Aurora w mroku

Pizza, carbonara, spaghetti, wino, espresso z tym mi kojarzą się Włochy, ale z kryminałem to już niekoniecznie i właśnie tym bardziej powieść Barbary Baraldi zaciekawiła mnie więc postanowiłam zbadać temat zbrodni w Italii.

„Aurora w mroku” prowadzi fabułę w dwóch osiach czasowych i z tym miałam największy problem, ponieważ trudno było mi się odnaleźć w roku 1349 z jednej strony, to budziło we mnie ciekawość, ale nie potrafiłam się w to wgryźć, tak bardzo jak bym chciała.

Dla mnie to pierwsze spotkanie z autorką i duże wrażenie wywarł na mnie sposób, w jaki Baraldi zbudowała warstwę emocjonalną i styl, w jakim zostały zaprezentowane relacje międzyludzkie, był to wręcz uderzający realizm.

Zmyślnie budowane napięcie wywołuje u czytelnika swoiste poczucie uczestnictwa w tym morderczym wyścigu.

Pozornie oś fabularna śledztwa wydaje się dość prosta, jednak z każdym kolejnym akapitem można odczuwać grzęźnięcie niczym w ruchomych piaskach, ponieważ nic nie jest tak proste, jak się wydawało.

Poprzez stopniowe dawkowanie odpowiedzi na pytania można zauważyć, jak Baraldi znakomicie przygotowała się do pisania powieści, bo nie ma tu miejsca na przypadki.
Pozytywny efekt został utrzymany, przez spójne i logiczne zakończenie, autorka nie siliła się na jakieś wymyślne fikołki.

Mogę z pełną odpowiedzialnością napisać, że dzięki „Aurorze w mroku” rozpoczęła się moja wspaniała przygoda z włoskim kryminałem i oby trwała jak najdłużej.

Recenzja powstała w ramach współpracy barterowej z wydawnictwem Arkady / LeTra

O ludzie kochani jakie to było dobre...

Zapraszam Was dziś w niezwykle mroczną podróż do Sparvary. Do sennego miesteczka otoczonego gęstą mgłą Niziny Padańskiej.

To właśnie tu po traumatycznych doświadczeniach przyjeżdża Aurora Scalviati włoska profilerka. To miejsce ma przynieść jej upragniony spokój i poczucie bezpieczeństwa. Noc jej przyjazdu jest zimna i mglista a ona sama jeszcze nie wie, z czym przyjdzie się jej tu zmierzyć. Trudno jej będzie na pewno o spokój bo trafia na brutalne morderstwo młodej kobiety. Głownym podejrzanym jest jej mąż. Co najgorsze seryjny morderca pozostaje na wolności a dziecko pary zniknęło bez śladu. Spokój mieszkańców miasteczka zostaje zburzony, rozpoczyna się wyścig z czasem, Aurora zrobi wszystko by odnależć dziecko i złapać sprawcę. Nawet jeśli to ma oznaczać złamanie zasad. Nawet jeśli to śledztwo zabierze jej upragniony spokój.

"Aurora w mroku" to genialne rozpoczęcie serii. To historia, której fabuła opiera się na profilowaniu kryminalnym co kocham. To lektura, którą docenią miłośnicy wartkiej akcji ale i bogatej analizy psychologicznej bohaterów. To wszystko składa się na głęboki proces analityczny, generuje pytania i wnioski. Wnioski o tym jak wielki wpływ na człowieka mają jego doświadczenia. Autorka nie boi się również pytań o genezę zła a to nurtuje mnie od dawna. Bo przecież natura ludzkiego umysłu jest niezmiernie złożona. Niczym pajęcza sieć. Autorka pozwala nam eksplorować jego najczarniejsze, najmroczniejsze zakamarki.

Sposób w jaki buduje ona napięcie poprostu mistrzostwo. Gdy kończyłam tę powieść za oknem szalała nocna burza a w moim sercu emocje. Jeszcze długo potem sen nie chciał nadejść by zastąpić ten mętlik.

Polecam Wam całym serduchem i osobiście czekam na kolejny tom.

Czekałam, czekałam i się doczekałam kolejnej książki autorki. Po przeczytaniu "Sezonu pająków" nawet nie zastanawiałam się czy mam sięgnąć po kolejną historię, która wychodzi spod jej pióra. Czy zawiodłam się? Oczywiście, że nie! Ta książka była świetna, wciągająca i nie pozwalająca na chwilę oddechu.

Aurora po pewnej akcji policyjnej cudem uchodzi z życiem i po miesiącach leczenia medycznego, a zwłaszcza psychologicznego udaje się jej zachować pracę, ale zostaje przeniesiona do prowincjonalnego miasteczka. Dziewczyna spodziewa się jednak, że tam mieszkają uczciwi i porządni ludzie i w takim właśnie środowisku będzie jej lepiej wrócić do normalności. Gdy zmierza do celu jest mglista noc, widzi światła policji. Nikt jej jeszcze tam nie zna, nawet szef, z którym będzie współpracować. Trafia wprost na miejsce makabrycznej zbrodni. Od tej pory zaczyna się wyścig z czasem. Czy młodej dziewczynie uda się uratować dziecko zamordowanego małżeństwa, które zniknęło bez śladu i czy seryjny morderca uderzy ponownie?

Autorka ponownie nie zawodzi. Stworzyła rewelacyjną historię, która wciąga już od pierwszej strony. To przejmująca i zarazem straszna opowieść o ludzkich emocjach i relacjach, które prowadzą do dramatycznych wydarzeń. Autorka doskonale balansuje pomiędzy napięciem a zagadką, nie pozwalając czytelnikowi oderwać się nawet na chwilę. Świetnie buduje napięcie i trzyma w niepewności, podsycając tajemnicę i zaskakując niespodziewanymi zwrotami akcji. Śledztwo, które prowadzi Aurora, okazuje się być bardziej skomplikowane i niebezpieczne, niż początkowo mogłoby się wydawać. Z każdą kartką próbowałam rozwikłać zagadkę morderstw, nie było to jednak takie proste. Dodatkowo mamy przeskoki czasowe do 1349 roku, które jeszcze bardziej pobudzają ciekawość. Brawa dla autorki za umiejętne kierowanie całym śledztwem, widać, że ma ogromną wiedzę. Rozwiązanie zagadki jest przemyślane i satysfakcjonujące. Jestem pod głębokim wrażeniem i ogromnym zaskoczeniem.

#aurorawmroku to historia, która potrafi zaskoczyć, poruszyć czytelnika, wciągnąć w wir niebezpieczeństwa oraz ma w sobie wiele znaków zapytania, które wyjaśnia stopniowo. Polecam tę książkę wszystkim miłośnikom zagadek kryminalnych, którzy lubią być zaskakiwani. Przeczytajcie, przekonajcie się sami, kto stoi za tymi morderstwami, niestety ja nie zgadłam.

POD PATRONATEM MEDIALNYM KSIĄŻKA ZAMIAST KWIATKA

Skrupulatna śledcza, Aurora Scalviati po przymusowej przerwie postanawia wrócić do pracy w policji. Dramatyczne wydarzenia, których była uczestniczką, sprawiły, że przez długi czas leczyła się psychiatrycznie. Niewielkie miasteczko w środkowych Włoszech wydaje się idealnym miejscem do rozpoczęcia życia zawodowego (i prywatnego) na nowo. Zanim Aurorze udaje się dotrzeć do hotelu, w którym zaplanowała swój pobyt, przypadkowo trafia na miejsce zbrodni. Okazuje się, że spokój mieszkańców zostaje zburzony przez wyjątkowo brutalną zbrodnię, której ofiarą okazuje się żona byłego policjanta. Początkowo wszyscy zakładają, że sprawcą jest mąż. Jednak w makabrycznej scenerii jest coś, co nie daje spokoju inteligentnej profilerce. Scalviati sugeruje, że zbrodnia jest dziełem seryjnego mordercy. Mimo sprzeciwu przełożonego postanawia na własną rękę odszukać sprawcę. Z czasem okazuje się, że przed laty w miejscowości miało już miejsce łudząco podobne morderstwo. Dodatkowo w otoczeniu profilerki znajduje się ktoś, kto postanawia udowodnić, że wszystko, co dzieje się wokół niej jest jedynie owocem chorej wyobraźni.

Wysnuta przez Barbarę Baraldi opowieść w zupełności mnie pochłonęła. “Aurora w mroku” swoją dynamikę zawdzięcza licznym przeskokom czasowym. Współczesne wydarzenia łączą się z tymi, jakie miały miejsce w XIV w. Dodatkową dawkę skrajnych emocji dostarcza główna bohaterka. Aurora nie jest postacią, którą już od pierwszych stron daje się lubić. Jednak “hipnotyzuje” swoim charakterem na tyle, że pod koniec lektury zwyczajnie chce się już zajrzeć do kolejnego tomu.

Książka zamiast kwiatka

Witam Was moi mili, u mnie deszcz za oknem a w głowie eksplozja emocji. Nie wiem czy Wy również ale ja odnoszę takie wrażenie że książki włoskich pisarzy wręcz hipnotyzują. Jestem pod wielkim wrażeniem pióra autorki, bardzo niepokojąca i pochłaniająca lektura. Polubiłam osobę Aurory, to bezkompromisowa i uparta osoba, która przeszła w życiu wiele ale uparcie dąży do wyznaczonego sobie celu, zawsze stawia na swoim co przynosi spektakularne efekty. Moje pierwsze spotkanie z autorką i od razu taka bomba, książka nietuzinkowa i po prostu świetna.