Audiobook Chodź za mną mp3

Nie sądziłam, że ta książka zrobi na mnie tak pozytywne wrażenie. Podeszłam do niej trochę sceptycznie, a na koniec przeżywałam całą historię od nowa.

W tej historii nic nie jest pewne. Autorka bardzo fajnie poprowadziła fabułę, a zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, choć w pewnym momencie już się go domyślałam. Chyba do samego końca nie mogłam uwierzyć, że Autorka zdecydowała się popchać swoich bohaterów w takie, a nie inne czyny.

"Życie polega na tym, że raz upadasz, innym razem się podnosisz..."

Zaczęłam dziś od powyższego cytatu, ponieważ znalazłam go w książce Joanny Opiat-Bojarskiej pt. "Chodź za mną".

Jest tak bardzo prawdziwy, że musiałam go tutaj zamieścić...

Myślę, że każdy z nas ma w swoim życiu te gorsze dni... ale wg mnie mamy je dlatego, żeby powstać po nich silniejszym...bardziej doświadczonym...z wyciągniętymi wnioskami na przyszłość.

Zgadzacie się ze mną?

Jeżeli chodzi o thriller autorki - jestem zachwycona!

Nie potrafiłam się od niego oderwać🙈 a ten koniec...! Wszystkiego się spodziewałam, ale nie tego co tam się wydarzyło... Jeszcze po cichu liczyłam na drugą część, ale nic z tego😅

Jedna kamienica, a tyle się tam działo!

A czy Wy wiecie kim są Wasi sąsiedzi i jakie skrywają tajemnice?

Ewa - kobieta po 30-stce. Prowadzi Instagrama, ma kilka tysięcy obserwujących i romans z żonatym sąsiadem.

Jacek - żonaty. Romansuje z Ewą. Twierdzi, że ją kocha, a z żoną jest tylko ze względu na dziecko.

Artur - jest niewidomy, zakochany w Ewie i "widzi" więcej niż inni...

Podczas jednego ze wspólnych wyjazdów Ewa i Jacek mają wypadek. Potrącają mężczyznę. Jacek nie pozwala kobiecie wezwać pomocy. Zostawiają poszkodowanego w lesie. Ewa na każdym kroku ma poczucie winy, kiedy jej kochanek w ogóle się tym nie przejmuje.

Ba! Mało tego, próbuje zrobić z Ewy wariatkę...że wypadek nie miał miejsca...a ich romans...hmn... jaki romans?

Jak wypadek odbije się na Ewie?

Do jakich nieszczęść doprowadzi ten pechowy dzień...?

Odpowiedzi na te pytania otrzymacie czytając książkę :P

Na całe szczęście w całej tej historii jest jeszcze Artur, który próbuje jakoś zbliżyć się do Ewy i pomóc jej... z czasem ich relacje stają się bliższe...

Tylko do czego to doprowadzi?

Naprawdę polecam z całego serca!

Z całą pewnością sięgnę po inne książki spod pióra Pani Joanny!

I pragnę pogratulować świetnego thrillera!

"To co niewidzialne, jest najważniejsze..."

"...zaufanie to luksus, na który nie zawsze można sobie pozwolić..."

[Adres usunięty]

Joanna Opiat-Bojarska to polska autorka wielu książek. Na swoim koncie ma wiele świetnych pozycji kryminalnych oraz jedną wyjątkową książkę o swojej walce z chorobą - to mój must have na najbliższy czas! Osobiście słyszałam o niej wiele dobrego, choć aktualnie skończona powieść jest moją pierwszą, jeśli chodzi o tę pisarkę. Jednak po zakończeniu "Chodź za mną" ciągnie mnie do zapoznania się mi z cyklem "Kryształowi". Jedno jest pewne - czas poszukać kogoś, kto zagina czasoprzestrzeń, by starczyło mi czasu i życia na czytanie tego, co bym chciała!

Ile razy zastanawialiście się, czy publikowane w internecie zdjęcia, czy historyjki są w stu procentach prawdziwe? Czy mają tylko jedną stronę, czy może podszyte są chęcią ukrycia tego, co złe, smutne lub tragiczne?

Dokładnie to robi Ewa. Ukrywa się za wyidealizowanymi zdjęciami i swoim profilem na Instagramie. Tam wszystko musi być perfekt - nawet rozczochrana fryzura zaraz po wstaniu z łóżka. Młoda kobieta to kocha i czuje się z tym świetnie, ale tylko do czasu, gdy sama zaczyna zauważać, że to, co pokazuje, nie ma nic wspólnego z tym, co przeżywa...

Artur jest niewidomy, a to, czego nie cierpi najbardziej na świecie to biała laska i litość. Jego oczami jest dotyk, słuch i węch. To, co najciekawsze właśnie dzięki pozostałym zmysłom "widzi" więcej niż pozostali.

Ewa wpada w ogromne tarapaty. Artur chce jej pomóc. Co jednak zrobić kiedy nie wiadomo kto tak naprawdę w tym całym zamieszaniu jest ofiarą?

Idealne życie jest nie tylko jak sen, który w każdej chwili może zmienić się w koszmar. To często iluzja, która ma nam wynagrodzić codzienność, która niejednokrotnie odbiega od naszych oczekiwań. Z idealizowaniem jednak trzeba uważać...

Muszę przyznać, że w "Chodź za mną" wciągnęłam się od pierwszych stron. To było dokładnie to, czego w pewien sposób oczekiwałam. Joanna umiejętnie na każdym kroku dawkowała napięcie, pokazywała sekrety kolejnych mieszkańców kamienicy i odkrywała karta po karcie, co może się stać, gdy tylko jedna cegiełka ze zbudowanego przez nas domu wykruszy się i powstanie niewielka wyrwa. Czytałam i czekałam na zakończenie z przytupem, ale nawet moje wygórowane oczekiwania nie sięgały tak wysoko. To, co dostałam, usadziło mnie na czterech literkach i spowodowało, że będę uważniej życzyć sobie wybuchowych zakończeń. Bez zająknięcia zachęcam do przeczytania tej powieści Opiat-Bojarskiej.

Z informacji na okładce wynika, że pani Joanna Opiat-Bojarska jest „jedną z najlepszych polskich kryminalistek". Do tej pory nie miałam jeszcze okazji się o tym przekonać, więc z zainteresowaniem sięgnęłam po jej najnowszą książkę „Chodź za mną".

Nie chcę tutaj za dużo pisać o akcji powieści, by nie zepsuć lektury. Śledzimy tutaj losy Ewy młodej, przebojowej kobiety, która jak się okazuje ma sporo do ukrycia, dużo czasu spędza ona na kreowaniu swojego wizerunku na Instagramie oraz Artura, niewidomego sąsiada kobiety, któremu bardzo się podoba i chce ją jeszcze bliżej poznać.

Muszę przyznać, że autorka zaskoczyło mnie bardzo i to dwa razy zwrotami akcji. Kompletnie też nie spodziewała się takiego zakończenia. W pewnym momencie czytanie mnie tak wciągnęło, że musiałam poznać zakończenie, choć był już środek nocy. Bardzo spodobała mi się postać Artura i przestawienie świata z punktu widzenia osoby niewidomej. Ciekawie przedstawiono tutaj toksyczny związek i wirtualny zmyślony obraz w środkach społecznościowych.

„Chodź za mną" mogę jak najbardziej polecić osobom lubiącym thrillery, mamy tu napięcie, mroczne tajemnice, zwroty akcji. Z przyjemnością sięgnę po inne tytuły tej autorki.

MJ

Szkolny Klub Recenzenta

Bardzo lubię kryminały, wiele przeczytałam i ciężko mnie w pełni zadowolić. Autorce "Chodź ze mną" udało się to. Nie była to tylko książka pełna samej brutalności i negatywnych emocji. Pojawiają się również wątki miłości, choć zakazanej. Fabuła trzymała mnie w napięciu do ostatnich stron. Sama końcówka bardzo mnie zaskoczyła i zaraz po przeczytaniu miałam co do niej mieszane uczucia. Jednak budowanie napięcia to prawdziwa specjalność autorki. Podczas czytania miałam wiele swoich teorii, które autorka szybko burzyła na kolejnych stronach. Polecam tę książkę wszystkim wielbicielom kryminału. Żal nie znać literatury Pani Opiat-Bojarskiej.

Z wiekim zaciekawieniem sięgnęłam po nową książkę Joanny Opiat-Bojarskiej. „Chodź za mną” to thriller kryminalny który według opisu zapowiadał się świetnie, jednak muszę przyznać że mam troszkę mieszane odczucia.

Myśle że tym razem nie będę zdradzać Wam fabuły powieści, może skupmy się na jej podsumowaniu. Styl autorki jest mi dobrze znanym i naprawdę go lubię, sam zamysł fabuły również był ciekawy, jednak całość historii nie do końca mnie porwała. Być może cykl -Kryształowi, który był naprawdę rewelacyjny zmusił mnie trochę do porównywania kolejnych książek Pani Joanny. Lecz może właśnie o to chodziło autorce, aby przestawić nam coś odmiennego. Absolutnie nie chce Was zniechęcać do lektury tej książki, ponieważ wiem że wielu osobą naprawdę się spodobała. Ostatnio przeczytałam dużo thrillerów, dlatego mimowolnie porównuje je do siebie z każdym przeczytanym rozdziałem i mam wrażenie że nie odczuwałam podczas tej lektury zbyt wielu emocji. Czekam jak zawsze na wasze wiadomości. Spokojnej nocy 🍂

Szok... Jestem wzburzona, mam natłok myśli, to niesprawiedliwe. Miałam nadzieję na inną wersję wydarzeń, a tu... całkowite zdezorientowanie... analizuje całą książką, szczegóły, które nie zdradzały niczego konkretnego. Dlatego mam problem i nie mogę tego pojąć, bo mój umysł wyłączył się i błąka, bo to wszystko jest nie do ogarnięcia.

Poznajemy z pozoru błahą historię dziewczyny, która pragnie zaistnieć na instagramie, chce jak najwięcej serduszek, obserwatorów, chce być zauważona, a jej zdjęcia są dopracowane do ostatniego szczegółu. Niby normalne życie ale pod powierzchnią nie znajduje się idealna codzienność, a jej osoba nie jest krystaliczna. Czytasz i masz wrażenie, że Ewa gdzieś się zatraciła, potrzebowała wrażeń i docenienia, chciał czuć się kochana. Nic w tym dziwnego jestem pewna, że to samotna kobieta, która potrzebuje bliskości i gdzieś w tym wszystkim zniknęła jej osobowość i prawdziwe ja. Jej sąsiad Artur próbuje dotrzymać jej kroku, stara pokazać Ewie swój ślepy świat i nie powiem wciągnęło mnie te otoczenie pełne zmysłowości, dotyku i dźwięków to była niesamowita przygoda pokazująca jak porusza się niewidoma osoba i jak radzi sobie z codziennymi kłopotami.

Myślałam, że problem będzie z odwiecznym trójkątem czyli ona i kochanek + zazdrosna żona - jakże się myliłam, bo tam nadchodzi moment grozy i walka ze swoim sumieniem, nieprzespane noce, lekkie załamanie. Widzę lęk, obłęd i zastanawiam się czy wyobraźnia nie płata figla Ewie czy nie dołączyła do tego panika? Staram poukładać sobie to wszystko w głowie, ale im więcej czytam tym mniej wiem, bo jestem wiedziona przez pole minowe i gdy myślę, że już wiem wkraczam na niewypał, który jednak rujnuje mój tok rozumowania. Historia się komplikuje, akcja nabiera tempa, a gdy się kończy mam otwarte usta ze zdziwienia... bo nadzieja umiera ostatnia.

Po cyklu „Kryształowi” chętnie sięgnęłam po najnowszy thriller autorki. I okazał się strzałem w dziesiątkę. To nie tylko rozrywka na wysokim poziomie łącząca świetny styl i znakomicie poprowadzoną fabułę, ale również bardzo ciekawa i wnikliwa analiza postrzegania świata przez osobę skupioną na rzeczywistości wirtualnej, i takiej dla której ona zupełnie nie istnieje.

Początek? Przez chwilę myślałam, że pomyliłam gatunki i zamówiłam romans. Można powiedzieć, że to historia jakich wiele. Uwikłanie w relację z żonatym mężczyzną, żalącym się, że z żoną nic już go nie łączy. Na szczęście to tylko lekki wstęp, który może ma osłabić naszą czujność, bo niespodziewany wypadek zmienia wszystko. Jedna decyzja i jej konsekwencje sprawiają, że w poukładane życie Ewy gwałtownie wdziera się chaos, a kobieta coraz boleśniej czuje zaciskającą się na jej szyi pętlę. Jedynym stabilnym elementem okazuje się wsparcie niewidomego sąsiada, Artura.

Mała sąsiedzka społeczność rządzi się swoimi prawami. Co ich łączy, co dzieli? Czy świat prezentowany przez nich dumnie na Instagramie choć w minimalnym stopniu odzwierciedla ten prawdziwy? Czy może wszystko jest sztuczne, na pokaz, pełne obłudy i fałszu, a tak naprawdę ważne jest to czego nie widać? Co skrywa się w czterech ścianach, osłonięte przed czujnym sąsiedzkim okiem?

Z każdą kolejną stroną atmosfera coraz bardziej się zagęszcza osaczając naszą bohaterkę. Manipulacja, zdrada, toksyczny związek, obsesja. Prócz poczucia winy i lęku oraz niezdrowej miłości, to one determinują zachowania bohaterów i nakręcają spiralę zdarzeń prowadzących do tragedii.

Przyznaję, że nie byłam w stanie oderwać się od opowieści, w której napięcie rosło z każdą stroną. Sposób prowadzenia narracji w pewnym momencie zdradza co się stało, ale nawet to nie było w stanie przygotować mnie na zwalające z nóg zakończenie. Jestem pod dużym wrażeniem. Nie spodziewałam się, że ta niepozorna okładka kryje taką historię. Tym bardziej, że opiera się na faktach…

Kocham jesień! A jak jesień to i kryminalno – thrillerowaty klimat na książki! Także jak to mówią ciąg dalszy mojego zacheklowania czytelniczego w takiej tematyce! Tym razem na warsztat wzięłam powieść, której opis (patrz wyżej) uwiódł mnie od pierwszych kilku słów. Ona gwieździcha, ON człowiek z niepełnosprawnością – to był wybór must have, bo jak to? Taka powieść nie mogła mi umknąć, co to to nie!

Autorkę spotykam po raz pierwszy i bardzo zastanawiało mnie to jak połączy bardzo aktualny temat influenceringu wraz z niepełnosprawnością. Takie powieści intrygują mnie, bo w jakimś stopniu mam z tym obycie na co dzień. Wiem, że to nie jest łatwe, a wiedza w tym temacie jest podstawą fabuły, nie zależnie od tego, w którą stronę ona pójdzie. Więc kiedy poznaję Ewę, babeczkę, która pokazuje się światu jako Pani Idealna, a tak naprawdę jest przeciętną kobietką w zupełnie pospolitym życiu - wstępnie jest mi jej szkoda. Jak bardzo człowiek musi być nie szczęśliwy, żeby okłamywać cały świat, a przy tym samego siebie?

Początkowo jesteśmy wprowadzani w opowieść. Powoli, spokojnym, cichym, kocim krokiem poznajemy bieg historii, która faktycznie usatysfakcjonuje nas mocno. Wszystko w sumie opiera się na prywatnym życiu ludzi, którzy mieszkają w jednym budynku. Sama w sobie Ewa jest postacią problematyczną (?) - z jednej strony chcemy jej współczuć i pomóc, ale z drugiej strony jest tak ślepo wpatrzona w internet i to co zbudowała kłamstwami, że miałam chwilami wrażenie, iż oddałaby wszystko za odpowiednią ilość serc pod zdjęciami (pomijając, że miałam ochotę ją pacnąć mocno w głowę). Artur znowuż niewidomy, który radził sobie, że aż podziw łapał na gardło. Samodzielny, zaradny, pomocny. Świetną sprawą jest to, że poznajemy historię dwutorowo z perspektywy kobiety jak i jej przyjaciela, ale i powiernika tajemnic. To daje nam otwartą bramkę na to, by sobie wyrobić zdanie o tym co tak naprawdę dzieje się w powieści.

Całościowo książka podobała mi się bardzo. Lubię thrillery i nie ukrywam, że trochę bałam się by nie wyszła z tego klapa. Jednak pani Joanna zadbała o to, by nikt jej nie zarzucił, że jej powieść „nie leżała nawet koło thriller”. Na pewno będę wyglądać kolejnych powieści Autorki.

GENIALNA!!!!

Swoją recenzję zacznę dziś dla odmiany od końca, tak od finału tej książki który jest OMG niesamowity, zaskakujący i wbijający w fotel, gratuluję autorce i czapki z głów moi kochani to się nazywa rozwalić czytelnikowi system, dosłownie go zmiażdżyć, kompletnie się tego nie spodziewałam, więc moi drodzy warto ją przeczytać dla tego finału.

No a teraz od początku. Zabierając się za tę książkę kompletnie nie wiedziałam czego się spodziewać i jaka ona będzie bowiem #blurb był niesamowicie tajemniczy do tego fantastyczna okładka. Nie chce wam zdradzać fabuły by nie zabierać wam frajdy z czytania a uwierzcie mi na słowo tu jest co czytać, bo tak książka jest kapitalna. Jej bohaterowie są tak realni, tak prawdziwi w każdej formie. To książka opisująca jak jedno zdarzenie potrafi pociągnąć za sobą ciąg zdarzeń którego nic nie zatrzyma, jak takie zdarzenie obnaża prawdziwe ja wielu ludzi, kłamstwa i tracenie zmysłów, w końcu stopniowe zatracanie się w szaleństwie, obnaża sztuczność jaka są kolorowe pełne szczęścia zdjęcia w mediach społecznościowych, skrywające ponurą prawdę. Ukazuje że tak naprawdę nikt do końca nikogo nie zna, że poznajemy w człowieku tylko ten fragment który ON pozwoli nam zobaczyć...

Polecam mocno !!!!

PETARDA!!!!

@carolina_czyta_i_oglada

"Ale przecież życie nie polega na tym, żeby się nie spocić. Im bardziej się spocisz i ubrudzisz, sięgając po marzenia, tym więcej satysfakcji czujesz, gdy już ich dotkniesz".

Gdy twoje życie to pasmo sukcesów, zupełnie nie myślisz o tym, że wszystko kiedyś się kończy. Idealny świat pryska jak bańka mydlana, a ty zastanawiasz się, gdzie popełniłaś błąd...

Inne światy

Ewa pragnie uwagi, zwłaszcza tej instragramowej. Nowi followersi, serduszka i ciepłe komentarze pod starannie wystylizowanym zdjęciem codziennie decydują o jej dobrym lub gorszym humorze. Do tego dobrze prosperujący salon fryzjerski, niekończące się pochwały od zadowolonych klientek i w końcu On - mężczyzna marzeń. Aczkolwiek ich pełne pożądania spotkania musiały pozostać sekretem, gdyż Jacek miał rodzinę. Było idealnie do czasu, aż połączyła ich pewna tajemnica - sprawa życia i śmierci.

Artur jest sąsiadem Ewy. Nieco ironiczny, zdystansowany, chcący udowodnić światu, że pomimo utraty wzroku można być samodzielnym. Gdy jej świat zaczyna się rozpadać, to właśnie Artur wyciąga do niej pomocną dłoń. Rozbraja uśmiechem, przegania złe myśli, odbudowuje zachwianą pewność Ewy. Tego właśnie kobieta najbardziej potrzebuje, a nie idealnych przyjaciółek i porad wprost z Instagrama. Czy pomoże Ewie dostrzec, gdzie kończy się strach podsycany przez wyobraźnię a zaczyna się realne zagrożenie? I czy Ewa odważy się ślepo zaufać Arturowi?

Niebezpieczna gra

"Chodź za mną" z początku wydaje się historią bardzo niepozorną, ale podskórnie czujemy, że to preludium do czegoś, co tak łatwo nie wyhamuje. Autorka zestawiła ze sobą dwa światy, które praktycznie nie mają żadnych punktów stycznych.

Ewa jest kobietą, beznadziejnie zapatrzoną w wirtualny świat.

"To była miłość od pierwszego wejrzenia. Taka prawdziwa. Wiesz, nie szukałam jej. Niczego mi nie brakowało, aż w końcu poznałaś nas ze sobą i okazało się, że czekałam na to całe życie. Mogę pokazywać siebie innym. To, co mam w głowie. To, co chcę powiedzieć. Mogę być Ewką, jaką zawsze chciałam być".

Nie potrafi do końca przyznać, że Instaświat omotał ją do tego stopnia, że uwierzyła w piękne złudzenia. Na Instagramie zawsze wszystko się udaje, bo to świat zwycięzców, a nie przegranych. Tam nie ma miejsca na przyznanie się, że życie daje ci w kość, że potrzebujesz realnej pomocy.

W świecie Artura nie liczy się wygląd, a dźwięki, zapachy i... ambicja. Utrata wzroku nie jest przecież równoznaczna ze zrezygnowaniem z prawa do normalnego życia. Co prawda jest to inne życie, a trzeba przyznać, że za Arturem nie jest łatwo nadążyć. Nie zawsze udaje mu się ominąć lub pokonać wszystkie przeszkody, ale swoimi sposobami ciągnie do przodu, bo... najbardziej pożądamy tego, co wydaje się niedostępne.

Oboje zostaną wplątani w grę, w której nie znają do końca ani zasad, ani przeciwnika. Są, wbrew sobie, uczestnikami zaplanowanej rozgrywki, gdzie ktoś rozdaje wyłącznie karty z napisem zagrożenie. Karty pomocy i szansy zostały wycofane.

Finał zapadający w pamięć

Finał tej historii zapada w pamięć, bo zło nadchodzi ze strony najmniej oczekiwanej. I nie oszczędza. Joanna Opiat-Bojarska potrafi wstrząsnąć czytelnikiem. Testuje bohaterów w różnych sytuacjach, sprawdza ich reakcje na zagrożenie, czasami daje złudne poczucie drobnego zwycięstwa. Nie kamufluje zła, nie ucieka od opisów agresji i przemocy. Wyraziście pisze o toksycznych relacjach damsko-męskich i głupiej, zwodniczej nadziei, że to był ostatni raz, że nie chciał.

Nie mówcie, że winny jest A lub B. Autorka ma zawsze opcję C...

Już od dawna miałam w planach sięgnięcie, po którąś z książek Pani Joanny, jednak wciąż nie było nam po drodze. Aż pojawiła się zapowiedź thrillera "Chodź za mną". Czy to początek nowej, obiecującej znajomości?

Jacka i Ewę połączyła spalająca wszystko wokół namiętność i to właśnie ona doprowadziła do ich zguby. Dochodzi do ogromnej tragedii, której konsekwencje są nieprzewidywalne. Po tym zdarzeniu kobietę dręczą koszmary i ogromne wyrzuty sumienia. Nie potrafi poradzić sobie z nieodłącznym poczuciem winy.

Ewa ma sąsiada, który jest dla niej ogromnym wsparciem, lecz mimo pary zdrowych oczu nie dostrzega, że chłopak darzy ją głębszym uczuciem. Artur, jest niewidomy, ale za to słyszy więcej. "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu.” (Antoine de Saint-Exupéry: Mały Książę)

Początkowo nie wiem, czy bohaterowie to ledwie co poznana para nieznajomych, która zapałała do siebie nagłym pożądaniem czy to związek z dłuższym stażem, który odgrywa gorące scenki, by tę namiętność podtrzymać. I choć pierwsze sceny wydają się pochodzić z romansu lub powieści erotycznej, to jednak pod skórą wyczuwam pewne napięcie, mając przed oczami obietnicę z okładki, mówiącą o porywającym thrillerze. Namiętność, pożądanie i zdrada to jedne z najsilniejszych emocji rządzących naszym życiem.

Już od pierwszych stron wciąga mnie ta historia, a styl i język idealnie trafiają w moje gusta. Jest zmysłowo i niebezpiecznie, a elektryzująca atmosfera potęguje nieznośnie napięcie.

Autorka porusza ciekawe rewiry naszej rzeczywistości, mówiąc o cieniach i blaskach życia w social mediach, czy przybliżając nam postrzeganie świata przez osobę niewidomą.

Mocnym atutem tej powieści jest jej rozbudowane tło obyczajowe, które pozwala nam dokładnie poznać wszystkich bohaterów i sytuacje, w jakich się znajdują.

Podobało mi się to uczucie niepewności i oczekiwania na nadchodzące wydarzenia. Czytałam z zapartym tchem nie mając pojęcia co czeka mnie tuż za rogiem...

“Ty też musisz coś wiedzieć. Zło wraca. Wróci do ciebie. Stracisz… wszystko. Szybciej, niż się zorientujesz”

Ewa jest fryzjerką i influencerką. Jej profil na instagramie musi być idealny, wszystko musi być idealne. Idealny mąż. Idealny poranek, weekend. Jednak prawdziwe życie to nie idealny świat instagrama.

Artur, sąsiad Ewy jest niewidomy, jednak pomimo swojej niepełnosprawności stara się żyć normalnie. Nienawidzi białej laski, na którą jest skazany i cudzej litości. Wzrok zastępują mu węch, dotyk i słuch. Dzięki nim widzi czasami o wiele więcej niż inni.

Jedna chwila, nieszczęśliwy wypadek wywraca cały świat Ewy do góry nogami. Nic już nie jest i nie będzie takie jak wcześniej. Ewa coraz bardziej boi się tego co się dzieje. Artur postanawia jej pomóc, pokazać jej swój świat, żeby chociaż na chwile zapomniała o tym co się dzieje.

Thriller “Chodź za mną” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Opiat-Bojawskiej. Jest to kolejna historia, która pokazuje, że to co pokazujemy w internecie różni się od prawdziwego życia, w którym liczba serduszek czy obserwatorów nie ma żadnego znaczenia. Ewa popełniła błąd, zaufała człowiekowi i teraz jej cały świat obrócił się w piekło. Chociaż w internecie pokazuje, że wszystko jest ok to na ulicy boi się odwrócić za siebie, a wszystko to przez jeden błąd. Artur jest jej sąsiadem, który coś do niej czuje. Postanawia jej pomóc, wie, że u niej jest coś nie tak.

Historia “Chodź za mną” jest napisana zarówno z perspektywy Ewy, jak i Artura. Dzięki temu możemy jeszcze bardziej wczuć się w pełną zagadek fabułę, która nawet na moment nie zwalnia. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło, nawet przez chwile nie pomyślała, że tak to może się potoczyć. Jeśli szukacie ciekawego, pełnego zagadek thrillera, który pokazuje też instagram od innej strony to “Chodź za mną” jest dla was !

Życie na pozór idealne, może okazać się prawdziwą obłudą, tym bardziej kiedy mamy doczynienia z życiem wirtualnym...

Ewą to kobieta żyjąca w świecie Internetu. Jej główną miarą sukcesu okazują się zafałszowane zdjęcia pokazujące jej idealne życie oraz ilość serduszek pod postami...

Z kolei Artur choć jest młodym niewidomym człowiekiem, potrafi odgadnąć ale i zrozumieć prawdziwe, realne życie... Czy przypadkowy wypadek będzie w stanie zmienić postępowanie tych dwoje?

Panią @opiatbojarska kojarzę z kanału Crime Investigation. Niestety nigdy nie miałam okazji przeczytać jej książek co muszę uznać za ogromną stratę. Natomiast cieszę się z tego że z ogromną radością dodaję Panią Joannę do spisu moich ulubionych autorów! Dlaczego? Już Wam pisze :)

Zanim przeczytałam te powieść ogromnie zaintrygował mnie opis fabuły. Przede wszystkim to że miałam mieć doczynienia z bohaterem pozbawionym zmysłu wzorku! Ten wątek bardzo mnie zaciekawił, dlatego też bardzo czekałam na moment w którym pojawi się postać Artura.

Muszę przyznać że autorka świetnie wykreowała swoje postaci, nadając im bardzo skrajne cechy osobowości. Na pierwszy rzut oka wydawało mi się że Ewa i Artur to dwa zupełnie odrębne światy lecz z czasem zauważyłam jak rozwinęła się ich przyjaźń. Tylko czy była ona prawdziwa i bezinteresowna? Głównie to pytanie przyświecało mi podczas lektury.. Odpowiedź musicie znaleźć sami!

Szczególną uwagę zwróciłam na to jak autorka budowała napięcie. Choć przekazywane wydarzenia, mogłyby się wydawać naturalne, to słowa jakimi operowała autorka, a także emocje które tchnęła w tekst budziły we mnie niepokój, ale także skłaniały do uwagi i przemyśleń.

Dzięki temu akcja początkowo toczyła się bardzo wolno, pozwalając mi na dogłębne poznanie bohaterów, aż do momentu kiedy następuje ogromny zwrot, którym jest wypadek Ewy... Od tego momentu już niczego nie można być pewnym! Akcja pędzi, a zawirowań nie brakuje! Zakończenie książki powaliło mnie całkowicie!!

To co podobało mi się najbardziej to to że historia opisana jej z perspektywy bohaterów. Wypowiada się zarówno Ewa jak i Artur. Co do Artura- jestem pełna podziwu dla autorki jak dobrze weszła w rolę osoby niewidomej!

Wszystko co przeczytałam dało mi stu procentową pewność że mam doczynienia z bohaterem niewidomym. Dla mnie było to ogromne przeżycie. Co do Ewy, uważam że autorka bardzo dobrze pokazała jak na człowieka wpływa świat wirtualny, który my potrafimy zakłamać na potrzeby rozgłosu. Doświadczyłam wraz z Ewą szybkiego upadku, który całkowicie zmienił jej życie! I to było dla mnie najważniejsze w tej powieści pokazanie że nic nie trwa wiecznie! Bardzo polubiłam styl pisania Pani Joanny i myślę że nadrobię jej poprzednie książki!

Ewa myślała,że jest panią świata instagramowego, cudowna, uwielbiana otoczona wyobrażeniami,które z prawdą miały mało wspólnego. Fryzjerka, mężatka do tego wpakowała się w romans z Jackiem,który miał być odskocznią,doskonałą zabawą a zamiast tego została omamiona, ukrywała brutalną tajemnicę,o mało nie postradała zmysłów. Została zastraszona,szykanowana, okłamywana,traciła klientki przez zmyślone kłamstwa. Na domiar złego mieszkali z Jackiem w jednej kamienicy,byli najbliższymi sąsiadami. Mieszkał tam również Artur, niewidomy,który widział i słyszał więcej od innych. Zaprzyjaźnił się z Ewą,próbując wesprzeć ją w potrzebie, pokazać jej kawałek swojego świata, potajemnie darzył ją większymi uczuciami. W tej kamienicy nie działo się dobrze, strasznie dziwne tajemnice,sekrety ,brak zaufania, kłamstwa. Mieszkańcy byli doskonałymi pozerami zupełnie inni wewnątrz jak pokazywali,prowadzili doskonałą grę. Lecz ich życie wcale nie było takie piękne jak wyglądało,każdy z nich trzymał brudy za własnymi drzwiami. Na początku akcja szła szybkim tempem wciągając coraz bardziej i bardziej,lecz później jakby zwolniła. Perspektywa pisana z kilku stron tak byśmy mogli poznać po trochę z każdej. Bardzo brutalne wątki, głupie rozumowanie,słabości niosące poważne konsekwencje. Zaślepienie i zazdrość doprowadzą do tragedii,której efekt odczuje wiele osób. Zbrodnia ,której skutkiem będzie masa ofiar ...a sprawca?? Czy pozostanie złapany i dosięgnie do sprawiedliwość. Sprawdźcie sami. Thriller,który myślałam,że będzie mocniejszy i będzie się go czytać z zapartym tchem aż do samego końca.

ᴷᴵᴱᴰʸ Śᵂᴵᴬᵀ ᵂᴵᴿᵀᵁᴬᴸᴺʸ ᶻᴬˢᵀĘᴾᵁᴶᴱ ᴿᶻᴱᶜᶻʸᵂᴵˢᵀᴼŚĆ🤎

Śmiało można stwierdzić że nasze życie przeniosło się do sieci. To tam ludzie dzielą się między sobą ciekawymi informacjami i życiem prywatnym. Teraz "Like" to wyznacznik popularności.

Ewa to idealny profil na insta, idealny facet, idealne życie. Ale za tym ekranem kryje się jej druga twarz. Kobieta związana jest z żonatym mężczyzną a podczas jednego ze wspólnych wyjazdów jedna sekunda burzy jej idealny świat.Dochodzi do wypadku gdzie potrącony zostaje mężczyzna. Para ucieka z miejsca wypadku... Ewa już nigdy nie zaśnie a wyrzuty sumienia powodują że jest w pułapce z której nie da się uwolnić.

Artur to sąsiad Ewy, który pomimo że jest niewidomy nigdy nad sobą się nie lituję. To chłopak który pomimo swojej niepełnosprawności zawsze dąży do celu. Wzrok zastępuje mu dobry węch i słuch. On widzi więcej niż nam się wydaje Przy jego boku Ewa odkrywa zupełnie nowy świat. Czy Artur okaże się jej przyjacielem czy wrogiem?

#chodźzamną to thriller w którym nie miałam ściśniętego gardła i szybszego bicia serca ale to idealny thriller na jesienne wieczory.I jeśli myślicie że znacie zakończenie tej histori to bardzo się mylicie... oj bardzo!

Pięknego weekendu życzę!

Za egzemplarz bardzo dziękuję @burdaksiazki

Zamknięta w idealnym świecie Ewa stara się pokazać wszystkim swoje równie idealne życie. A służy jej do tego Instagram. Świetny i popularny profil to coś, o czym marzy, a dążenie do tego celu zamienia się w uzależnienie. Jednak kobieta ma też swoje prywatne demony - fantastyczny facet, z którym jednak relacja jest nie pewna, toksyczny związek, nękanie...?

Zupełnie nowy świat odkrywa przed nią sąsiad Artur. Niewidomy student pomimo swojej niepełnosprawności dostrzega w ludziach i ich relacjach więcej, niż mogłoby się wydawać. Ewa, która znajduje się na trudnym życiowym zakręcie, w pewnym momencie zwierza się Arturowi ze swoich przysłowiowych trupów w szafie (a może dosłownych?). Motywowana przez pomocnego sąsiada, postanawia wziąć się w garść. Niestety wszystko się komplikuje... Ktoś ewidentnie nie pozwoli jej się pozbierać i stanąć na nogi.

Powieść "Chodź za mną" to pierwsza książka tej autorki, po którą miałam okazję sięgnąć i było to bardzo miłe zaskoczenie. Nie spodziewałam się, że ta historia tak bardzo mnie porwie!

Jeśli chodzi o fabułę, najbardziej podobało mi się "centrum" wszystkiego czyli kamienica, której to mieszkańcy i ich losy stanowią tą historię. To w niej toczy się codziennie życie bohaterów, których poznajemy.

Niewidomy Artur zrobił na mnie ogromne wrażenie. Samodzielny, zaradny. Pomimo swoich problemów zawsze wyciągał pomocną dłoń do zrozpaczonej sąsiadki. Ewa wywoływała we mnie naprawdę różne emocje. Chwilami mnie irytowała swoim uzależnieniem od internetu, momentami chciało mi się płakać, gdy czytałam jak cierpi.

Książka zdecydowanie zaskakuje w wielu momentach, a zakończenie zupełnie wbiło mnie w fotel.

Dlatego pragnę Wam polecić powieść autorstwa Joanna Opiat-Bojarska. Naprawdę świetna książka!

Za egzemplarz dziękuję Burda Książki

„Idealne życie jest jak sen. Z czasem potrafi zamienić się w koszmar”

Ewa, nie rozstaje się z telefonem, jej życie to insta, idealny profil, perfekcyjne zdjęcia, mnóstwo obserwujących i serduszka które przybywają. Jedyny wyjątek kiedy wyłącza telefon to czas kiedy spotyka się z Jackiem, żonatym facetem, który dba o dyskrecję.

Artur niewidomy sąsiad Ewy. Nie znosi jak się ktoś nad nim lituje, stara się radzić sobie w życiu bez białej laski. Nie widzi oczami ale świat odbiera używając innych zmysłów, dzięki temu „widzi” więcej niż się innym wydaje.

Jeden nieszczęśliwy wypadek odwraca całe życie Ewy do góry nogami. Ciągle ma wrażenie że ktoś ją śledzi, że ktoś chce jej zrobić krzywdę. Kochanek wmawia jej paranoję a ona coraz bardziej się boi. Na szczęście jest Artur, chłopak dla którego Ewa znaczy więcej niż koleżanka. To dzięki jego radą i rozmową dziewczynie udaje się nie zwariować. Ale czy Ewa jest tak idealna jak myśli Artur co jeszcze przed nim ukrywa

Brzmi jak powieść obyczajowa a tak naprawdę to dobry thriller, pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji. Nie jest mroczny ale trzyma w napięciu i do końca nie wiadomo co się wydarzy. Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką ale na pewno nie ostatnie. Przygotowanie do książki, wejście w świat niewidomych bardzo mi zaimponowało że autorka stara się nam, czytelnikom przekazywać wszystko tak dokładnie. Pokazuje nam też że nie zawsze to co się widzi na zdjęciach świadczy o idealnym życiu.