Jan Andrzej Morsztyn

Jan Andrzej Morsztyn był poetą, a także politykiem, który między innymi pełnił funkcję podskarbiego wielkiego koronnego oraz ambasadora Rzeczypospolitej w Królestwie Francji. Był przywódcą stronnictwa profrancuskiego, a także jednym z najważniejszych przedstawicieli polskiego baroku dworskiego.

Morsztyn urodził się dwudziestego czwartego czerwca 1621 roku w Raciborsku, a zmarł ósmego stycznia 1693 roku w Paryżu. Warto zauważyć, że idealnie wpisywał się w obrazek typowego dworskiego poety. W jego twórczości dostrzegalny był ogromny kunszt, a to dlatego, że jako autor, bardzo się starał i przywiązywał ogromną wagę do swoich prac. Mimo wszystko nie traktował pisarstwa jak życiowej pasji, a jedynie odskocznię od codziennego życia, element rozrywki. Wielokrotnie dokonywał tłumaczeń na język polski.

W czasie życia Morsztyna, jego prace praktycznie nie ukazywały się drukiem. Dopiero w późniejszym czasie opublikowano jeden z najsłynniejszych zbiorów jego oryginalnych utworów poetyckich, zatytułowany "Lutnia". Poeta inspirował się zarówno twórcami z okresu antycznego: Horacym, Marcjalisem czy Owidiuszem, jak i pisarzami włoskimi oraz francuskimi. Nie bez znaczenia dla jego utworów pozostawała też twórczość Jana Kochanowskiego.

Choć Morsztyn sięgał po znane i wielokrotnie eksploatowane motywy literackie, sam przedstawiał je w zgoła odmienny, nowatorski sposób. Pisał o miłości, kobiecej urodzie, a niekiedy również, choć rzadko, skupiał się na polityce.