Audiobook Banda z Burej. Tajemnica domu nad jeziorem mp3

Współpraca barterowa z Wydawnictwem

Skarpa Warszawska

"Nie jesteśmy tacy sami. Każdy z nas jest w czymś świetny, a w czymś gorszy. Uzupełniamy się! I to właśnie jest super!"

Lubicie czytać książki swoim dzieciom? A może szukacie idealnego tytułu dla swoich pociech?

Tajemnica domu nad jeziorem to piąty tom przygód Bandy z Burej.

Do domu nad jeziorem wprowadza się Dama z Łasiczką. A właściwie z kotem. Ta, której imienia nie wolno wymawiać. A nic nie przyciąga dzieci bardziej niż tajemnice.

Nasi mali bohaterowie zastanawiają się kim jest tajemnicza pani skrywająca się za ogromnymi słonecznymi okularami? Dlaczego nie wolno wymawiać jej imienia?

I co to za tajemnicze krzyki i jęki dochodzą z domu nad jeziorem?

Wiadomo, że wyobraźnia dzieci jest bardzo bujna, a to może doprowadzić do wielu nietypowych sytuacji.

Banda z Burej po raz kolejny próbuje znaleźć odpowiedzi na nurtujące ją pytania.

Muszę przyznać, że jest to niezwykle wartościowa powieść dla dzieci, która pokazuje, że każdy z nas jest wyjątkowy i nie ma nic złego w tym, że nie chcemy iść przez życie utartymi ścieżkami oraz warto podążać za marzeniami.

"Nie każdy musi być wybitnym matematykiem, nie każdy musi stać bez ruchu w równiutkim szeregu. Świat zdobywają ci, którzy idą nieco pod prąd, ci którzy wychodzą za linię, którzy biegną w inną stronę niż wszyscy..."

"Ważne, by znaleźć swoje miejsce i robić to, co nas uszczęśliwia."

Szalone pomysły i detektywistyczna żyłka naszych bohaterów sprawią, że nie będzie czasu na nudę. Razem z Bandą z Burej będziemy rozwiązywać tajemniczą zagadkę.

Niewątpliwym atutem tej książki jest cudowna oprawa graficzna. Nie tylko okładka przyciąga nasz wzrok, ale również ilustracje umieszczone w środku zachęcają do sięgnięcia po nią.

Duża czcionka zdecydowanie ułatwi dzieciom czytanie tej powieści.

Jeśli szukacie ciekawego prezentu dla swojego dziecka, które dodatkowo zawiera mądre przesłanie to Tajemnica domu nad jeziorem będzie świetnym wyborem. Polecam.

Pióro Pani Magdaleny Witkiewicz znam i kocham od lat, ale w wydaniu dziecięcym pierwszy raz miałam przyjemność czytać w ten weekend. Ależ to jest wyśmienite!

Jestem OCZAROWANA. Już mam w koszyku kolejne tomy.

To piąty tom serii.

Do starego, wielkiego domu nad jeziorem wprowadziła się tajemnicza Dama z Łasiczką (no tak po prawdzie to z kotem). Kim jest owa dama? dlaczego ukrywa się pod wielkimi okularami? dlaczego z jej domu słychać dziwne dźwięki? Czasem jęki, krzyki a czasem śpiew i głośny śmiech. Kim jest dziwna dziewczynka która nie może być taka jak wszyscy?

Wiktor, Julka, Tymon oraz Julek czyli członkowie klubu Banda z Burej nie mogą pozostawić tych pytań bez odpowiedzi. Ich spryt, bujna wyobraźnia i głód przygód po raz kolejny pomogą w rozwiązaniu zagadki.

Historia wciąga od pierwszych stron. Lekki styl autorki sprawia, że przez nią się płynie. Zabawna, z pięknym przekazem, ze każdy jest wyjątkowy, bez względu jaką ścieżkę wybierze.

Nie mogę nie wspomnieć o cudownych ilustracjach autorstwa Łukasza Silskiego. Są przepiękne!

Bardzo polecam młodszym i starszym czytelnikom.

Wiktor, Julka, Tymon oraz Julek to przyjaciele i jednocześnie słynni członkowie klubu Banda z Burej. Tym razem dzieci rozwikłają zagadkę tajemniczego domu nad jeziorem i osoby, która tam mieszka a jej imienia nie można wypowiadać oraz dziewczynki, która często przebywa w pobliżu tego domu. Dzieci wszędzie zwęszą tajemnice. Kilka faktów wspólnie połączonych oraz nadinterpretowanych może wywołać niezłą sensacje.

Czy dzieci rozwiążą zagadkę?

Jak to się stało że Maja dołączyła do ich klubu?

Jakie tajemnice napotkają przyjaciele?

Świetna propozycja dla dzieci i dorosłych, bo ja się naprawdę dobrze bawiłam czytając. Historia jest wciągająca, ciekawa, zabawna, intrygująca, tajemnicza i nie można się od niej oderwać. Historia napisana jest w lekki i zabawny sposób idealnie dopasowany dla dzieci. Książka ma przepiękne ilustracje co sprawia iż historia staje się bardziej realna i atrakcyjna. Mimo, że nie czytałam poprzednich części to świetnie odnalazłam się w opowieści i cudownie spędziłam czas przy czytaniu. Opowieść czytałam wraz z moim 6-letnim synem i choć kilka razy musiałam się zatrzymać i sporo mu tłumaczyć to był bardzo ciekawy jak się zakończy i bardzo zainteresowany historią.

Serdecznie polecam tą historię małym i dużym czytelnikom.

Nie wiem jak wy, ale ja lubię czasami sięgnąć po literaturę dla dzieci, by dosłownie odświeżyć sobie pamięć, jak to było być młodym i jak zadawało się pytania bez ich konsekwencji. Niektórym się wydaje, że skoro jest się dorosłym, to trzeba postępować racjonalnie i mądrze. Ale to nie zawsze prawda. W każdym wieku można mieć szalone pomysły i mamy pełne prawo nie wiedzieć wszystkiego. Jak to ktoś kiedyś powiedział ,,Nie ma głupich pytań, są tylko niemądre odpowiedzi". Ja żyję przekonaniami, że kiedy czegoś nie wiem, to pytam, bez względu na to jak nieistotna dla kogoś wydaje się odpowiedź. Postacie z książki również lubią zadawać pytania, tylko nie bardzo rozumieją odpowiedzi dorosłych. Nie wiedzą dlaczego zawsze mają mówić prawdę, chyba że chodzi o wielką tajemnicę, wtedy muszą kłamać tak, by inni im uwierzyli.

Nie wiedzą też dlaczego na dawnych obrazach opisane były obecne na nich zwierzęta, które okazało się, że wcale nimi nie były. Dlaczego zamiast prawdy, to na każdym kroku spotykają tajemnice i muszą zaprzeczać temu, co robili i gdzie robili. I dlaczego nie mogą poznać imienia pewnej kobiety, której wszyscy się boją i czemu zamieszkała w miejscu, gdzie nikt wcześniej nie mieszkał? Kto to jest i dlaczego się ukrywa? Dlaczego można być złym człowiekiem i krzywdzić innych, ale kota tulić z wielką miłością? W tle zamajaczył również temat bycia sobą, a raczej braku chęci bycia takim jak inni. Pamiętam jak moi rodzice mówili mi jako dziecku, że jeśli będę miła i taka jak inni, to reszta mnie polubi. Było to spowodowane tym, że się przeprowadzaliśmy i dwa razy zmieniałam szkołę. I pamiętam ten bunt, kiedy nie chciałam tego. Nigdy nie chciałam być jak wszyscy, bo chciałam sama o wszystkim decydować i robić to, co ja lubię, a nie reszta. Szybko jednak zdałam sobie sprawę, że nauczyciele również wręcz wymagali, by się dostosować do innych. Teraz, gdy sama jestem mamą, powtarzam im, by byli tacy, jacy chcą być, by nigdy nie dali się upodabniać do innych, tylko by byli sobą, a wtedy podobni w charakterze i zainteresowaniach znajdą się sami. Tutaj też spotkacie taką osobę, więc warto przeczytać i zobaczyć jak to jest być takim, jakim chcę się być. A tak z innej strony, jakie widzicie barwy, kiedy patrzycie na kogoś, kto wam się podoba? Czy po kolorach jesteście w stanie określić kogo lubicie, a kogo nie? To będzie uroczy wątek o ciepłym i młodym uczuciu:-)

Ze spraw technicznych, cała książka jest pięknie wydana! Wewnątrz ma sporo kolorowych ilustracji i duży druk. Banda z Burej czasami ma różne pomysły, nieraz coś przekręci, czasami oświeci nas czymś, co już znaliśmy, ale biorąc pod uwagę ich wiek, nie każdy jeszcze o tym wie. Historia wciąga, choć niekiedy jesteśmy trochę rozkojarzeni, kiedy zbyt długo gdybają nad jakimś sformułowaniem, bo to trochę wybija z rytmu. Poruszone zostały ważne tematy, rozumiane w różny sposób, ale według mnie wartościowe. Nie czytałam wszystkich części, ale chętnie bym je nadrobiła. Motyw ukrytej pani też był ciekawy:-) Podejrzewam, że czytając je po kolei bardziej doceniła bym ich przygody. Cieszy mnie, że ją przeczytam, bo mam dzieci w różnym wieku i wiem, że tym młodszym się ona przyda do lekkiego wchodzenia w świat dorosłych:-)