Adam Mickiewicz

Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1798 roku w Zaosiu lub Nowogródku, a zmarł 26 listopada 1855 roku w Konstantynopolu. Był wielkim polskim poetą i działaczem politycznym. Działał jako publicysta, tłumacz i filozof, określany mianem mistyka i działacza religijnego. Pracował również jako nauczyciel akademicki.

Do dziś Adam Mickiewicz uznawany jest, obok Juliusza Słowackiego i Zygmunta Krasińskiego, za największego poetę polskiego romantyzmu, nazywany jednym z Trzech Wieszczów. W młodości uczęszczał do dominikańskiej szkoły powiatowej w Nowogródku. W 1815 roku wyjechał do Wilna, aby podjąć studia. Stał się jednym z założycieli Towarzystwa Filomatycznego, które było polskim tajnym stowarzyszeniem studentów i absolwentów Uniwersytetu Wileńskiego, działającym w latach 1817-1821. W późniejszym okresie wiele podróżował. Ostatecznie osiedlił się w Paryżu, gdzie pracował jako wykładowca literatury słowiańskiej. Wkrótce stał się znany w całej Europie.

Adam Mickiewicz debiutował “Zimą miejską” na łamach “Tygodnika Wileńskiego” w 1818 roku. W swojej twórczości znany przede wszystkim jako autor ballad, powieści poetyckich (między innymi dramatu “Dziady” i epopei narodowej “Pan Tadeusz”). Był działaczem niepodległościowym i organizatorem polskich oddziałów do walki z Rosją. Adam Mickiewicz zmarł nagle podczas epidemii cholery, najprawdopodobniej właśnie przez tę chorobę, chociaż pojawiały się sugestie, że mógł zostać otruty.