Bogini bez oblicza. Pamiętniki Wisienki. Tom 4

Tytułowa Wisienka świętuje swoje dwunaste urodziny. Jej najlepsze koleżanki przygotowały dla niej prezent w postaci „specjalnego” albumu pełnego opisów przypadkowych ludzi, którzy swego czasy zwrócili uwagę młodej bohaterki. Prawdziwą urodzinową „perełką” okazuje się jednak podarunek od jej mamy. Rodzicielka zabiera ją bowiem na tygodniowy wakacyjny wyjazd do Dworu Stu Tajemnic, gdzie główną atrakcją jest rozwiązywanie zagadek kryminalnych. Nie można wyobrazić sobie lepszego prezentu dla kogoś, kogo tak mocno fascynuje wszelaka tajemniczość. Wizyta w starej rezydenci zwiastuje nowe śledztwo, które będzie napędzać historię tego tomu. Każdy odwiedzony pokój to nowa zagadka, każdy dostrzeżony przedmiot to nowa wskazówka a każda napotkana osoba to nowe informacje do analizy. Wielka tajemnica tego miejsca czeka, tylko aby ją odkryć i nie może zrobić tego nikt inny jak tylko Wisienka.

Odpowiadają na pytanie zawarte we wstępie recenzji, bezsprzecznie należy napisać, że czwarta odsłona serii jest równie dobra, jak poprzednie części. Czytelnika (głównie tego młodszego) od samego początku powinien porwać klimat tajemniczości rezydenci, dzięki czemu będzie ON szukał wskazówek i rozwiązywał pojawiające się problemy razem z główną bohaterką. Wiele zawartych tutaj łamigłówek jest o wiele bardziej złożona i problematyczna niż może się to wydawać na pierwszy rzut oka. Nie brakuje tutaj również bardziej typowej dla serii treści, gdzie można obserwować piękną i pouczającą historię o relacjach międzyludzkich, które zawsze są nasączone sporą dawką emocjonalności. Sama główna bohaterka, stając się coraz starszą nastolatką, zaczyna ewoluować, tak samo, jak jej sposób postrzegania świata. Pewne zmiany zaszły również w ogólnym klimacie komiksu, który w części wartej wydaje się być odrobinę bardziej poważny z mniejszą ilością infantylnych chwil. Jedyny minus scenariusza, jaki można tutaj dostrzec to brak dalszego rozwinięcia niektórych poruszonych wcześniej wątków. Na przykład pojawiająca się w trzeciej części szczątkowa informacja o ojcu dziewczyny.

W kwestii oprawy graficznej nie można napisać niczego odkrywczego, co już nie zostało opisane w poprzednich recenzjach. Nadal prace Aurélie Neyret są mocno zachwycająca i powinny one przypaść do gustu każdemu (niezależnie od wieku). Rysunki stają się idealnym uzupełnieniem historii, obrazując tajemniczość fabuły i pewną zadziorność młodej bohaterki.

Kolejny raz otrzymujemy więc solidne komiksowe dzieło, które powinna przypaść mocno do gustu zarówno młodszym, jak i nastoletnim czytelnikom. Dodatkowo biorąc pod uwagę wizualne walory albumu Pamiętniki Wisienki: Bogini bez oblicza i bardzo dobre rodzime wydanie, to nie pozostaje nic innego jak tylko przygotować odpowiednią porcję gotówki, aby powiększyć zasoby swojej domowej biblioteczki.

,,Pamiętniki Wisienki” to seria, która zauroczyła mnie od pierwszego tomu. Stanowi ona pełną ciepła, bardzo sympatyczną, a przy tym również pouczającą lekturę, która mimo swojej lekkości potrafi również wplatać w historię poważniejsze tematy. Nie inaczej jest w przypadku najnowszej części przygód naszej początkującej pisarki – Wisienki. Zapraszam do poznania ,,Bogini bez oblicza”.

Zbliżają się dwunaste urodziny Wisienki i zarówno jej przyjaciółki, jak i mama postanowiły uczynić z nich niezwykłe wydarzenie, związane z tym co dziewczynka lubi najbardziej. Nasza bohaterka otrzymuje album pełen literackich opisów postaci, które niegdyś sama napisała, a dodatkowo czeka ja tygodniowy pobyt na Dworze Stu Tajemnic, gdzie czeka na nią szereg zagadek do rozwiązania. Jednak jak nietrudno się domyślić Wisienka mimo iż otoczona łamigłówkami do rozwiązania, zawsze znajdzie wokół siebie tajemnicę czekającą by ją odkryć. I tak jest również tym razem – w jednej z komnat dziewczynka natrafia na niezwykły portret pozbawiony twarzy i nie spocznie póki nie dowie się kim jest ,,Bogini bez oblicza”.

Czwarty tom pamiętników łączy to do czego zdążyła już przyzwyczaić nas seria – mamy tutaj pełną ciepła historię, w której przygody przeplatają się z motywem przyjaźni oraz tego jak ważna jest rodzina, a to wszystko oprawione jest w ramy detektywistycznej zagadki, którą przyjdzie nam rozwiązać w towarzystwie Wisienki. I choć jak przyszło na tytuł skierowany do dzieci, nie są to jakieś niezwykle skomplikowane sprawy, a niektóre rozwiązania mogą wydawać się starszym czytelnikom zbyt proste, to jednak trudno serii odmówić niesamowitego uroku i klimatu. Bo sprawy, którymi zajmuje się nasza bohaterka często są bliskie temu co znamy z naszego codziennego życia i z pewnością niejeden młodszy czytelnik po lekturze ,,Pamiętników Wisienki” zacznie się uważniej przyglądać otoczeniu w poszukiwaniu własnych spraw, czekających by je rozwiązać.

W tym tomie, jak wspomniałam na początku, nie brakuje też poważniejszych tematów. Relacje między Wisienką i jej mamą będą miały kluczowe znaczenie w sprawie ,,Bogini bez oblicza”. I co warto zauważyć ta seria z ogromną dbałością buduje i pokazuje relacje między bohaterami. Za to również należy się ogromny plus.

,,Pamiętniki Wisienki” to seria, która zachwyca. Zarówno za sprawą pięknej kreski, ale także treści komiksów, która zarówno bawi, jak i zwraca uwagę na ważne dla dzieci kwestie. Dlatego jeżeli jeszcze nie mieliście okazji poznać Wisienki, zachęcam do nadrobienia zaległości.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

WISIENKA NA TROPIE

Pierwsze trzy tomy „Pamiętników Wisienki” okazały się zadziwiająco udaną, sympatyczną i pełną uroku rozrywką dla dzieci. Ostatni z nich, dzięki ujmującemu świątecznemu klimatowi, stał się moim ulubionym. Teraz nadszedł czas na ciąg dalszy i chociaż część czwarta już takiego klimatu nie ma, nadal trzyma poziom i dostarcza miłośnikom zabawy, która naprawdę wciąga.

Nadchodzą dwunaste urodziny Wisienki. Dziewczynka nie ma jednak najmniejszego pojęcia, jak niezwykłe będzie to wydarzenie. Przyjaciółki przygotowały dla niej album pełen opisów zauważonych ludzi, które sama wykonała. Mama zaś postanawia zabrać ją do Dworu Stu Tajemnic – miejsca, gdzie w ciągu tygodniowego pobytu Wisienka będzie miała za zadanie zająć się kryminalnymi zagadkami. To właśnie tu nasza bohaterka trafia na portret pewnej bogini bez twarzy, ale kim ona jest? Szybko okazuje się, że zagadek jest więcej. Tajemnice sprzed lat, do których rozwiązania wykorzystana zostaje Wisienka, tajemnicy „Zapowiadacz” i sekrety skrywane przez stary budynek łączą się tu z albumem, który dały jej przyjaciółki. Ale co tu właściwie się dzieje?

„Pamiętniki Wisienki” to seria, która łączy w sobie typowo dziecięce motywy – przyjaźń, wakacyjne czy zimowe przygody, codzienne problemy itd. – z tymi mniej oczywistymi, czyli detektywistyczną stroną tej serii. Bo Wisienka, chociaż jest zwyczajną dziewczynką, nie dość, że fascynuje się wszelkiej maści tajemnicami otaczających ją ludzi, to jeszcze ma niezwykły dar do pakowania się w tarapaty, które zmieniają się w śledztwa, odkrywające tajemnice przeszłości wszystkich wokoło i zmieniające przy okazji niejedno życie.

W tym tomie samo detektywistyczne wyzwanie dla naszej bohaterki jest lepiej umotywowane, ale nie brak tu też typowych dla serii przypadkowych elementów. Wszystko to jednak ewidentnie ma swój urok, nawet jeśli czasem bywa naciągane czy odrobinę infantylne. Bo jak na serię dla dzieci, „Pamiętniki Wisienki” są zadziwiająco udane, mają swój klimat i ujmujący urok. Rzecz jest prosta, ale nie przesadnie, przygody wciągają, bo są tak bliskie naszym codziennym sprawom, że łatwo jest uwierzyć, iż podobne zagadki mogą czaić się tuż za rogiem, w naszym sąsiedztwie a bohaterowie i ich problemy są nam bliskie.

A wszystko to zawsze wieńczy obowiązkowy morał, nauka wyciągnięta z wydarzeń i sporo emocji związanych z tym wszystkim. Oczywiście nie można też zapomnieć o znakomitej szacie graficznej. Rysunki same w sobie może i są proste, ale dzięki złożonej kolorystyce, która łączy w sobie współczesne komputerowe efekty z bardzo tradycyjnym podejściem. A wszystko to uzupełnia świetne wydanie w twardej oprawie.

Reasumując, „Pamiętniki Wisienki” to dobra, a momentami bardzo dobra seria komiksowa dla młodych i sentymentalnych dorosłych. Sympatycznie napisana, pełna ciekawych tajemnic i świetnie zilustrowana, gwarantuje dobrą rozrywkę. I na pewno czas poświęcony na lekturę nie będzie stracony.