje pierwsze spotkanie z twórczością Simona Becketta. Pierwsze, ale na pewno nie ostatnie!

Pióro autora już od pierwszych stron mi się spodobało, przywodząc na myśl wspomnienie książek Mastertona, które jako nastolatka pochłaniałam bez opamiętania. Ten sam duszny klimat, podobne opisy wprowadzające w stan niepokoju i zaciekawienia. Co tu dużo mówić - autor wie, czego mi trzeba.

Chemia śmierci to pierwsza część serii z Davidem Hunterem. Były antropolog sądowy zaszywa się w małym miasteczku i podejmuje posadę lekarza rodzinnego. Tak naprawdę jednak ucieka przed wielkim miastem i tragedią, która go spotkała. Spokojne życie prowincjonalnego lekarza zostaje zaburzone przez seryjnego mordercę. Hunter zostaje zaangażowany w śledztwo, pomagając badać zwłoki.

Autor umiejętnie prowadzi fabułę, stopniuje napięcie i zwodzi czytelnika. Mimo że gorączkowo próbowałam rozwikłać zagadkę i w pewnym momencie minęło mi gdzieś rozwiązanie, nie udało mi się domyślić finału w stu procentach. To było tak dobre, że bez wahania sięgnę po kolejną część.

Kiedy czytałam Wołanie grobu, czyli czwarty tom serii z Davidem Hunterem (tak, zaczęłam czytać od tyłu), byłam zachwycona. Ogromnie przypadł mi do gustu styl pisania Simona Becketta oraz kreacja głównego bohatera. Nareszcie przyszła pora, bym zaczęła nadrabiać pozostałe części, więc dzisiaj przed Wami moje kilka słów o Chemii śmierci.

David przeprowadził się do małego miasteczka już trzy lata temu, by uciec od krzywdzącej przeszłości i wspomnień. Żyje sobie spokojnie, pracując w miejscowej przychodni, lecz jego spokój zaburzają zwłoki, które ktoś znajduje w okolicznym lesie. Zostaje poproszony o pomoc w przeprowadzeniu badań i niechętnie się zgadza. Stara się trzymać na uboczu, jednak gdy znika kolejna kobieta, David nie jest w stanie pozostawać biernym dłużej. Straszliwe metody zabójcy i chorobliwa podejrzliwość wśród mieszkańców sprawiają, że ta sytuacja staje się jeszcze trudniejsza. Czy uda się odnaleźć winnego, zanim skrzywdzi kolejne mieszkanki miasteczka?

Powiem szczerze, że choć ta powieść została napisana bardzo dobrze, poprawnie oraz wciągająco, to przez pierwsze sto stron nie potrafiłam kompletnie wgryźć się w tę historię. Chciałam poczuć to samo, co czułam podczas lektury Wołania grobu, ale niestety się to nie udało. Dopiero po przebrnięciu przez te kilkadziesiąt stron, udało mi się naprawdę zainteresować przedstawianą opowieścią i nareszcie mogłam zaangażować się emocjonalnie. Wiem, że czytając to, ktoś może pomyśleć, że to dziwne, ale dla mnie ważne są też emocje, jakie wzbudza we mnie dana powieść.

Poznanie Davida Huntera od momentu, w jakim powinnam go właściwie poznać, sprawiło, że spojrzałam na tego bohatera zupełnie inaczej. Wiem już dokładnie, co spotkało go w przeszłości i co przeważyło na tym, że przeprowadził się do małego miasteczka. Oczywiście, bardzo go polubiłam i jest ON bez wątpienia największą zaletą tej powieści. Za pomocą tej postaci autor przemyca w książce mnóstwo ważnych faktów naukowych, które nie raz mnie dość zdziwiły.

Fabuła powieści skupia się na poszukiwaniu bestii, która porywa kobiety. Ten wstęp, choć był dość nużący, to jednak wprowadził ON pewną atmosferę napięcia i takiego oczekiwania na to, co właściwie jest nieuniknione. Za to też należą się ogromne brawa dla autora, bo nie ukrywam, że udało mu się mnie w pewien sposób nastraszyć. W tej drugiej połowie książki, akcja zaczęła przyspieszać i nie potrafiłam się oderwać. Musiałam dowiedzieć się, jak zakończy się ta cała sprawa.

Przyznam szczerze, że nie wiem, co mogłabym tutaj jeszcze napisać. Chemia śmierci to po prostu bardzo dobra pozycja, która wciąga, trzyma czytelnika w napięciu, ma również walory edukacyjne, a poza tym dla miłośników krwawych i bardziej brutalnych thrillerów ta pozycja powinna być pozycją obowiązkową. Jeżeli należycie do tej właśnie grupy czytelników, no to nie pozostaje mi nic innego, jak polecić Wam lekturę tej książki. Myślę, że się nie rozczarujecie.

Małe miasteczko z wprost hermetyczną społecznością nawiedził koszmar rodem z horroru. Sielski, tak bardzo ceniony na prowincji spokój przestanie mieć rację bytu wraz z momentem znalezienia pierwszych, zbezczeszczonych zwłok kobiety. Wyszukane modus operandi nie pozostawia złudzeń, że sprawcę cechuje wyjątkowa brutalność. Nic dziwnego, że w momencie, gdy znika kolejna kobieta miejscowi mieszkańcy przepełnieni są strachem. Do śledztwa włączony zostaje miejscowy lekarz z wiedzą medyczną, która może okazać się nieoceniona w śledztwie. Czy jego wcześniejsze doświadczenie w pracy jako antropolog sądowy okaże się wystarczające, by pomóc ująć sprawcę, nim dopadnie kolejną ofiarę?

„Chemia śmierci” to pierwsza część z cyklu, w którym wiodącą postacią jest David Hunter – owdowiały lekarz rodzinny, któremu nie udało się pogodzić ze stratą, zmienił wykonywany zawód i miejsce zamieszkania w nadziei, że zostawi za sobą przeszłość. Niestety, ta i tak do niego wróciła. I to w sposób, w który Hunter najmniej by sobie tego życzył.

Beckett opowiada historię lekko i ze swadą, już pierwsza strona (a nawet linijka) tej książki zwiastuje świetny kryminał, którym „Chemia śmierci” rzeczywiście jest. Ciekawy sposób prowadzenia fabuły z perspektywy antropologa sądowego w pewien sposób wyróżnia ją na tle innych. Pióro autora cechuje pewna szorstkość i zwyczajność, a jednocześnie poznając je, ma się świadomość jego nietuzinkowości. Świadomość, że w tej przystępności tkwi całe clou fenomenu Simona Becketta.

„Chemia śmierci” to kryminał, który może sprawiać wrażenie schematycznej opowiastki. Ma ON jednak do zaoferowania znacznie więcej niż standardowa książka z tego gatunku. Oprócz historii z drobiazgowo zarysowaną zagadką kryminalną w pakiecie dostaniemy świetnie nakreśloną postać, niespodziewane zakończenie i nieoczywistego sprawcę, którego nie sposób wytypować – czyli wszystko to, co powinien zawierać dobry kryminał.

Zabieram was razem z Simonem Beckettem do „Chemii śmierci”. Przerażająco dobry thriller. Lubicie dreszczyk grozy? Ta książka jest idealna dla was.

#chemiaśmierci jest pierwszą częścią bestsellerowej serii z Davidem Hunterem w roli głównej.

David Hunter jest antropologiem sądowym. Porzuca pracę w Londynie. Wyprowadza się z miasta. Zaczyna pracę jako zwykły lekarz w Manham. Sparaliżowany doktor Henry Maitland potrzebował pomocy przy pacjentach.

Trzy lata później dwóch chłopców znalazło w lesie rozkładające się ciało kobiety.. Kim jest sadystyczny morderca? Z czym przyjdzie się zmierzyć Davidowi Hunterowi? Czy pomoże w odnalezieniu tego psychopaty? Czy będą kolejne ofiary? Na te pytania niestety musicie odpowiedzi poszukać w książce.

Książka tak mnie wciągnęła, że szybko ją przeczytałam. Można powiedzieć, że jestem w głębokim szoku. Jest tak znakomita, że nie da się przejść obok niej obojętnie. Uwielbiam mocne thrillery… Dobry, makabryczny temat, dobrze rozpisani bohaterowie… Najlepszy jest główny bohater David Hunter. Poczytajcie co się z nim dzieje. Dlaczego uciekł z Londynu i zamieszkał w Manham.

Powieść idealnie nadaje się dla miłośników tropienia morderców, po śladach rozkładu zwłok….

Wielkie brawa dla Simona Becketta – za tak cudowne dzieło.

Zapraszam do przeczytania niesamowitej historii wynaturzonego mordercy..Razem z Hunterem tropimy mordercę, po pozostawionych przez niego śladach. Czy uda nam się zdążyć złapać tego potwora, nim po raz kolejny zabije?

Prawda o mordercy wbiła mnie w fotel i do tej pory nie mogę się z niego podnieść… Do tej pory jestem w szoku. Chętnie przeczytam „Chemię śmierci” ponownie.

Ta część to dopiero początek… David Hunter wkrótce powróci…J Już nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Czy i tym razem Beckett mnie zaskoczy?

Jeżeli nadal zastanawiacie się, czy przeczytać „Chemię śmierci” – to ja mogę śmiało powiedzieć CZYTAJCIE.

Idealny prezent pod choinkę dla miłośników mocnych thrillerów.

Simon Beckett Czarna Owca @wydawnictwoczarnaowca #simonbeckett #czarnaowca #wydawnictwoczarnaowca #polecamautora #polecamksiążkę #Inspirujemy2020 #wyzwanienaczytanie #book

Minęły trzy lata odkąd David Hunter, wybitny antropolog sądowy, przeprowadził się do prowincjonalnego miasteczka, uciekając przed londyńskim zgiełkiem, pracą i tragedią, która go spotkała.

Spokój w życiu Davida zostaje zaburzony, gdy pewnego dnia w okolicznym mieście znalezione zostają zwłoki kobiety. Hunter specjalista od badania ludzkich szczątków, niechętnie zgadza się na współpracę przy policyjnym śledztwie. Gdy jednak znika kolejna kobieta, doktor Hunter nie może dłużej stać z boku. Sprawa dotyka go osobiście. Kim była zaginiona kobieta?

Książka wciąga w całości. Spędziłam z nią miłe popołudnie i na pewno sięgnę po więcej książek tego autora. Spodobała mi się od pierwszych stron. Odkleiłam się od rzeczywistości. Czułam niepewność i z niecierpliwością wyczekiwałam kolejnych wydarzeń, ponieważ to co zawierała akcja książki zwaliło mnie z nóg. Autor zachwyca i szokuje. nowymi faktami Samą końcówką jestem jeszcze bardziej zszokowana i wciśnięta w fotel. Ta lektura jest inna niż wszystkie inne!

Ocena 10/10.

Hej, hej 🖐🏻🖐🏻🖐🏻

Dziś przychodzę do Was z recenzją bardzo dobrej książki! Autor skradł me serce i już zapisał się w nim na stałe 😅 chyba będzie miał teraz przechlapane 🙈🤣🙉😂🙊 W każdym razie chciałam się Was zapytać, czy mieliście styczność z piórem @simonbeckettauthor? Jeśli tak, to napiszcie, która książka najbardziej się Wam podobała 😁 a jeśli nie, to czy planujecie kiedyś sięgnąć po jakąś jego powieść? Ja zaś zapraszam poniżej na moje odczucia 😆🖤

⭐RECENZJA⭐

David Hunter - wybitny antropolog sądowy już od trzech lat mieszka w małym miasteczku. A dlaczego? Bo chciał uciec od przeszłości, od całego cierpienia, które go spotkało. Teraz żyje sobie spokojnie... Do czasu! Pewnego razu w lesie zostają znalezione bestialsko zmasakrowane zwłoki kobiety. Policja prosi o pomoc doktora Huntera, ten zgadza się, lecz niechętnie. Jednak, gdy znika kolejna kobieta, David zaczyna działać na własną rękę. Nie jest mu to obojętne. Czy nasz doktor na czas dowiedzie kto jest mordercą? Czy uda mu się uratować kolejną ofiarę? A może sam stanie się obiektem mordercy i jego życie będzie zagrożone?

💉

Kolejna dobra książka za mną! Ogromnie się cieszę z tego powodu! @simonbeckettauthor zaskoczył mnie swoim kunsztem pisarskim. Jego powieść od razu mnie wciągnęła i pozwoliła wejść w ten świat. Świat dobrego pióra, dobrej literatury. Pisarz pozwolił mi poczuć odrobinkę emocji oraz dreszczyku. Historia w lekturze zaczyna się dość niewinnie, aż tu nagle "bum". Akcja zaskakuje z każdą stroną, a jej zwroty powodują zawrót głowy. Główny bohater - Pan Doktor David jest postacią bardzo ciekawie wykreowaną. Czuć od niego nutkę tajemniczości oraz dystansu wobec ludzi 🤔 ale to zapewne jest spowodowane tym, co spotkało go w przeszłości. Innymi słowy, bardzo go polubiłam i nie mogę się doczekać, aż sięgnę po kolejną powieść z jego udziałem! Zakończenie w lekturze bardzo mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy, a przede wszystkim tego, co tam zastałam. Uważam, że koniecznie musicie przeczytać tę książkę i przekonać się na własnej skórze, że jest warta tego czasu przy niej! Gorąco polecam! Nie zawiedziecie się!

💉

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @wydawnictwoczarnaowca🖤🖤🖤

💉

Wznowienie pierwszego tomu serii z doktorem Davidem Hunterem to coś czego nie można przegapić. Nasza przygoda z antropologią dopiero się zaczyna i to w świetnym stylu.

Twórczością Simona Becketta, ja się totalnie zachwycam, lubię jego styl, lekkość i to, że potrafi pisać o rzeczach z pozoru brzydkich w przyjemny sposób. Opisy zwłok spotykamy w wielu kryminałach, ale tutaj ten opis jest kompletny i momentami nawet medyczny. Jest to wielki atut powieści, bo oprócz rozrywkowego aspektu, możemy dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy. Gdyby to jeszcze było mało, to zagadka i śledztwo jest świetnie przemyślane, spójne i logiczne. Główny bohater budzi moją sympatię i przez całą serię mocno mu kibicuję. Akcja toczy się sprawnie, szybko, nie ma momentów nudy, a kartki przewracają się same. Ciężko jest odłożyć książkę, bo mocno wciąga i nie daje o sobie zapomnieć. A posępny, mglisty i niepokojący klimat dodaje tylko dreszczyku emocji.

Ja uwielbiam i myślę, że jest to powieść dla wszystkich lubiących kryminały. Mocno polecam i śmiem przypuszczać, że po przeczytaniu "Chemii Śmierci" sięgnięcie po kolejne części to tylko kwestia czasu.

David Hunter, niegdyś świetny i osławiony antropolog sądowy postanawia porzucić dotychczasowe życie w wielkim mieście i przeprowadza się na prowincję. Tragedia, jaka go spotkała, a mianowicie śmierć bardzo bliskich mu osób skłoniła go do tego, aby rozpocząć nowe i spokojne życie z dala od zgiełku dużego miasta jako lekarz rodzinny w niewielkiej przychodni.

Jednak spokój Huntera nie trwa długo.

W momencie, gdy dwaj chłopcy znajdują w lesie bestialsko zmasakrowane zwłoki kobiety, w Davidzie budzą się dawne nawyki.

Kiedy policja odnajduje kolejne ciało staje się jasne, że w Manham grasuje seryjny morderca. Wkrótce Hunter na własnej skórze przekona się, w jakim niebezpieczeństwie znaleźli się mieszkańcy miasteczka, bowiem czyhający w ukryciu potwór w ludzkiej skórze obrał za cel bliską mu osobę.

Ile kobiet zginie, nim morderca zostanie schwytany? Czy Hunter rozwiąże zagadkę i dowie się, kto spośród mieszkańców Manham zaburzył dotychczasowy spokój?

"Chemia śmierci" to pierwsza część serii z Davidem Hunterem. Główny bohater bardzo przypadł mi do gustu i chętnie poznam jego dalsze losy.

Powieść jest bardzo wciągająca. Czyta się ją naprawdę szybko. Wszelkie sceny dotyczące antropologii, medycyny sądowej świetnie przedstawione, podobnie jak niezwykły proces dedukcji - uwielbiam to w książkach. Powieść ta zdecydowanie trzyma czytelnika w napięciu.

Zakończenie zaskakujące, co dodatkowo pozwala mi ocenić książkę na bardzo dobrą i godną polecenia.

Poza świetną treścią, książka ma ciekawą okładkę, która według mnie zdecydowanie przyciąga wzrok.

Zatem zachęcam Was do sięgnięcia po powieść, naprawdę warto!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca

Moja pierwsza książka, która kupiłam w sklepie nawet nie pamiętam już jakim. Nie lubiłam czytać, aczkolwiek będąc na praktykach z nudów przeczytałam pierwsza stronę. Książka, była tak przerażająco (dosłownie) dobra.. Cała książkę przeczytałam w ciągu dwóch dni.. Polecam, dzięki niej zaczęłam czytać kolejne historie tego autora. Śmiertelne przypadki, ciała znajdywane po kilku dniach, robaki, patologia. Przerażająco dobra. Polecam

Miłość od pierwszej kartki! Ta książka (a zanosi się na to, że cała seria) plasuje się w moich top5 . ;)

Spełniła moje oczekiwania powstałe po przeczytaniu "wołanie grobu". Trzyma w napięciu do samego końca. Polecam.

Jedna z moich ulubionych części. Książka pełna tajemnic, w której nie brakuje makabrycznych opisów zbrodni czy też szczegółowych działań techników kryminalistycznych. Dzięki temu każdy motyw można sobie łatwo wyobrazić. "Chemia śmierci" jest zdecydowanie obowiązkową lekturą dla ludzi o silnych nerwach i żądnych mocnych wrażeń :)

Do ostatniego rozdziału trzyma w napięciu... Gorąco polecam

Kolejna książka z Davidem Hunterem zaskoczyła mnie niezłomnie. Aż mi wstyd, że tyle musiała na mnie czekać aż ją przeczytam.🙈 Czytałam ją tak zachłannie jakbym miała na koniec ją połknąć w całości. Zawsze czytam kryminały i typuje na samym początku morderców, A tu nie miałam na to czasu. Tyle się działo, że nie zaprzątałam sobie tym głowy, więc zakończenie było dla mnie zaskakujące. "Chemia śmierci" to świetny kryminał Becketta, który na dodatek jest jedną z wielu części z Davidem Hunterem. Książka jest napisana takim językiem, że czyta się ją szybko i zdecydowanie lekko. Bo tak powinno się czytać książki 😁. Okładka przyciąga wzrok, żarówka, parę latających obok much i ten krwawy napis, więc zrozumiałe, że stwierdziłam że muszę ją przeczytać. Akcja nabiera takiego tempa, że Ojciec Mateusz w Sandomierzu nie miał tylu spraw naraz jak tutaj. Chociaż przyznaję, trochę ich łączy małe miasteczko i tyle morderstw 🤣. Na długo pozostanie mi w pamięci a ja, po jej przeczytaniu nie ukrywam i wstyd przyznać, ale bałam się zasnąć. Cieszę się w duchu, że skończyłam ją w tamtym tygodniu, bo teraz nocki sama z dziećmi, byłyby dla mnie udręką 🤣 Także polecam wam z czystym sumieniem A dla fanów kryminałów to podstawowa lektura.

pasjonatka_ksiazek1