Cała prawda o Francuzkach

Wydaje się, że wiesz, jakie naprawdę są Francuzki? My pokażemy, że jest zupełnie inaczej…

Po przeczytaniu książki miało zmienić się moje spojrzenie na te enigmatyczne kobiety. Jednak jestem jeszcze bardziej zafascynowana Francuzkami niż wcześniej. Bo takich „smaczków” z lekcji historii się nie dowiecie. I moim marzeniem jest zobaczenie Paryża, tych przepięknych szykownych kobiet i odwiedzenie Moulin Rouge.

Jeśli myślicie, że jest to kolejna książka z serii „Jak stać się szczupłą-szykowną-elegancką-modną-Francuzką-Paryzanką” to się rozczarujecie, bo nie jest to poradnik.

Autorką książki jest Marie-Morgane le Moël – dziennikarka, pisarka, korespondentka. We wstępie Marie kreśli obraz Francuzek, jaki znam z innych pozycji, które do tej pory przeczytałam, czyli chudych latawic nie mających problemów z dziećmi (wręcz posiadających idealne potomstwo), ale za to mających młodszych kochanków, i noszących cały czas seksowną bieliznę (nie kochankowie, a Francuzki).Twierdzi ona, ze są to tylko stereotypy na dowód, czego przywołuje mnóstwo przykładów (z życia, ale i z historii) na udowodnienie swoich racji.

Pozycja ta składa się z 9 pasjonujących rozdziałów. Autorka kreśli obrazy takich kobiet jak Joanna d’Arc, Eleonora Akwitańska czy Katarzyna Medycejska.

Poznajemy także rewolucjonistki, które walczyły o swoje prawa i innych, nawet posuwając się do zbrodni.

Te frondystki, czy też amazonki, stanowiły wyjątek dotyczący zachowania kobiet w tamtych czasach, ale swoim przykładem dowodziły, że kobiety mają siłę, odwagę i umiejętności niezbędne do prowadzenia wojny. (Jednak nie zdradzę dlaczego).

Marie studiowała także literaturę, stąd na kartach pojawiają się nazwiska znanych pisarek Marie de Lafayette czy George Sand oraz francuskich powieści (Niebezpieczne związki czy Pani Bovary). Oczywiście, w zestawieniu nie mogło zabraknąć Coco Chanel.

Jako nauczycielka byłam zaszokowana podejściem Francuzek do spraw edukacji. Mianowicie otwarcie spotykają się one z wykładowcami i nie widzą w tym nic niestosownego. Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, że kończę zajęcia, czekam na profesora i razem idziemy na kawę. (!!!) Dystans (co najmniej na odległość wyciągniętej ręki) powinien być zachowany miedzy studentką a prowadzącym i uważam, że spoufalanie jest bardzo niewskazane.

Niewątpliwym plusem książki są statystyki, które podaje autorka i operuje nimi niczym wirtuoz na koncercie.

Z tego, co przeczytałam spojrzałam jeszcze raz na Francuzki, ale już pod innym kątem. Bo jak się okazuje nie wszystkie są takie piękne, eleganckie i szykowne. Sprowadzanie Francuzek do sylwetki i ich seksualności nie odzwierciedla całego społeczeństwa, lecz może malutki skrawek. Przede wszystkim powinno zwracać się uwagę na kobiety zmieniające to społeczeństwo, posiadające władzę zdobytą dzięki geniuszowi, sprytowi, sile.

Na koniec jestem zachwycona okładką. Cóż to za przepiękna, tajemnicza, zagadkowa kobieta. Ta fryzura, spojrzenie, usta…

Książkę jak najbardziej polecam osobom zainteresowanym Francją, z której dowiecie się skąd się wzięła np. sztuka konwersacji czy też stosunek Francuzów do romansów i komplementowania.

[Adres usunięty]

Świetna lekcja historii, pełna zawiłych spraw, miłości, szczęścia, ale również tragedii, zdrad i rewolucji. Szukając ciekawej lektury na temat Francji polecam tę książkę. Rzeczowa, pisana prostym językiem z masą informacji.

[Fragment pochodzi z bloga: [Adres usunięty]]

Wprawdzie na rynku książek jest obecnie „wysyp” tytułów poświęconych Francuzkom i wydawałoby się nawet, że w tym temacie już niewiele można powiedzieć, to jednak okazuje się, że tak naprawdę niewiele wiemy o tym enigmatycznym narodzie.

Dlaczego Francuzki uznaje się za jedne z najbardziej eleganckich, stylowych i szykownych kobiet na świecie? Dlaczego nieustannie sprawiają wrażenie perfekcyjnie ubranych i wyróżniających się nienagannymi manierami? Dlaczego pozostałe przedstawicielki płci pięknej tak bardzo pragną odkryć sekret francuskiej kobiecości? Marie-Morgane Le Moël zna odpowiedź na te wszystkie pytania i twierdzi, że to wszystko tylko „siedzi w naszych głowach”. Czasem kwestie związane z wyjątkowym szykiem, stylem i zmysłową elegancją Francuzek to zwykłe frazesy. Wprawdzie niekiedy bazują one na rzeczywistości, jednak częściej stanowią zaledwie stereotypy.

A zatem jakie naprawdę są Francuzki? Z książki wynika, że to zwyczajne kobiety – takie jak każde inne, jak każda z nas. To po prostu historia kraju, z którego pochodzą, sprawiła, że są one postrzegane w taki, a nie inny sposób, a nie nieskazitelna cera czy szczególna znajomość zasad mody.

Autorka bierze pod lupę niektóre znane kobiece postaci, które odcisnęły swe piętno na historii Francji, sprzeciwiając się normom właściwym społeczeństwu patriarchalnemu. Przedstawia historie osobistości, które walczyły nie tyle o feminizm, ile o prawo do głosowania i życia zgodnie z własnymi pragnieniami. Marie-Morgane Le Moël, zaczynając swoją opowieść od przywołania takich postaci historycznych, jak Joanna d'Arc czy Madame Pompidou, zmierza do nakreślenia cech charakteryzujących współczesną Francuzkę.

Ta książka to zarówno nietuzinkowe spojrzenie na historię samej Francji z perspektywy iście kobiecej, jak i rewelacyjny przewodnik po „francuskości” dla tych, którzy do tej pory niewiele o tym kraju wiedzieli. To także świetna lektura dla wszystkich osób, które chciałyby poznać życiorysy najbardziej intrygujących oraz inspirujących Francuzek, za sprawą których dokonała się swoista rewolucja społeczno-idelogiczna.

Takiej książki o Francuzkach jeszcze nie było – zdecydowanie polecam!

Autorka książki "Cała prawda o Francuzkach" wykonała ogromną pracę. Zebrała dane statystyczne, podawała przykłady z literatury, filmu i życia. Pokusiła się też o skrótowe przedstawienie egzystencji typowej Francuzki, co daje obraz na to, jak przeciętna kobieta żyje w tym kraju. Brawa za tak duży wkład w książkę.

Muszę przyznać, że część opinii, które tu przedstawiono, znałam. Dowiedziałam się jednak również o cechach, o których wcześniej nie miałam pojęcia – jak pobłażanie politykom ich prywatnych „występków”. Podoba mi się pomysł na napisanie tej książki oraz podejście autorki do tematu – rzetelne, ale też momentami z humorem. Książkę czyta się błyskawicznie i z zainteresowaniem. Jest napisana lekko, ale porusza ważne tematy. Można wyobrazić sobie, że jesteśmy na wykładzie charyzmatycznej kobiety, która opowiada to, co zapisała w książce. To zdarcie pewnej tajemnicy z francuskich kobiet i ich uroku, szyku i stylu. To pokazanie sprawy takiej, jaka jest – nie zawsze tak kolorowa, jakbyśmy chcieli.

Polecam osobom ciekawym świata, otwartym i chcącym podejść do wszystkiego obiektywnie. Tu mamy tekst napisany przez przedstawicielkę danej kultury, która zna ją doskonale i nie koloryzuje. Dlatego jest tak ciekawy – bo prawdziwy. Na pewno spodoba Wam się tak książka, jeśli lubicie Francję i chcecie ją poznać bliżej. Lub jeśli zazdrościcie czegoś Francuzkom – przekonacie się, że wcale nie jest tak kolorowo, jak myślicie.

[Fragment recenzji pochodzi z bloga: [Adres usunięty]

Zagłębiając się w treści książki „Cała prawda o Francuzkach” poznajemy Brigitte Bardot, przechadzamy się tuż obok Moulin Rouge i gościmy w domu zwykłej, przeciętnej obywatelki przekonując się o tym, że piękne we Francji wygląda wszystko wyłącznie w filmie czy na obrazku. Dzięki tej pozycji mogłam sprostować wiedzę pozyskaną przez przypadek z niezbyt rzetelnie opracowanych źródeł i zbudować własne wyobrażenie na temat obywatelek „trójkolorowego” kraju na nowo – tym razem chyba już właściwie.

Ów tytuł polecę więc wielbicielom obcych kultur, tym, którzy mają potrzebę nieustannego poznawania. To także moja propozycja dla fanów wszystkiego, co francuskie oraz bez dwóch zdań książka dla każdej pani – bo nikt nie zrozumie kobiety lepiej, niż druga kobieta.

[Recenzja książki pochodzi z bloga: [Adres usunięty]

Prawdziwa twarz Francuzek!

Co tak naprawdę wiemy o Francuzkach? Kolejne publikacje, które w ostatnich latach ukazały się na rynku wydawniczym mówią o nich, jako o swego rodzaju fenomenie, chwaląc ich figury, styl, a także sposób wychowywania dzieci. Czy tak jest naprawdę? Czy ten obraz kreowany przez media rzeczywiście jest tak nieskazitelny? Jak wygląda codzienne życie Francuzek, jak radzą sobie w polityce, jak pracują, jak funkcjonują w społeczeństwie i … w sypialni?

Na te wszystkie pytania odpowiada wspaniała publikacja autorstwa Marie-Morgane Le Moël, która zdradza nam wszystkie (lub prawie wszystkie) sekrety francuskich kobiet, choć obnażenie ich tajemnicy wcale nie sprawia, że przestają one fascynować. Wręcz przeciwnie, książka „Cała prawda o Francuzkach”, to niezwykły portret zwyczajnych-niezwyczajnych kobiet, które mają swoje słabości, gorsze dni, których dzieci wcale nie są tak dobrze wychowane, które nie mają czasu, by wyłącznie oddawać się przyjemnościom i zakupom. Co nie znaczy, że styl i szyk nie są dla nich ważne – nawet w obliczu problemów finansowych cenią sobie jakość i markę, dlatego nikogo nie powinien dziwić piękny francuski manicure, zdobiący dłonie kobiety-rybaka czy torebka Vuittona u mieszkanki wsi. Dlatego też książka powinna stać się obowiązkową lekturą dla wszystkich kobiet, które chcą odkryć sekret sex appealu Francuzek, które chcą zapoznać się z rzetelnym materiałem o Francji i sytuacji kobiet na przestrzeni wieków, które są poczuć ten niezwykły klimat kraju oraz zapach Chanel nr 5, otulający Francuzki, stanowiący esencje ich kobiecości i wyrafinowania.

Le Moël pisze o dotyczących Francuzek stereotypach, obalając przy okazji wiele z nich i stwierdzając ostatecznie: „idealnej kobiety dotąd nie spotkałam”. W kolejnych częściach książki autorka opisuje różne aspekty życia kobiet, nierzadko sięgając do przeszłości, by tam szukać przyczyn danego zjawiska, bądź też przedstawić nam kobiety, które miały niebagatelny wpływ na Francję i Francuzki. Na kartach książki sportretowane zostały ikony kina, takie jak Brigitte Bardot czy seksowna Sophie Marceau, przeczytamy także o „wróbelku”, czyli o Edith Piaf. Biografie tych niezwykłych kobiet potwierdzaj teorii o wyjątkowości Francuzek, nie odpowiadają jednak na pytanie o to, jak wygląda życie przeciętnej Francuzki, której twarz nie jest znana z pierwszych stron gazet. Dlatego też autorka przedstawia nam Marie, za którą stoją tysiące Francuzek, dzielących jej los. Czytając krótki scenariusz jej życia okazuje się, że wcale tak bardzo nie różni się ON od życia przeciętnej Polki, za wyjątkiem stopnia wyzwolenia obywatelki Francji, przejawiającego się wczesnym sięganiem po papierosy i alkohol oraz – co jest objęte tajemnicą – pozamałżeńskim seksem.

Poznamy także stosunek Francuzek do polityki oraz przeczytamy o traktowaniu kobiet na szczeblach władzy państwowej, spotkamy również kobiety, które w przeszłości odegrały istotną role w dziejach kraju, zapisując się na zawsze na kartach historii. Mowa tu o jednej z najsilniejszych kobiet na świecie, czyli o Joannie D`Arc, pod której pomnikiem której co roku zbierają się tysiące ludzi, składając bohaterce hołd, a także o wpływowych Francuzkach z królewskiego rodu. Poznamy także losy dwóch kobiet, które dostąpiły zaszczytu pochówki w Panteonie – Olympe de Gouges, zgilotynowanej orędowniczki równouprawnienia i Manon Roland, która również stała się ofiarą swoich przekonań politycznych. Autorka przypomina nam także o tysiącach innych kobiet, z różnych klas społecznych, które brały udział w rewolucji czy przewodziły zamieszkom, a także … traciły życie w obronie swoich idei.

Francuzki nie są traktowane na politycznych salonach na równi z mężczyznami, a ta nierówność niestety przenosi się również na inne sfery życia społecznego. Również jeśli chodzi o zarządzanie firmami, to najwyższe funkcje kierownicze wciąż sprawują głownie mężczyźni, a chociaż i w miejscach pracy zachodzą zmiany, w wyniku których kobiety zajmują coraz bardziej odpowiedzialne stanowiska, to do stanu równowagi jeszcze jest daleko.

Le Moël zaprasza nas również do sypialni Francuzek, zanim jednak tam wkroczymy przeczytamy o miłosnych manewrach, czyli o grze uwodzenia, mającej we Francji długą tradycję, o wolnej miłości oraz o … francuskim pocałunku. Dowiemy się, jaką Francuzki noszą bieliznę, a także, że tak naprawdę krążące o nich mity dotyczące nimfomanii, są nieprawdziwe. Nie zmienia to faktu, że Francuzki są otwarte na różne praktyki seksualne, a już samo przebywanie w ich towarzystwie zmusza do nieczystych myśli. Nie bez powodów to właśnie we Francji powstał słynny Moulin Rouge, a w promowaniu wizerunku Paryża jako miasta miłości i wolności pomagali artyści rozmaitych talentów, jak choćby pisarka Colette oraz Simone de Beauvoir.

Dowiemy się ponadto, czym jest francuski szyk i jak manifestuje się kobiecość obywatelek Francji, jaką rolę w ich życiu (i zawartości garderoby) odegrała Chanel, czym jest dla Francuzek moda i jak, przy tych wspaniałych specjałach francuskiej kuchni, udaje im się zachować wspaniałą sylwetkę. Z każdym rozdziałem książki coraz lepiej poznajemy te wspaniałe kobiety, a także historie ich kraju przekonując się, że to nieuchwytne „coś”, które Francuzki otacza, to połączenie kobiecości, otwartości na nowe wyzwania (i doznania), to niezwykły apetyt na życie. „Cała prawda o Francuzkach” jest zaś porywającą lekturą, wielopłaszczyznowym przedstawieniem roli kobiety we Francji, przemiany obyczajów, a także „joie de vivre”, który je charakteryzuje!

Książka, którą dziś chcę Wam przedstawić to dzieło Marie-Morgane le Moel. Została wydana w 2016 roku, więc jest nowością na rynku wydawniczym. Ale przede wszystkim jest odpowiedzią, na całą inną literaturę dotyczącą Francji i Paryżanek, która została wydana do tej pory.

Książka podzielona jest na kilka podrozdziałów, które mówią nam o dawnej Francji oraz opowiadają o kobietach, które przyczyniały się do zrewolucjonizowania całego systemu swoją odwagą i niezłomnością charakteru. W książce są opisy historycznej Francji pod kątem polityki, społeczeństwa, ale także miłości i wolności. Nie zabrakło także francuskiego szyku.

To zupełnie inne spojrzenie na paryżanki, ponieważ w książce tej są przedstawione głębokie analizy historii, w których to kobiety zachowywały się tak, a nie inaczej. Autorka próbuje analizować, skąd wzięły się teorie na temat Francuzek, które do dziś krążą po całym świecie. Niestety wiele z nich jest nieprawdziwych, uprzykrzających, bądź wręcz odwrotnie idealizujących te kobiety. One same mówią, że gdyby to wszystko było prawdą, co piszą o nich w książkach sprzedawanych w się w milionowych nakładach, to ich świat wyglądałby zupełnie inaczej.

Ale niestety, los u nich nie jest łaskawszy niż w innych częściach świata. Od czekolady, którą popijają rzekomo winem, nie stają się chudsze. Nie wszystkie ubierają się w domu mody Coco Chanel i nie wszystkie mają kilku kochanków, których kochają do utraty tchu.

Co się nie zmieniło?

Cały czas uważam, że Francuzki mają w sobie siłę, której często brakuje kobietom w innych krajach. Książka potwierdza fakt, że Francuzkom stylu i szyku mogłyby zazdrościć niejedne Angielki, Niemki, czy Włoszki. Zarazem uświadamia nas, że nie każda Francuzka jest szczupła. Nie każda wygląda modnie i stylowo. A także nie każda codziennie popija szampana, rozmyślając o spotkaniach ze swoimi kochankami. Często wystarczy wyjechać poza centrum Paryża, aby zobaczyć, że Francuzki są różne i niepotrzebnie ich obraz został tak wyidealizowany w celu mamienia innych nacji.

Opowieści o Francuzkach rozchodzą się wielkim echem po całym świecie, a często konfrontacja z rzeczywistością sprowadza dopiero na ziemie. Szczególnie mężczyzn, którzy wybierając się do Francji, liczą na gorące, upojne noce z rozwiązłymi Francuzkami.

Chyba żadna z nas nie chciałaby, aby o Polkach mówiło się podobnie?

Polecam tę książkę kobietom zafascynowanym francuskim stylem życia, ponieważ otwiera ona oczy na wiele spraw związanych z Francją. Polecam tę książkę feministkom, gdyż znajdą w niej wiele barwnych postaci, które przyczyniły się do tego, że dziś Francuzki można spotkać w polityce, mogą pisać literaturę i nosić spódnice. W książce tej jest wiele opisów trudu i upokorzeń, jakie kobiety musiały znosić kilkadziesiąt lat temu, sprzeciwiając się normom społecznym.

Polecam tę książkę, także tym kobietom, które dopiero zaczynają interesować się modną Francją i paryskim szykiem. A może im przede wszystkim! Bo tak naprawdę jest to jedyna książka o Francuzkach, której potrzebują.

Książka w interesujący sposób przedstawia, jak sama nazwa wskazuje: całą prawdę o Francuzkach. Już od pierwszych stron poznajemy stereotypy, czyli tak zwane łatki jakie są przypinane do kobiet pochodzących z Francji. Wiele osób uważa, że Francuzki ładnie ubrane, leżą cały dzień na kanapie i pachną, są smakoszami, obżerają się ślimakami i żabami. Ich domeną jest awangardowa moda i drogie patałaszki. Cechuje je arogancja, zarozumiałość i hipokryzja, są tchórzliwe i romantyczne.

Autorka oprócz tego, że obala mity przedstawia również życie tamtejszej przeciętnej kobiety. Dane podpiera statystyką. Ukazuje związek płci pięknej z polityką, ich osiągnięcia oraz zasługi. Zaskoczyło mnie to, że Paryż musiał czekać na swoją kobietę mera, aż do 2014 roku. Te i wiele innych ciekawostek można znaleźć w opisywanej przeze mnie książce. Marie-Morgane le Moel sięga wiedzą, aż do czasów panowania królów. Przytacza ciekawe historie. Czytelnik ma okazję poznać dzieje Joann D’Arc, poznać Francuzki w kontakcie z rewolucją, społeczeństwem czy kulturą.

Książkę czyta się bardzo szybko, przepełniona jest wzmiankami, o których do tej pory nie miałam pojęcia. Na ogół nie czytam tego typu pozycji i myślałam, że porządnie się wynudzę. Byłam jednak w błędzie. Choć cała składa się z długich opisów, to są to konkretne dane, przykłady, fakty. Nie spotkamy w niej tak zwanego „lania wody”, ani nudnych rzeczy rodem z podręczników do historii. Nie znajdziemy również nowinek kosmetycznych i przewodnika po świecie mody. To fascynująca podróż do życia Francuzek „od kuchni”. Widać, że autorka włożyła dużo pracy w swoje dzieło. Kompletowanie wszystkich informacji, w sposób który ma zaciekawić czytelnika zapewne nie trwa krótko. Dzięki narracji wplecionej w książkę momentami ma się wrażenie jakoby czytało się powieść, a nie książkę o Francji.

Wraz z kolejnymi stronami lektury zaczęłam zastanawiać się jak wiele jest fascynujących francuskich sławnych kobiet: Joann D’Arc, Brigitte Bardot, Sophie Marceau, Maria Curie, Gabrielle Bonheur „Coco” Chanel, Edith Piaf. Mogłabym tak wymieniać i wymieniać. Większość ludzi je zna. Zawdzięczamy im wiele: nowe horyzonty w modzie, makijażu, muzyce, aktorstwie, a nawet francuski pocałunek.

„Cała prawda o Francuzkach” to nie lada gratka dla miłośników Francji. Uważam, że warto poświecić parę chwil na jej przeczytanie. Niezwykle wciąga, a swym nienagannym stylem będzie plasować się wysoko na liście czytelników. Książka spodoba się również osobom zgłębiającą wiedzę na temat obcych kultur.

Martyna Klawikowska

Wydaje się, że wiesz, jakie naprawdę są Francuzki? My pokażemy, że jest zupełnie inaczej...

Po przeczytaniu książki miało zmienić się moje spojrzenie na te enigmatyczne kobiety. Jednak jestem jeszcze bardziej zafascynowana Francuzkami niż wcześniej. Bo takich "smaczków" z lekcji historii się nie dowiecie. I moim marzeniem jest zobaczenie Paryża, tych przepięknych szykownych kobiet i odwiedzenie Moulin Rouge.

Jeśli myślicie, że jest to kolejna książka z serii "Jak stać się szczupłą-szykowną-elegancką-modną-Francuzką-Paryzanką" to się rozczarujecie, bo nie jest to poradnik.

Autorką książki jest Marie-Morgane le Moël - dziennikarka, pisarka, korespondentka. We wstępie Marie kreśli obraz Francuzek, jaki znam z innych pozycji, które do tej pory przeczytałam, czyli chudych latawic nie mających problemów z dziećmi (wręcz posiadających idealne potomstwo), ale za to mających młodszych kochanków, i noszących cały czas seksowną bieliznę (nie kochankowie, a Francuzki).Twierdzi ona, ze są to tylko stereotypy na dowód, czego przywołuje mnóstwo przykładów (z życia, ale i z historii) na udowodnienie swoich racji.

Pozycja ta składa się z 9 pasjonujących rozdziałów. Autorka kreśli obrazy takich kobiet jak Joanna d'Arc, Eleonora Akwitańska czy Katarzyna Medycejska.

Poznajemy także rewolucjonistki, które walczyły o swoje prawa i innych, nawet posuwając się do zbrodni.

Te frondystki, czy też amazonki, stanowiły wyjątek dotyczący zachowania kobiet w tamtych czasach, ale swoim przykładem dowodziły, że kobiety mają siłę, odwagę i umiejętności niezbędne do prowadzenia wojny. (Jednak nie zdradzę dlaczego).

Marie studiowała także literaturę, stąd na kartach pojawiają się nazwiska znanych pisarek Marie de Lafayette czy George Sand oraz francuskich powieści (Niebezpieczne związki czy Pani Bovary). Oczywiście, w zestawieniu nie mogło zabraknąć Coco Chanel.

Jako nauczycielka byłam zaszokowana podejściem Francuzek do spraw edukacji. Mianowicie otwarcie spotykają się one z wykładowcami i nie widzą w tym nic niestosownego. Nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, że kończę zajęcia, czekam na profesora i razem idziemy na kawę. (!!!) Dystans (co najmniej na odległość wyciągniętej ręki) powinien być zachowany miedzy studentką a prowadzącym i uważam, że spoufalanie jest bardzo niewskazane.

Niewątpliwym plusem książki są statystyki, które podaje autorka i operuje nimi niczym wirtuoz na koncercie.

Z tego, co przeczytałam spojrzałam jeszcze raz na Francuzki, ale już pod innym kątem. Bo jak się okazuje nie wszystkie są takie piękne, eleganckie i szykowne. Sprowadzanie Francuzek do sylwetki i ich seksualności nie odzwierciedla całego społeczeństwa, lecz może malutki skrawek. Przede wszystkim powinno zwracać się uwagę na kobiety zmieniające to społeczeństwo, posiadające władzę zdobytą dzięki geniuszowi, sprytowi, sile.

Na koniec jestem zachwycona okładką. Cóż to za przepiękna, tajemnicza, zagadkowa kobieta. Ta fryzura, spojrzenie, usta...

Książkę jak najbardziej polecam osobom zainteresowanym Francją, z której dowiecie się skąd się wzięła np. sztuka konwersacji czy też stosunek Francuzów do romansów i komplementowania.

[Adres usunięty]

Choć nigdy nie byłam we Francji, to wiecie doskonale, że często zaczytuję się literaturą o tym właśnie kraju. Poradnik pod tytułem "Bądź paryżanką, gdziekolwiek jesteś" pozwolił mi poczuć się pewniejszą siebie oraz zapewnił dawkę humoru. "Sztuka jedzenia po francusku" sprawiła, że ślinka dosłownie kapała mi po brodzie, a dzięki "Pierwszym Damom Francji" przekonałam się jakie szczęście mieli prezydenci mając tak wspaniałe, wierne i utalentowane żony. Dziś chciałabym wyjawić Wam całą prawdę o Francuzkach, aczkolwiek nie mogę tego zrobić, bo odebrałabym Wam przyjemność delektowania się lekturą. Jak więc w skrócie wygląda ta prawda?

Marie-Morgane Le Moël postanowiła wyjść na przeciw wszelakim stereotypom, które dotyczą jej rodaczek. W swojej książce opisuje różne aspekty życia kobiet we Francji, a robi to swobodnie i z humorem. Jednocześnie cofa się wiele lat wstecz i na podstawie dawnej historii Francji stara się odnaleźć źródło owych stereotypów. Mierzy się z wyobrażeniami pozytywnymi, takimi jak naturalne piękno, szczupła figura, elegancja i niewymuszony styl bycia, jak również z negatywnymi, czyli skłonnością do zdrad, przygodnego seksu oraz zostawiania swoich dzieci na pastwę losu i szalony pęd za karierą. Stereotypy wynikają głównie z niewiedzy, choć jak to mówią w niektórych z nich kryje się ziarenko prawdy. O każdym narodzie krążą jakieś wyobrażenia i Francja nie jest tu wyjątkiem. Wizerunek Polski też ma rożne oblicza. Mówi się, że jesteśmy pracowici, szybko adaptujemy się w nowych sytuacjach, ale też ciągle narzekamy i jesteśmy alkoholikami mieszkającymi w krainie wiecznej zimy.

Marie-Morgane Le Moël często cofa się wiele lat wstecz i przedstawia postaci, które tak bardzo fascynowały i inspirowały Francuzów. Opisuje życie kobiet, które w ciężkich czasach miały władzę polityczną lub ideową, zdobytą dzięki swojej sile i geniuszowi. Przyznam, że były to bardzo zajmujące rozdziały.

Francuzi to bardzo intrygujący naród, a o Francji napisano multum książek. Czym więc wyróżnia się powyższa pozycja? Na pewno tym, że nie ma w niej żadnych "złotych rad", a autorka nie stara się wybielać ani też wywyższać Francuzek nad innymi kobietami. Przedstawia nam interesujący obraz kobiet, obala mity dotyczące stereotypów bądź szuka wyjaśnienia dla zaistniałego schematu. Książka Marie-Morgane Le Moël uświadomiła mi, że francuska kobieta jest taka sama jak Ty i ja. Tak samo jak przeżywa zdradę swojego partnera, martwi się o przyszłość, objada się, ale potem ćwiczy, aby zachować tak pożądaną we Francji szczupłą figurę. Jest normalną osobą i kobietą. Przyznam, że dobrze to wiedzieć, jak również mieć to na piśmie i z tą refleksją Was pozostawiam.

Książkę polecam czytelnikom pasjonującym się nie tylko paryskim szykiem, modą i elegancją, ale także głęboko pojmowaną kulturą i historią Francji. Jeśli chcecie poznać „Całą prawdę o Francuzkach” — zarówno o ich sferze emocjonalnej, jak i działaniach na tle historycznym, politycznym i artystycznym — koniecznie sięgnijcie po tę książkę! Obala ona pewne stereotypy, ukazuje wiele ciekawostek i podaje skumulowaną, swoistą kapsułkę istotnej wiedzy na temat rozwoju francuskiego społeczeństwa na przestrzeni lat. W czasach współczesnych kobiety rodzące się we Francji niewątpliwie bardzo przypominają kobiety zamieszkałe w innych cywilizowanych krajach, jednakże są pewne intrygujące różnice w ich zachowaniu i codziennym życiu — jakie? Przeczytajcie sami! Polecam!

[Fragment recenzji pochodzi z bloga: [Adres usunięty]]

Marie-Morgane Le Moel jest autorką książki Cała prawda o Francuzkach. W Polsce pozycję tę wydało Wydawnictwo Kobiece.

Stereotypy mówią o tym, że Francuzka jest smukła, ciągle napalona, nie zajmuje się swoim dzieckiem i nie przyjaźni z innymi kobietami. To kobiety stylowe i szykowne, zawsze eleganckie. Uwielbiają zakupy i narzekanie. Oczywiście wiele jest rzeczy, które kojarzą się z Francją i tylko utwierdzają w tych przekonaniach – jak francuski pocałunek.

Autorka stara się walczyć ze stereotypami. Robi to w sposób mądry, choć momentami nieco ironiczny. Posługuje się statystykami, pokazując informacje na dany temat w zestawieniu z innymi krajami. Okazuje się wtedy, że dotychczasowe stereotypy upadają, ponieważ na przykład kobiety w innych państwach są bardziej rozwiązłe. Do tego porównuje Francję z krajami, które zna, mieszkała w nich lub spędziła sporo czasu.

Najmocniejszym punktem jest jednak historia. Autorka pokazuje, że wiele rzeczy, które obecnie mówi się o Francuzkach, uwarunkowane jest w przeszłości. Na przykład – pozwolenie na flirty czy waleczność. Przechodzi przez epoki, opisuje ważne wydarzenia i postacie, dzięki czemu rozumiemy, skąd część tych stereotypów.

Jednak to książka nie tylko o kobietach. Jest tu opisane całe społeczeństwo. Oczywiście panie są jego częścią, jednak warto zwrócić uwagę na to, że kobiety u władzy są poddawane seksistowskim uwagom, noszenie spódnicy w pewnych częściach kraju bywa niebezpieczne, a to, jaki polityk jest prywatnie, nie obchodzi ludzi, jeśli wykonuje poprawnie swoje zadania. Podoba mi się to, że autorka zaprezentowała przekrój przez społeczeństwo, poruszyła kilka ważnych kwestii i obaliła część mitów. Dzięki temu to książka o narodzie, która wyśmiewa sposoby jego ocenienia w innych miejscach świata.

Niesamowite, że część przytoczonych argumentów pokazuje, jak ludzie tworzą swoje opinie. Nie są one wyważone, kreują się jedynie na podstawie pewnych mitów, jednostkowych obrazów i spostrzeżeń wyssanych z palca. Na przykład to, że kobiety we Francji nie przyjaźnią się z innymi paniami – ponieważ tak zaobserwowała mieszkająca w tym państwie cztery lata dziennikarka. Widocznie nie trafiła na taką Francuzkę, z którą mogłaby się zaprzyjaźnić i stąd ten osąd.

Zaskakujące jest jednak Zakończenie. Obala ono całą teorię na temat Francuzek, pokazując, że przytoczone przykłady czy wyobrażenia innych narodów na temat kobiet z tego kraju, to tylko maleńki wycinek całości. Prawdziwe Francuzki to nie tylko te z żurnali, lecz też te, które zajmują się dziećmi, nie znają się na modzie i chodzą do kościoła.

Mam wrażenie, że czegoś brakuje w tej pozycji. Większość rozdziałów skupiała się w mniejszym lub większym stopniu na seksualności. I chociaż mówi się, że Francuzi to doskonali kochankowie, to nie znaczy, że tylko to jest ważne w tym społeczeństwie. Cieszę się, że poruszono problemy seksizmu, pokazano związek z religią, a także problemy w nierównym traktowaniu kobiet i mężczyzn. Okazuje się, że w tym kraju wcale nie jest tak kolorowo – kobiety bywają traktowane gorzej, co zaprezentowano w książce na kilku przykładach. Jednak chętnie przeczytałabym jeszcze i o innych kwestiach, poznała lepiej ten kraj, jego tradycje i obyczaje. Fajnie, że pokazano prawne zawirowania, polityczne aspekty, społeczne (jak w kwestii pochówku zasłużonych kobiet) dylematy i to, że Francja to nie tylko dzielni mężczyźni, lecz także kobiety. Niestety, książka ma niecałe 300 stron, a ja chętnie dodałabym jej jeszcze 150, by dowiedzieć się więcej!

Niemniej autorka wykonała ogromną pracę. Zebrała dane statystyczne, podawała przykłady z literatury, filmu i życia. Pokusiła się też o skrótowe przedstawienie egzystencji typowej Francuzki, co daje obraz na to, jak przeciętna kobieta żyje w tym kraju. Brawa za tak duży wkład w książkę.

Muszę przyznać, że część opinii, które tu przedstawiono, znałam. Dowiedziałam się jednak również o cechach, o których wcześniej nie miałam pojęcia – jak pobłażanie politykom ich prywatnych „występków”. Podoba mi się pomysł na napisanie tej książki oraz podejście autorki do tematu – rzetelne, ale też momentami z humorem. Książkę czyta się błyskawicznie i z zainteresowaniem. Jest napisana lekko, ale porusza ważne tematy. Można wyobrazić sobie, że jesteśmy na wykładzie charyzmatycznej kobiety, która opowiada to, co zapisała w książce. To zdarcie pewnej tajemnicy z francuskich kobiet i ich uroku, szyku i stylu. To pokazanie sprawy takiej, jaka jest – nie zawsze tak kolorowa, jakbyśmy chcieli.

Ogólnie uważam, że to ciekawa pozycja. Trochę narzekałam wyżej, ale to dlatego, że tematy kobiece, problemy płci żeńskiej i w ogóle poznawanie innych kultur, bardzo mi się podoba. Z przyjemnością poznałabym podobne książki o tematyce „prawdy” na temat danego narodu.

Polecam osobom ciekawym świata, otwartym i chcącym podejść do wszystkiego obiektywnie. Tu mamy tekst napisany przez przedstawicielkę danej kultury, która zna ją doskonale i nie koloryzuje. Dlatego jest tak ciekawy – bo prawdziwy. Na pewno spodoba Wam się tak książka, jeśli lubicie Francję i chcecie ją poznać bliżej. Lub jeśli zazdrościcie czegoś Francuzkom – przekonacie się, że wcale nie jest tak kolorowo, jak myślicie.

Francuzi to bardzo intrygujący naród, a o Francji napisano multum książek. Czym więc wyróżnia się powyższa pozycja? Na pewno tym, że nie ma w niej żadnych "złotych rad", a autorka nie stara się wybielać ani też wywyższać Francuzek nad innymi kobietami. Przedstawia nam interesujący obraz kobiet, obala mity dotyczące stereotypów bądź szuka wyjaśnienia dla zaistniałego schematu.

Książka Marie-Morgane Le Moël uświadomiła mi, że francuska kobieta jest taka sama jak Ty i ja. Tak samo jak przeżywa zdradę swojego partnera, martwi się o przyszłość, objada się, ale potem ćwiczy, aby zachować tak pożądaną we Francji szczupłą figurę. Jest normalną osobą i kobietą. Przyznam, że dobrze to wiedzieć, jak również mieć to na piśmie i z tą refleksją Was pozostawiam. Książkę oczywiście serdecznie polecam. :)

[Fragment recenzji pochodzi z bloga: [Adres usunięty]]

Autorka w zabawny i często sarkastyczny sposób przedstawia stereotypy o kobietach mieszkających we Francji oraz panujące fałszywe opinie w krajach takich jak Wielka Brytania, Australia czy Rosja. Tam Francuzki przedstawiane są jako kobiety idealne, zawsze wyglądające doskonale nawet po nieprzespanej nocy, podczas której z pewnością szalały w klubach dla swingers’ów, a po powrocie wypełniły swoje małżeńskie obowiązki wobec męża. Początkowo przyglądamy się historii kobiet w zdobywaniu równouprawnienia.Marie-Morgane Le Moël ujawnia jak zachowywali się mężczyźni kiedy na ich terenie pojawiała się kobieta i (o zgrozo!) w spódnicy. Pojawiały się docinki i ubliżania. Jednak kobiety, jak na słabą płeć, nigdy się nie poddawały. Z biegiem czasu mężczyźni zauważyli w kobietach nie tylko ciało, ale i mózg. Mogę posunąć się o stwierdzenie, że podobnie wyglądały te przemiany w innych krajach, gdzie mężczyźni mieli przeświadczenie o tym, że kobiety nie nadają się do niczego innego niż wychowywanie dzieci i gotowanie.Poznajemy również wątki literackie, takie jak twórczość markiza de Sade, czyli mężczyzny od którego nazwiska wzięło się słowo „sadyzm”. Jego powieści zakazywano publikować z powodu jego perwersyjnych i bluźnierczych opisów zawartych w książkach, jak i zachowania, które doprowadziło do tego, że został zamknięty w ośrodku dla psychicznie chorych. Autorka przedstawia nam także kobietę George Sand. Nie jest to tylko uwodzicielka i mężatka, ale i pierwsza autorka powieści, które opowiadały o tym, że kobieta ma swoje potrzeby, marzenia i ambicje. Przyjęła pseudonim G.Sand, oraz przybrała męskie imię aby wybić się w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Stworzyła powieść poetycką pod tytułem „Lelia”, którą po wydaniu uznano za niemoralną.Książka zawiera nie tylko fakty historyczne, które dotyczyły walk i literatury. Nie obyło by się bez wzmianki o królowej francuskiej mody, czyli Coco Chanel i wszystkich przemianach dotyczących francuskiego szyku, stylu i gracji.