Baśnie Barda Beedle`a

Must have dla kazdego fana HP. Nic dodać nic ująć ❤

Oczywisty, duży plus za to, że dzięki kupnie tej książki, w jakiś sposób wspierasz organizację charytatywną "Lumos", w innym wypadku ta książka byłaby... hmm... no niestety niepotrzebna.

Dobry pomysł połączenia baśni Beedle'a z komenatrzami Albusa Dumbledore'a, jednak nie pasują mi tam przypisy samej J. K. Rowling, która jawi się jako ktoś, kto ma kontakt z Dumbledore'm czy McGonagall. Wcześniej nie spotkałam się z takim zabiegiem i po prostu mi się ON nie podoba, bo jednak jest to wykreowany, magiczny świat, a nie, że bohaterowie mają kontakt z autorką książki... :D

Z tej serii bardziej podobał mi się "Quidditch przez wieki". Miał w sobie coś innego, zaskakującego. Nie mniej jednak pozycja w porządku, ale bez większych zachwytów :)

Każdy prawdziwy Potterhead powinien przeczytać Baśnie. Odkąd przeczytałam,, Harry Potter i Insygnia Śmierci " w której to Hermiona dostaje w spadku od Dumbledora Baśnie Barda Beedle'a zawsze chciałam je przeczytać, jeszcze bardziej wkroczyć w ten magiczny świat. Dlatego poleciłabym tą książkę każdemu prawdziwemu Potterhead.

Od zawsze chciałam przeczytać Baśnie Barda Beedle'a - szczególnie wtedy, gdy w filmie i książce pojawiła się opowieść o trzech braciach. To przykuło moją uwagę automatycznie, jakby od razu. Tak więc siadłam do lektury i odpłynęłam. Dałam się ponieść nurtowi gładkich opowieści, pisanych przyjemnym i prostym językiem. Historie są naprawdę wymyślne, ale jednocześnie - jakie cudowne! Momentami uświadamiam sobie, jak bardzo mi przykro, że nie dostałam tego listu. Wtedy to wszystko byłoby dla mnie codziennością, a nie czymś nowym...

BAŚNIE HARRY’EGO POTTERA

Jak wiedzą wszyscy miłośnicy dzieł J. K. Rowling, książkowy świat Harry’ego Pottera to nie tylko siedem powieści oraz kontynuujący losy bohaterów scenariusz sztuki, ale także całe mnóstwo dodatków. Przez dokładnie dwadzieścia lat, jakie minęły od publikacji pierwszego tomu serii jej autorka napisała wiele pobocznych tekstów, dostępnych zarówno cyfrowo („Harry Potter Prequel”, „Dumbledore's Army Reunites at Quidditch World Cup Final” i teksty ze strony Pottermore opublikowane w formie trzech e-booków), jak i tradycyjnie. Do tych drugich zaliczają się oczywiście trzy znakomite publikacje, które pojawiają się w treści książek o młodym czarodzieju: „Quidditch przez wieki”, „Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” oraz „Baśnie barda Beedle’a”. Ostatnia z nich to nie tylko chyba najbardziej poszukiwana z pozycji uzupełniających magiczny świat, ale również mająca największy związek z głównymi wydarzeniami serii. Dlatego dobrze się stało, że po ponad ośmiu latach od pierwszego polskiego wydania „Baśnie…” powracają i to wzbogacone o nowe, wspaniałe ilustracje.

Na niniejszy tomik składa się pięć baśni w tym oczywiście ta najsłynniejsza i najważniejsza opowiadająca o trzech braciach, którzy spotkali śmierć i dostali od niej trzy insygnia mające niebagatelny wpływ na ich losy. Obok niej znajdziemy trzy inne teksty wymienione w powieści „Harry Potter i Insygnia śmierci” oraz dodatkową baśń. Pierwsza z historii zatytułowana „Czarodziej i skaczący garnek” opowiada historię dobrego starego maga, który bezinteresownie pomagał wszystkim potrzebującym. Kiedy jednak odchodzi z tego świata, jego syn nie chce kontynuować tradycji rodzica. W „Fontannie Szczęśliwego Losu” trzy czarownice spotykają się pod murem zaczarowanego ogrodu znajdującego się na szczycie wzgórza, gdzie raz do roku otwiera się przejście prowadzące do fontanny, kąpiel w której gwarantuje szczęście na całe życie. Czekając na ten moment opowiadają sobie o nękających je problemach. Z kolei we „Włochatym sercu czarodzieja” (baśni niewspomnianej w „Insygniach…”) utalentowany i bogaty czarodziej widząc, jak jego znajomi zachowują się pod wpływem uczuć, postanowił nigdy się nie zakochać. Posuwa się nawet do czarnej magii, byle wyprać się z uczuć, ale co będzie gdy zapragnie zmienić zdanie? Na koniec (choć zbiór kończy oczywiście „Opowieść o trzech braciach”) pozostaje jeszcze „Czara Mara i jej gdaczący pieniek” opowiadająca o głupim królu, który postanowił, że tylko ON będzie władać magii. Gdy prawdziwi czarodzieje kryją się przed jego ludźmi, pewien szarlatan postanawia nauczyć go czarować.

Pierwotnie „Baśnie Barda Beedle’a” powstały jako forma podziękowania dla sześciu osób, które miały największy wpływ na sagę o Harrym Potterze. J. K. Rowling przygotowała wówczas (dokładnie dziesięć lat temu) siedem ręcznie przez siebie napisanych i zilustrowanych egzemplarzy oprawionych w skórę – ostatni z nich trafił na aukcję. W grudniu 2008 roku pojawiła się jednak wersja przeznczona do sprzedaży detalicznej, a zyski z niej zasiliły konto Lumos – organizacji działającej na rzecz dzieci w wyjątkowo trudnej sytuacji życiowej. Polskie wydanie trafiło na księgarskie półki dwa dni po światowej premierze, ale nakład tej pozycji był stosunkowo niewielki, podobnie zresztą jak reklama. Wielu miłośników Pottera nie zdołało jej kupić, a egzemplarze dostępne w Internecie osiągały zawrotne ceny. Teraz na szczęście wszyscy chętni znów mogą zapoznać się z „Baśniami…” i przekonać się, że to naprawdę wartościowa książka, którą warto posiadać na swojej półce.

Co jest w niej takiego dobrego? Zaczyna się wprawdzie niepozornie i tekst „Czarodziej i skaczący garnek” wypada dość blado, jednak z każdą kolejną baśnią jest coraz lepiej. Oczywiście najciekawszą z historii są inspirowani jedną z „Opowieści kanterberyjskich” „Trzej bracia”, nie mniej przypominające stare baśnie „Serce…” w niczym im nie ustępuje, a „Fontanna…” pod względem morału stanowi najbardziej klasyczną z zawartych tutaj bajek. Wszystkie z nich natomiast napisane zostały lekko, prosto i w uroczy sposób, ale nie są jednym, co znalazło się na stronach książki. Każda z baśni została bowiem wzbogacona o komentarz Dumbledore’a, w którym pobrzmiewają echa zdarzeń „Harry’ego Pottera”, a ten częstokroć stanowi tekst ciekawszy niż główne opowieści. Oczywiście nie zabrakło także wstępu Rowling oraz informacji o Lumos.

Na oddzielny akapit zasługują znakomite ilustracje w wykonaniu Tomislava Tomića. Stylizowane na drzeworyty, szczegółowe, po prostu piękne, doskonale uzupełniają baśnie i przykuwają wzrok. Do tego dochodzi znakomite wydanie w twardej oprawie i drobne smaczki w postaci informacji pokroju „przełożone z run na język angielski przez Hermionę Granger”, które tylko bardziej uprzyjemniają lekturę.

Kochacie Harry’ego Pottera? Nie macie jeszcze „Baśni barda Beedle’a” na swojej półce? Jak najszybciej nadróbcie ten błąd i cieszcie się znakomitą książką godnie uzupełniającą legendarną już serię. Warto pod każdym względem.

Młodzi czarodzieje w dzieciństwie nie słuchają historii o Kopciuszku, czy Śpiącej Królewnie: mugolskie baśnie nie są im znane. Za to ich rodzice opowiadają im Baśnie Barda Breedley’a, które dzięki tłumaczeniu Hermiony Granger stały się ogólnodostępne.

„Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć” odebrałam jako małą katastrofę: książkę, która poza wartością kolekcjonerską kompletnie nic nie wnosi do życia i jest po prostu stekiem bzdur. Na całe szczęście „Baśnie Barda Beedle’a” na jej tle wypadają zdecydowanie lepiej, mimo że w dalszym ciągu to nie jest zwykła książka do poczytania, a coś kolekcjonerskiego.

Do rąk dostajemy książeczkę w ładnej, twardej oprawie, z rysunkami wewnątrz: wygląda jak „typowe” wydanie baśni, zwłaszcza, że nawet rysunki z czymś takim mi się kojarzą. Wygląda bardzo przyjemnie, przez co po prostu miło jest mieć ją na półce, zwłaszcza, jako część kolekcji.

Sama treść jest jednak dość... zwyczajna. Nie mam serca się jej jakoś szczególnie czepiać, biorąc pod uwagę, że jako historie dla dzieci nie muszą być górnolotne, ale skłamałabym mówiąc o czymś wyjątkowym. To po prostu przeciętnie napisane opowieści, które czerpią z naszych, „mugolskich” baśni i które próbują nimi być, choć jest im do nich jednak nieco daleko.

Każde opowiadanie zawiera „komentarz” Albusa Dumblerore’a, który nie ciekawi jakoś szczególnie. To znaczy, można w nim wyłapać jakieś ciekawostki dotyczące świata czarodziejów, ale większość z tego fani serii i tak wiedzą, dlatego nie jest to coś nadzwyczaj innowacyjnego.

Muszę przy tym przyznać, że nie czytałabym tych opowieści dzieciom: na rynku jest wiele lepszych i bardziej wartościowych historii. „Baśnie Barda Beedle’a” to coś stworzonego dla fanów uniwersum Rowling i to przez nich powinno być czytane. To nie jest książka dla osoby pobocznej. Gdyby nie trafiła na moją półkę przypadkiem nawet nie wzięłabym jej do ręki.

Jeśli jesteście fanami Rowling i zastanawiacie się nad zakupem tej książki do swojej kolekcji nie wahajcie się. To ładnie wyglądający, typowo kolekcjonerski egzemplarz, który pewnie sprawi Wam radość. Dobrze też nada się jako prezent dla kogoś zainteresowanego Potterem. Jeśli jednak sceptycznie podchodzicie do serii, nie przepadacie za nią, lub po prostu jej nie znacie naprawdę nie macie po co po tę pozycję sięgać.

Czarodziejskie bajki na dobranoc!

Zbiór przepięknych bajek wprost ze świata magii :) Przyznam szczerze, że na to wznowienie książeczki związanej z Harry'm (która jeszcze kilka lat temu była nie do zdobycia) czekałem najbardziej :) Czemu? Cała tajemnica w tym, że jestem szczęśliwym tatą ponad trzyletniej córeczki - macie pojęcia jaka to frajda móc jej poczytać na dobranoc coś "magicznego"? Ja mam! :)

Wśród bajek - czarodziejska klasyka: Czarodziej i skaczący garnek, Fontanna Szczęśliwego Losu, Włochate serce czarodzieja, Czara Mara i jej gdaczący pieniek, Opowieść o trzech braciach. Wszystkie bajki spisała Hermiona, a komentarzem opatrzył sam Dumbledore. Gratka nie lada!

Szalenie się cieszę, że mogę być szczęśliwym posiadaczem tego i innych tegorocznych "około-potterowych" wznowień. Każdy fan by był! Ja więc jestem :) I gorąco Wam zarówno tę, jak i inne książeczki do kolekcji o Harry'm polecam!

Dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki!

Recenzja znajduje się także na moim blogu:

[Adres usunięty]

Zapraszam!

"Ludzie mają dziwną skłonność do wybierania tego, co prowadzi ich do zguby".

Nigdy nie ukrywałam, iż jestem totalnie i kompletnie zakochana w serii o Harrym Potterze. Odkąd tylko poznałam książki o przygodach młodego czarodzieja i jego przyjaciół - przepadłam z kretesem. Czytałam kolejne tomy dniami i nocami; nadal cały czas do nich wracam i mam wrażenie, że nigdy mi się to nie znudzi. Nic zatem dziwnego, że gdy tylko okazało się, iż wychodzą kolejne dodatki do serii ("Baśnie Barda Beedle'a", "Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć", "Quidditch przez wieki")... Prędzej czy później wpaść one muszą w ręce każdego potteromaniaka.

Powyższy zbiór baśni to obowiązkowy "must have" każdej czarodziejskiej rodziny. Teraz dostępny również dla nas, zwyczajnych mugoli. Podobnie jak niemagiczne dzieci dorastają z bajkami o Kopciuszku, Jasiu i Małgosi czy Czerwonym Kapturku, dla dzieci czarodziejów na porządku dziennym są historie o Trzech braciach, Czarze Marze czy Włochatym sercu. Każda z baśni opatrzona jest komentarzem najlepszego z dyrektorów Hogwartu - Albusa Dumbledore'a, a przedstawione przypisy jeszcze dokładniej wyjaśniają mugolom, jaką wymowę ma każda z historii. Baśnie może i są przeznaczone dla rodzin czarodziejów, jednak przesłanie jest takie samo, jak w bajkach dla mugoli. Tu dobro spotyka ludzi, którzy właściwie postępują, a ci, którzy kłamią, oszukują i postępują niegodnie - muszą być przygotowani na karę. Tu wszystko jest proste; białe jest białe, a czarne czarnym pozostaje. Dziecko od najmłodszych lat zostaje moralnie ukierunkowane, stronę odpowiednich wartości etycznych; może samodzielnie osądzić poszczególnych bohaterów, zastanawiając się nad sposobem ich postępowania, oraz wydać odpowiednią ocenę. "Baśnie Barda Beedle'a" zostały przełożone z antycznych run przez Hermionę Granger, o czym dowiadujemy się z siódmego tomu serii: "Harry Potter i Insygnia Śmierci", skąd znamy również baśń o Trzech braciach. Ogromny minus zbioru to fakt, iż baśni jest zaledwie pięć! Zdecydowanie powinno być ich więcej; każdą czytałam z zapartym tchem, i pomimo, iż komentarze Dumbledore'a są niejednokrotnie od nich dłuższe - wcale nie odczuwałam nudy. Wręcz przeciwnie. W miarę zbliżania się do końca lektury - ja nabierałam ochoty na więcej i więcej. Niektórzy twierdzą, iż dopowiadanie wielu rzeczy przez Albusa umniejsza książce - moim zdaniem jest zupełnie na odwrót. Jest zabawnie, pogodnie, logicznie - o wielu kwestiach można się dowiedzieć, równie wiele pogłębić, z znanym sobie poczuciem humoru dyrektor Hogwartu prowadzi nas przez świat czarodziejskich opowiadań. Zaletą jest, iż do jego komentarzy włącza się również sama autorka, jak i nasz tłumacz pan Andrzej Polkowski. Całości dopełniają wspaniałe ilustracje chorwackiego artysty. Cudowna mieszanka, od której nie sposób się oderwać! Każda z baśni jest inna; jedna bardziej przystępna dla najmłodszych słuchaczy, kolejna momentami bardzo brutalna. Wszystkie niosą z sobą przesłanie, uświadamiające mądrość każdego świata - i tego magicznego, ale i również tego ludzkiego: na najwyższe uznanie zasługuje dobro, oddanie, skromność, bezinteresowna pomoc, szczerość, a na potępienie wyrządzanie krzywdy drugiej osobie, kłamstwo, obojętność i zemsta.

Czytając "Baśnie Barda Beedle'a" można sobie tylko wyobrażać ciepło kominka, bliskość dzieci i wspólne poznawanie przedstawionych baśni. Coś pięknego, prawdziwa perełka! Nie sposób nie oddać serca temu wydaniu, podobnie jak oddało się je kiedyś serii o Harrym Potterze.

[Adres usunięty]

Absolutny hit dla miłośników przygód Harry'ego Potter'a! Dzięki tej książce można dowiedzieć się jakie opowieści czytano młodym czarodziejom i czarownicom i jak się okazuje - w każdej z nich jest ukryty morał.

"Baśnie Barda Beedle'a" zawierają 5 opowiadań, które są zaopatrzone komentarzem profesora Albusa Dumbledore'a (a te posiadają wzmianki o świecie magii, którym są sporym plusem). Książka dodatkowo jest pięknie wydana - mroczna okładka zachęca do przeczytania, a w środku witają nas piękne ilustracje pasujące do danych opowiadań oraz ozdobniki przy numerach stron czy też kolejnej opowieści.

Mimo wszystko myślę, że największymi zaletami jest indywidualność co do wieku (i młodemu i starszemu czytelnikowi może się spodobać) oraz nie potrzeba być fanem świata magii, by zrozumieć treść opowiadań, a jest to możliwe dzięki przypisom J.K. Rowling. Polecam lekturę na spokojne wieczory.

Cóż powiedzieć.... mugole mają Baśnie Andersena, a dzieci czarodziejów - Baśnie Barda Beedle'a. Każdy szanujący się fan świata Harrego Pottera powinien przeczytać, chociaż raz, bo tam jest TA opowieść! Oczywiście mam na myśli opowieść o braciach Perevellach. Także po prostu trzeba to przeczytać :) A pozostałe baśnie - cóż.... mają swój czarodziejski urok, mają morał ale wiadomo. To nie jest klimat jaki jest w Harrym :)

„Baśnie barda Beedle´a” to zbiór opowieści, które znają wszyscy czarodzieje. Wśród nich jest ta najważniejsza o insygniach śmierci.

Baśnie są niezwykle ciekawe, ale i budzące dreszcze. Różnią się trochę od mugolskich tempem, ale koniec końców morał jest taki jak w naszym świecie- dobro, skromność, chęć pomocy zawsze będą w cenie.

To, co mnie wybitnie zachwyca to konsekwencja Rowling w budowaniu potterowego świata. Baśnie zostały przełożone z run antycznych przez samą Hermionę Granger i opatrzone komentarzami Albusa Dumbledore´a. Są też odnośniki do wyjaśnień Rowling kierowanych do mugoli. Strasznie mi się to podoba!

Dodajmy do tego piękne wydanie z genialnymi ilustracjami (gorąco polecam je zobaczyć) i mamy chyba przepis na książkę idealną. Aż szkoda, że te baśnie nie mają ze trzy razy więcej stron 🪄

Baśnie barda bedla są świetnym dodatkiem do serii o Harrym Potterze .Są to opowiadania o świecie magi opatrzone komentarzem samego Albusa Dumbledora .Jedną z Baśni możemy przeczytać w Insygniach śmierci "Opowieść o trzech Braciach.

W środku są zbiory opowieści. Jest ich pięć o niektórych mogliśmy usłyszeć w filmach bądź przeczytać w książkach o #harrypotter. Mi najbardziej przypadła do gustu #opowieśćotrzechbraciach .

"Baśnie Barda Beedle'a" to trzeci i zarazem ostatni dodatek do serii Harry Potter, który miałam okazję przeczytać. Jeśli pamiętacie moje poprzednie recenzje, to na pewno wiecie, że zarówno "Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć" oraz "Quidditch przez wieki" zrobiły na mnie pozytywne wrażenie i cieszyłam się, że mogłam powrócić do świata magii. Nie będę ukrywać, że jestem wielką fanką J. K. Rowling, a jej twórczość zajmuje specjalne miejsce w moim sercu. Czy "Baśnie Barda Beedle'a" zaspokoiły mój głód czytelniczy? Zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji, z której z pewnością się tego dowiecie.

Co znajdziemy w "Baśniach Barda Beedle'a"? Przepiękne historie, które kryją w sobie wiele magii i mnóstwo cudownych emocji. Przeczytamy takie baśnie jak: Czarodziej i skaczący garnek, Fontanna Szczęśliwego Losu, Włochate serce czarodzieja, Czara Mara i jej gdaczący pieniek oraz Opowieść o trzech braciach. Dodatkowo każda z historii posiada komentarz Albusa Dumbledore'a, co niewątpliwie będzie istotnym elementem dla fanów Harry'ego Pottera. Wszystkie te opowieści są wyjątkowe na swój sposób, dlatego nie potrafię wybrać jednej, która stałaby się moją ulubioną.

Pierwsze co rzuca się w oczy w momencie gdy bierzemy do ręki, którykolwiek z dodatków do serii Harry Potter, to przepiękne wydanie. Twarda oprawa skutecznie przyciąga wzrok, a gdy zaglądamy do środka, nie ma takiej siły, która mogłaby nas odciągnąć od lektury. Jestem pewna, że te przepiękne ilustracje sprostają oczekiwaniom nawet najbardziej wymagającego czytelnika. Obrazki są tak cudowne, że musiałam powstrzymywać się, aby nie wziąć kredek i nie zacząć ich kolorować.

Przyznam szczerze, że "Baśnie Barda Beedle'a" to mój ulubiony dodatek. Pozostałe dwa były świetne, ale to właśnie te magiczne opowieści zrobiły na mnie największe wrażenie. Powrót do świata Harry'ego Pottera zawsze jest przyjemny i przynosi mi mnóstwo radości. Myślę, że większość czytelników reaguje tak samo na kolejne pozycje, które w jakiś sposób związane są z magią i czarami.

Podsumowując - "Baśnie Barda Beedle'a" to pozycja obowiązkowa dla każdego fana znanego na całym świecie czarodzieja. Trochę mi przykro, że moja przygoda z twórczością J. K. Rowling powoli dobiega końca, ale całe szczęście zawsze mogę do niej powrócić i przeczytać wszystko jeszcze raz od początku.

Joanne Kathleen Rowling – brytyjska pisarka, autorka serii Harry Potter. Z wykształcenia filolog klasyczny.*

To już ostatni dodatek spośród trzech, które sobie kupiłem. Sięgnąłem po niego, gdyż zawsze mnie ciekawiło jakie baśnie znajdują się w tym zbiorze. Ciekawość zaspokoiłem, a nawet się w nich zakochałem.

„Baśnie Barda Beedle'a” to składający się z pięciu baśni zbiór. Każdy utwór różni się od siebie. Łączy je jedynie to, iż są pełne magii. Bawią, uczą i wychowują – tak można w skrócie je opisać. Każdy czarodziej zna tę książkę.

Autorka posługuje się prostym, lekkim językiem, ponieważ książka przeznaczona jest dla młodszych czytelników, aczkolwiek osobom starszym również powinna się ona spodobać. Morał każdej baśni jest wyraźnie zaznaczony. Do każdego utworu jest komentarz Albusa Dumbledore'a.

Najbardziej spodobała mi się Opowieść o trzech braciach, ponieważ znałem ją z filmu (który obejrzałem wiele razy). Już wtedy mi się bardzo spodobała, ponieważ wzruszyła mnie trochę oraz zaskoczyła zakończeniem. Poza tym zachwyciła mnie animacja z filmu, która dobitnie oddaje klimat tejże baśni.

Włochate serce czarodzieja dostarczyło mi trochę mocniejszych wrażeń i także zaskoczyło. Jest ona dość makabryczna, dlatego osoby powyżej ośmiu lat powinny po nią sięgnąć (choć to oczywiście uogólnienie, bo osoby młodsze mogą lubić mroczne klimaty i nie przestraszy ich zakończenie).

Joanne Kathleen Rowling pokazała się z trochę innej strony, ponieważ pokazała, że zarówno dłuższe formy (np. Harry Potter) i krótsze (baśnie) wychodzą jej tak samo świetnie. Bardzo dobrze budowała klimat – czasem mroczny, a czasem radosny. Baśnie Barda Beedle'a czyta się bardzo szybko, wręcz pochłania niczym tort czekoladowy. Szkoda, że dzieło to nie zostało wydane kilkanaście lat wcześniej, gdyż wolałbym je czytać, a nie mugolskie baśnie. Moim zdaniem utwór ten mógłby być lekturą w podstawówce. Na pewno wiele osób zachęciłby do czytania.

Dochód uzyskany ze sprzedaży książki zostanie przekazany Fundacji Lumos.

Spośród trzech dodatków, które ukazały się w ostatnim czasie („Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć”, „Quidditch przez wieki” oraz „Baśnie Barda Beedle'a”) właśnie te ostatnie polecam wam najbardziej przeczytać. Te dwa poprzednie utwory są bardziej jak podręczniki, które informują czytelnika o wielu ciekawych rzeczach dotyczących świata wykreowanego przez J.K. Rowling. Baśnie są przede wszystkim dla rozrywki.

Tytuł: „Baśnie Barda Beedle'a”

Tytuł oryginału: „The Tales of Beedle The Bard”

Autor: J.K. Rowling

Wydawnictwo: Media Rodzina

Przełożył: Andrzej Polkowski

Wydanie: II

Oprawa: twarda

Liczba stron: 135

Rok wydania: 2017

ISBN: 978-83-8008-297-7

* Źródło – Wikipedia.

Pamiętacie te czasy, kiedy z utęsknieniem czekaliście na wieczór, by wysłuchać pasjonujących baśni na dobranoc? Mam nadzieję, że tak, ponieważ ja pamiętam to bardzo dobrze i jest to wyjątkowe wspomnienie. Zawsze wieczorem moja mama czytała lub opowiadała mi najróżniejsze historie. Znałam je na pamięć, więc każda pomyłka czy próba skrócenia opowieści skutkowała moją szybką interwencją. W końcu sami pomyślcie – skracać bajkę?! To wręcz niedorzeczne. Zastanawiające jest to, że wbrew pozorom wszystkie historie księżniczek nie fascynowały mnie jakoś bardzo. Oczywiście lubiłam je, ale wolałam wróżki, jakieś absurdalne przygody i emocje. Pewnie dlatego czytając tę książeczkę, bawiłam się bardzo dobrze. Bo wiecie – czarodzieje też mają swoje baśnie, które towarzyszyły im od najmłodszych lat.

Gdy pierwszy raz usłyszałam o tych wszystkich dodatkach do cyklu o Harrym Potterze, byłam w siódmym niebie. Lecz po jakimś czasie przypomniało mi się, że jakieś dodatkowe tomy, opowiastki najczęściej nie mają nic wspólnego z głównymi powieściami i są po prostu słabe. Dlatego zaczęłam się ich obawiać. Z "Harry'ego Pottera" przeczytałam już "Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć", a teraz "Baśnie Barda Beedle'a" i muszę wam powiedzieć, że warto było się z nimi zapoznać.

W ogóle bardzo mi się podoba pomysł na wydanie baśni czarodziejów. Jest to coś niespotykanego i przede wszystkim niekonwencjonalnego. Świat, w którym żyje Harry, jest bardzo rozbudowany, co zawsze podziwiałam w powieściach Rowling, więc to daje olbrzymie możliwości. Czemu właśnie nie pokazać, na czym bazują najmłodsi czarodzieje? To jakby zacząć od samych korzeni, a żaden fan nie będzie mógł czegoś takiego przeoczyć.

Lubię bardzo styl pisarki. Jest ON lekki, taki niezobowiązujący, ale przy tym nie czuć w nim infantylizmu, co bardzo cenię. Tym bardziej że jest ON dla niej bardzo charakterystyczny, więc nie miałabym problemu go rozpoznać, a to jest kolejny plus. Dzięki temu bajki czyta się przyjemnie i można przenieść się do świata, gdzie wszystko jest możliwe, a zwykłe historie przynoszą pokłady wiedzy. Choć niestety zauważyłam pewną tendencję – język Rowling w tym dziele nie jest już tak bardzo dopracowany jak w głównych książkach, więc niestety mam trochę poczucie, że autorka nie brała tego dodatku jakoś bardzo na poważnie.

Bajki są bardzo krótkie. Nawet zaryzykuję stwierdzenie, że sporo za krótkie. Na szczęście mimo tego faktu czyta się je bardzo dobrze. Czasami czułam pewien niedosyt, ale nie na tyle by na dłużej pozostało negatywne odczucie. Gdyby były bardziej rozbudowane, można stworzyć by z nich kolejne olbrzymie historie, które na każdym kroku by zaskakiwały.

Niesamowitą zaletą jest to, że książeczka jest podzielona na poszczególne części – baśń i osobisty komentarz Dumbledore. Jak dla mnie to raj. Te wypowiedzi dyrektora Hogwartu były bardzo zabawne i pouczające. Szczerze to po przeczytaniu już pierwszego komentarza miałam ochotę sięgnąć po "Harry'ego Pottera" i dla tej niesamowitej postaci przeczytać od początku cykl, mimo że robiłam to wielokrotnie. Dumbledore zwraca uwagę na małe szczegóły, które umykają i dodaje pewne historie z Hogwartu, które ubarwiają uniwersum.

Bardzo istotną rolę odgrywa tematyka. Każda z pięciu baśni porusza inny temat, co daje cykl pouczających opowieści. Autorka zwraca uwagę na problemy miłosne i to w innym kontekście niż zwykle spotykamy w naszych, rodzimych baśniach. Dlatego właśnie najbardziej spodobała mi się historia "Włochate serce czarodzieja". Tak wstrząsająca baśń nie jest spotykane wśród naszych, choć Andersen też potrafił zszokować. Możemy spotkać opowiadania o braku tolerancji, zbytniej pewności siebie, magii słów i nadziei. Jednak najdłużej czekałam na tę dobrze znana nam historię o trzech braciach. Czy wy też z takim zafascynowaniem poznawaliście ją w "Insygniach Śmierci"?

Nie mogę też zapomnieć o przecudownym wydaniu. Twarda, mroczna okładka i ilustracje, które za każdym razem zachwycają. Kiedy wzięłam pierwszy raz książkę do ręki, byłam zachwycona. Jednak gdy już ją czytałam i trafiałam na wcześniej niezauważalne rysunki, mój zachwyt z każdą chwilą się pogłębiał.

"Baśnie Barda Beedle'a" zaskoczyły mnie bardzo pozytywnie. Jestem zadowolona, że zapoznałam się z nimi i że posiadam je w swojej kolekcji "Harry'ego Pottera". Jeśli jesteście fanami cyklu o przygodach tego chłopca, to nie macie się nad czym zastanawiać – musicie je przeczytać. Natomiast jeśli tylko go lubicie, to nie jest dla was jakaś pozycja obowiązkowa, choć zapewniam, że będziecie dobrze się przy niej bawić.

Baśnie Barda Beedle'a, ze starożytnych run przełożyła sama Hermiona Granger, a notatkami opatrzył dyrektor Hogwartu Dumbledore. Książka ta zawiera 5 baśni, a całość ilustrowana jest pięknymi grafikami. Tyle możemy się dowiedzieć, jeśli jesteśmy fanami Harry'ego Pottera i jego przygód w czarodziejskim świecie tuż za progiem. Prawie 10 lat temu Rowling stworzyła 7 egzemplarzy wspomnianych baśni, osobiście je zilustrowała oraz oprawiła elegancko w skórę. 6 egzemplarzy rozdała osobom, które według niej miały największy wpływ na losy małego czarodzieja na kartkach kolejnych woluminów. Siódma osiągnęła na aukcji zawrotną cenę prawie 2 milionów funtów. Całość została przekazana fundacji, także cel był jak najbardziej szczytny.

W późniejszym czasie wydano również wspominane "BaŚnie..." drogą normalną, że tak to nazwę i każdy mógł się zaznajomić z opowieściami z najsłynniejszej księgi z uniwersum Pottera. Czyli takiej, którą nasi przyjaciele czytali w swoim świecie. W Polsce również to dzieło wydano, niewielkim nakładem i już po jakimś czasie ceny za ten zbiór osiągnęły poziom kosmiczny. Na szczęście, całkiem niedawno Media Rodzina wznowiło wspomniane opowieści Beedle'a, także każdy może się zaznajomić z tekstami, które nas fascynowały od czasów lektury przygód Harry'ego.

Jak już wspomniałem księga ta zawiera pięć baśni. Każda z nich skupia się na innej postaci, ale w większości, co nie dziwi, są to czarodzieje. Niektóre z nich wspominane są w "Insygniach Śmierci". Mamy więc okazję zaznajomić się z tymi tekstami.

Podsumowując, książka przede wszystkim dla zagorzałych fanów Hogwartu. Czarodzieje, czarownice, próba obycia się bez uczuć i o wiele więcej. Dodatkowo całość wydano w twardej oprawie i wzbogacono pięknymi rysunkami. Polecam, nie pozostało nic innego, tylko usiąść wygodnie i przenieść się do czarodziejskiej krainy.