Błękitne sny. Leśna trylogia. Tom 3

książka bardzo mocno wciągająca polecam uwielbiam książki pani Kasi są lekkie przyjemne do czytania sama nie wiedziałam kiedy przeczytałam cala książkę

Katarzyna Michalak napisała już ponad 30 powieści. Choć większość mi się podobała,w pewnym momencie poczułam przesyt. Myślałam, że trylogia ,,Leśna Polana" coś zmieni, ale z każdym kolejnym tomem liczba tragedii tylko rośnie.

Jak już by miało być lepiej, to zawsze musi wydarzyć się coś, co wywróci życie bohaterów do góry nogami. Przekonać boleśnie mieli się o tym bracia Prado oraz ich trzy sympatie - Gabriela, Julia i Majka. Ta szóstka bohaterów nie może narzekać na brak wrażeń, nie zawsze tych negatywnych.

Jestem w stanie zrozumieć, że na świecie jest naprawdę mnóstwo tragedii i zaskakujących zwrotów zdarzeń, z których można czerpać pełnymi garściami, ale dlaczego wszystkie muszą przydarzyć się bohaterom w jednej książce? Naprawdę jedna, dwie tragedie w zupełności by wystarczyły. Bohaterowie nie muszą być nimi obdarowywani na każdym kroku...

Już w drugiej części, czyli ,,Czerwieni Jarzębin" wydarzyło się sporo, ale ,,Błękitne sny" biją poprzedni tom na głowę. Naprawdę miałam wrażenie, że postacie jeszcze nie zdążą pogodzić się z jedną tragedią, a już czeka na nich kilka następnych. Co prawda, zakończenie i tak jest przewidywalne i wiemy, jak wszystko się skończy, ale można się odrobinę przy tej scenie wzruszyć.

,,Błękitne Sny" to niestety dość średnia pozycja. Nie mam nic do zarzucenia stylowi autorki, może jedynie nieco za często używa ,,li". Niemniej, liczyłam na wspaniałą serię, a otrzymałam raczej tendencję spadkową. Zdecydowanie za dużo tych tragedii...

Myślę, że fanek poprzednich części trylogii nie trzeba przekonywać do tego, by sięgnęły po finał. Jeśli ktoś rozpoczął tę historię, prawdopodobnie będzie chciał poznać jej zakończenie. Pomimo tego, że zauważyłam tendencję spadkową trylogii, a tom Błękitne sny nieco mnie rozczarował, gdybym miała okazję jeszcze raz podjąć decyzję dotyczącą przeczytania tej części, postąpiłabym tak samo – napędzana ciekawością. Wam pozostawiam wybór sięgnięcia po książkę, bo nie będę Was ani szczególnie zniechęcać, ani Wam jej polecać.

[Adres usunięty]